Του Γιώργου Ουρανού
Οι επισκέψεις των δύο πρωθυπουργών
Αρκετά ενωρίς, από την έναρξη της σύρραξης μεταξύ της Χαμάς και του Ισραήλ, ο Έλληνας πρωθυπουργός, στις 23 Οκτωβρίου, επισκεπτόμενος το Ισραήλ, συναντήθηκε με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου και του δήλωσε την στήριξη της Ελλάδας στο λαό του Ισραήλ. Πιό συγκεκριμένα ο Έλληνας πρωθυπουργός ανέφερε:
«Έρχομαι εδώ όχι μόνο ως σύμμαχος, αλλά ως αληθινός φίλος. Αυτό που συνέβη ήταν πραγματικά φρικτό. Η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή υπερασπίστηκε και υποστήριξε το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο».Ο πρωθυπουργός πρόσθεσε ότι «κάναμε μια πολύ σαφή διάκριση μεταξύ της Χαμάς και του παλαιστινιακού λαού. Θα συνεχίσουμε να σας στηρίζουμε και να ελπίζουμε πως ό,τι και αν συμβεί πρέπει να συμβεί χωρίς μεγάλο ανθρωπιστικό κόστος. Μπορείτε να υπολογίζετε στην υποστήριξή μας, τη βοήθειά μας».
Όμοια ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντεθ,στην επίσκεψή του στο Ισραήλ μαζί με τον Βέλγο ομόλογό του στις 23 Νοεμβρίου, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
Συγκεκριμένα, από τη Ράφα της Αιγύπτου, ο Σάντσεθ δήλωσε πως : « στηρίζουμε το δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αλλά εντός των περιορισμών που επιβάλλει το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Και αυτό δεν συμβαίνει. Η δολοφονία αθώων πολιτών αδιακρίτως, συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων παιδιών, είναι εντελώς απαράδεκτη. Η βία θα οδηγήσει μόνο σε περισσότερη βία», ενώ έκανε λόγο ακόμη και για μονομερή αναγνώριση του Παλαιστινιακού Κράτους, ακόμη και αν η υπόλοιπη Ε.Ε. δεν ακολουθήσει.
Οι όμοιες πορείες
Οι δύο χώρες, Ελλάδα και Ισπανία, παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες, γεωγραφικές, ιστορικές, κοινωνικές αλλά και πολιτικής ιστορίας. Βρίσκονται και οι δύο στη Μεσόγειο, αποτελούν σημαντικά μέλη του Ευρωπαϊκού Νότου, και υπήρξαν επίσης κτήσεις ακόμη και των ίδιων αυτοκρατοριών που εξαπλώθηκαν στη Μεσόγειο, όπως της Ρωμαϊκής αλλά και των Αράβων (για τη Κρήτη τα Δωδεκάνησα και τη Κύπρο).
Όμοια, στη σύγχρονη ιστορία τους κατακτήθηκαν από τους Γερμανούς στον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο, και οι δύο λαοί τους ανέπτυξαν παροιμοιώδη αντιστασιακή δράση. Στην πιό πρόσφατη ιστορία τους, και οι δύο λαοί υπέφεραν από δικτατορικά καθεστώτα,οι μεν Ισπανοί από τον δικτάτορα Φράνκο , οι δε Έλληνες από τη χούντα των συνταγματαρχών. Ακόμη πιο πρόσφατα κυβερνήθηκαν από σοσιαλιστικές – σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις για αρκετά χρόνια με τους εμβληματικούς ηγέτες, οι μεν Ισπανοί με τον Φελίπε Γκονζάλες οι δε Έλληνες με τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Οι διαφορετικές σημερινές ‘’συχνότητες εκπομπής’’
Σήμερα όμως, οι κυβερνήσεις των δύο χωρών σε διεθνιστικό ανθρωπιστικό επίπεδο, ‘’εκπέμπουν σε εντελώς διαφορετικές συχνότητες’’. Στην μεν Ισπανία ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ, ηγείται σοσιαλιστικής-σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης συνασπισμού, στην δε χώρα μας υπάρχει συντηρητική κυβέρνηση. Είναι εξηγήσιμο λοιπόν, πως οι δηλώσεις των δύο πρωθυπουργών εκπέμπουν εντελώς διαφορετικά πολιτικά και ανθρωπιστικά μηνύματα. Η δήλωση του Έλληνα πρωθυπουργού, εστιάζεται και μόνο στη στήριξη του Ισραηλίτικου λαού, αγνοώντας το δράμα του άλλου λαού, των Παλαιστινίων. Παραβλέπει εντελώς την παραβίαση των ανθρωπιστικών ορίων και τη βαναυσότητα της Ισραηλίτικης στρατιωτικής επέμβασης. Σε εντελώς αντίθετη συχνότητα, κινείται η δήλωση του Ισπανού πρωθυπουργού. Βεβαίως αναφέρεται στο δικαίωμα των Ισραηλιτών να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, αλλά συγχρόνως εγείρει και τεράστιο θέμα με τον άδικο τρόπο αντιμετώπισης των Παλαιστινίων. Χαρακτηριστικά αναφέρει πως: ‘’ Ή δολοφονία αθώων πολιτών αδιακρίτως, συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων παιδιών, είναι εντελώς απαράδεκτη΄΄.
Και στη συνέχεια προβαίνει και στη νουθεσία προς το Ισραήλ, λέγοντας πως: . ‘’Η βία θα οδηγήσει μόνο σε περισσότερη βία’’.
Το έλλειμμα πολιτικής και ανθρωπιστικής λεβεντιάς
Δυστυχώς, οι δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού, έναντι εκείνων του Ισπανού, δείχνουν τουλάχιστον μικροψυχία και έλλειμμα πολιτικής και ανθρωπιστικής λεβεντιάς! Και είναι μεγάλο κρίμα για την χώρα μας, όπου ενώ όλοι μας πιστεύουμε ότι αποτελούμε πρότυπο της Δημοκρατικής συμπεριφοράς και της διεθνούς αλληλεγγύης, να υστερούμε έναντι άλλων φίλων χωρών με όμοια ιστορικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά, σε αισθήματα ανθρωπισμού! Ή αλλιώς, οι Ισπανοί μας φόρεσαν τα γυαλιά του σύγχρονου ανθρωπισμού, και εμείς αλήθεια αναρωτιόμαστε μην τυχόν και τον έχουμε απωλέσει σαν έννοια!