Στον απόηχο του “ηθικού πανικού” που προκλήθηκε μετά την προβολή της παιδικής ταινίας μικρού μήκους “Αγόρια στο Ντους” σε τάξη δημοτικού σχολείου, ρεπορτάζ του NEWS 24/7 κατέγραψε το κλίμα φόβου και λογοκρισίας που έχει δημιουργηθεί εντός της εκπαιδευτικής κοινότητας καθώς και της υποβάθμισης του μορφωτικού επιπέδου στα σχολεία.
“Υπάρχει μια γενικότερη υποκρισία, γιατί δεν ασχολούνται με την ουσία της Παιδείας αλλά με τα κουτσομπολιά. Δηλαδή τι θα δείξει η τηλεόραση, αν ο δάσκαλος είναι σωστός με τα χριστιανικά ήθη και δεν κοιτάνε την ουσία της Παιδείας, που τα ελληνόπαιδα, παραδείγματος χάριν, είναι στις τελευταίες θέσεις στην κατανόηση κειμένου, βάσει της έρευνας Pisa” ανέφερε εκπαιδευτικός, ο οποίος ήθελε να διατηρήσει την ανωνυμία του.
“Μετά από όλα αυτά που έγιναν, εγώ κατεβάζω το επίπεδο των ταινιών που δείχνω στα παιδιά. Το βάζω τόσο χαμηλά, ώστε να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα”, τόνισε εμφανώς απογοητευμένος.
“Πριν 5-6 χρόνια έβαζα κοινωνικές ταινίες στα παιδιά, που μιλούσαν για τον φασισμό, για το Ολοκαύτωμα και άλλα. Όταν ακους, όμως, τέτοια περιστατικά θέλεις να προστατεύσεις και τον εαυτό σου. Δηλαδή τώρα στην Ε’ και ΣΤ’ Δημοτικού βάζω παιδικές ταινίες, ούτε καν εφηβικές, παιδικές, που κανονικά είναι για την Γ’ και Δ’ Δημοτικού. Μαζεύεσαι δηλαδή..”, πρόσθεσε, αναφερόμενος στις αντιδράσεις για την ταινία “Αγόρια στο ντους” τόσο από κυρίαρχα media όσο και από μεγάλη μερίδα “συντηρητικών γονέων”, όπως χαρακτηριστικά σχολίασε.
“Οι δάσκαλοι δεν είναι μόνο ότι φοβούνται. Λένε, ‘οκ αφού γίνονται όλες αυτές οι φασαρίες και δεν έχω και κάποιον να με προστατεύσει, μη μπλέξω, ας κάνω ότι λέει το βιβλίο και ας βαρεθούν τα παιδιά’. Αυτό ειναι οπισθοδρόμηση. Να κάνει, δηλαδή, ένας δάσκαλος μόνο την ύλη του βιβλίου και να μην δείχνει τίποτα διαφορετικό, τίποτα καινούργιο. Κάνουμε βήματα πίσω“, συνέχισε.
Αναχρονιστική η διδακτέα ύλη
Ο εκπαιδευτικός εξήγησε στο NEWS 24/7 πως η διδακτέα ύλη βρίσκεται “αρκετά χρόνια πίσω” ενώ δεν είναι καθόλου επικαιροποιημένη και προσαρμοσμένη στις ανάγκες του σήμερα. Στις ανάγκες μιας κοινωνίας, δηλαδή, που οι έμφυλες διακρίσεις, οι σεξουαλικές επιθέσεις, η οπαδική βία και ο εκφοβισμός ανθούν ακόμα εντός των σχολικών αιθουσών.
“Η ύλη που διδάσκουμε στα παιδιά είναι πολύ αναχρονιστική κατά τη γνώμη μου. Δηλαδή, στην Ιστορία δεν διδάσκεται σχεδόν καθόλου ο 20ος αιώνας. Ασχολούνται συνέχεια με την αρχαία εποχή και το Βυζάντιο.
Δεν ασχολούμαστε με την ουσία της Παιδείας. Ασχολούμαστε με το τι λέει η Εκκλησία, να μάθουμε Αρχαία, και ξανά Αρχαία και Θρησκευτικά, μη μειώσουμε καμιά ώρα. Είναι πολύ συντηρητικά τα πράγματα”, δήλωσε ενώ, όπως μάθαμε σε σχολείο του ίδιου Δήμου, όπου προβλήθηκε η πολύκροτη ταινία, στο τέλος της σχολικής χρονιάς θα προβληθεί η βιογραφία γνωστού αγίου. Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν; Αναρωτιόμαστε..
“Επίσης δεν υπάρχει καθόλου σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Είχε γίνει μία προσπάθεια να ξεκινήσει να διδάσκεται στα σχολεία, αλλά οι καθηγητές δεν τολμούν να θίξουν τέτοια θέματα, γιατί οι γονείς περιμένουν στη γωνία, “τι μαθαίνετε στα παιδιά μας” και άλλα παρόμοια.
Παραδείγματος χάριν, ένας καθηγητής διάβασε τη λέξη “πέος” κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος και έγινε χαμός. Μέχρι και η Espresso τον είχε πρωτοσέλιδο. Ή θυμάμαι επίσης μια φορά που έδειξα στα παιδιά την ταινία “Η ζωή είναι ωραία” του Μπενίνι και είχαν αντιδράσει, (αρχικά τα παιδιά και αργότερα οι γονείς), επειδή υπήρχε μία σκηνή φιλιού μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας. Το υποκριτικό, όμως, είναι ότι ασχολούνται και φωνάζουν για αυτά ενώ δεν φαίνεται να τους απασχολεί το ίδιο που τα παιδιά έχουν πλήρη πρόσβαση σε παντός είδους πορνογραφικό υλικό στο διαδίκτυο“, συμπλήρωσε.
“Οι καθηγητές δεν μπορούν πια να εκφραστούν ελεύθερα και οι διευθυντές επίσης φοβούνται. Γιατί έχουν εκείνοι την πρώτη ευθύνη, πρώτα σε αυτούς απευθύνονται οι διαμαρτυρόμενοι γονείς“, κατέληξε. Εκπαιδευτικοί που επικοινώνησαν με το NEWS 24/7 επιβεβαίωσαν πως οι γονείς, κυρίως των μαθητών και μαθητριών στο Δημοτικό, είναι συχνά παρεμβατικοί τόσο στον τρόπο όσο και στο περιεχόμενο της διδασκαλίας, με τα “παράπονα” να αποτελούν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο.
Αντί επιλόγου, παραθέτουμε μέρος της ανακοίνωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης Παιδικού Κινηματογράφου (ECFA), που εξέδωσε αμέσως μετά τις αντιδράσεις για την προβολή της σουηδικής ταινίας “Shower Boys)” και μεταξύ άλλων έγραφε,
“Αν λοιπόν τίθεται ένα ερώτημα προς την ελληνική κοινωνία με την υπόθεση που με θλίψη είδαμε να εκτυλίσσεται την περασμένη εβδομάδα στην ελληνική (για την ώρα) δημόσια σφαίρα είναι το εξής: Ποιος είναι ο θεματοφύλακας των δικαιωμάτων των παιδιών;
Και τελικά, αν δεν επιτρέψουμε στους δασκάλους να τα καθοδηγήσουν με ασφάλεια και στη βάση της κατάρτισής τους στην ουσιαστική πραγμάτωση των δικαιωμάτων τους, ποιος είναι ο ρόλος του σχολείου στη σύγχρονη κοινωνία;”