Το ψάχνω από δω, το ψάχνω από ‘κει και μου βγαίνει ο Κοτρωνάκης Θεόδωρος του Νικολάου.
Για τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, μιλάμε, αυτόν τον αργάγγελο απελευθερωτή του γένους.
Προσέξτε: Είδατε ποτέ το “κόλο” να γράφεται το “κο” με ωμέγα;
Ποτέ.
Η παράδοση λέει πως όποιος πρόγονος του ήρωα είχε εφτραφείς γλουτούς, ήταν κωλαράς δηλαδή.
Στα Αρβανίτικα Μπλέγουρας ή Μπιθιγούρας σημαίνει κωλαράς το “κω” με ωμέγα.
Όμως ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια. Αυτό το “κολο” με ομίκρον, εν Κρήτη είναι το χαϊδευτικό του Νικόλας.
Το Νικολό είναι συνυφασμένη κληρονομιά της Βενετοκρατίας στο νησί μας. Επομένως;
Αν σκεφτούμε πως ο ήρωας “δούλεψε” και σαν θαλασσινός πειρατής και έκαμε στρατιωτική καριέρα κατά την διάρκεια της αγγλικής κατοχής στα ΕΠΤΑΝΗΣΑ, τότε…
Τότε ο νους ξαναγυρίζει στην Κρήτη. Πότε η Πελοπόννησος γέμισε Καλλέργηδες και άλλα ευγενή γένη προερχόμενα από την Κρήτη;
Μα κατά την διάρκεια του πολύχρονου Ενετοτουρκικού πολέμου.
Πιθανότατα και η οικογένεια του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη της οποίας γενάρχης ήταν ο Νικόλαος Κοτρώνης, μακρυνός πρόγονος του Θεοδώρου, εγκαταστάθηκε στην Πελοπόννησο εκείνη την εποχή.
Ή λοιπόν δεχόμαστε την Αρβανίτικη άποψη και γράφομε το “κώλο” με ωμέγα ή αναζητάμε άλλη ερμηνεία ή άλλες ερμηνείες στο μέλλον.
Και αυτό, όταν σκεφτεί κανείς πως μια από τις εγκυρότερες ελληνικές εγκυκλοπαίδειες για το Κολοκοτρώνης διηγείται τα παρακάτω:
Ένας εκ των προγόνων του Θεοδώρου οχυρωμένος πίσω από μια κοτρώνα και μαχόμενος κατά των Τούρκων, τραυματίστηκε στον πισινό και έβαψε την κοτρώνα με αίμα, ξου και Κολοκοτρώνης αλλά και πάλι το “κο” με όμικρον και όχι με ωμέγα.
Όπως και να χει όμως το πράγμα, οι Κολοκοτρωναίοι “καβάλα πάν στην Εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε…”.
Και οι πνευματικοί, οι ηθικοί και ψυχικοί τους απόγονοι, αποτελούν και θα αποτελούν την ασπίδα και το καμάρι του Έθνους.
Θ.Γ. Λουλουδάκης
Οποιαδήποτε αναδημοσίευση μερική ή ολική του κειμένου μόνο με γραφτή άδεια του συντάκτη του.