Του Δημήτρη Βρύσαλη *
Εδώ και καιρό τοπικοί παράγοντες του ΠΑΣΟΚ – ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ σε περιφέρεια και δήμους κάνουν οτιδήποτε μπορούν ώστε να προωθήσουν τις «Ενεργειακές Κοινότητες» τάχα σαν το μέσο για να αυξήσει το εισόδημά του ο λαός μας, να γίνουν τα ίδια τα νοικοκυριά παραγωγοί ενέργειας. Τα παραμύθια που λένε στον λαό της Κρήτης, ότι δήθεν η «πράσινη μετάβαση» μπορεί να γίνει και με δίκαιο τρόπο, ότι δήθεν τα κέρδη μιας χούφτας μονοπωλιακών ομίλων μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά με την ανάγκη του λαού για φτηνή Ενέργεια και προστασία του περιβάλλοντος, αρκεί να δοθεί βάρος στις λεγόμενες «Ενεργειακές Κοινότητες», πλασάρονται και με συνέδρια, ημερίδες κλπ
Είναι όμως έτσι ;
Πατέντα της ΕΕ είναι οι «Ενεργειακές Κοινότητες», που την εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ, υλοποιώντας σχετικό νόμο του ΣΥΡΙΖΑ. Στην Ελλάδα λειτουργούν ήδη 1689 «Ενεργειακές Κοινότητες», μεταξύ αυτών και στην Κρήτη. Η δημιουργία των Ενεργειακών Κοινοτήτων στην ΕΕ και στην Ελλάδα δεν εξαφάνισε και δεν μπορεί να εξαφανίσει, ούτε τα «πράσινα» κέρδη των ομίλων, ούτε την ενεργειακή ακρίβεια για τον λαό.
Οι «Ενεργειακές Κοινότητες» είναι ενταγμένες στον στρατηγικό σχεδιασμό της αστικής τάξης για την «πράσινη μετάβαση», με κριτήριο τη μεγαλύτερη κερδοφορία των ενεργειακών ομίλων. Όχι μόνο δεν έρχονται σε αντίθεση με το υπόλοιπο νομοθετικό πλαίσιο δράσης των επιχειρηματικών ομίλων, αντίθετα λειτουργούν μέσα στην «απελευθερωμένη» αγορά ενέργειας, όπου το «παιχνίδι» καθορίζεται από τους ενεργειακούς κολοσσούς, από το χρηματιστήριο Ενέργειας και άλλους τέτοιους μηχανισμούς. Γι’ αυτό είναι αδιέξοδες και καταστροφικές για τον λαό, σε όλες τους τις εκδοχές.
Είναι ένα τέχνασμα για να πειστούν οι τοπικές κοινωνίες, που πολύ συχνά αντιδρούν στην ανεξέλεγκτη επέλαση των ΑΠΕ, ότι η εμπορευματοποιημένη Ενέργεια, με «συνεταιριστικό μανδύα», μπορεί να γίνει κοινωνικά πιο δίκαιη και φτηνή.
Άλλωστε, στις σημερινές συνθήκες, οι επενδύσεις των ΑΠΕ για να είναι κερδοφόρες προϋποθέτουν διατήρηση της ενεργειακής ακρίβειας, ανεξάρτητα απ’ τον ιδιοκτήτη τους. Και βέβαια, είτε η συμμετοχική είτε η δημοτική ιδιοκτησία των ΑΠΕ δεν αλλάζει το τεράστιο κόστος για την αγορά του «πράσινου» εξοπλισμού, που γίνεται κυρίως από μονοπωλιακούς ομίλους του εξωτερικού, κόστος που σε μεγάλο βαθμό συντελεί στην υψηλή τιμή της Ενέργειας από ΑΠΕ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το πρόγραμμα «Απόλλων» της κυβέρνησης της ΝΔ και η υπό σύσταση «Ενεργειακή Κοινότητα Πολιτών Περιφέρειας Κρήτης», για την οποία η «Λαϊκή Συσπείρωση» Κρήτης καταψήφισε τόσο την πρόταση υπουργείου και περιφερειακής αρχής όσο και το προτεινόμενο καταστατικό.
Με πρόσχημα τον «συνεταιριστικό μανδύα» τη λεγόμενη «παραγωγή και ιδιοκατανάλωση» ενέργειας ΑΠΕ επιδιώκεται η εξαπάτηση ενός κόσμου για μια πιο δίκαιη ανάπτυξη και για φτηνή Ενέργεια. Στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν νέο τρόπο υφαρπαγής του λαϊκού εισοδήματος, ενώ ανοίγει ο δρόμος για τη μετατροπή των ΟΤΑ σε σίγουρη πελατεία επενδυτών με «ώριμα» έργα ΑΠΕ στην κατοχή τους, τα οποία το «ρυθμιστικό πλαίσιο» ρίχνει στα χέρια τους. Ακόμη και η όποια μείωση ενεργειακού κόστους των ΟΤΑ επιτευχθεί δεν θα οδηγήσει αυτόματα σε ελάφρυνση των εργαζομένων, μείωση δημοτικών τελών, βελτίωση των υπηρεσιών.
Ο λαός της Κρήτης έχει βιώσει από πρώτο χέρι την πολιτική της «πράσινης μετάβασης» και την επέλαση των επιχειρηματικών ομίλων με την ανεξέλεγκτη εγκατάσταση εκατοντάδων ανεμογεννητριών, ακόμα και σε περιοχές Natura και μεγάλου πολιτιστικού αποθέματος, με πολλαπλές επιπτώσεις στο περιβάλλον και αλλαγές στις χρήσεις γης, με σοβαρές επιπτώσεις στην αγροτική παραγωγή, στον πλημμυρικό κίνδυνο, στο εισόδημα του λαού μέσα από την εκτίναξη της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας και της ακρίβειας σε μια σειρά βασικά αγαθά λαϊκής κατανάλωσης.
Η διοίκηση της Περιφέρειας Κρήτης (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ), κόντρα στη λαϊκή βούληση και τις κινητοποιήσεις του λαού της Κρήτης, έχει στηρίξει, με σωρεία θετικών γνωμοδοτήσεων για δεκάδες έργα ΑΠΕ, όλο αυτόν τον ενεργειακό σχεδιασμό που είναι κομμένος και ραμμένος προς όφελος των μονοπωλιακών ομίλων. Όσο για την κριτική των συμβούλων της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή είναι ψευδεπίγραφη, αφού συγκαλύπτει τον πραγματικό ένοχο για την ακρίβεια στο ρεύμα, που είναι η πράσινη ανάπτυξή της ΕΕ και τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων της Ενέργειας. Όλοι τους -ως εκπρόσωποι των κομμάτων τους – «πίνουν νερό» στην πολιτική της ΕΕ για την «πράσινη ανάπτυξη» και την απελευθέρωση της Ενέργειας.
Ο λαός της Κρήτης έχει πείρα και μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του για τις πραγματικές αιτίες που κρύβονται πίσω από την εκτίναξη της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας και την ενεργειακή φτώχεια που βιώνει, την ώρα που οι επιχειρηματικοί όμιλοι του κλάδου θησαυρίζουν και να δυναμώσει τον αγώνα που δίνει ενάντια στην επέλαση των ενεργειακών ομίλων στο νησί, σε μία περίοδο που εντείνεται η μετατροπή της Κρήτης και ολόκληρης της χώρας σε ενεργειακό κέντρο και κόμβο.
Μόνο η κοινωνικοποίηση όλων των πηγών και μέσων παραγωγής Ενέργειας, συνολικά των μέσων παραγωγής, από την εργατική εξουσία, και η ένταξή τους στον κεντρικό σχεδιασμό, μπορούν να εξασφαλίσουν άφθονη και φτηνή για όλους ηλεκτρική ενέργεια, με κριτήριο την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών και όχι τα κέρδη μιας χούφτας μονοπωλίων. Καθετί άλλο όπου προσπαθούν να σύρουν τον λαό το κεφάλαιο και τα κόμματά του, με υποσχέσεις για «πιο δίκαιη αγορά» και …εξανθρωπισμό του καπιταλισμού, οδηγεί στο «μια απ’ τα ίδια» και σε ακόμα μεγαλύτερα αδιέξοδα.».
* Περιφερειακός σύμβουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κρήτης
