Το μεγάλο “επίτευγμα ” του Τσίπρα είναι ότι αφού παραγκώνισε- καννιβαλίζοντας τον, τον Αλέκο Αλαβάνο μετέτρεψε τον ΣΥΡΙΖΑ από πολιτικό φορέα της Αριστεράς σε μόρφωμα όπου κατέφυγαν κρατώντας σημαίες ευκαιρίας άτομα με στόχο να επανακάμψουν σε θέσεις κυβερνητικής εξουσίας.
Οι ληγμένοι του Πασόκ, οι Ακροδεξιοί του Καμμένου βουλευτές ακόμα και του Λεβέντη, παραγκωνισμέοι Δεξιοί κατέλαβαν τον χώρο εκτοπίζοντας δοκιμασμένα μέλη και στελέχη με χυδαίους χαρακτηρισμούς από τους οποίους ο επιεικέστερος ήταν “Βαρίδια”.
Η απόφαση του Τσίπρα να ψηφίσει το τρίτο μνημόνιο λειτούργησε σαν συγχωροχάρτι και για τους προσχωρήσαντες και έτσι αυτό που προέκυψε από την διεύρυνση δεν είχε και δεν μπορούσε να έχει τα στοιχεία και την συγκρότηση Αριστερού και μάλιστα Ριζοσπαστικού κόμματος ,όπως στρατηγική μετάβασης στο Σοσιαλισμό και τακτικές ρήξης που να εξυπηρετούν αυτό το στόχο,
Οι αριστεροί που παρέμειναν στον ΣΥΡΙΖΑ ελπίζοντας στην αλλαγή των συσχετισμών και την ολική επαναφορά ,με εξαίρεση εκείνων που προσκολλήθηκαν στον Τσίπρα από ιδιοτέλεια .όλο το προηγούμενο διάστημα ηττήθηκαν κατά κράτος επανειλημμένα αναλώνοντας δυνάμεις σε εσωστρεφείς διαδικασίες .
Διαψεύστηκε επίσης η αντίληψη -θεωρία του ώριμου φρούτου παρά το γεγονός ότι είχαν απέναντι τους μια κυβέρνηση ακραίου Νεοφιλευθερισμού,η οποία όμως λειτουργούσε με την επίκληση των πεπραγμένων της Κυβέρνησης Τσίπρα αντλώντας νομιμοποιηση από αυτά (ιδιωτικοποιήσεις,Υπερταμείο,περικοπή συντάξεων, Χρηματιστήριο, φόροι κλπ).
Η επίκληση ενός ασαφούς προγράμματος για λύση των προβλημάτων των λαϊκών στρωμμάτων παρέπεμπε στο ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ, στο Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης που δεν εφαρμόστηκε και στο με ένα νόμο και ένα άρθρο θα σκίσω τα Μνημόνια και άλλα τέτοια,
Οι προηγηθείσες διαδοχικές ήττες στις Ευρωεκλογές, στις Αυτοδιοικητικές Εκλογές, σε Συλλόγους και Συνδικάτα , η ανυπαρξία Φοιτητικής Νεολαίας στα Πανεπιστήμια , η οπαδοποίηση πίσω από τα πρόσωπα βουλευτών και οι μεταξύ τους ανταγωνισμοί προμήνυαν την ήττα .
¨Ολα αυτά σε συνδυασμό με την προεκλογική τακτική που ακολουθήθηκε συνετέλεσαν στην έκταση της ήττας για την οποία βασικός υπεύθυνος είναι ο Τσίπρας και το επιτελείο του . Ο ίδιος με την ” αυτοκριτική του ¨” ζήτησε πίστωση χρόνου για να βελτιώσει την κατάσταση επιμένοντας όμως στα ίδια λάθη . Και μόνο η επιλογή του Μαρατζίδη δείχνει ότι συνεχίζει στην ίδια ατελέσφορη γραμμή.
Το τι θα γίνει με τον Τσίπρα είναι προφανώς πρόβλημα των μελών του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι συνέπειες όμως των επιλογών του Τσίπρα και όσων τον ακολουθούν είναι ζήτημα που αφορά όλους όσους επιμένουν να αγωνίζονται για τις ιδέες και τις Αξίες της Αριστεράς με ορίζοντα τον Σοσιαλισμό.
Νίκος Τζάρας υποψηφιος με το ΜΕΡΑ
25 ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΡΗΞΗ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ