Στο Μαρόκο μετέφερε δύο εργοστάσια του ο γνωστός επιχειρηματίας της Κρήτης Νίκος Γιαννούλης. Κι όπως λέει, στο Μαρόκο υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, έναντι της χώρας μας που αποθαρρύνει τις επιχειρηματικές κινήσεις. «Εκεί, μέσα σε μία εβδομάδα είχα τελειώσει με τις διατυπώσεις. Εδώ, χρειάζονται… δέκα χρόνια!» επισημαίνει ο ίδιος.
Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Γιαννούλης μετέφερε στο Μαρόκο ένα πυρηνελαιουργείο και μία ραφιναρία ελαιόλαδου. Ήταν οι μονάδες που λειτουργούσαν κατά το παρελθόν στην περιοχή Εσταυρωμένος του Ηρακλείου. «Τα μηχανήματα φορτώθηκαν σε πλοίο. Κι όταν οι Έλληνες λιμενεργάτες με ρωτούσαν γιατί, τους απαντούσα ότι στη χώρα μας δεν μπορούν να δουλέψουν οι επιχειρήσεις. Εδώ, έλεγα, μέσα στο πλοίο βρίσκονται πενήντα θέσεις εργασίας. Και μεταφέρονται στο εξωτερικό!» περίγραψε ο κ. Γιαννούλης.
Απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις ο κ. Γιαννούλης δεν παραδέχθηκε ότι οι φόροι και το εργατικό κόστος είναι χαμηλότερα σε τρίτες χώρες. «Όχι, η φορολόγηση είναι περίπου ίδια. Το κόστος για ένα εργάτη είναι χαμηλό, όμως εκεί οι εργάτες είναι ανειδίκευτοι σε σύγκριση με τους δικούς μας. Και για μία θέση εργασίας στην Κρήτη, χρειάζεσαι τρεις στο Μαρόκο. Η διαφορά είναι άλλη. Ότι στο Μαρόκο μπορείς να λειτουργήσεις επιχειρηματικά. Εδώ δε βγάζεις άκρη…» επισημαίνει χαρακτηριστικά ο κ. Γιαννούλης.
Σύμφωνα με τον κ. Γιαννούλη στην Ελλάδα δεν υπάρχει το κατάλληλο περιβάλλον για επενδύσεις. Οι υπηρεσίες και κυρίως οι πολιτικοί παράγοντες λειτουργούν πολλές φορές κατά το δοκούν… Κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις να «χάνονται» μέσα σε ένα κυκεώνα γραφειοκρατικών διαδικασιών, χωρίς να μπορούν να βρουν άκρη…
«Δεν υπάρχει περίπτωση να αναπτυχθεί επιχειρηματικότητα κάτω από αυτές τις συνθήκες. Ούτε να γίνει η περίφημη…προσέλκυση ξένων κεφαλαίων. Δείτε τι συμβαίνει… Έρχονται οι άνθρωποι να επενδύσουν στην Ελλάδα και όταν αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούν να βγάλουν άκρη, παίρνουν τα χρήματα τους και φεύγουν! Κι αυτό θα συνεχιστεί όσο θα λειτουργούμε ως χώρα με τον ίδιο τρόπο».
Η επιχείρηση στην οποία λειτουργούν τώρα τα δύο εργοστάσια είναι μικτή, καθώς ανήκει στον κ. Γιαννούλη και σε ένα επιχειρηματία από το Μαρόκο. Είναι μάλιστα τοποθετημένη στην καρδιά μίας ελαιοπαραγωγικής περιοχής. «Εκεί χρειάζεται να υπάρχουν αυτές οι μονάδες. Μέσα στην παραγωγή. Και το Μαρόκο επιτρέπει τη λειτουργία τους» καταλήγει.
Να σημειωθεί ότι ο κ. Γιαννούλης διαθέτει και άλλα εργοστάσια, μεταξύ αυτών το πυρηνελαιουργείο στην περιοχή Γαζέπη Μύλος του Αρκαλοχωρίου.
Ανησυχία και από άλλους επιχειρηματίες
Εξαιρετικά ανήσυχοι για το περιβάλλον μέσα στο οποίο αναπτύσσεται η επιχειρηματικότητα στη χώρα μας είναι και άλλοι γνωστοί επιχειρηματίες της Κρήτης που δραστηριοποιούνται στη βιομηχανική περιοχή. Σε μεταξύ τους συζητήσεις σχολιάζουν ότι δεν τους συμφέρει να παραμένουν στην Ελλάδα, αλλά δε μεταφέρουν αλλού τις δραστηριότητες τους επειδή από εδώ ξεκίνησαν, είναι Έλληνες και έχουν «δεσμούς αίματος».
Απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις στελέχη του Επιμελητηρίου Ηρακλείου έλεγαν ότι δεν έχουν υπόψη τους άλλες περιπτώσεις επιχειρηματιών της Κρήτης που να έχουν «μετακομίσει» εργοστάσια τους στο εξωτερικό.
Πολλές οι αντιδράσεις
Εν τω μεταξύ «κύμα» αντιδράσεων από αιρετούς της Περιφέρειας Κρήτης, το δήμαρχο Μινώα Πεδιάδος Ζ. Καλογεράκη και φιλοπεριβαλλοντικές οργανώσεις έχει προκαλέσει η έγκριση που δόθηκε για την επαναλειτουργία του πυρηνελαιουργείου Γιαννούλη στην περιοχή «Γαζέπη Μύλος» Αρκαλοχωρίου. Η έγκριση δόθηκε από την αρμόδια επιτροπή της Περιφέρειας Κρήτης, με «ισχνή» όπως χαρακτηρίστηκε μειοψηφία (μία ψήφος διαφορά) και με τους Χανιώτες εκπροσώπους να «θέλουν» το πυρηνελαιουργείο.
Ο κ. Καλογεράκης εξέφρασε την αντίθεση του στην οριακή απόφαση και παρέθεσε πλήθος στοιχείων που ενισχύουν την αντίδραση του. Κάλεσε μάλιστα με γραπτή επιστολή του τον Περιφερειάρχη Σταύρο Αρναουτάκη να πάρει θέση και του ζήτησε να θέσει το ζήτημα στο Περιφερειακό Συμβούλιο προτού επικυρωθεί τελικά η απόφαση.
Όπως επεσήμανε ο κ. Καλογεράκης η συγκεκριμένη επένδυση ξεκίνησε να λειτουργεί το 1987 ως τυποποιητήριο – βενζινάδικο και στη συνέχεια, ακολουθώντας μη νόμιμη διαδικασία εξελίχθηκε σε πυρηνελαιουργείο. Με βάση το ιστορικό που παρέθεσε ο κ. Καλογεράκης η επιχείρηση το 1995 «περιήλθε μετά από πλειοδοτικό διαγωνισμό στην ιδιοκτησία της εταιρείας Χ. Γιαννούλης ΑΕ. Από τότε ο ιδιοκτήτης επιχείρησε να λειτουργήσει την επένδυση ως συνεχιζόμενη επιχείρηση και μέχρι σήμερα δεν έχει προχωρήσει σε καμία ενέργεια αναβάθμισης ή εκσυγχρονισμού των εγκαταστάσεων, ούτε προσαρμόστηκε στη διαδικασία που έχει ορίσει το ΣτΕ με νέες μελέτες – νέες εγκρίσεις».
Ο δήμαρχος τόνισε ακόμα πως σ’ αυτό το διάστημα υπάρχουν δύο ομόφωνες αρνητικές αποφάσεις του Νομαρχιακού Συμβουλίου Ηρακλείου (2004 και 2007), σωρεία αντιδράσεων των τέως όμορων της ευρύτερης περιοχής, φορέων και εκπροσώπων τοπικών κοινωνιών. Επιπλέον, υπάρχει μελέτη που ανατέθηκε στο Πανεπιστήμιο Πειραιά από τον τέως Δήμο Αρκαλοχωρίου με την οποία συμπεραίνεται ότι η θέση της επένδυσης είναι η πλέον ακατάλληλη περιβαλλοντικά και χωροταξικά, προτείνοντας παράλληλα εναλλακτικές θέσεις εγκατάστασης. Ακόμη, υπάρχει μελέτη του Γεωπόνου κ. Φανουράκη που αναφέρεται στις επιπτώσεις για τις αγροτικές καλλιέργειες στην ευρύτερη περιοχή, η οποία από το 2000 έχει χαρακτηριστεί ως ζώνη υψηλής παραγωγικότητας με απόφαση της ΝΕΧΩΠ.
Τι απαντά ο Γιαννούλης
«Θα ακολουθήσουμε το νόμο. Κανένας δεν είναι πάνω από το νόμο!» Την απάντηση αυτή δίνει τώρα ο επιχειρηματίας Νίκος Γιαννούλης στο δήμαρχο Μινώα Πεδιάδος Ζαχαρία Καλογεράκη και άλλα πολιτικά πρόσωπα που τίθενται κατά της λειτουργίας του πυρηνελαιουργείου στην περιοχή Γαζέπη Μύλος του Αρκαλοχωρίου.
«Είμαστε νόμιμοι! Το Συμβούλιο της Επικρατείας απάντησε θετικά και η αρμόδια υπηρεσία της Περιφέρειας επίσης. Θα προχωρήσουμε κανονικά τις διαδικασίες στη διεύθυνση Βιομηχανίας. Ο νόμος είναι νόμος και θα εφαρμοστεί, πέρα από πολιτικά πρόσωπα και πολιτικές σκοπιμότητες» υπογραμμίζει ο ίδιος.
Όπως εξηγεί ο κ. Γιαννούλης «σχεδόν δέκα χρόνια ταλαιπωρούμαστε με αυτό το εργοστάσιο. Φύγαμε από τον Εσταυρωμένο για να πάμε στο Αρκαλοχώρι. Αυτή τη διαβεβαίωση είχαμε από την τότε Νομαρχία. Εκσυγχρονίσαμε το εργοστάσιο στο Αρκαλοχώρι, βρίσκεται εκτός οικισμού, είναι ένα χιλιόμετρο μακριά από το τελευταίο σπίτι, πήραμε τις απαραίτητες άδειες, τι άλλο πρέπει να κάνουμε;» διερωτήθηκε ο κ. Γιαννούλης και επεσήμανε: «Πώς θα αναπτυχθεί η ενδοχώρα αν δεν ενθαρρύνεται η επιχειρηματικότητα; Το Αρκαλοχώρι είναι μία περιοχή ελαιοπαραγωγική. Αν δεν εγκατασταθούν βιομηχανίες με το αντικείμενο αυτό, ποιες επενδύσεις περιμένουν; Ξενοδοχεία ή φαρμακοβιομηχανίες;».
Ο κ. Γιαννούλης μιλά αναλυτικά για τις δεκάδες θέσεις εργασίας που πρόκειται να δημιουργηθούν, λέει ότι το εργοστάσιο είναι σύγχρονο, δεν θα έχει επιπτώσεις στο περιβάλλον και τονίζει: «Πολλοί αντιδρούν δημόσια και σε προσωπικές συζητήσεις μου λένε ότι συμφωνούν με τη λειτουργία του εργοστασίου. Αυτή είναι η Ελλάδα σήμερα….».
Ο ίδιος δεν παραλείπει να ασκήσει κριτική και σε πολιτικά πρόσωπα που όπως υποστηρίζει «αντιδρούν μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους, επειδή θέλουν να διατηρήσουν τις θέσεις». Κι όπως λέει, φέτος ο νομός Ηρακλείου θα παράγει 130.000 τόνους πυρήνας, την οποία δεν είναι δυνατόν να επεξεργαστεί μόνο ένα πυρηνελαιουργείο.
Υπέρ της λειτουργίας του πυρηνελαιουργείου Γιαννούλη στο δήμο Μινώα Πεδιάδος τίθεται ο σύνδεσμος Ελαιουργών νομού Ηρακλείου. «Όχι μόνο ένα, πολλά πυρηνελαιουργεία χρειάζονται ακόμα σε όλο το νομό μας» επεσήμανε ο πρόεδρος του συνδέσμου Λεωνίδας Περράκης.
Όπως είπε ο κ. Περράκης, οι ελαιουργοί έχουν χάσει σημαντικό μέρος των εσόδων τους επειδή δεν μπορούν να διαθέσουν ομαλά την πυρήνα. «Ένα εργοστάσιο δεν αρκεί. Και δεν μπορούμε να στέλνουμε από εδώ και από εκεί την πυρήνα. Χρειάζονται κι άλλα εργοστάσια! Επιπλέον, οι μονοπωλιακές καταστάσεις, το ξέρουμε, δεν ωφελούν την οικονομία μας» υπογράμμισε ο κ. Περράκης.