Ακούγεται εύκολο να ρίχνεις όλη την ευθύνη για μία τραγωδία στο μέσο – που αποτελεί το όπλο , όμως στην περίπτωση των όπλων είναι αλήθεια.
Η τραγωδία στα Χανιά δε θα είχε συμβεί αν δεν υπήρχε όπλο στο σπίτι.
Ο γιατρός σε μία στιγμή μεγάλης έντασης φέρεται να πήρε το όπλο, να πυροβόλησε τη γυναίκα του στο στομάχι και συνειδητοποιώντας τι έχει κάνει να στρέφει το όπλο στον εαυτό του με σκοπό την αυτοκτονία. Τώρα, και οι δύο δίνουν μάχη για να κρατηθούν στη ζωή ενώ μόνος έχει μείνει ο 16χρονος γιος να προσπαθεί να καταλάβει τι συνέβη και τι πρέπει να κάνει.
Αν δεν υπήρχε το όπλο η ένταση μπορεί να είχε καταλήξει σε σφοδρό επεισόδιο, όμως δύσκολα θα είχε την ίδια τραγική κατάληψη.
Αν δεν υπήρχε το όπλο, ο γιατρός μπορεί να είχε χάσει την ψυχραιμία και τη λογική, μπορεί να φερόταν παράλογα, μπορεί να προσπαθούσε να σκοτώσει τη γυναίκα του, όμως όλα δε θα συνέβαιναν σε μερικά δευτερόλεπτα και με τέτοια φρικτή αποτελεσματικότητα. Μπορεί στον χρόνο που θα χρειαζόταν για να συντελεσθεί η τραγωδία πολλά να είχαν συμβεί.
Μπορεί η στιγμή έκρηξης να περνούσε και τα πνεύματα να ηρεμούσαν. Μπορεί η τραγωδία να μην είχε συμβεί. Όπως τόσες άλλες τραγωδίες που συμβαίνουν στην Κρήτη επειδή όταν υπάρχει ένα όπλο σε ένα σπίτι, κάποια στιγμή χρησιμοποιείται. Και χρησιμοποιείται ενάντια σε ανθρώπους.
Πολλές φορές άνθρωποι πεθαίνουν από όπλα, επειδή τα όπλα είναι φτιαγμένα για να σκοτώνουν πιο αποτελεσματικά.
Δεν ξέρουμε τι πρέπει να συμβεί με την οπλοκατοχή. Αναγνωρίζουμε ότι η παράδοση στην Κρήτη είναι ισχυρή. Όμως, όταν βλέπουμε τέτοιες τραγωδίες όπως αυτή που εξελίχθηκε προχθές στα Χανιά δε μπορούμε παρά να σκεφτούμε, θα είχε συμβεί αν δεν υπήρχε στο σπίτι ένα όπλο;