Οι ξαφνικές μαζικές επιθέσεις της Χαμάς στο Ισραήλ τις προηγούμενες ημέρες είχαν ως αποτέλεσμα τους περισσότερους θανάτους που είδε αυτή η χώρα από την εποχή των αραβο-ισραηλινών πολέμων.
Πολλοί αναλυτές στο εξωτερικό έκαναν λόγο για την “11η Σεπτεμβρίου του Ισραήλ”, καθώς όλοι συμφωνούν πως πρόκειται για ένα ολέθριο σφάλμα των διάσημων ισραηλινών υπηρεσιών πληροφοριών που δεν κατάφεραν να αντιληφθούν τι έρχεται παρά την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, ένα εκτενές δίκτυο ανθρώπινων πόρων και όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους.
Η ανεπάρκεια που επέδειξαν οι ισραηλινές υπηρεσίες και ο στρατός έχει σημασία και για τον τομέα της ενέργειας, καθώς αυτές είναι που εγγυώνται την ασφάλεια των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ΑΟΖ του Ισραήλ.
Αξίζει να θυμίσουμε ότι προ ολίγων ετών η Χεζμπολάχ είχε επιχειρήσει να πλήξει πλατφόρμες στα ισραηλινά κοιτάσματα ανεπιτυχώς χρησιμοποιώντας drones.
Οι αβλεψίες του Ισραήλ σε συνδυασμό με μια πιθανή κλιμάκωση της σημερινής κατάστασης με συμμετοχή και άλλων αραβικών οργανώσεων προκαλούν αμφιβολίες για την ικανότητα της χώρας να προστατεύσει κρίσιμες υποδομές, όπως τις πλατφόρμες και τους αγωγούς αερίου.
Εξυπακούεται ότι πετρελαϊκές που δραστηριοποιούνται εντός της ισραηλινής ΑΟΖ θέλουν να νιώθουν σίγουρες τόσο για την ασφάλεια του προσωπικού τους, όσο και για τις σημαντικές επενδύσεις τους στη συγκεκριμένη περιοχή.
Οι εξελίξεις επεκτείνονται όμως και στο πολιτικό σκέλος, καθώς νωρίτερα φέτος ολοκληρώθηκε η συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου που έδωσε τη δυνατότητα στους Λιβανέζους να ξεκινήσουν έρευνες υδρογονανθράκων στη δική τους πλευρά με την Total, την Eni και την QatarEnergy να αναλαμβάνουν το εγχείρημα και να αναμένουν τα πρώτα αποτελέσματα εντός μερικών εβδομάδων από σήμερα. Η συμφωνία των δύο χωρών προβλέπει διαμοιρασμό της παραγωγής στο κοίτασμα που ονομάζεται Κανά, με το Ισράηλ να λαμβάνει το 17% των εσόδων, άρα το θέμα κρίνεται ευαίσθητο πολιτικά.
Μάλιστα, οι Ισραηλινοί εξέταζαν και το ενδεχόμενο να γίνουν γεωτρήσεις στα ανοικτά της Γάζας σε συνεργασία με την Παλαιστινιακή Αρχή και την Αίγυπτο.
Πλέον, το περιβάλλον για τις γεωτρήσεις γίνεται πολύ πιο ασαφές και επικίνδυνο από ό,τι προηγουμένως, τη στιγμή που το Ισραήλ προετοίμαζε ένα νέο αδειοδοτικό γύρο για έρευνες στην ΑΟΖ του.
Τέλος, για την Ευρώπη που έβλεπε στην Ανατολική Μεσόγειο μια ευκαιρία να ξεφύγει από τον κίνδυνο που συνοδεύει το ρωσικό αέριο, η εμπόλεμη κατάσταση στο Ισραήλ της υπενθυμίζει ότι η ενεργειακή ασφάλεια συνεχίζει να είναι μια δύσκολη εξίσωση.
Σε κάθε περίπτωση, η ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή επιτείνει τη νευρικότητα στις παγκόσμιες αγορές ενέργειας.
Αν και οι αναλυτές εμφανίζονται συγκρατημένα αισιόδοξοι για τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές, κοινός τόπος είναι ότι πολλά θα εξαρτηθούν από τη διάρκεια της σύγκρουσης, και από το αν αυτή θα επεκταθεί στην υπόλοιπη περιοχή. Κομβικός αναμένεται και ο ρόλος της Τεχεράνης.
Τόσο το Ισραήλ όσο και η Παλαιστίνη δεν είναι σημαντικοί παίκτες πετρελαίου, αλλά η σύγκρουση βρίσκεται σε μια ευρύτερη βασική πετρελαιοπαραγωγική περιοχή.
Το Ισραήλ διαθέτει δύο διυλιστήρια πετρελαίου με συνδυασμένη δυναμικότητα σχεδόν 300.000 βαρελιών την ημέρα. Σύμφωνα με την Υπηρεσία Ενεργειακών Πληροφοριών των ΗΠΑ (EIA), η χώρα «σχεδόν δεν έχει παραγωγή αργού πετρελαίου». Τα παλαιστινιακά εδάφη δεν παράγουν πετρέλαιο, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΙΑ .
Οι traders του αργού δεν αναμένουν τεράστια άνοδο των τιμών καθώς δεν υπάρχει άμεση απειλή για την προσφορά. Ωστόσο, τα βλέμματα είναι στραμμένα στο Ιράν, έναν σημαντικό παραγωγό πετρελαίου και βασικό υποστηρικτή της Χαμάς.