Η φωτογραφία του Νίκου Μπασιά με τίτλο: «Μία αχτίδα ελευθερίας στις φυλακές» είναι αφιερωμένη στον άγνωστο ποιητή Δ.Σ.
Μπορεί το σώμα μου να έχουν φυλακίσει
χρόνο της ζωής μου να μου έχουνε στερήσει.
Το πνεύμα όμως της ψυχής μου
κανείς δεν μπορεί να φυλακίσει
ούτε και να μου το στερήσει.
Δεκάδες μάτια που διαβάζουν αυτό το ποίημα στέλνουν ακτίνες φωτός και ελπίδας σε ένα κελί!
Το έργο του Νίκου Μπασιά σκοτεινό, παρουσιάζει την ατμόσφαιρα μιας απόκοσμης γοτθικής ιστορίας.
Αλλά ας δούμε την ιστορία.
Η Νικολένα Καλαϊτζάκη, Ιστορικός Τέχνης ΕΚΠΑ, ΜΑ Δημοσιογράφος και μέλος της Ένωσης Ιστορικών & Κριτικών Τέχνης Ελλάδος (AICA) απευθύνει πρόσκληση σε εικαστικούς να δημιουργήσουν έργα εμπνευσμένα από ποίηση. Οι δημιουργοί που θα επιλεγούν θα συμμετέχουν στην ομαδική έκθεση «My Poetry, My Legacy • Vol.ii» στον χώρο Τέχνης ΒΡΥΣΑΚΙ στην Αθήνα (στην Πλάκα).
Ο Νίκος Μπασιάς επιλέγει να ανοίξει ένα διάλογο με τις Παλιές Φυλακές των Χανίων, που από τότε που έκλεισαν εδώ και 13 χρόνια, παραμένουν αναξιοποίητες αν και γειτνιάζουν με το Δικαστικό Μέγαρο.
Φυλακή, στενή, ψειρού ή μπουζού (εξού και το μπουζουριάζω).
Το έργο παρουσιάζετε σε ελεύθερο καμβά με το τελείωμά του σκισμένο σε ελεύθερα σκουλιά να παραπέμπει στην αυτοδιάλυση και απελευθέρωση από την φυλακή.
Οι φυλακές έχουν φιλοξενήσει όχι μόνο ποινικούς αλλά και προφυλακισμένους (που μπορεί να αποδειχθούν και αθώοι) όπως και αντιστασιακούς, πολιτικούς κρατούμενους κ.λ.π. που η πολιτεία ουσιαστικά και μεταφορικά τους έχει κρεμάσει «στα μανταλάκια». Έτσι το έργο παρουσιάζετε κρεμασμένο από «μανταλάκια» παραπέμποντας στον ανωτέρω συνειρμό.
Πολλά ποιήματα, στίχοι και τραγούδια έχουν γραφτεί για τις φυλακές ή και μέσα σε αυτές. Αρκετά από αυτά ρεμπέτικα, αλλά και αντιστασιακά και του εμφύλιου.
Μέσα στις Φυλακές Υψίστης Ασφαλείας στην Αγιά Χανίων λειτουργεί ένα Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας. Το σχολείο αλλάζει το μικροκλίμα της φυλακής. Ο ανθρωπιστικός και δημοκρατικός χαρακτήρας μίας κοινωνίας εν πολλοίς κρίνεται και από τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται στους κρατούμενους της.
Ο φωτογράφος Νίκος Μπασιάς προτείνει ένα πέταγμα ελευθερίας του μυαλού στους κρατούμενους μαθητές, τους προσκαλεί να γράψουν ποίηση. Η διευθύντρια και οι καθηγητές του ΣΔΕ αγκαλιάζουν την ιδέα και έχουμε τους πρώτους καρπούς ποίησης μέσα από την φυλακή.
Μία ομάδα μαθητών διάλεξε το πρώτο ποίημα, του άγνωστου ποιητή Δ.Σ. που συνοδεύει την φωτογραφία του Νίκου Μπασιά, το οποίο στην συνέχεια υπάρχει πρόταση να μελοποιηθεί.
«My Poetry, My Legacy • Vol.ii»
ΒΡΥΣΑΚΙ • ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ & ΔΡΑΣΗΣ
Διεύθυνση: Βρυσακίου 17, Πλάκα
ΕΓΚΑΙΝΙΑ: Πέμπτη 14 Μαρτίου 2024 στις 19:00
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ: 14.03.2024 – 25.03.2024
Στην ομαδική έκθεση συμμετέχουν οι εικαστικοί:
Σοφία Αμπερίδου • Γιώργος Αναστασιάδης • Πελαγία Ανδρουλάκη • Ελένη Αρβανιτάκη • Όλγα Βερυκάκη • Μάγδα Δημούδη • Ειρήνη Δούναβη • Φαίδρα Εγγλέζου • Βασιλική Κοσκινιώτου • Μίνα Κουζούνη • Καλλιόπη Λιαδή • Θάνος Λιάκος • Μαίρη Λουκά • Στάθης Μαυρίδης • Ειρήνη Μονομμάτου • Νίκος Μπασιάς • Γιώτα Μπούζα • Δήμητρα Ξενάκη • Χρυσούλα Ξυνέλη • Mαρία Παπά • Στέλλα Παπά • Τζίνα Παπαδοπούλου • Εμμανουέλα Πλατανιώτη • Ειρήνη Ρήγα • Κατερίνα Σακελλαρίδη • Μαργαρίτα Σαμαρά • Άγγελος Σκούρτης • Ανθή Συμεωνίδου • Δημοσθένης Τζανάκος • Σοφία Φουντουλάκη • Βιργινία Χορμοβίτη