Δεν άρεσε το σχόλιό μας στα στελέχη της “Ώρας Αποφάσεων” κ. Ιωακείμ Γρυσπολάκη και κ. Χαρίκλεια Ντερμανάκη, σχετικά με τον πρωτοπόρο ρόλο που έχει αναλάβει το κόμμα τους, στον αγώνα για μετατροπή των κτιρίων στο λόφο Καστέλι σε ξενοδοχεία. Κι έτσι, και οι δύο προέβησαν σε προσωπική επίθεση στον εκδότη της εφημερίδας κ. Νίκο Αγγελάκη και στην ίδια την εφημερίδα. Τιμή μας.
Εμείς δεν είπαμε παρά μόνο την αλήθεια, αυτή η οποία σύμφωνα με τον κ. Γρυσπολάκη είναι επαναστατική. Ποια ήταν λοιπόν η αλήθεια που ενόχλησε; Διαπιστώσαμε ότι το κόμμα “Ώρα Αποφάσεων” είναι άγνωστο στην πλειοψηφία των πολιτών όμως παίζει σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις αφού – σύμφωνα με αυτά που έγραψε η ίδια η κ. Ντερμανάκη στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook – έχει αναλάβει πρωτοπόρο ρόλο σε όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στην πόλη μας.
Επαναστατική λοιπόν η αλήθεια. Συμφωνούμε με τον κ. Γρυσπολάκη
Όπως είναι αλήθεια ότι οι θέσεις που εκφράζει σε αρκετά ζητήματα η “Ώρα Αποφάσεων” είναι πιο δεξιά από την δεξιά. Κατά δήλωση του ίδιου του κ. Γρυσπολάκη είναι πιο κοντά στο “Ποτάμι” παρά στο ΠΑΣΟΚ, πόσο μάλλον σε κάποιο κόμμα της Αριστεράς.
Για να διευκρινήσουμε όμως επειδή έγινε μία σκόπιμη παρανόηση.
κ. Ντερμανάκη, δε σας ταυτίζουμε με τη Χρυσή Αυγή και το ΛΑ.ΟΣ. Με τη Θάτσερ σας ταυτίζουμε. Δεν το καταλάβατε; Θα σας το πούμε λοιπόν ξεκάθαρα: άκρα δεξιά είναι και οι ιδέες του νεοφιλελευθερισμού. Γι’ αυτό, και όσοι τις ασπάζονται ποτέ δε δηλώνουν νεοφιλελεύθεροι αλλά “δημοκράτες”, “πολίτες”, ζητούν να αφήσουμε πίσω μας τους “ξεπερασμένους” διαχωρισμούς δεξιάς και αριστεράς, γιατί πλέον δεν υπάρχουν ιδεολογίες, δεν υπάρχουν άλλοι δρόμοι, παρά μόνο “ΜΠΡΟΣΤΑ” όπως λέτε. Ακόμα και αν αυτό το μπροστά είναι κάποιος τοίχος.
κ. Γρυσπολάκη και κ. Ντερμανάκη, δεν τα ισοπεδώνουμε όλα.
Και βεβαίως υπάρχουν κλίμακες. Υπάρχει το κέντρο του Ελευθέριου Βενιζέλου, υπάρχει η Δεξιά του Καραμανλή και υπάρχει και η Δεξιά του Μητσοτάκη. Η Δεξιά δηλαδή των “ριζοσπαστικών” νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων, των ιδιωτικοποιήσεων, που τάχθηκε ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα. Δηλαδή, μία “ριζοσπαστική” Δεξιά, μία άκρα Δεξιά, φανατική στα νεοφιλελεύθερα πιστεύω της. Όπως υπήρχε και το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη, των σκανδάλων, του “εκσυγχρονισμού”.
Τα άκρα ταυτίζονται με το ριζοσπαστικό. Μια τέτοια ριζοσπαστική λύση είναι να αποφασίσει το Πολυτεχνείο Κρήτης να εκμισθώσει τα κτίρια στο Λόφο Καστέλι, σε μία ιστορική περιοχή του νομού Χανίων, σε μία εταιρεία αγνώστων στοιχείων για να τα μετατρέψει σε ξενοδοχεία. Αν μιλάμε για άκρα όμως και ριζοσπαστισμό, υπάρχει και ένα άλλο στοιχείο που είναι ο φανατισμός. Δηλαδή η πίστη ότι την “αλήθεια” μου έχω δικαίωμα να την προασπίσω με κάθε μέσο ενάντια στους υπόλοιπους που λένε “ψέμματα”, που έχουν άδικο.
Όπως φανατισμό έχουν επιδείξει κάποιοι υποστηρικτές των συγκεκριμένων σχεδίων του Πολυτεχνείου.
Όπως ο κ. Ιωακείμ Γρυσπολάκης, ενεργός και στην “Ώρα Αποφάσεων” ο οποίος σε συνέντευξή του στο ΣΚΑΪ δε δίστασε να πει ψέμματα φέρνοντας ακόμα και έναν δημοσιογράφο που ήταν φιλικά προσκείμενος όπως ο Άρης Πορτοσάλτε σε αμήχανη θέση χαρακτηρίζοντας τους 50 που υπέγραψαν επιστολή για τα κτίρια στο Λόφο Καστέλι πνευματικούς ανθρώπους σε εισαγωγικά, λέγοντας ότι απαιτούνται 18.000.000 ευρώ για την επιδιόρθωση των κτιρίων ενώ είπε ότι η κατάληψη λειτουργεί ως χόστελ επί πληρωμή. Ένα ψέμμα αισχρό, ανεξαρτήτως αν κάποιος είναι υπέρ ή κατά της ύπαρξης κατάληψης. Για ποιο διάλογο λοιπόν μιλά ο κ. Γρυσπολάκης; Ποιοι ωθούν τις καταστάσεις στα άκρα και μετά κουνούν το δάκτυλο; Ποιοι υποσκάπτουν κάθε προσπάθεια δημιουργίας κλίματος συναίνεσης; Ποιοι επιτίθονται με προσωπικούς χαρακτηρισμούς;
Η αλήθεια όμως κ. Γρυσπολάκη είναι επαναστατική.
Γι’ αυτό λοιπόν, έστω και τώρα ας θυμηθείτε ότι είστε ακαδημαϊκός στο Πολυτεχνείο Κρήτης που είναι ίδρυμα όλων των Κρητών και της πόλης των Χανίων.
Και πείτε μας, ποια είναι η θέση σας σχετικά με τη Μελέτη Γ. Ρωμανού και Α. Καλλιγά σύμφωνα με την οποία η περιοχή στο Λόφο Καστέλι ορίζεται ότι θα πρέπει να αναδειχθεί ως “Αρχαιολογικό Πάρκο” και όχι βεβαίως να τουριστικοποιηθεί ενώ τα κτίρια που θέλει το Πολυτεχνείο να μετατρέψει σε ξενοδοχεία εντός του Λόφου Καστελίου χαρακτηρίζονται ως κτίρια “πρώτου (απόλυτου) βαθμού προστασίας”;
Α.τ.Κ.