Πληθαίνουν τα άρθρα στις ΗΠΑ σχετικά με το αν ο πρόεδρος της χώρας Τζο Μπάιντεν πάσχει από κάποιου είδους αρρώστια που μειώνει τις νοητικές και γνωστικές ικανότητές του, μετά και το νέο περιστατικό όπου στο τέλος της ομιλιας χαιρετούσε τον “φανταστικό φίλο του”, όπως τον περιέγραψαν τα μέσα ενημέρωσης. Ολα αυτά, τη στιγμή όπου σύμφωνα και με προσφατη δημοσκόπηση των ABC News/The Washington Post το 54$ των αμερικάνων δεν πιστέυουν ότι “έχει την απαραίτητη πνευματική οξύτητα για να υπηρετήσουν την θέση του προέδρου της χώρας αξιοπρεπώς”.
Το άρθρο που ακολουθεί υπογράφεται από τον Marc Siegel, MD, που είναι καθηγητής ιατρικής και ιατρικός διευθυντής του Doctor Radio στο NYU Langone Health. Είναι ιατρικός ανταποκριτής του Fox News και συγγραφέας του νέου βιβλίου, «COVID; η Πολιτική του Φόβου και η Δύναμη της Επιστήμης». Δημοσιεύτηκε στη γνωστό ενημερωτικό πόρταλ The Hill και οπωσδήποτε απηχεί τις απόψεις πολλών αμερικάνων για το τι πραγματικά συμβαίνει.
Διαβαστε τι αναφέρει:
Όταν ο Πρόεδρος Woodrow Wilson προσβλήθηκε από την ισπανική γρίπη αφού έφτασε στο Παρίσι τον Απρίλιο του 1919 για ειρηνευτικές συνομιλίες στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν συντετριμμένος τόσο σωματικά όσο και ψυχικά, υπέφερε από βαθιά κόπωση, βήχα, παράνοια και αποπροσανατολισμό. Ο γιατρός του Λευκού Οίκου εκείνη την εποχή, Cary Grayson, έγραψε σε μια επιστολή σε φίλο του ότι «ο πρόεδρος αρρώστησε ξαφνικά βίαια με γρίπη σε μια εποχή που ολόκληρος ο πολιτισμός φαινόταν να βρίσκεται σε τεντωμένο σχοινι».
Πράγματι, όπως μου επεσήμανε πρόσφατα ο John M. Barry, συγγραφέας του «The Great Influenza», στο πρόγραμμα «Doctor Radio Reports» στο SiriusXM, η ασθένεια του Wilson έδωσε στον Βρετανό πρωθυπουργό David Lloyd George και στον γάλλο πρωθυπουργό Georges Clemenceau το πάνω χέρι στις ειρηνευτικές συνομιλίες που ακολούθησαν, που οδήγησαν σε αυστηρές κυρώσεις κατά της Γερμανίας και, τελικά, στην άνοδο του Χίτλερ και των Ναζί λιγότερο από μια γενιά αργότερα.
Τώρα, για άλλη μια φορά, αντιμετωπίζουμε έναν κόσμο σε κρίση, όχι μόνο με την πανδημία του COVID-19 αλλά και με την τρέχουσα μάχη ευστροφίας μεταξύ του Προέδρου Μπάιντεν και του Ρώσου Βλαντιμίρ Πούτιν για την Ουκρανία. Ανταποκρίνεται ο Μπάιντεν στην πίεση, ρωτούν οι επικριτές του και ορισμένοι ανεξάρτητοι αναλυτές; Είναι ψυχικά ικανός;
Θα ήταν καθαρή εικασία να ισχυριστεί κανείς ότι δεν είναι σε θέση, δεδομένης της απουσίας συγκεκριμένων πληροφοριών, να θέσει άμεσα υπό αμφισβήτηση την υγεία ή την ικανότητα του προέδρου. Και τα ίδια είδη ερωτημάτων έχουν τεθεί σε όλη την ιστορία μας σχετικά και με άλλους προέδρους των ΗΠΑ, ειδικά από εχθρούς της πολιτικής τους ή σε περιόδους πολιτικής αστάθειας ή αδυναμιας τους.
Οι Ρεπουμπλικάνοι αναρωτήθηκαν αν ο Φράνκλιν Ρούσβελτ ήταν πολύ άρρωστος και ως εκ τούτου ικανος για να διαπραγματευτεί αποτελεσματικά με τους Σοβιετικούς στις διασκέψεις των «Μεγάλων Τριών» εν καιρώ πολέμου στην Τεχεράνη το 1943 και ειδικά στη Γιάλτα το 1945.
Οι Δημοκρατικοί αμφισβήτησαν την ψυχική κατάσταση του Ρίτσαρντ Νίξον καθώς το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ έκλεισε γύρω του το 1974 και αργότερα υπέθεσαν ότι ο Ρόναλντ Ρίγκαν ήταν πολύ μεγάλος για να επανεκλεγεί πρόεδρος —ήταν 73 τότε, έξι χρόνια νεότερος από τον Μπάιντεν σήμερα — ή αναρωτιόταν για το αν ο Ρίγκαν έπασχε από Αλτσχάιμερ στο τέλος της δεύτερης θητείας του. Τα στοιχεία εκ των υστέρων έδειξαν ότι αυτές οι ανησυχίες ήταν βάσιμες.
Εν τω μεταξύ, αρκετά ζητήματα εγείρονται και σήμερα για να θέσουν καποιοι ερωτήματα. Ο Τσακ Τοντ του NBC είπε στο «Meet the Press» την περασμένη εβδομάδα ότι, σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση του δικτύου, το αμερικανικό κοινό αμφισβητεί την ικανότητα του προέδρου. Ο Τοντ έχει δίκιο ότι υπάρχουν τέτοιες ανησυχίες του κοινού και ότι η πρόσφατη μνήμη του Μπάιντεν έχει κενά, απώλειες ψυχραιμίας και ξεσπάσματα (όπως το να αποκαλεί την ερώτηση ενός δημοσιογράφου του Fox News “ηλίθια” ή να αναφέρεται σε έναν άλλο δημοσιογράφο ως “ηλίθιο γιο σκύλας” ενώ το μικρόφωνο που μιλούσε ήταν ανοικτο). Όλα αυτά θα μπορούσαν να θεωρηθούν ενδείξεις για πιθανά γνωστικά προβλήματα.
Δεν έχω εξετάσει τον Πρόεδρο Μπάιντεν , φυσικά, και συμφωνώ απόλυτα με τον λεγόμενο κανόνα Goldwater , μια δήλωση της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας ως απάντηση στις ψευδείς προσπάθειες χιλιάδων ψυχιάτρων που έκαναν την εικασία ότι ο τότε γερουσιαστής και υποψήφιος για την προεδρία Μπάρι Γκόλντγουοτερ (R-Ariz.) ήταν τρελός κατά τις εκλογές του 1964. Υπήρξαν επίσης πάρα πολλές εικασίες από πολλούς ψυχιάτρους σχετικά με την υποτιθέμενη ψυχιατρική ασθένεια του πρώην προέδρου Τραμπ κατά τη διάρκεια της θητείας του.
Ταυτόχρονα, συμφωνώ με αυτό που μου είπε ο Πρόεδρος Τραμπ κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στον Λευκό Οίκο τον Ιούλιο του 2020 — ότι αυτοί οι ηλικιωμένοι που θα γίνουν πρόεδροι θα πρέπει να κάνουν ένα γνωστικό τεστ (όπως είπε ότι έκανε) ως μέρος μιας σωματικής ρουτίνας.
Εάν ο Πρόεδρος Μπάιντεν έκανε πρόσφατα ένα τέτοιο τεστ, αυτό δεν το γνωρίζουμε αφού δεν συμπεριλήφθηκε κάτι τέτοιο στην τελευταία αναφορά για την φυσική κατάσταση του τον Νοέμβριο.
Αυτό που αναφέρθηκε όμως σε αυτή την τελευταία αναφορά ήταν μια σημαντική επιδείνωση στο βάδισμα του προέδρου, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να σχετίζεται με εκφυλιστική ασθένεια στον εγκέφαλο ή στο νωτιαίο μυελό.
Η εξέταση που διεξήχθη από τον γιατρό του Λευκού Οίκου Kevin O’Connor, αναφέρει επίσης ότι κλήθηκαν νευρολόγοι και ορθοπεδικοί για να αξιολογήσουν αυτό το ζήτημα, αλλά δεν αναφέρθηκαν μαγνητικές τομογραφίες ή ηλεκτρομυογραφία για την αξιολόγηση της λειτουργίας των νεύρων.
Η έκθεση του γιατρού απέδιδε το βάδισμα του προέδρου ως σε μεγάλο βαθμό θέμα γενικής «φθοράς» – και, πιο συγκεκριμένα, διέγνωσε ότι ο Μπάιντεν ήταν «υγιής, σφριγηλός» και «κατάλληλος να εκτελέσει με επιτυχία τα καθήκοντα της Προεδρίας».
Η Αμερικανική Ακαδημία Νευρολογίας έχει υπολογίσει ότι τουλάχιστον το 15 τοις εκατό των ατόμων άνω των 75 ετών έχουν κάποια γνωστική εξασθένηση, ένας σημαντικός αριθμός.
Και αρκετές μελέτες αποκαλύπτουν ότι πολλοί από εκείνους που υποβλήθηκαν σε ανοιχτή χειρουργική αποκατάσταση ανευρύσματος εγκεφάλου ή είχαν υπαραχνοειδή αιμορραγία μπορεί να αναπτύξουν γνωστικές δυσκολίες ως αποτέλεσμα αυτών των επεμβάσεων. Ο Μπάιντεν είχε δύο τέτοιες επεμβάσεις και μια εγκεφαλική αιμορραγία το 1988, χρόνια πριν εισαχθούν οι σύγχρονες ενδαγγειακές τεχνικές που προκαλούν ελάχιστη βλάβη. Όχι μόνο αυτό, αλλά μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Cardiology το 2018 έδειξε σημαντική αύξηση στα γνωστικά προβλήματα σε ασθενείς με παρατεταμένη κολπική μαρμαρυγή, από την οποία πάσχει και ο πρόεδρος.
Σίγουρα, πολλοί Αμερικανοί ηλικίας 80 ετών και άνω έχουν εξαιρετική υγεία – και πολλοί που είναι πολύ νεότεροι και φαινομενικά σε καλή κατάσταση υποφέρουν από εξουθενωτικές αναπηρίες ή θάνατο από αδιάγνωστες ή μη θεραπευόμενες παθήσεις. Ωστόσο, χωρίς αμφιβολία, όσο μεγαλύτερος γίνεται ο καθένας μας, τόσο πιο πιθανό είναι να αναπτύξουμε μια σειρά από σοβαρά προβλήματα υγείας που μπορούν να επηρεάσουν τη λειτουργία μας.
Φυσικά, το να θέτεις εύλογα ερωτήματα δεν είναι το ίδιο πράγμα με την παροχή ειλικρινών, ολοκληρωμένων απαντήσεων.
Υπάρχουν τόσα πολλά που διακυβεύονται σε οποιαδήποτε κυβέρνηση και είναι τόσο σημαντικό για κάθε Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών να βρίσκεται στην κορυφή του παιχνιδιού του/της προκειμένου να μας καθοδηγήσει μέσα από κρίσεις, που σίγουρα έχει νόημα να κάνουν μια απλή γνωστική ή νευροψυχιατρική αξιολόγηση ως μέρος μιας συνήθους προεδρικής ρουτίνας — ανεξαρτήτως ηλικίας, αλλά ειδικά για άτομα άνω των 75 ετών.
Όποιος πρόεδρος δεν αποκαλύπτει την ακριβή κατάσταση της υγείας του, ακολουθεί μια μακρά ατυχή παράδοση.