Η Venus Volcanism είναι μια τραγουδίστρια, μουσικός και εξερευνήτρια του ήχου από το νησί της Κρήτης, η οποία έχει εγκατασταθεί στη βορειότερη πόλη της Ισλανδίας, Siglufjörður, για πάνω από 2 χρόνια.
Γραμμένο και ηχογραφημένο μόλις 40 χιλιόμετρα νότια του Αρκτικού Κύκλου, το δεύτερο προσωπικό της άλμπουμ “TISSUE” είναι ένα ηχητικό ταξίδι όπου οι αλληλουχίες και οι δομές της φύσης εξερευνώνται μέσα από ηχογραφήσεις πεδίου, που αποτυπώνονται στο νεοανακαλυφθέν ισλανδικό περιβάλλον της, αναμειγνύονται με αργά αρπέτζιο και πολυεπίπεδα φωνητικά.
Ο όρος tissue προέρχεται από τη λατινική λέξη texere, που σημαίνει υφαίνω. Σε όλο το άλμπουμ η Venus συνυφαίνει επαναλαμβανόμενα μοτίβα ήχου, που αποτελούνται από αιθέρια φωνητικά, συνθεσάιζερ και αργά αρπέτζιο, με φυσικά ηχοτοπία, το κρεσέντο ενός ενεργού ηφαιστείου στο Fagradalsfjall, πισίνες λάσπης που αναβλύζουν στη γεωθερμική περιοχή του Seltún, την άμπωτη και τη ροή του ωκεανού του Dýrafjörður και στοιχειωμένους απόηχους παγωμένων λιμνών και αποδημητικών πουλιών.
Το “TISSUE” είναι μια ηχητική ετεροτοπία, αιωρούμενη μεταξύ του απτού και του σουρεαλιστικού, όπου οι δονήσεις και τα κυκλικά μοτίβα της φύσης συνυφαίνονται με το ενδοσκοπικό ταξίδι της καλλιτέχνιδας που έρχεται σε συμφωνία με τον δικό της ουλώδη ιστό.
Ακολουθεί τμήμα συνέντευξης στον Στέλιο Κουνδουράκη για το Best Magazine:
Δεν ξεκίνησες μουσικά κατευθείαν με το είδος μουσικής που ακούμε σήμερα από σένα;
Όχι φυσικά, όπως όλοι οι καλλιτέχνες παίξαμε και γνωστές μουσικές στα live μας, κάναμε τα cover μας αλλά με την πάροδο των χρόνων αποφάσισα τι θέλω να δείξω στον κόσμο. Μπορεί βέβαια πλέον να μην κάνω covers αλλά αυτό που με γεμίζει σαν καλλιτέχνης και μ αρέσει πολύ είναι να κάνω live με τα αδέρφια μου. Να παίξουμε κρητική μουσική. Στην Ισλανδία έχουν έρθει και τα δύο μου αδέρφια και έχουμε παίξει σε Φεστιβάλ Παραδοσιακής Μουσικής δύο φορές κι έχουμε κάνει και σεμινάρια χορού. Ασχολούμαι και με την ηλεκτρονική μουσική, προσπαθώ όταν το κάνω βασικά να εμπεριέχεται η παράδοση σε αυτή είτε είναι ελληνική είτε ισλανδική παραδοσιακή μουσική.
Από σπουδές τι πρέπει να γνωρίζουμε για σένα;
Έχω τελειώσει Θεατρολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, θεατρικών Σπουδών. Έχω κι ένα δίπλωμα εξ αποστάσεως για μουσικοκινητική κι έχω κάνει και σύγχρονο τραγούδι με μέντορά μου τη Νατάσα Φλουρή. Μαθήματα ιδιαίτερα για 8 χρόνια. Φυσικά ξεκίνησα κι εγώ με μαθήματα πιάνου από 6 χρονών.
Πότε καταλαβαίνεις ότι μουσικά βαδίζεις σε άλλα μονοπάτια, όχι τα ασφαλής και δοκιμασμένα;
Κάποια στιγμή στο παρελθόν, νομίζω το 2014, παίξαμε στο TED-x στα Ανώγεια μαζί με τον Γιώργο Καπαρό από τους Gemma, τον αδερφό μου και με έναν πολύ καλό χορευτή και φίλο μου, τον Γιώργο Μιχελάκη, που έχει τελειώσει την Κρατική Σχολή. Εκεί είχα τραγουδήσει την μελωδία του Ερωτόκριτου, κάποια κομμάτια από την Ερωφίλη. Πάλι με συνθεσάιζερ και ήχους διαφορετικούς, με έκανε όλο αυτό να νιώσω λίγο διαφορετικά, σα να απελευθερώθηκα, εκείνη τη στιγμή ένιωσα ότι ίσως κάνω κάτι διαφορετικό στο μέλλον. Αυτός ο πειραματισμός της φωνής, να λειτουργεί σαν όργανο από μόνη της, κι όχι σαν λόγος. Ήταν μάλλον η αρχή για κάτι νέο που ερχόταν.
Το κοινό πως αποδέχεται τη μουσική σου;
Στο εξωτερικό πιστεύω ότι όλο αυτό τους φαίνεται πολύ εξωτικό, τους αρέσει πάρα πολύ, ειδικά το ριζίτικο. Και στην Ισλανδία αλλά και στην Δανία που το έχω παρουσιάσει το αποδέχτηκαν αρκετά καλά. Τα παραδοσιακά χωρίς επεξεργασία και ηλεκτρονικό ήχο έχουν πολλή καλή αποδοχή από τον κόσμο. Με κάποιο τρόπο ενεργοποιούν τα συναισθήματα του ακροατή και αυτό είναι το όμορφο σε όλο αυτό. Νομίζω ότι στο εξωτερικό είναι πιο ενθουσιασμένοι από ότι εδώ. Στην Αθήνα βέβαια όταν βγήκε το βινύλιο είχε καλή απήχηση δεν μπορώ να πω. Άρεσε. Με αποτέλεσμα να έρθει εκείνο τον καιρό μία κοπέλα, η Κριστίν που ζει στο Λονδίνο, και μου ζήτησε να παίξει ένα κομμάτι μου στο ραδιοφωνικό σταθμό NTS. Μετά ένα μήνα μου ζήτησε όλα τα τραγούδια λέγοντάς μου ότι πρέπει να τα κάνουμε βινύλιο. Η δισκογραφική εταιρία που θα το έκανε είναι θυγατρική της Optimo, μίας δισκογραφικής με έδρα τη Γλασκόβη. Εκείνη ήταν που μου είπε ουσιαστικά ότι την πτυχιακή μου θέλει να την κάνει βινύλιο, κι έτσι κι έγινε.
Γιατί Ισλανδία κι όχι κάπου αλλού;
Έχω έναν πάρα πολύ καλό φίλο που είναι εικαστικός και δημιουργεί κόμικς και είχε πραγματοποιήσει πάρα πολλές επισκέψεις και παρουσιάσεις στην Ισλανδία, στο μέρος που ζω τώρα. Πάντα μου έλεγε λοιπόν για την Ισλανδία και είχα γενικά πολλές εικόνες στο μυαλό μου από εκεί. Ήταν ο άνθρωπος που μου γνώρισε και τον σύντροφό μου, οπότε άρχιζα σιγά σιγά να φλερτάρω με το σενάριο να βρεθώ στην Ισλανδία. Γιατί όχι. Ήταν και η περίοδος του κορονοϊού τότε όπου τέθηκε το θέμα να ταξιδέψω μαζί με τον σύντροφό μου στην Ισλανδία αφού αυτός είχε αποφασίσει να φύγει από Ελλάδα. Τον ακολούθησα, απλά, σκέφτηκα ότι θα πήγαινα για σεζόν και κατέληξα να ζω ήδη δυόμιση χρόνια εκεί πλέον.
Πες μας πως είναι η ζωή στην Ισλανδία;
Πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι στην πόλη που ζω είναι δημιουργικοί, αυτό μου βγάζουν εμένα. Κι όταν λέω πόλη εννοώ 1.300 άτομα, τόσοι είναι. Έτσι είναι οι πόλεις στην Ισλανδία. Επίσης ξυπνάς το πρωί και βλέπεις τα Φιόρδ από το παράθυρό σου, κάνεις έναν περίπατο και αντικρύζεις φώκιες, κι όταν έρχεται η άνοιξη βλέπεις τα αποδημητικά πουλιά. Εικόνες που σπάνια ζει κάποιος και που εγώ τις έχω πλέον στην καθημερινότητά μου. Εικόνες πολύ αγνές και άγριες ταυτόχρονα, σε παίρνει και σε αγκαλιάζει η φύση εκεί. Θέλει βέβαια πολλή προσοχή γιατί είναι επικίνδυνα με τους πάγους και τους καταρράχτες, είναι πολύ διαφορετικά από εδώ. Με αυτό που δεν μπορώ να προσαρμοστώ ακόμη είναι το σκοτάδι και το κρύο. Είναι λίγο δύσκολο το παρατεταμένο σκοτάδι, με τον ήλιο δεν έχω κανένα πρόβλημα για τόσο μεγάλο διάστημα. Πέρασε ένας χρόνος για να αρχίσω να καταλαβαίνω τον κόσμο της Ισλανδίας και να πω ότι θα δημιουργήσω κάτι εκεί που έχει να κάνει με τη μουσική. Ήταν θέμα επιβίωσης στην αρχή, αλλά ήρθε η στιγμή που έπρεπε να αποφορτιστώ από όλο αυτό το νέο για μένα και να δημιουργήσω.
Κάπου εκεί ήρθε η νέα έμπνευση και η αναζήτηση για το νέο βινύλιο;
Ναι. Εγώ πάντα γράφω. Κάνω ερωτήσεις στον εαυτό μου για το τι δίσκος θέλω να είναι ο επόμενος και τις είχα γραμμένες. Ακόμα και το artwork του δίσκου το ονειρεύτηκα, το φαντάστηκα. Επίσης εκείνο το χαρτί έγραφε, πολλά φωνητικά, η φωνή να λειτουργεί σαν όργανο, να έχει συνθεσάιζερ και drones και φυσικά ήχους από την Ισλανδία, την φύση, τον αέρα, τα πάντα
Τι είναι αυτό που σε τράβηξε να δημιουργήσεις μουσικές που έχουν σχέση και αφετηρία τη φύση;
Για μένα αυτός ο ήχος της φύσης είναι και ο πρώτος ήχος. Όταν ξεκίνησα να κάνω το ριζίτικο, το πρώτο άλμπουμ, μουσική performance παραδοσιακού ιδιώματος βασισμένη στα θεραπευτικά χαρακτηριστικά του ήχου, διάβαζα ένα βιβλίο. Αυτό το βιβλίο έλεγε ουσιαστικά ότι ο πρώτος ήχος που ακούμε είναι αυτός της μητέρας. Ο παλμός υπάρχει παντού αν το παρατηρήσουμε, τον «βλέπεις» στη φύση. Από τα πουλιά μέχρι τα φυλλώματα των δέντρων, το ποτάμι και τον αέρα. Αυτό εμένα με συγκινεί βαθιά, με κάνει να παρατηρώ και να ακούω όλους τους ήχους όπου και να βρίσκομαι. Το ηφαίστειο για παράδειγμα, όταν πήγα να το ηχογραφήσω με ένα ζοουμ ρικόρντερ πάνω εκεί, δίπλα του, το καταλάβαινα ότι έχει κι αυτό έναν δικό του ρυθμό, επαναλαμβανόμενο και πολύ εντυπωσιακό. Όλα αυτά με παρέσυραν σε έναν κόσμο που αποτυπώνεται στον δίσκο μου. Σε έναν κόσμο που με χαρακτηρίζει, εμένα και τη μουσική μου.
Έχεις σκεφτεί ότι η μουσική σου θα μπορούσε να αποτελεί soundtrack κάποιας ταινίας;
Ναι, ξεκάθαρα ναι. Θα ήθελα η μουσική μου να αποτελέσει soundtrack κάποιας ταινίας. Θα ήθελα να γράψω μουσική και για θέατρο και για ταινίες. Όταν πήγα στην Ισλανδία πέρασε περίπου ένα δεκαπενθήμερο για να συνέλθω με την μεγάλη αλλαγή. Τότε είπα, αν πρέπει να περιγράψω πως είναι στην Ισλανδία η ζωή για μένα που έρχομαι πρώτη φορά είναι σα να ονειρεύομαι όσο είμαι ξύπνια με ανοιχτά τα μάτια και όταν κοιμάμαι ξεκουράζομαι από το όνειρο που είδα. Ήταν τόσο έντονο όλο αυτό. Ήταν τόσες πολλές οι εικόνες που είδα στο ξεκίνημα της ζωής μου στην Ισλανδία που δεν μπορούσα να διαχειριστώ την τόσο μεγάλη αλλαγή και το πόσο διαφορετικά από την Ελλάδα ήταν όλα όσα έβλεπα. Αν ήμουν ζωγράφος θα ζούσα έναν παράδεισο εδώ, οπότε αποφάσισα να «ζωγραφίσω» μουσική. Προσπάθησα λοιπόν με τη μουσική μου να μεταφέρω στον κόσμο την αίσθηση του να ζεις εδώ. Κάθε φορά που έγραφα μουσική στο μυαλό μου ήταν μέρη και ακούσματα της φύσης που αντίκρυσα εδώ. Ακούσματα που θα μπορούσαν κάλλιστα να «ντύσουν» ένα ντοκιμαντέρ, μία ταινία, μία θεατρική παράσταση.
Είσαι άνθρωπος που βαριέσαι εύκολα, θέλεις τις αλλαγές στη ζωή σου;
Δεν βαριέμαι εύκολα, μ αρέσει να ριζώνω κάπου αλλά και να φεύγω λίγο όταν μπορέσω. Έχω την εναλλακτική να μπορώ να φεύγω όποτε θέλω για να επιστέφω Κρήτη. Αυτό είναι πολύ καλό όταν συμβαίνει. Νομίζω όμως ότι θα μείνω στην Ισλανδία, αυτό δεν θα αλλάξει. Έχω λύσει ένα πολύ σημαντικό θέμα στη ζωή μου που δεν είναι άλλο απ το να εκτιμάται αυτό που κάνω κι όχι μόνο μουσικά οτιδήποτε κι αν είναι αυτό. Κάτι που μου έλειπε στην Ελλάδα. Καλώς ή κακώς δεν βλέπουν με την ίδια οπτική κάποια πράγματα και κάποιες δουλειές στην Ελλάδα σε σχέση με το εξωτερικό.
Είσαι μουσικός που ζει από τη μουσική;
Όχι, αλλά έχω λύσει κάποια θέματα επιβίωσης δουλεύοντας σαν ξεναγός στο Μουσείο Ρέγκας και σαν ξεναγός par time στο Μουσείο Παραδοσιακής Μουσικής της Ισλανδίας. Στην πόλη που ζω μπορώ να πω ότι με έχουν αγκαλιάσει και με έχουν ενσωματώσει ολοκληρωτικά στην κοινωνία. Είμαι καλά, νιώθω καλά.
Ακούστε το κομμάτι Volcanic Eruption από τον τελευταίο δίσκο Tissue των Venus Volcalism:
Το Volcanic Eruption είναι το πρώτο single του δίσκου. Το μουσικό βίντεο είναι μια ωδή στη μνήμη της ύλης ενάντια στο χρόνο και τραγούδι για το “The Dirty Goddess”. Τα πλάνα της λάβας είναι από τη δεύτερη έκρηξη του ηφαιστείου Fagradalsfjall στα μέσα Αυγούστου 2022 όπως επίσης και οι καταγραφές πεδίου των εκρήξεων.
Κινηματογραφημένο από Venus Volcanism
Επιμέλεια: Ελευθερία Κατσιάνου & Venus Volcanism
Σύνθεση, ηχογράφηση και παραγωγή: Venus Volcanism
Μίξη: Nikolas Gale
Mastered από τον James Savage
Κυκλοφόρησε από την Submersion Records
Ακούστε το κομμάτι Resuscitation’s Ostinato από τον τελευταίο δίσκο Tissue των Venus Volcalism:
Το κομμάτι ανοίγει με ηχογραφήσεις ηφαιστειακών εκρήξεων και σταδιακά περνάει σε μια επίμονη επανάληψη της φράσης “Wake me up!”
Υπάρχει τέτοια ακρίβεια σε αυτή την κλιμακωτή επανάληψη, που συχνά μοιάζει με μάντρα, που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά ως βοήθημα για διαλογισμό ή προσευχή. Η φωνή μεγαλώνει και δυναμώνει ελαφρώς με κάθε απαγγελία, επιτρέποντας στον ακροατή να συγχρονιστεί, ακριβώς όπως μια άσκηση αναπνοής.
Ομοίως, στο βίντεο, η Venus ξεκινά ένα θεραπευτικό ταξίδι μέσα στην ισλανδική φύση. Μας προσκαλεί να έρθουμε μαζί της και να εξερευνήσουμε το πνευματικό της μυστήριο. Όπως μια Μεγάλη Ιέρεια, εισπνέει τοπία και εκπνέει ήχους που μετατρέπονται σε μελωδία. Η ισλανδική φύση είναι τρομερά όμορφη αλλά μπορεί επίσης να είναι και επικίνδυνη. Δεν έχετε άλλη επιλογή από το να δείξετε σεβασμό. Σε αναγκάζει να ακολουθήσεις τους ιερούς της νόμους. Δεν μπορείς να της αντισταθείς, αλλιώς θα σε συντρίψει σαν ωκεάνιο κύμα ή σαν ροή λάβας.
Σκηνοθεσία: Λευτέρης Παρασύρης
Μουσική: Venus Volcanism
Μίξη: Nikolas Gale
Μάστερ από τον James Savage
Κυκλοφόρησε από την Submersion Records
Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο τον δίσκο εδώ: https://venusvolcanism.bandcamp.com/album/tissue-2