Κείμενο: Ειρηναίος Μαράκης
Φωτογραφίες: Μ.Φ, Ε.Μ
Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 2/12 στα Χανιά στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου με επιτυχία η εκδήλωση-συζήτηση «Γερμανία 1918 – Η Επανάσταση που σταμάτησε τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο» με ομιλητές τους Κώστα Βλασσόπουλο, (ιστορικό-Πανεπιστήμιο Ρεθύμνου) και Πέτρο Κωνσταντίνου, (συντονιστή της ΚΕΕΡΦΑ, δημοτικό σύμβουλο με την Ανταρσία στις γειτονίες της Αθήνας). Η εκδήλωση οργανώθηκε από το ΣΕΚ (συμμετέχει στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και στα πλαίσια πανελλαδικών εκδηλώσεων σχετικά με τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την έναρξη της Γερμανικής Επανάστασης.
Την συζήτηση άνοιξε ο Κώστας Βλασσόπουλος σημειώνοντας ότι «Η έναρξη της Γερμανικής Επανάστασης σταμάτησε τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και αν νικούσε θα είχε αλλάξει τον κόσμο», βάζοντας στη συνέχεια 4 βασικά στοιχεία για τη Γερμανική Επανάσταση:
«Το 1ο μας λένε ότι η Ρώσικη Επανάσταση ήταν η εξαίρεση του κανόνα. Είναι λάθος γιατί το 1917 ξεκίνησε ένα κύκλος επαναστάσεων πρώτα στη Ρωσία μετά στη Γερμανία, την Ουγγαρία, την Φιλανδία, τη Βουλγαρία, την Ιταλία.
Το 2ο μας λένε ότι οι επαναστάσεις αφορούν την περιφέρεια του παγκόσμιου συστήματος σε φτωχές και υπανάπτυκτες χώρες. Η καλύτερη διάψευση αυτής της αφήγησης είναι η Γερμανική Επανάσταση που έγινε σε μια από τις πιο ανεπτυγμένες χώρες της εποχής.
Το 3ο η Γερμανική Επανάσταση δείχνει τη δύναμη που αλλάζει τα πράγματα. Στη Ρωσία η εργατική τάξη ήταν μικρή, κυρίαρχο ρόλο είχαν οι αγρότες. Στη Γερμανία οι εργάτες είχαν κυρίαρχο ρόλο. Το 4ο κρίσιμο συμπέρασμα είναι ότι η ήττα της Γερμανικής Επανάστασης οδήγησε μετά από μια 10ετία στην άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία και στις θηριωδίες του ναζισμού.
Ταυτόχρονα η ήττα έφερε την απομόνωση της Ρωσικής Επανάστασης που οδήγησε στη σταλινική αντεπανάσταση και στη μετατροπή του συστήματος εκεί σε “κρατικό καπιταλισμό”. Η νίκη της Γερμανικής Επανάστασης θα μας είχε απαλλάξει και από το Χίτλερ και από το Στάλιν και θα είχε κάνει πολύ διαφορετική την ιστορία της ανθρωπότητας».
Στη συνέχεια της συζήτησης ο Πέτρος Κωνσταντίνου αναφέρθηκε στην προδοσία της Σοσιαλδημοκρατίας (που εκφράζονταν από το SPD, το ιστορικό κόμμα της εργατικής τάξης, του οποίου ο Φρίντριχ Ένγκελς είχε υπάρξει ιδρυτικό μέλος) που συνέβαλλε στην καταστολή της επαναστατικής διαδικασίας μαζί με την ακροδεξιά αναφέροντας σχετικά πως «Η Γερμανική Επανάσταση ήταν η πιο κρίσιμη της εποχής της και έκρινε το μέλλον του κόσμου.
Ήταν η επανάσταση που σταμάτησε το “σφαγείο” του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου καθώς η ανταρσία των Γερμανών ναυτών που αρνήθηκαν να πάνε σε μια αποστολή αυτοκτονίας που τους έστελναν απλώθηκε παντού και σταμάτησε τον πόλεμο. Αν πετύχαινε τους σκοπούς της θα έδινε ένα πολύ ισχυρό στήριγμα στη Ρωσική Επανάσταση από τη μια και ίσως θα είχε σταματήσει τη σταλινική της μεταμόρφωση και από την άλλη θα είχε κλείσει το δρόμο στους ναζί του Χίτλερ».
Στη συνέχεια ακολούθησαν αρκετές ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις από τους παρευρισκόμενους οι οποίες άνοιξαν όλα τα ζητήματα: από την ανάγκη να γνωρίζουμε το ιστορικό παρελθόν ώστε να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα του σήμερα, συνδέοντας τις μάχες του παρελθόντος με τις μάχες που βρίσκονται σε εξέλιξη αυτή την περίοδο και με ιδιαίτερη έμφαση για το ρόλο του κινήματος και στις πρωτοβουλίες που αναπτύχθηκαν ώστε να μην αποδεχτούμε τη Χρυσή Αυγή ως ένα νόμιμο κόμμα και σημειώνοντας ακόμα την ιδιαίτερη σημασία της εξώστρεφης πολιτικής δράσης αλλά και της αναγκαιότητας ύπαρξης ενός επαναστατικού κόμματος που να συνδέει όλες τις μάχες με την αναγκαιότητα για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος.
Με το τέλος των ομιλιών η συζήτηση συνεχίστηκε στον χώρο όπου εκτίθονταν έργα του Γερμανού ζωγράφου Τζωρτζ Γκρος, τα οποία αποτελούν μία συναρπαστική εικονογράφηση της επανάστασης στη Γερμανία κι όπου υπήρχε έκθεση βιβλίου με ιστορικές, αντιφασιστικές και πολιτικές εκδόσεις του Μαρξιστικού Βιβλιοπωλείου όπως το βιβλίο του Κρις Χάρμαν «Γερμανία 1918-1923: Η Χαμένη Επανάσταση» (2018).