ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Το 2002 ήταν η χρονιά ένταξης της Ελλάδας στην ζώνη του ευρώ, στο νομισματικό ευρωσύστημα.
Οι Ελληνικές εμπορικές τράπεζες άρχισαν να παίρνουν δάνεια από την κεντρική ευρωπαϊκή τράπεζα,{Ε.Κ.Τ} με επιτόκιο 1%, και να τα δανείζουν στο Ελληνικό δημόσιο με 5%. Η Ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ είχε φροντίσει -για να ωφελήσει τα κέρδη των τραπεζών-, με τις συνθήκες, να απαγορεύσει στα κράτη να δανείζονται απευθείας από τις τράπεζες. Οι Ευρωπαϊκές -μέσα και οι δικές μας τράπεζες, έστησαν πάρτι δίδοντας απεριόριστα δάνεια στα ευρωπαϊκά κράτη αδιαφορώντας για την βιωσιμότητα των χρεών. Όλοι ασφαλώς θα θυμούνται ότι τις μεσημβρινές ώρες της σιέστας κάποια υπάλληλος τράπεζας θα τους χάλαγε τον ύπνο για να προωθήσει κάποιο καταναλωτικό δάνειο. Τα καταναλωτικά δάνεια τα χρέωναν οι καλές μας τοκογλυφικές τράπεζες με τόκο 13%-15%- 18%. Τα χρηματοκιβώτια των τραπεζών γέμισαν κέρδη από την σπατάλη λαών και κυβερνήσεων. Οι Ελληνικές κυβερνήσεις επαιρόταν για τους ρυθμούς ανάπτυξης, οι οποίες δεν οφειλόταν, στα προϊόντα που παρήγαγε η χώρα μας, ούτε στο συνάλλαγμα από τις εξαγωγές . Αντιθέτως η χώρα μας έγινε ένας απέραντος εισαγωγέας ανεβάζοντας το επίπεδο του λαού με δανεικά. Συνάμα όλο και αποβιομηχανιζόταν, κι έχανε και την αγροτική της παραγωγή. Γίναμε χώρα κηφήνων αντί για χώρα μελισσών, για να θησαυρίζει το τραπεζικό σύστημα και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Ώσπου ήρθε η ώρα της αλήθειας. Έσκασε η φούσκα χρέους πρώτα στην Μητρόπολη του καπιταλισμού Η.Π.Α, κι έφθασε στην Ευρώπη ξεκινώντας από τον αδύναμο κρίκο που είναι η Ελλάδα. Σήμερα είμαστε αιχμάλωτοι των πιστωτών μας. Άφρονες εμείς οι πολίτες πορευθήκαμε δανειζόμενοι από τις τράπεζες, το ίδιο ανεύθυνα φέρθηκε και η πολιτική ηγεσία. Ύστερα μας έπιασε ο πανικός πλούσιους πάμπλουτους και φτωχούς. Οι έχοντες και κατέχοντες τα πολλά, τα έβγαλαν στην Ελβετία. Οι φτωχοί τα ψίχουλα, τα έκρυψαν στα στρώματα. Όσοι χρωστούσαν με τις μειώσεις μισθών έμειναν ξεκρέμαστοι. Τα επανωτά χαράτσια της πανικόβλητης κυβέρνησης οδήγησαν την οικονομία στην ύφεση και τον λαό σε απελπισία. Από πάνω έχουμε και τον αμετροεπή αντιπρόεδρο Θόδωρο Πάγκαλο, από την μία να λέει στην βουλή¨ «μαζί τα φάγαμε» για να γεμίζει με ενοχές τους Έλληνες, και από την άλλη να θυμάται τα Γαλλικά του, και σε συνέντευξη του σε Γαλλικό κανάλι να βρίζει όσους διαμαρτύρονται σαν «κομμουνιστές φασίστες και μαλάκες».