«Εφονεύθησαν ή εβασανίσθησαν κατά τον αγριώτερον τρόπον πλείστα άτομα, εληστεύθησαν δε και εκάησαν πλείσται οικίαι… Γενικώς η μετάβασις του εις τους τόπους της δράσεώς του ομοίαζεν προς αγρίαν λαίλαπα, συνώδευεν δε ταύτην πάντοτε αφθονία δακρύων, πόνου και αίματος».
Με αυτόν τον τρόπο περιγράφεται σε έκθεση του Απριλίου του 1947 η δράση του ελληνομαθούς ναζιστή, Φριτς Σούμπερτ, ο οποίος έδρασε στο φόντο των αποφάσεων εκ μέρους του Χίτλερ για αντίποινα στη μεγαλόνησο μετά τη Μάχη της Κρήτης (20-30 Μαΐου 1941).
Κοσμοπολίτης, πολύγλωσσος, βίαιος, σαδιστής, διπλωμάτης και δολοπλόκος –μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά της ιδιόρρυθμης προσωπικότητάς του– ο επιλοχίας Σούμπερτ συνιστά μια πρωτοφανή και ίσως μοναδική περίπτωση στα χρονικά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Τα έργα και οι ημέρες της αιμοδιψούς αυτής προσωπικότητας, που οι φήμες για την ελληνική καταγωγή του ενίσχυσαν τον μύθο του, εξιστορούνται μέσα από τις σελίδες του βιβλίου «Ναζιστική τρομοκρατία στην Ελλάδα» (εκδόσεις Επίκεντρο), με τον συγγραφέα του Θανάση Φωτίου να μεταφέρει με ζωντανό τρόπο τις κτηνωδίες της κατοχικής περιόδου, με πλούσιο αρχειακό υλικό και πρωτότυπες συνεντεύξεις.
Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου αφορά στην Κρήτη, καθώς από εκεί ξεκινά την τρομοκρατική δράση του ο Σούμπερτ, ως επικεφαλής ομάδας κατοίκων του νησιού, προαναγγέλλοντας την ίδρυση, αργότερα, των περιβόητων Ταγμάτων Ασφαλείας. Στη συνέχεια, με διαταγή του στρατιωτικού διοικητή του Φρουρίου Κρήτης, ορίζεται διοικητής γερμανοντυμένου εγκληματικού σώματος Ελλήνων, εξαπολύοντας επιθέσεις ωμής βίας κατά πολιτών στην Κρήτη και τη Μακεδονία.
Η βιογραφία του Σούμπερτ
Η περιπετειώδης ζωή της σκοτεινής αυτής προσωπικότητας ξεκινάει στο Ντόρτμουντ, στις 21 Φεβρουαρίου του 1897, όπου γεννήθηκε από γονείς εργάτες. Βρέθηκε από νωρίς κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου να πολεμάει για τη Γερμανία, ενώ μετά το τέλος των μαχών βρέθηκε στη Σμύρνη ως μέλος γερμανικών αποστολών ειδικευμένου προσωπικού που αναδιοργάνωσε και ηγήθηκε οθωμανικών στρατιωτικών τμημάτων στην απόκρουση επιθέσεων της Αντάντ.
Την 1η Ιανουαρίου του 1934, ο Σούμπερτ έγινε μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος. Μιλούσε καλά Ελληνικά, Τουρκικά, Ιταλικά και Αραβικά, ενώ το 1941 και όντας ήδη υπαξιωματικός μετατέθηκε στα Χανιά, στην Περιφερειακή Διοίκηση Ρεθύμνου, με την ιδιότητα του διερμηνέα.
Η σύλληψη και το τέλος του
Το 1945, ο Σούμπερτ συνελήφθη στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας. Καταδικάστηκε σε θάνατο, με την Κρήτη και τη Μακεδονία να διεκδικούν τη διοργάνωση του τελετουργικού εκτέλεσής του. Στις 22 Οκτωβρίου του 1947 πέρασε την πύλη των φυλακών Επταπυργίου, μεταφέρθηκε στον «συνήθη τόπο εκτελέσεων» πίσω από τις φυλακές κι εκεί εκτελέστηκε.
Πηγή: flashnews.gr