Έζησε μόνος, ξένος μεταξύ ξένων. Είχε σοβαρά προβλήματα αλκοολισμού και πέθανε στα 52. Δεν υπήρχε κανένας συγγενής του για να αναλάβει την κηδεία. Ακόμη και για να ταφεί στον χώρο του κοιμητηρίου που προβλέπεται για τους άπορους της Πρόνοιας, η σορός του έπρεπε να παραμείνει στα αζήτητα του νεκροτομείου για σχεδόν δύο χρόνια, εξαιτίας μιας σειράς μακάβριων «γραφειοκρατικών λαθών». Ο άνθρωπος που πέθανε είχε καταγωγή από το Ιράν και ζούσε με δανέζικο διαβατήριο στα Χανιά της Κρήτης. Ήταν άστεγος και παλιός χρήστης. Κανείς δεν γνώριζε με λεπτομέρειες την ιστορία του.
Κατέληξε τον Μάρτιο του 2018 από ηπατική εγκεφαλοπάθεια, μετά από δεκαήμερη νοσηλεία στην Παθολογική Κλινική του Νοσοκομείου Χανίων. Καθώς δεν βρέθηκαν συγγενείς του, το νοσοκομείο ζήτησε από το τοπικό Ειρηνοδικείο να βεβαιώσει τον θάνατο, ώστε να συναχτεί από το Ληξιαρχείο η πράξη θανάτου κι έτσι να γίνει η ταφή.
Η τυπική δικαστική απόφαση βγήκε πέντε μήνες αργότερα. Χρειάστηκαν άλλοι πέντε μήνες μέχρι να εμφανιστεί (τον Γενάρη του 2019) ο ιδιοκτήτης του γραφείου τελετών στο Ληξιαρχείο, προσκομίζοντας την απόφαση και ζητώντας τη ληξιαρχική πράξη θανάτου για να παραλάβει τη σορό. Κάπου εκεί ξεκινά η μακάβρια φάρσα.
Από τον φάκελο της υπόθεσης προκύπτει ότι ο Ληξίαρχος συμπλήρωσε στο σχετικό έγγραφο τον τόπο, την ημερομηνία και την ώρα της ταφής. Ωστόσο, η σορός του Ιρανού δεν παρελήφθη ποτέ από το νεκροτομείο. Παρέμενε στα «αζήτητα», χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται πραγματικά – ένας νεκρός Ιρανός με δανέζικο διαβατήριο, άστεγος και αλκοολικός, ως λανθάνουσα καταγραφή σε υπηρεσιακές αναφορές.
Το Νοσοκομείο Χανίων κινητοποιήθηκε μόλις τον Ιούλιο του 2019, δηλαδή 16 μήνες μετά τον θάνατο, όταν υπεύθυνος του νεκροτομείου ενημέρωσε την Κοινωνική Υπηρεσία του Νοσοκομείου ότι στο ψυγείο υπάρχει για μεγάλο χρονικό διάστημα ένας νεκρός άνδρας «αγνώστων στοιχείων» και ότι το ζήτημα πρέπει να λυθεί. Προκλήθηκε θόρυβος στο εσωτερικό του ιδρύματος και διατάχθηκε ΕΔΕ.