H έκθεση στο Γραμμένο της Παλαιόχωρας, στην βίλα Αφροδίτη, είναι μια πέτρα στο πολιτιστικό τέλμα της υπαίθρου.
Όχι πως οι άνθρωποι της περιοχής δεν έχουν κουλτούρα.
Ούτε και τα προβλήματα, τους έχουν ολότελα απορροφήσει ούτως ώστε να έχουν πάψει πλέον να παράγουν τέχνη.
Η τέχνη πάντα πάει αγκαλιά με τον άνθρωπο, και όσο υπάρχει άνθρωπος θα παράγεται πολιτισμός και τέχνη. Είναι άλλωστε μια διέξοδος και μια φυγή από τη δύσκολη πραγματικότητα. Παράγουν λοιπόν στην Παλαιόχωρα, απλά δεν έχουν προβληθεί όπως πρέπει. Είναι ωραίοι καλλιτέχνες, που δημιουργούν για να εκφραστούν. Συνήθως οι καλλιτέχνες δεν λύνουν το βιοποριστικό πρόβλημα με την τέχνη. Ειδικά σήμερα που βρισκόμαστε μισό σκαλοπάτι προ της πτώχευσης. Όμως ο ρεαλισμός αυτός δεν τους παγώνει την έμπνευση. Ξεφεύγουν παράγοντας και νοιώθουν – πιστεύω – τη χαρά της δημιουργίας και της έκφρασης.
Στον προαναφερόμενο χώρο έχουν εκθέσει τα έργα τους τρεις γλύπτες που ζουν στην Παλαιόχωρα και μια ζωγράφος.
Η ζωγραφική της Νίκης Ζαχαριουδάκη, είναι μια έκρηξη χρωμάτων και συναισθημάτων. Είναι ένας ύμνος στον έρωτα, που είναι η πηγή της ζωής. Τα χρώματα φλογερά, όπως και αυτό που εκμπέμπουν. Πάντα πίστευα πως τα μάτια είναι αυτά που αποκλειστικά χαρίζουν έκφραση και συναίσθημα. Χαρά, θλίψη, θυμό, οργή, πάθος, έρωτα. Και όμως οι πίνακες της τα εκμπέμπουν όλα αυτά, χωρίς να έχουν συγκεκριμένη μορφή. Ένας πίνακας της έχει έκφραση μόνο με τα χείλη.
Μου άρεσαν! Ιδιαίτεροι, με φαντασία, ζεστοί, με πάθος για τη ζωή.
Αλλά και τα γλυπτά του Gerhard Stelzhammer του Γερμανού, που εγκατέλειψε το μουντό ουρανό της πατρίδας του, για το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού της Παλαιόχωρας, είναι καταπληκτικά. Στις πλαγιές και τα βουνά βρίσκει την πέτρα ακατέργαστη, αδάμαστη, άγρια, αλλά ζωντανή και ζεστή. Την πλάθει στα χέρια του, της δίνει πνοή, καμπύλες, απαλότητα στην υφή ή αδρές γραμμές όπου χρειάζεται. Η Αφροδίτη του είναι καταπληκτικό έργο, ζωντανό, καθώς διαγράφεται ακόμα και η φλέβα πάνω στο στήθος. Αλλά και οι προτομές και τα υπόλοιπα γλυπτά του είναι πολύ ωραία.
Ο Κώστας Λιατάκης, κάτοικος Παλαιόχωρας, ανακαλύπτει την τέχνη στη φύση. Ξεροί κορμοί δέντρων, ξύλα που τα ξέβρασε η θάλασσα, παίρνουν πνοή στα χέρια του. Η Μήδεια φοβερό έργο. Το σώμα της από ξύλο ελιάς, που το ξύλο από ,μόνο του δημιουργεί τις πτυχές του χιτώνα. Η έμπνευση για το έργο είναι και των δυο καλλιτεχνών. Συνεργάστηκαν. Πάνω στον κορμό το κεφάλι της Μήδειας, υπέροχο γλυπτό από πέτρα, που όταν το κοιτάς προφίλ σε εντυπωσιάζει περισσότερο. Η έκφραση της Μήδειας προφίλ είναι η έκφραση της αποστροφής για την αποτρόπαια πράξη της. Αλλά και τα καράβια με ξύλο και τα υπόλοιπα γλυπτά του Κώστα Λιατάκη είναι θαυμάσια. Αξίζουν όλα να τα δείτε.
Επίσης και ο Σταύρος Μαθιουδάκης είναι καλλιτέχνης σημαντικός. Σπούδασε στην Τήνο τη γλυπτική και στην έκθεση εκθέτει με ένα μόνο έργο του εν τούτοις είναι ενδεικτικό του ταλέντου του.
Η έκθεση είναι μια πέτρα στο Πολιτιστικό τέλμα του φετινού καλοκαιριού της Παλαιόχωρας. Αξίζει να την επισκεφτείτε μέσα στην φύση, στην ηρεμία και στο χρώμα της βίλας ΑΦΡΟΔΙΤΗ, στο πανέμορφο Γραμμένο έως και στις 25 του Σεπτέμβρη θα μπορείτε να την απολαύσετε.
Άννα Αγγελάκη – Κωνσταντουδάκη
Οι συντελεστές της έκθεσης
Gerhard Stelzhammer
Η ενασχόληση με εργασίες στο σπίτι του με την πέτρα έγινε η αφορμή να την αγαπήσει και να αποφασίσει να δοκιμάσει άλλου είδους κατασκευές και δημιουργίες. Τον οδήγησαν να γίνει γλύπτης.
Στην Κουντούρα μένει τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της λατρείας του για τη θάλασσα. Κάνει καταδύσεις Στα γειτονικά βουνά ψάχνει και βρίσκει τον γύψο και εξ’ αυτού τον αλάβαστρο που είναι η καρδιά του γύψου και το σκληρότερο και ωραιότερο μέρος του το οποίο λαξεύει και κάνει τα έργα του.
Στην πατρίδα, Αυστρία και Γερμανία, είχε κάνει πολλές εκθέσεις και είχε πλούσιο καλλιτεχνικό έργο.
Κώστας Λιατάκης
Ο Κωστής Λιατάκης – κάτοικος Παλαιόχωρας και καλλιτεχνική φύση, από παιδί τον μάγευαν οι πέτρες και τα βουνά του Σελίνου που έχει περπατήσει και εξερευνήσει, η θάλασσα και τα στοιχεία της φύσης, ξεριζωμένα δένδρα και οι κορμοί των, που έτρωγε το κύμα και άφηνε πίσω του φυσικά γλυπτά και μοναδικές μορφές. Χρησιμοποιώντας αυτά τα υλικά κάνει δημιουργίες πανέμορφες, που ταξιδεύουν τον ίδιο και τον θεατή σε κόσμους μυθικούς. Τα έργα του αποπνέουν δέος και γαλήνη. Η θέαση τους σταλάζει βάλσαμο στην ψυχή και μαγεύει.
Σταύρος Μαθιουδάκης
Ο Σταύρος Μαθιουδάκης έμαθε την γλυπτική τέχνη στην Τήνο. Ζει και είναι κάτοικος Κανδάνου. Στην έκθεση παρουσιάζεται μόνο ένα έργο του, απόλυτου κάλλους και εξαιρετικής τεχνικής.
Ζαχαριουδάκη Νίκη
Η Ζαχαριουδάκη Νίκη μας ταξιδεύει στον κόσμο του χρώματος και του φωτός. Βαθιά στο νου και την ψυχή και το συναίσθημα, στα έγκατα της γης και στους βυθούς των ωκεανών και των θαλασσών. Στον κόσμο των ιδεών, προσπαθεί να αποδώσει με τη ζωγραφική της τις έννοιες με συμβολισμό το χρώμα. Το αποτέλεσμα της τέχνης της μας οδηγεί στους χρωματισμούς της ίριδας σε νοητούς παραδείσους στην χαρά, στον έρωτα, εύνοιας της γυναίκας ως μάνας, ερωμένης και ιδέας, γεννετήσιας πηγής ζωής ζωοφόρου πλάσματος.
Οι καλλιτέχνες αυτοί εναρμόνισαν τις δημιουργίες τους εκθέτοντας τις στην αυλή και τον προαύλιο χώρο της βίλλας Αφροδίτη στο Γραμμένο, μέσα στο πράσινο της ελιάς και το γαλάζιο της θάλασσας συνταιριάζοντας το θεϊκό με το γήινο.