Δύο διαφορετικές ειδήσεις: Η πρώτη αφορά τη βράβευση εκ μέρους του Δήμου Χανίων και του Κοινωνικού Παντοπωλείου της Αμερικάνικης Ναυτικής “Ευκολίας“, δηλαδή των βάσεων, για τη συνεισφορά τους “προς υποστήριξη μελών της τοπικής κοινωνίας”.

Η βράβευση έγινε στις 24 Φεβρουαρίου με το γραφείο δημοσίων σχέσεων των βάσεων να δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα και να εκδίδει σχετικό δελτίο τύπου.

Αποτυπώνοντας το μέγεθος της υποτέλειας στο νομό Χανίων η Ειρήνη Καντεράκη, Προϊσταμένη του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής και Ισότητας του Δήμου Χανίων, είπε:

«Η συμβολή της Αμερικανικής Ευκολίας είναι πολύ σημαντική στην επίτευξη του έργου μας, καθώς μας έχουν προσφέρει τρόφιμα και σχολικά είδη αρκετές φορές στο παρελθόν και συνεχίζουν να το κάνουν. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε πολύ την Ευκολία για την ευαισθητοποίηση και το ενδιαφέρον τους και θα θέλαμε να τους ενημερώσουμε πόσο ωφέλιμο είναι για την τοπική κοινωνία. Ειδικά για όσους έχουν ανάγκη».

Λίγες εβδομάδες αργότερα η ίδια δημοτική αρχή, προέβαλλε εμπόδια στη διεξαγωγή του Αντιπολεμικού Φεστιβάλ στο κατεξοχήν μέρος που θα πρέπει να πραγματοποιούνται τέτοια φεστιβάλ: Στο Πάρκο που λέγεται Ειρήνης και Φιλίας των Λαών, με προφαση την ηχορύπανση.

Είναι το ίδιο πάρκο το οποίο διασχίζει η οδός Πλουμιδάκη, η οδός που ο Δήμος Χανίων έχει μετατρέψει σε πολεμική, αφού όταν κατέρχονται οι στρατιώτες των βάσεων στα Χανιά εκεί σταθμεύουν τα λεωφορεία τους και αποκλείεται η πρόσβαση από την οδό στους Χανιώτες. Όπως απαγορεύεται η διέλευση σε ένα στρατιωτικό χώρο.

Τώρα, πήγε ένα βήμα παραπέρα, και αφού τελικά μετά τις έντονες αντιδράσεις διεξήχθη το φεστιβάλ, επέβαλλε πρόστιμο 2.000 ευρώ στους φοιτητές που το διεξάγουν για την αφισοκόλληση!

Με αυτά και με αυτά είναι να αναρωτιέσαι: Μα τι συμβαίνει επιτέλους στα Χανιά; Τι είναι αυτός ο τόπος που βραβεύει τους εκπροσώπους της μηχανής του πολέμου και κυνηγά αυτούς που αγωνίζονται ενάντια στον πόλεμο;

Ο Παναγιώτης Σημανδηράκης προέρχεται από την Κίσσαμο.

Αν υπάρχει μία ιστορική προσωπικότητα που σημάδεψε τις τελευταίες δεκαετίες την Κίσσαμο αλλά και ολόκληρη την Κρήτη, αυτή είναι ο Ειρηναίος. Ο Ειρηναίος όχι του πολέμου αλλά της Ειρήνης, που διοργάνωνε συνέδρια για την Ειρήνη και κήρυττε για το “Ακρωτήρι της Ειρήνης”, που αγωνιζόταν ενάντια στο καθεστώς των βάσεων, όχι επειδή άνηκε σε κάποιο “5%” και ήταν “κομμουνιστής” όπως είπε ο Αντιπεριφερειάρχης Χανίων σε συνέντευξή του σε αμερικάνο δημοσιογράφο σχετικά με όσους αντιδρούν στο καθεστώς των βάσεων, αλλά γιατί αξίζει να αγωνίζεσαι για την ειρήνη, κι όχι να υπερασπίζεται τη μηχανή του πολέμου και της καταστροφής.

Φαίνεται πως ο κ. Σημανδηράκης αν και έζησε την πλειοψηφία της ζωής του στην Κίσσαμο, δεν πήρε κανένα μάθημα από τον Ειρηναίο. Και είναι ντροπή για τα Χανιά η στάση του όπως και όλων των αρχών του νομού σε αυτό το ζήτημα.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το καθεστώς των βάσεων επιθυμεί να έχει εκλεγμένες αρχές φιλικές προς την παρουσία τους. Αρχές που δε θα περιορίζουν τις δραστηριότητες τους, που δε θα εκφράζουν αντιρρήσεις στη γιγάντωσή τους και στην ανάπτυξη όλο και περισσότερων δραστηριοτήτων, που δε θα θέτουν ερωτήματα για αυτές τις δραστηριότητες και δε θα θέλουν να ασκούν έλεγχο. Εν τέλει αρχές που θα αφήνουν ανεξέλεγκτη τη δράση τους.

Τέτοιες αρχές έχουμε αυτή την περίοδο στα Χανιά.

Αρχές που αντί να κοιτάξουν να ασκήσουν τον απαραίτητο έλεγχο στις δραστηριότητες ξένων στρατιωτικών βάσεων που διαρκώς επεκτείνονται, τελικώς ασκούν έλεγχο και επιβάλλουν πρόστιμα σε αυτούς που αγωνίζονται ενάντια στο καθεστώς τους.

Επιβεβαιώνοντας έτσι αυτό που είπε ο George Washington, Πρόεδρος των ΗΠΑ, το 1796:

“Η ύπαρξη υπερμεγεθών στρατιωτικών εγκαταστάσεων είναι, υπό οποιαδήποτε κυβέρνηση, ένας κίνδυνος για την ελευθερία και θα πρέπει να θεωρούνται ιδιαίτερα μια απειλή για τις δημοκρατικές ελευθερίες”

Στα Χανιά πλέον αυτό είναι ξεκάθαρο.