Ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης για το 2024 είναι προϋπολογισμός που δεν απαντά στις τρεις μεγάλες ανάγκες της εποχής την κλιματική κρίση, τις κοινωνικές ανισότητες και το παραγωγικό μοντέλο επισήμανε ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς, Αλέξης Χαρίτσης, μιλώντας στη Βουλή, και τεκμηριώνοντας τη καταψήφισή του.
Ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς τόνισε ότι, αντιθέτως, η κυβέρνηση της ΝΔ αναπαράγει το στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης που μας έφερε ως εδώ, διευρύνοντας τις κοινωνικές ανισότητες και κάνοντας τους Έλληνες να νιώθουν ότι είναι φτωχοί. Σήμανε καμπανάκι για τη δημιουργία μιας κοινωνίας χαμηλών προσδοκιών που παράγει τέρατα, υπογραμμίζοντας τον κίνδυνο της ανόδου της ακροδεξιάς.
Στο πλαίσιο αυτό έθιξε και το θέμα της ποιότητας της Δημοκρατίας λέγοντας ότι 50 χρόνια μετά τον Ιούλιο του 1974 η Δημοκρατία στη χώρα μας δεν εμπνέει.
«Ναι» στην τροπολογία για τους μετανάστες – «Όχι» στις αμυντικές δαπάνες»
Την ίδια ώρα διεμήνυσε ότι η Νέα Αριστερά, θα ψηφίσει την τροπολογία για τους μετανάστες (στο νομοσχέδιο Γεωργιάδη), «παρότι έρχεται πολύ αργά και αντιμετωπίζει μόνο μερικώς το ζήτημα». Αντιθέτως, έστειλε μήνυμα ότι δεν θα ψηφίσει τις αμυντικές δαπάνες στον προϋπολογισμό λέγοντας «θέλουμε μια άλλη Ελλάδα που δεν επενδύει σε αδιαφανείς εξοπλιστικές δαπάνες, αλλά στην Ειρήνη».
Ειδικότερα ως προς το βιοτικό επίπεδο των πολιτών σημείωσε ότι 7 στους 10 Έλληνες πολίτες νιώθουν ότι είναι φτωχοί (σύμφωνα με τη Eurostat), ποσοστό 3 και πλέον φορές περισσότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο, καθώς μεταξύ άλλων σημειώνεται μείωση μέσου πραγματικού μισθού κατά 8% την τελευταία τριετία.
Το βαθύτερο ζήτημα είπε είναι όχι μόνο ότι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες νιώθουν ότι οι κόποι τους δεν αμείβονται αρκετά αλλά ότι αισθάνονται εγκλωβισμένοι σε ένα αδιέξοδο.
Εν είδει συνολικής ανασκόπησης της χρονιάς σημείωσε ότι η ζωή στην Ελλάδα του 2023 είναι συνδεδεμένη με την ανασφάλεια: «την ανασφάλεια για την πυρκαγιά και την πλημμύρα, την απόλυση ή την εργασία δίχως δικαιώματα, τη ζωή σε μια χώρα που σε αντιμετωπίζει ως πολίτη δεύτερης κατηγορίας».
«Για αυτό οι άνθρωποι της χώρας μας νιώθουν, ακόμα και αν δεν είναι, φτωχοί», σημείωσε.
«Σε μια οικονομία χαμηλής παραγωγικότητας, σε μια κοινωνία χαμηλών προσδοκιών, σε μια ζωή που η προσπάθεια για την καλυτέρευσή της πέφτει στον τοίχο της ανισότητας και της αδικίας, εμπεδώνεται η απαξίωση της πολιτικής» πρόσθεσε. «Είναι ένα μείγμα που γεννά τέρατα» και «το βλέπουμε σε όλη την Ευρώπη: στην άνοδο της άκρας και αυταρχικής Δεξιάς, στο ρεύμα του ανορθολογισμού, στον εκφασισμό της καθημερινής ζωής- αυτόν που παράγει βία στα σχολεία, στις γειτονιές και στα γήπεδα, που εκτρέφει τη λογική της αυτοδικίας, που οπλίζει το χέρι απέναντι στον πιο αδύναμο».
«Μια κοινωνία που δεν πιστεύει στον εαυτό της, είναι μια κοινωνία που έχει χάσει τη μάχη για το μέλλον» συμπλήρωσε.
Κριτική στην κυβέρνηση
Στο σκέλος της κριτικής προς την κυβέρνηση είπε πως η ΝΔ «με τον προϋπολογισμό που κατέθεσε, συνεχίζει με την ίδια συνταγή που μας έφερε εδώ» δηλαδή «αντιμετωπίζει τις κρίσεις με μπαλώματα, ενισχύει τις ανισότητες μέσα από την συσσώρευση πλούτου σε λίγους, αναπαράγει ένα στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης που στηρίζεται σε ευκαιριακά κέρδη και υπερκέρδη, στην φτηνή ανάπτυξη, ενώ αδιαφορεί για τους κινδύνους και τις προκλήσεις του μέλλοντος».
Αναπτύσσοντας περαιτέρω τα περί του μοντέλου ανάπτυξης είπε πως πρόκειται για «ένα μοντέλο κρατικοδίαιτου καπιταλισμού που το μόνο ζητούμενο είναι η συσσώρευση αντιπαραγωγικού πλούτου και η αναζήτηση του εύκολου κέρδους σε βάρος των πολλών. Το 2023 η ελληνική ανάπτυξη -αυτή για την οποία πανηγυρίζει η Νέα Δημοκρατία- εξαντλείται σε τρεις κλάδους: τουρισμός, κατασκευές και το real estate. Οι ίδιοι τομείς της οικονομίας που άκμαζαν δηλαδή και πριν από το 2008 με τα γνωστά αποτελέσματα: την εποχή της κρίσης και των Μνημονίων».
Σύμφωνα με τον Αλέξη Χαρίτση η διαχειριστική λογική που ακολουθεί η κυβέρνηση της ΝΔ στηρίζεται «στην πριμοδότηση του πλούτου των λίγων, στον παρασιτισμό και στη διαπλοκή» με αντάλλαγμα το λιβάνισμα της ολιγαρχίας προς την κυβέρνηση ώστε να θολώνει η εικόνα της πραγματικότητας.
Ωστόσο, σημείωσε, το μοντέλο ανάπτυξης της κυβέρνησης δεν δουλεύει και όπως είπε αυτό έγινε φανερό
Στο τρόπον που «σπατάλησε τη δυνατότητα της χαλάρωσης του Συμφώνου Σταθερότητας» στην εποχή της πανδημίας για να πετάξει δημόσιο χρήμα από το παράθυρο, με κύριους αποδέκτες ορισμένα ολιγοπωλιακά συμφέροντα.
Στην εκτίναξη των απευθείας αναθέσεων
Στις πολιτικές με τις οποίες μετατρέπει την πληθωριστική κρίση σε μηχανισμό επιδότησης των εταιρειών ενέργειας, αλυσίδων Supermarket, κάθε είδους μεσαζόντων και μεγάλων πολυεθνικών.
Στη φορολογική πολιτική όπου πανηγυρίζει για την υπεραπόδοση των φορολογικών εσόδων (από 48,1 δισεκατομμύρια ευρώ σε 62,9 δισεκατομμύρια ευρώ), ενώ στην πραγματικότητα η επιτυχία οφείλεται στα 7 δις έσοδα από τον ΦΠΑ, «από τον φόρο που πληρώνουν οι πολίτες κάθε φορά που βάζουν ένα προϊόν στο καλάθι του super-market, κάθε φορά που γεμίζουν το ρεζερβουάρ της βενζίνης, κάθε φορά που φροντίζουν το σπίτι τους να είναι ζεστό».
Αντιθέτως, είπε, η κυβέρνηση μειώνει τους φόρους, ή τους εξαφανίζει κιόλας «φτάνει αυτοί που θα έπρεπε να τους πληρώσουν να είναι πλούσιοι και ισχυροί ή να συνδέονται με επιχειρηματικά και τραπεζικά συμφέροντα», αναφορά με την οποία παρέπεμψε το πώς χειρίστηκε η κυβέρνηση τη φορολόγηση των μερισμάτων από τις μετοχές, την φορολόγηση των υπερκερδών των εταιρειών ενέργειας, το φόρο κληρονομιάς και το φόρο γονικής παροχής και τον αναβαλλόμενο φόρο στις τράπεζες.
Ασκώντας περαιτέρω κριτική στην κυβέρνηση σημείωσε ότι πίσω από το σχέδιο της για την Ελλάδα 2.0 και πίσω από την καραμέλα της ανάπτυξης κρύβεται α)η απόκλιση της Ελλάδας από τους ευρωπαϊκούς δείκτες στην παραγωγικότητα και τον καταμερισμό εργασίας, β) η επιλογή για ένα μοντέλο «φτηνής» ανάπτυξης που στηρίζεται στους χαμηλούς μισθούς και γ) οι καθυστερήσεις στο ραντεβού μας με στρατηγικές επιλογές που αφορούν το μέλλον της χώρας.
Ειδικά για την απορρόφηση των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης σημείωσε πως όχι μόνο η απορρόφησή τους είναι πολύ χαμηλή τρία χρόνια πριν το τέλος του προγράμματος στο 8% αλλά και πως το πρόβλημα είναι ο συνολικός προσανατολισμός. Η κυβέρνηση, είπε «για δύο χρόνια μάζευε εν κρυπτώ προτάσεις από μεμονωμένους ιδιώτες, χωρίς δημόσια διαβούλευση ή δημοκρατική λογοδοσία, και όταν αυτό ολοκληρώθηκε παρουσίασε τις προτεραιότητες τους ως εθνικές προτεραιότητες».
Στον αντίποδα της κυβερνητικής πολιτικής, παρουσίασε κωδικοποιημένα το σχέδιο της Νέας Αριστεράς για τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες και για το που πρέπει να πάει η χώρα. Ένα σχέδιο, όπως είπε για την κλιματική δικαιοσύνη, την κοινωνική δικαιοσύνη, την επανεκκίνηση της Δημοκρατίας.
Στο πλαίσιο αυτό παρουσίασε τρεις πυλώνες:
1. Αναπτυξιακό κράτος, με πρώτο και κύριο στόχο ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο.
2. Κοινωνικό κράτος, με πρώτο και κύριο στόχο την άμβλυνση των ανισοτήτων.
3. Πράσινη Μετάβαση.
«Εμείς για αυτούς τους ανθρώπους θέλουμε να κάνουμε πολιτική»
Κλείνοντας την ομιλία του έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για την απαξίωση της πολιτικής από την επιλογή ανακύκλωσης ενός μοντέλου οικονομικής και πολιτικής διαχείρισης που «αναπαράγει μια κοινωνία χαμηλών προσδοκιών και μηδαμινών προοπτικών», μια κοινωνία αδικίας, μοιρολατρίας και κυνισμού.
Πολλοί άνθρωποι σήμερα, είπε, «κυρίως νέοι και νέες, θεωρούν ότι η πολιτική δεν τους αφορά. Είναι κυρίως αυτοί που πλήττονται από τις μεγάλες κρίσεις, που δεν μπορούν να βρουν σπίτι, που δουλεύουν πολλές ώρες δίχως ανάλογη αμοιβή, που νιώθουν ότι οι δυνατότητές τους προσκρούουν στο τείχος της ανισότητας και του συντηρητισμού».
«Εμείς» υπογράμμισε «για αυτούς τους ανθρώπους θέλουμε να κάνουμε πολιτική. Να κάνουμε πολιτική αλλιώς. Και να τους δείξουμε ότι η πολιτική μετράει».