Η φίμωση της αλήθειας

Του Βαγγέλη Πάλλα *

Ο ερευνητής δημοσιογράφος Seymour Hersh, στο περιοδικό «Reporter» περιγράφει μια στιγμή ως νέος δημοσιογράφος, όταν ένας λευκός αστυνομικός στο Σικάγο παραδέχθηκε ότι δολοφόνησε έναν αφρο-αμερικανό άντρα. Ο δολοφονημένος άνδρας είχε περιγραφεί ψευδώς από την Αστυνομία ως ύποπτος ληστείας και είχε πυροβοληθεί προσπαθώντας να αποφύγει τη σύλληψη.

Ο Hersh ενημερώνοντας τον συντάκτη του, τον ρώτησε τι να κάνει. «Ο συντάκτης μου, με προέτρεψε να μην γράφω τίποτα» θα ήταν ένας λόγος να στραφούμε απέναντι στους αστυνομικούς που εμπλέκονται και όλοι θα μας κατηγορήσουν ότι λέμε ψέματα. Το μήνυμα ήταν σαφές. Δεν είχα θέμα, δεν είχα ιστορία… Αλλά εγώ φυσικά το έκανα, ομολογεί ο Hersh. Περιγράφει τον εαυτό του, γεμάτος απελπισία και αδυναμία, αλλά και την αδυναμία του επαγγέλματος που αντιμετωπίζει τόσο εύκολα τα γεγονότα με συμβιβασμό και αυτολογοκρισία.

Ο Hersh, ο μεγαλύτερος ερευνητικός δημοσιογράφος της γενιάς του, είχε αποκαλύψει το πρόγραμμα χημικών όπλων του αμερικανικού στρατού, στο οποίο χρησιμοποιήθηκαν χιλιάδες στρατιώτες και εθελοντές, συμπεριλαμβανομένων των ειρηνιστών της εκκλησίας των ανθρώπων της έβδομης ημέρας, ως ανεπιθύμητα ινδικά χοιρίδια για την μέτρηση των επιπτώσεων βιολογικών παραγόντων, τον κίτρινο πυρετό, τον πυρετό της κοιλάδας του Rift και την πανώλη.

Είναι αυτός που έφερε στην δημοσιότητα την έκθεση του Χένρι Κίσινγκερ για τις παραβιάσεις των κοντινότερων βοηθών του στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας και δημοσιογράφους, τη χρηματοδότηση από την CIA των βίαιων εξτρεμιστικών ομάδων για την ανατροπή του προέδρου της Χιλής Σαλβαδόρ Αλιέντε. Την κατασκοπία της CIA σε εγχώριους αντιφρονούντες στις ΗΠΑ, τις σαδιστικές πρακτικές βασανιστηρίων στη φυλακή του ABU GHRAIΒ στο ΙΡΑΚ από Αμερικανούς στρατιώτες και τα ψέματα που είπε η κυβέρνηση Ομπάμα σχετικά με την επιδρομή που σκότωσε τον Οσάμα Μπιν Λάντεν.

Παρ’ όλα αυτά και με ειλικρινή αποδοχή, γνωστή σε όλους τους δημοσιογράφους που τον γνωρίζουν, αποδέχεται ότι υπάρχουν εγκλήματα και γεγονότα που διαπράττονται από τους ισχυρούς για τους οποίους δεν γράφετε ποτέ τουλάχιστον εάν θέλουν οι δημοσιογράφοι να κρατήσουν τη δουλειά τους.

Αναφέρει ο Hersh, ότι οι δημοσιογράφοι που ενσωματώνονται σε στρατιωτικές μονάδες στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, συνηθίζουν να παρουσιάζουν τις βιαιοπραγίες και συχνά εγκλήματα πολέμου που διαπράττονται από τον Αμερικανικό στρατό, αλλά γνωρίζουν ότι η πρόσβασή τους εξαρτάται από την διατήρηση της ισορροπίας.

Αυτή η συμπαιγνία μεταξύ του τύπου και του ισχυρού είναι χαρακτηριστικό αυτής της δημοσιογράφου που ακόμη και τόσο θαρραλέος όπως ο Hersh μερικές φορές αναγκάσθηκε να δεχθεί. Και όμως έρχεται μια εποχή που οι δημοσιογράφοι, τουλάχιστον οι σωστοί, αποφασίζουν να θυσιάσουν την σταδιοδρομία τους για να πουν την αλήθεια.

Όπως ο Hersh, αλλά και πολλοί δημοσιογράφοι που καταγράφουν όλα τα παραπάνω, βρίσκονται στην μαύρη λίστα στα αμερικανικά αλλά και ευρωπαϊκά ΜΜΕ.

Τα γεγονότα αυτά αποδεικνύουν όσο το θάνατο της ερευνητικής δημοσιογραφίας τόσο και την μετατροπή των ειδήσεων σε τηλεοπτική εκπομπή εθνικής πραγματικότητας, η οποία διαρκεί με κουτσομπολιά , επίμονα με διαρροές και ψυχαγωγία.

Ένας άλλος ερευνητής δημοσιογράφος είναι ο Ron Ridenhour, o οποίος υπηρέτησε σε μια μονάδα μάχης στο Βιετνάμ και ξεκίνησε την έρευνα του στρατού για τη σφαγή του MY LAI και βοήθησε να εντοπισθούν μάρτυρες και συμμετέχοντες.

Το δημοσιογραφικό του μέλλον το φαντάζετε.

Η κυβέρνηση Ομπάμα κατηγόρησε σύμφωνα με το νόμο περί κατασκοπείας δημοσιογράφους και όχι για διαρροή στα ΜΜΕ.

Thomas Drake, Shamai Leibowitz, John Kiriakou και Edward Snowden. Αυτός ο κυβερνητικός διωγμός έχει εξ ορισμού, αφήσει την ανακάλυψη των κυβερνητικών ψεμάτων και εγκλημάτων σε χάκερ. Και αυτός είναι ο λόγος που διώκονται αδιάκοπα.

Αναφορικά με την σφαγή του My Lat, o Hersh τιμήθηκε με το βραβείο Πούλιτζερ το 1970 για τις ανακαλύψεις του.

Η CIA είχε έναν πράκτορα σε μια εφημερίδα σε κάθε πρωτεύουσα του κόσμου τουλάχιστον από το 1977

O James Jesus Angleton ήταν μέρος αυτής της μετα-OSS ομάδας που κατανοούσε πόσο σημαντικές ήταν οι κατασκοπεία και οι μυστικές επιχειρήσεις κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Και από εκεί, κάνει κάθε είδους τρομερά λάθη. Αυτός και η ομάδα του πίστευαν ουσιαστικά ότι έπρεπε να κάνουν καλύτερη προπαγάνδα από ό, τι οι Σοβιετικοί και ένας από τους τρόπους με τους οποίους νόμιζαν ότι θα μπορούσαν να το κάνουν καλύτερα ήταν να το κάνουν με λεπτότητα και, θα μπορούσατε να το πείτε, κρυφά.

Έτσι, όταν το πρόγραμμα απειλείται με έκθεση στα ’64, ’65, ’66 και ’67 μέσω διαφόρων πηγών, όπως Ramparts και The New York Times, αυτό το προνόμιο της μυστικότητας που απολάμβαναν δεν ήταν κάτι που ήταν πρόθυμοι να εγκαταλείψουν. Έτσι έχετε κάτι που χαρακτηρίζεται ως σχετικά καλοήθη, αυτή η χρηματοδότηση του πολιτισμού μέσα από το Κογκρέσο για την Πολιτιστική Ελευθερία, μια χρηματοδότηση φοιτητικών κινήσεων μέσω του Εθνικού Φοιτητικού Συλλόγου, η χρηματοδότηση εργατικών συνδικάτων που θα επηρεάζονταν λιγότερο από την κομμουνιστική τάξη από φ, εκείνες που υποτίθεται ότι ήταν εκεί έξω. Αυτές θεωρήθηκαν ως καλοήθεις απαντήσεις.

Ήταν αντιδράσεις στη διείσδυση της Σοβιετικής Ένωσης. Έτσι, η μυστικότητα είναι ένα κλειδί για να τους κάνουμε να λειτουργήσουν.

Επομένως, ακόμη και αν θέλετε να κάνετε το επιχείρημα ότι, για παράδειγμα, το Κογκρέσο για την Πολιτιστική Ελευθερία ποτέ δεν λογοκρίνει τα περιοδικά του – κάτι που νομίζω ότι έχει διαψευσθεί σοβαρά. Κάνοντας λογοκρισία. Ακόμα και αν ήθελες να πεις ότι δημοσίευσαν όλα τα είδη των σπουδαίων συγγραφέων – που σαφώς το έκαναν, που ήταν μέρος της λεπτότητάς της και μέρος της λαμπρότητας αυτής, και μέρος της μαγείας αυτής της γοητείας.

Ακόμα και αν θέλατε να το πείτε όλα αυτά, όταν η μυστικότητα εκτίθεται με έντιμη λογιστική στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το τέταρτο κτήμα, τα αμφισβητούμενα μέσα αμερικανικής λατρείας σε όλο τον κόσμο, είναι τόσο συνημμένα στην μυστικοπάθεια τους, και έτσι αναστατωμένος, ο όμιλος της CIA υπό την ηγεσία των ανθρώπων όπως το Angleton, ότι διαπράττουν κάτι που είναι περίπου αντι-αμερικανικό όπως οτιδήποτε στο σύστημά μας. Ποια είναι: περισσότερη μυστικότητα, περισσότερη διείσδυση των μέσων μαζικής ενημέρωσης στο σημείο της διείσδυσης, τον τύπο του πολέμου κατά του Βιετνάμ, δεύτερον, ο φοιτητής, οι φοιτητικές εφημερίδες και ο Τύπος.την εναλλακτική, την επονομαζόμενη, πατήστε. Ποια είναι ουσιαστικά η άδεια να κάνεις αυτά που έκαναν αργότερα.

Έτσι, όπου τα Ramparts διείσδυσε, οδηγεί σε Operation Chaos, πιθανώς? που οδηγεί στη λειτουργία Mockingbird στη δεκαετία του ‘’70.

Μέχρι τη στιγμή που έχουμε αναφέρει τον Carl Bernstein σχετικά με την επιχείρηση Mockingbird και τον John Crewdson σχετικά με το διεθνές ισοδύναμο της στους New York Times-Bernstein στην Rolling Stone, βλέπετε ουσιαστικά ότι η CIA προσπαθεί να έχει τουλάχιστον έναν πράκτορα σε κάθε σημαντική διοργάνωση ειδήσεων και μέσων μπορεί να κάνει στον κόσμο.

Και ο κ. Crewdson που ανέφερε στους Times, στα τέλη του 1977, ουσιαστικά λέει ότι είχαν έναν αντιπρόσωπο ή σύμβουλο σε μια εφημερίδα σε κάθε πρωτεύουσα της Γης. Θα μπορούσαν να σκοτώσουν ιστορίες ή να δουν ιστορίες για να τρέξουν που απεικόνιζαν τις απόψεις της CIA με ευνοϊκό τρόπο, ή θα τους σκότωναν εάν δεν το έκαναν.

Πηγές: Global reserve/Περιοδικό Guernica