Γράφει ο Δημήτρης Κ. Τυραϊδής*
Τα πρώτα ανησυχητικά στοιχεία από τις πρώτες μέρες του Μαΐου όσον αφορά τις πυρκαγιές έκαναν την εμφάνισή τους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και μάλιστα με πολύ δυσάρεστες εικόνες και πικρά, πολύ πικρά, μη αναστρέψιμα αποτελέσματα.
Τώρα, αν κρίνουμε τον πλούσιο σε χιόνια και βροχές χειμώνα που πέρασε αλλά και τις συνεχόμενες βροχές ακόμα και μέχρι και τούτη τη στιγμή που γράφω αυτές τις σειρές, είναι αλήθεια ότι η βλάστηση έχει οργιάσει σε όλη την ελληνική γη.
Τούτο σημαίνει ότι το καλοκαίρι που θα ξεραθούν τα χόρτα, ενισχύουν πολύ περισσότερο την εκδήλωση κάποιας πυρκαγιάς στην ύπαιθρο. Υπάρχει άφθονη κάψιμος ύλη που αν παραδοθεί στις αδυσώπητες φλόγες της όποιας πυρκαγιάς είναι πολύ δύσκολο να αναχαιτηθούν. Κάθε χρόνο θρηνούμε θύματα εξαιτίας της δικής μας απερισκεψίας και οι υλικές ζημιές που προκαλούν κάθε χρόνο οι πυρκαγιές είναι πάρα πολλά εκατομμύρια ευρώ. Κι όμως μπορούμε να περιορίσουμε και τα ανθρώπινα θύματα αλλά και τις υλικές ζημιές αν περιορίσουμε τις πυρκαγιές.
Εγώ, ως απερχόμενος πλέον πυροσβέστης από το Πυροσβεστικό σώμα, η πείρα που απεκόμισα από τα τριάντα και πλέον χρόνια, πιστεύω ότι είναι μεγάλη. Σας προτείνω λοιπόν αγαπητοί μου φίλοι ορισμένα μέτρα που μπορείτε να πάρετε διασώζοντας από την πύρινη κόλαση τις περιουσίες σας. Αν το σπίτι σας συνορεύει με κάποιο οικόπεδο χορταριασμένο κόψτε τα χόρτα γύρω από το δικό σας σπίτι ώστε αν εκδηλωθεί πυρκαγιά και εσείς έχετε αφαιρέσει την κάψιμη ύλη η φωτιά θα σταματήσει γιατί δεν θα βρει κάτι να κάψει. Αποψίλωση λοιπόν παντού. Επίσης όταν λόγω του καύσωνα πολλές φορές πηγαίνουμε, για να βρούμε λίγη δροσιά, στην εξοχή, κάνουμε το λάθος κι ανάβουμε φωτιά να ψήσουμε κάτι να φάμε. Αυτό είναι μέγα λάθος. Αν πάραυτα προβούμε σε τέτοια ενέργεια επιβάλλεται φεύγοντας να βεβαιωθούμε ότι η φωτιά έχει σβήσει. Αν αφήσουμε και την παραμικρή σπίθα, είναι αρκετή με ένα φύσημα του αέρα να φέρει τεράστια καταστροφή. Αν πάλι προγραμματίσουμε να πάμε διακοπές, καλό θα ήταν να κατεβάσουμε το γενικό διακόπτη του ρεύματος γιατί μ’ ένα βραχυκύκλωμα μπορεί να εκδηλωθεί πυρκαγιά και να καεί το σπίτι μας. Στην αυλή του σπιτιού μας πρέπει οπωσδήποτε να τοποθετήσουμε κάποια βρύση έχοντας ενσωματωμένο πάνω της ένα αρκετά μεγάλο λάστιχο για να μπορέσουμε το χρησιμοποιήσουμε κατά την εκδήλωση κάποιας πυρκαγιάς έγκαιρα. Επίσης η τοποθέτηση κάποιου ντεπόζιτου με νερό στην ταράτσα του σπιτιού μας είναι κι αυτό μια ενέργειά μας που μπορεί να φανεί πάρα πολύ χρήσιμη.
Σε κάθε περίπτωση όμως, όταν πέσει στην αντίληψή μας κάποια εστία πυρκαγιάς ή στο δάσος ή στη γειτονιά μας ή σε κάποια εγκαταλελειμμένη οικία επιβάλλεται να ειδοποιήσουμε την πυροσβεστική υπηρεσία καλώντας το 199. Στην άλλη άκρη του σύρματος είναι πάντα, όλο το εικοσιτετράωρο, ο πυροσβέστης τηλεφωνητής. Έπειτα χωρίς να βιάζεστε και χωρίς πανικό να του πείτε που έχει εκδηλωθεί πυρκαγιά, τι καίγεται κι όσες πληροφορίες γνωρίζετε να του τις πείτε για την καλύτερη αντιμετώπιση της από τους πυροσβέστες που σε σύντομο χρονικό διάστημα θα ‘ρθουν.
Εδώ πρέπει να τονίσω ότι οι πυροσβέστες, αυτοί οι αφανείς ήρωες μας, είναι πάντα πρόθυμοι και πάντα σε ετοιμότητα να σας βοηθήσουν, όχι μόνο στο σβήσιμο των πυρκαγιών αλλά και στα τροχαία ατυχήματα, στις πλημμύρες, στην κατάρρευση κάποιας οικίας από σεισμό, στην απεγκλώβιση συνανθρώπων μας από τα ασανσέρ και σε μύριες άλλες δύσκολες περιπτώσεις που μας συμβαίνουν σε καθημερινή βάση. Τέλος, καλό είναι να επισκεφθείτε τους πυροσβεστικούς σταθμούς, να μιλήσετε μαζί τους. Έχετε πολλά οφέλη ν’ αποκομίσετε. Πλησιάστε τους, είναι εκεί άγρυπνοι όλο το εικοσιτετράωρο και σας περιμένουν.
*συγγραφέας – ποιητής
μέλος της Παγκοσμίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών και μέλος της Λογοτεχνικής Παρέας Χανίων