Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης
Ημέρα της Γυναίκας Α’
«Την Τετάρτη λέμε να βγούμε με τα κορίτσια… Είναι η μέρα της Γυναίκας, θα έρθεις;» σχολίαζε μέσω τηλεφώνου, γεμάτη χαρά, προχθές μια κοπέλα στο λεωφορείο. Έστησα αυτί, έχω γίνει περίφημος ωτακουστής τελευταία-δηλαδή κουτσομπόλης επί το λαϊκότερον, και αντιλήφθηκα ότι η συνομιλήτρια της δεν είχε κάποιου είδους αντίρρηση, εκτός βέβαια από τη σύνθεση της παρέας. Ενώ λίγες μέρες πιο πριν σε κουβέντα που έτυχε να έχω έπεσε η ατάκα από το αρσενικό μέλος της παρέας πως «ο άντρας πρέπει να έχει το χόμπι του, άλλος είναι ο ρόλος της γυναίκας». Την ίδια ακριβώς ατάκα μάλιστα την έχω ακούσει άλλες δύο φορές σε διαφορετικές παρέες κι από εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους! Και κάπως έτσι σκέφτομαι πως για να ξεριζώσουμε τα σεξιστικά στερεότυπα, που παρουσιάζονται ως φυσική κανονικότητα ακόμα και από ανθρώπους που δεν είναι συνειδητά σεξιστές, χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμα. Αν και έχουν γίνει βήματα προόδου είναι η αλήθεια. Όπως είναι και σωστό πως κανείς μας δεν είναι απρόσβλητος/ή από το μικρόβιο του σεξισμού.
Ημέρα της Γυναίκας Β’
Η πρώτη μέρα της Ρώσικης Επανάστασης (8 Μάρτη) είναι από μόνη της μια μεγάλη γιορτή για όλη την αριστερά, για όλο τον κόσμο που παλεύει ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση. Φέτος μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, ομάδες γυναικών πήραν την πρωτοβουλία να καλέσουν σε συγκεντρώσεις στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη και στο Ηράκλειο ενώ εντυπωσιακή αύξηση είχαν και οι θεματικές συζητήσεις γύρω από τον σεξισμό, τη σεξουαλική κακοποίηση και τον ρατσισμό σε σύνδεση πάντα με την απαιτητική επικαιρότητα. Δεν ξεχνάμε επίσης οτι το 2017 κλείνουν επίσης 100 χρόνια από τη Ρώσικη επανάσταση. Ξεκίνησε το Φλεβάρη του 1917 με την απεργία των εργατριών της υφαντουργίας της Πετρούπολης και οδήγησε στην ανατροπή του Τσάρου. Τα εργατικά συμβούλια, τα σοβιέτ, πήραν την εξουσία τον Οκτώβρη του ίδιου έτους και έδειξαν τι σημαίνει εργατική εξουσία και χτύπημα κάθε μορφής καταπίεσης. Όλοι οι νόμοι που διαιώνιζαν την καταπίεση των γυναικών, καταργήθηκαν. Το ίδιο και οι νόμοι που θεσμοθετούσαν τις διακρίσεις εις βάρος των ομοφυλόφιλων. Η παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας παραμένει επίκαιρη και μας υπενθυμίζει ότι η χειραφέτηση των γυναικών είναι μια μάχη για όλο το εργατικό και αντιρατσιστικό κίνημα, αλλά και ότι η μάχη ενάντια στο ρατσισμό, τη λιτότητα και τον πόλεμο είναι πιο δυνατή με τις γυναίκες στην πρώτη γραμμή».
Αντιρατσιστικά και αντιφασιστικά συλλαλητήρια στις 18 και 19 Μάρτη
Εργατικοί χώροι, σχολεία, σχολές και γειτονιές συνεχίζουν τη μάχη για την οργάνωση της διεθνούς αντιρατσιστικής και αντιφασιστικής κινητοποίησης στις 18 Μάρτη, με εκδηλώσεις, συσκέψεις, εξορμήσεις και περιοδείες που καλούν στο μεγάλο ραντεβού αυτής της ημέρας, προετοιμάζοντας τα αντίστοιχα συλλαλητήρια σε μία σειρά από πόλεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με μία από αυτές και τα Χανιά.
Ο προεκλογικός αγώνας… ξεκίνησε
Ο προεκλογικός αγώνας στα Χανιά για τις δημοτικές εκλογές έχει ξεκινήσει(!) για τα καλά από όλες τις πλευρές που χρόνια τώρα διαχειρίζονται τις υποθέσεις της πόλης αλλά που στην πραγματικότητα αδιαφορούν στο να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της. Το παράδειγμα που ακολουθεί είναι χαρακτηριστικό όπου για «σκοτεινές διαδρομές» κατανομής χρημάτων από την ΚΕΠΠΕΔΗΧ –ΚΑΜ και τον Δήμο Χανίων σε μέσα ενημέρωσης των Χανίων, κάνει λόγο σε ανάρτησή της σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης η δημοτική σύμβουλος, μέλος της παράταξης του Μανώλη Σκουλάκη και πρώην πρόεδρος της ΚΕΠΠΕΔΗΧ –ΚΑΜ, Νάνσυ Αγγελάκη. Η καταγγελία αφορά την διαφημιστική προβολή των χριστουγεννιάτικων – πρωτοχρονιάτικων εκδηλώσεων του Δήμου Χανίων, από τις 10 Δεκεμβρίου 2016 έως τις 10 Ιανουαρίου 2017. Σε συνέντευξή της στην ΕΡΤ Χανίων η κ. Αγγελάκη επανέλαβε τα ερωτήματά της προς τη Δημοτική αρχή και συγκεκριμένα, «γιατί δεν υπήρχε συγκεκριμένο «μπάτζετ» για το εν λόγω διαφημιστικό πρόγραμμα», καθώς και εάν ήταν νόμιμη η πληρωμή των ΜΜΕ από τον Πρόεδρο της ΚΕΠΠΕΔΗΧ –ΚΑΜ, στις 29 Δεκεμβρίου 2016 και πριν ολοκληρωθεί το συγκεκριμένο διαφημιστικό πρόγραμμα. Η κ. Αγγελάκη έκανε επίσης λόγο για επιλεκτικές επιχορηγήσεις αθλητικών ή πολιτιστικών Συλλόγων του Δήμου, που αποδεικνύουν –όπως υποστήριξε- την καταπάτηση της ισονομίας και της διαφάνειας, που ευαγγελίζεται η Δημοτική Αρχή. Παράλληλα η κ. Αγγελάκη κάλεσε το Δήμαρχο Χανίων να «συνετιστεί», κατηγορώντας τον ότι ακολουθεί το συνήθη δρόμο των «πυροτεχνημάτων» και των κινήσεων αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης. Όπως ακριβώς δηλαδή είχαν συνετιστεί κι αυτοί ως δημοτική αρχή τα προηγούμενα χρόνια, ακολουθώντας τις ίδιες διαδικασίες που ορθά καταγγέλλουν! Μα καλά, σε ποιούς νομίζουν ότι απευθύνονται; Σε ηλίθιους προφανώς, κι αυτό είναι μια τακτική όλων των καθεστωτικών, δημοτικών παρατάξεων πλην Αριστεράς, που ξεχνάνε ηθελημένα ότι έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές που μας τάιζαν κουτόχορτο.
Φτώχεια στη Γερμανία; Και όμως…
Διαβάζουμε στο ηλεκτρονικό περιοδικό Ατέχνως και σε σχετικό αφιέρωμα πως στη Γερμανία των μίνι τζομπς με 400 ευρώ το μήνα – απασχολούν γύρω στα 7 εκατομμύρια άτομα στη χώρα – το ποσοστό των φτωχών το 2015 (όταν το ΑΕΠ είχε αύξηση 1,7%) σχεδόν 13 εκατ. άνθρωποι ή το 15,7% του πληθυσμού ζούσαν σε συνθήκες φτώχειας, δηλαδή με απολαβές κάτω από το 60% του μέσου εισοδήματος. Παράλληλα αναδεικνύεται πως ένα από τα πολλά πρόσωπα της φτώχειας στη χώρα είναι και αυτό όπου πολλοί ζουν στο απόλυτο σκοτάδι ή με το φως κεριού! Σύμφωνα με άρθρο της Deutsche Welle σε 331.000 ανθρώπους κόπηκε το ρεύμα μέσα σε έξι μήνες. Άλλοι δεν διαθέτουν χρήματα για τα απολύτως απαραίτητα ενώ σε περίπτωση που χρωστά κάποιος 100 ευρώ στον πάροχο τότε αμέσως παίρνει ειδοποίηση για διακοπή. Το 2015 ταχυδρομήθηκαν 6,3 εκατομμύρια τέτοια ειδοποιητήρια. Επιχειρήματα όπως ότι στο σπίτι ζουν παιδιά ή ότι χρειάζεται το ψυγείο για συντήρηση φαρμάκων, δεν έπαιξαν κανένα ρόλο. Μια λύση είναι να ζητήσει κανείς τη βοήθεια ενός συμβούλου, ο οποίος διαμεσολαβεί και ρυθμίζει να πληρώνεται το χρέος σε δόσεις. Αλήθεια, ποιος μίλησε για τον γερμανικό, καπιταλιστικό παράδεισο και για τους «κακούς» Γερμανούς» που θέλουν να καταπατήσουν την «εθνική» μας υπερηφάνια;