Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης
«Η Χρυσή Αυγή δεν διώκεται ούτε για το κοινοβουλευτικό της έργο, ούτε για τις ιδέες της αλλά για το γεγονός ότι μέλη της επιτέθηκαν σε ανθρώπους τους οποίους θεωρούσανε εχθρούς»
Εκδήλωση – συζήτηση για τη δίκη της Χρυσής Αυγής η οποία συμπληρώνει τρία χρόνια και οκτώ μήνες από το ξεκίνημα της στις 20 Απρίλη του 2015 πραγματοποιήθηκε από την ΚΕΕΡΦΑ (Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή) το Σάββατο 2/2 στο Εργατικό Κέντρο Χανίων και με ομιλητές τους Θανάση Καμπαγιάννη, δικηγόρο, μέλος της Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της ΧΑ και τον Σεραφείμ Ρίζο, πρόεδρο του ΣΕΠΕ Χανίων και δημοτικό σύμβουλο με την Ανταρσία στα Χανιά. Το συντονισμό έκανε η Μαρία Καλιτσουνάκη, από την ΚΕΕΡΦΑ. Ακολούθησε πλούσια συζήτηση από τους παρευρισκόμενους όπου συμμετείχαν εκπαιδευτικοί και μέλη του αντιφασιστικού κινήματος.
Ο Θανάσης Καμπαγιάννης αφού παρουσίασε την δράση την Χρυσής Αυγής από τη δεκαετία του ’90 και με αφορμή το Μακεδονικό και φτάνοντας μέχρι τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι το Σεπτέμβρη του 2013 σημείωσε πως:
«Έχουμε μία επίμονη φασιστική βία από την πλευρά της Χρυσής Αυγής που ξέρουμε πολύ καλά πως αυτό είναι εκείνο το οποίο την συγκροτεί και έχουμε την πολύχρονη μάχη του αντιφασιστικού κινήματος που όλες αυτές τις επιθέσεις τις έχει κάνει ευκαιρία για κινητοποίηση. Παρ’ όλ’ αυτά, παρότι είναι μια πολύχρονη μάχη και η οποία έχει μία συνέχεια, έχει στιγμές και αποφασιστικές τομές.
Μια τέτοια αποφασιστική τομή έρχεται και θα είναι μέσα στη χρονιά όπου μια πολύχρονη δικαστική μάχη αυτή τη στιγμή ενάντια στη Χρυσή Αυγή και στην ηγεσία της –που για πρώτη φορά καθίζει την ηγεσία της Χρυσής Αυγής στο εδώλιο όχι απλά τους φυσικούς αυτουργούς, όχι απλά τους μαχαιροβγάλτες όπως βλέπαμε σε προηγούμενες περιπτώσεις. Φτάνει η στιγμή που οι συγκεκριμένοι ναζιστές πρόκειται να έρθουν να απολογηθούν και φτάνει η στιγμή στην οποία το ίδιο το κράτος, μετά από αρκετά χρόνια αργών ρυθμών που είναι γνωστό σε όλους σας και διαρκώς συζητιέται άμα μιλάμε για τη δίκη της Χρυσής Αυγής, όπου θα χρειαστεί να τοποθετηθεί. Θα χρειαστεί δηλαδή πρώτα οι εισαγγελείς σε αυτή την υπόθεση να προτείνουν, να πουν τι θα πρέπει να γίνει και πως θα πρέπει να τελειώσει η συγκεκριμένη υπόθεση και στη συνέχεια το ίδιο το δικαστήριο να αποφασίσει για το πώς θα τελείωσει η υπόθεση.
Αυτό είναι μπροστά μας και είναι μία στιγμή τομής, την οποία η ηγεσία της Χρυσής Αυγής προσπάθησε να καθυστερήσει όσο γίνεται περισσότερο και συστηματικά να κωλυσιεργήσει στην διαδικασία γιατί και η ίδια η ηγεσία της Χρυσής Αυγής και η υπεράσπιση της έχει συνείδηση ότι η αποδεικτική διαδικασία μέσα στο δικαστήριο ήταν συντριπτική. Ξέρουν δηλαδή ότι αυτό το οποίο πρόεκυψε μέσα στο δικαστήριο ήταν αντίθετο από το οποίο οι ίδιοι υποστήριζαν».
Προσπάθειες κωλυσιεργίας
Ο Θανάσης Καμπαγιάννης τόνισε ακόμα ότι:
«Και γι’ αυτό το λόγο έκαναν την επιλογή, και αυτό είναι το τελευταίο κομμάτι στην πραγματικότητα της δικής, μια πολύμηνης κωλυσιεργίας η οποία ξεκινάει στην πραγματικότητα από το καλοκαίρι (του 2018), από όταν τελειώνουν τα έγγραφα του κατηγορητηρίου, όπου έχει τελειώσει πλέον η αποδεικτική υλη η οποία υπήρχε μέσα από την ανάκριση ξεκινάει και όπου ξεκινάει εκεί μια επιχείρηση κωλυσιεργίας η οποία φτάνει μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε οπού οι χρυσαυγίτες βουλευτές μέσω των δικηγόρων τους δίνουν εκατοντάδες, κυριολεκτικά χιλιάδες κοινοβουλευτικές ερωτήσεις και ομιλίες μέσα από το κοινοβουλευτικό έργο της Χρυσής Αυγής και ζητάνε από το δικαστήριο να αναγνωσθεί όλο αυτό το υλικό. Γιατί; Όχι γιατί θεωρούν ότι αυτό το υλικό είναι σχετικό με την υπόθεση –γιατί η Χρυσή Αυγή δεν διώκεται ούτε για το κοινοβουλευτικό της έργο, ούτε καν για τις ιδέες της αλλά για το γεγονός ότι τα μέλη της βγήκανε με μαχαίρια και με λοστάρια και επιτέθηκαν σε ανθρώπους τους οποίους θεωρούσανε εχθρούς.
Παρ’ όλ’ αυτά, η υπεράσπιση γνωρίζει ότι με αυτόν τον τρόπο μπορεί να καθυστερήσει την διαδικασία κι ενώ λοιπόν, μπορούσε η Χρυσή Αυγή μπορούσε να πάει στις εκλογές του Μαΐου –και ξέρουμε πολύ καλά πως οι εκλογές θα γίνουν το Μάιο ανεξάρτητα αν θα γίνουνε και οι εθνικές μαζί ή αν οι εθνικές γίνουνε τον Οκτώβρη– μπορούσε να πάει στις εκλογές αν εκτιμούσε ότι το τέλος αυτής της διαδικασίας θα την βρει αθώα. Θα μπορούσε να πάει στις εκλογές με το δικαστήριο να έχει τελειώσει. Δηλαδή δεν υπάρχει κανένας λόγος αυτή τη στιγμή όπου αυτό το δικαστήριο δεν θα μπορούσε να έχει τελείωσει. Θα μπορούσε να έχει τελειώσει πριν από τον Μάιο του 2019. Είναι λοιπόν επιλογή της ίδιας της Χρυσής Αυγής , μας το λέει με αυτό τον τρόπο και με τις πράξεις της υπεράσπισης της ότι έχει εκτίμηση πως η αποδεικτική διαδικασία ήταν τόσο δύσκολη για τους κατηγορούμενους, όπου το μόνο πράμα που μπορεί να κάνει μέσα σε αυτή την διαδικασία είναι να κωλυσιεργήσει».
Από την πλευρά του ο Σεραφείμ Ρίζος ανάφερε ότι χρειάζεται να ανοίξει η κόντρα με τις κυβερνητικές επιλογές καθώς και ότι έχει πολιτική σημασία ποιοι θα είναι στους δρόμους, δηλαδή το εργατικό και αντιφασιστικό κίνημα που δίνουν τις μάχες ενάντια στο ρατσισμό και τη λιτότητα, όπως απέδειξε η πρόσφατη απεργία των εκπαιδευτικών, και ότι χρειάζεται να στηριχθούν οι πρωτοβουλίες όπως η Διεθνής Κινητοποίηση κατά του ρατσισμού και του φασισμού στις 16 Μάρτη.