από το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων:
Στις 7/3 2019, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας επέβαλε πρόστιμο ύψους 102.450 € στην Ελληνικός Χρυσός για παραβάσεις διατάξεων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και των εγκεκριμένων περιβαλλοντικών όρων, οι οποίες βεβαιώθηκαν με Πράξη Βεβαίωσης Παράβασης του Τμήματος Επιθεωρητών Περιβάλλοντος του ΥΠΕΝ (Α.Π.: οικ.4152/18-05-2018). Πρόστιμο ύψους 11.900 € επιβλήθηκε και στην εργολαβική εταιρεία “Υιοί Χρήστου Μαγουνάκη ΟΕ”, για μη σύννομη διαχείριση (συλλογή και μεταφορά) αποβλήτων.
- Η Ελληνικός Χρυσός θα πληρώσει το πρόστιμο αλλά ταυτόχρονα θα προσφύγει στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών για την ακύρωσή του.
- Το Διοικητικό Πρωτοδικείο πιθανότατα θα ακυρώσει το πρόστιμο όπως είχε ακυρώσει και τα προηγούμενα, που είχαν επιβληθεί στην εταιρεία το 2016, με το σκεπτικό ότι το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την έναρξη των ελέγχων μέχρι τον καταλογισμό του προστίμου ήταν υπερβολικά μεγάλο (για τη σκανδαλώδη εκείνη απόφαση δείτε: Η Ελληνικός Χρυσός στην αγκαλιά της Δικαιοσύνης). Τότε είχαν περάσει 33 μήνες. Αυτή τη φορά είναι 39 μήνες. Η Πράξη Βεβαίωσης Παράβασης των Επιθεωρητών έχει εκδοθεί από τον περασμένο Μάιο και επί 10 ολόκληρους μήνες η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου «το σκεφτόταν». Αν στο διοικητικό δικαστήριο επικρατήσει ξανά η ίδια λογική, η εταιρεία θα πάρει πίσω τα 100 χιλιάρικα με τόκο.
- Το Ελληνικό Δημόσιο θα ασκήσει έφεση κατά της απόφασης και αν την κερδίσει θα τα ξαναπάρει πίσω, επίσης με τόκο.
Και τι έγινε;
Τα πρόστιμα θα καθαρίσουν τα ποτάμια της Χαλκιδικής από τα τοξικά απόβλητα που ρίχνει η Ελληνικός Χρυσός; Θα υποχρεώσουν την παραβάτρια εταιρεία να συμμορφωθεί με την περιβαλλοντική νομοθεσία; Νομίζει κανείς ότι είναι πρόβλημα για μια τέτοια εταιρεία να πληρώσει μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ; Αν τα πληρώσει τελικά, μια και είναι φανερό ότι έχει βρει τον τρόπο να τα παίρνει πίσω μέσω δικαστηρίων. Όπως παίρνει πίσω, με τόκο, σχεδόν κάθε φόρο που της έχει επιβληθεί την τελευταία δεκαετία.
Το μόνο που θα «πονούσε» την εταιρεία είναι η επιβολή άλλων διοικητικών κυρώσεων όπως την προσωρινή ή οριστική διακοπή της ρυπογόνου δραστηριότητας. Τέτοιες κυρώσεις προβλέπονται σαφέστατα από το νόμο 1650/1986, ανάλογα με την έκταση και τη βαρύτητα της παράβασης και το αν αυτή επαναλαμβάνεται. Αλλά η Ελληνικός Χρυσός μας βγάζει με αναίδεια τη γλώσσα, συνεχίζει να ρυπαίνει και αρνείται προκλητικά να συμμορφωθεί με τη νομιμότητα, με τη βεβαιότητα ότι το ΥΠΕΝ δεν έχει την τόλμη να πάρει τέτοια μέτρα.
Αποδεδειγμένη ρύπανση στην Ολυμπιάδα, σοβαροί κίνδυνοι για τον οικισμό Στρατονίκης λόγω της υπόγειας εξόρυξης, παράνομος χώρος απόθεσης επικίνδυνων αποβλήτων πάνω σε σεισμικό ρήγμα στον Κοκκινόλακκα, παραβίαση της σύμβασης στο ζήτημα της μεταλλουργίας και μηδενικό δημόσιο όφελος. Το απόστημα της ψευδεπίγραφης «επένδυσης» πρέπει επιτέλους να σπάσει.