Γράφει ο Ιωάννης Κουρουτάκης, Λογοτέχνης
Μέρος 3ο
Δεν υπάρχει έλεος για τους νέγρους. Δεν υπάρχει όμως έλεος και για όσους λευκούς σπλαχνίζονται, συμπονούν τους νέγρους. Στον παραπάνω αφανισμό του νέγρου και της οικογένειάς του ο γιατρός της περιοχής ονομαζόμενος Ντάρντεν είχε πάει στη φυτεία για να κάνει μια έρευνα γύρω από το θάνατο του παιδιού.
Στο γυρισμό ανταμώνει τέσσερις κουκουλοφόρους καβαλάρηδες που θρασύτατα τον προειδοποιούν: «Γιατρέ, παράτα την αυτή την ιστορία. Αρκετά κράτησε».
Ο Γιατρός δεν απαντάει και συνεχίζει ως φαίνεται την έρευνά του. Τέσσερις μήνες αργότερα ο γιατρός πέφτει σε ενέδρα της Κλαν και δολοφονείται.
Σιγά, σιγά οι ενέργειες – οι βιαιοπραγίες – δηλαδή της Κ.Κ.Κ. παίρνουν και πολιτικό χαρακτήρα. Όπως στο Αρκάνσας, τρεις μήνες πριν από τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου του 1868 πάνω από 200 άτομα δολοφονούνται. Στην πλειοψηφία τους είναι νέγροι, Ρεπουμπλικάνοι και λευκοί που συμπαθούν τους νέγρους.
Στη Φλόριντα δεν θα αργήσει να ξεσπάσει ένας αληθινός εμφύλιος πόλεμος που θα κρατήσει τρία περίπου χρόνια. Ο αριθμός των θυμάτων θα φτάσει στα 170 άτομα. Μπροστά στην πλημμυρίδα της βίας και των δολοφονιών από μέρους της Κλαν από το Αρκάνσας ξεκινάει η πρώτη μα ουσιαστική αντίδραση που θα θέσει τέρμα στην πρώτη φάση της Ιστορίας της Ρατσιστικής αυτής οργάνωσης.
Ο Κυβερνήτης του Αρκάνσας Κλαίητον για να αποκαταστήσει την τάξη καταφεύγει στην ένοπλη πολιτοφυλακή. Αν και η πολιτοφυλακή εκείνο τον καιρό είναι πιο ισχνή και με χειρότερο οπλισμό από τα διάφορα τμήματα της Κλαν ο δραστήριος ο Κλαίητος δεν απογοητεύεται και με ένα έκτακτο κοντύλι 15.282 δολλαρίων και 59 σεντς στέλνει κρυφά έναν άνθρωπο της εμπιστοσύνης του να αγοράσει 4.000 πιστόλια και τουφέκια μαζί με τα ανάλογα πυρομαχικά από ένα χονδρέμπορο όπλων της Νέας Υόρκης. Η ενέργειά του όμως αυτή γίνεται γνωστή στην Κου Κλουξ Κλαν η οποία κατορθώνει να βάλει χέρι στον οπλισμό.
Μα ο ακαταπόνητος Κυβερνήτης Κλαίητος δεν το βάζει κάτω. Λίγο πριν από τις εκλογές καλεί σε βοήθεια τα ομοσπονδιακά στρατεύματα για να ενισχύσουν την πολιτοφυλακή. Κηρύσσεται ο στρατιωτικός νόμος. Με αυτό τον τρόπο από τους Klansmen λείπει τώρα ένα βασικό ατού: η συνενοχή των τοπικών δικαστικών αρχών και της τοπικής αστυνομίας, που έχουν καταργηθεί από το στρατιωτικό νόμο.
Τα τμήματα της πολιτοφυλακής μαζί με τον οργανωμένο ομοσπονδιακό στρατό αρχίζουν μια σειρά εκκαθαριστικών επιχειρήσεων, συλλήψεων και κατά μέτωπο συγκρούσεων με τις διάφορες συμμορίες της Κ.Κ.Κ.. Οι ηγέτες της Κλαν φεύγουν βιαστικά για άλλες πολιτείες. Το 1869 η Κου Κλουξ Κλαν στο Αρκάνσας έχει διαλυθεί. Το αυτό συμβαίνει και με τις άλλες πολιτείες. Οι ομοσπονδιακοί δεν αστειεύονται. Έτσι το 1873 σημαδεύεται με το τέλος της πρώτης Χρυσής εποχής των συμμοριών της Κλαν. Ο δε Μέγας Γόης της Αόρατης Αυτοκρατορίας δηλώνει ότι η οργάνωση γνωστή ως Κου Κλουξ Κλαν έχει εκπληρώσει την αποστολή της και διατάζει τη διάλυσή της. Συνιστά όμως στους Klansmen να εξακολουθήσουν και στο μέλλον να συμπαραστέκονται σε όλους τους «καλούς» Αμερικανούς.
Στην πραγματικότητα αν και η Κλαν περνάει προσωρινά στο περιθώριο και στη σιωπή, αν και έχουν εξαφανιστεί από τη σκηνή οι κουκουλοφόροι με τους άσπρους μανδύες και τα άλογα, δεν έχουν νεκρωθεί όμως και δεν μπορούν να νεκρωθούν τα πάθη και όλες εκείνες οι δυνάμεις που της έχουν δώσει τη ζωή.
Το Νοέμβριο του 1915 την ημέρα των ευχαριστιών ο φλεγόμενος σταυρός της Κλαν λάμπει ξανά στην Ατλάντα. Η φωτιά εκείνου του σταυρού εγκαινιάζει τη δεύτερη εποχή της άλλοτε Αόρατης Αυτοκρατορίας. Το 1917 αριθμεί λιγότερα από δύο χιλιάδες μέλη. Το 1920 η καινούργια Κλαν δεν έχει καταφέρει ακόμα να επιβληθεί, όμως τον Οκτώβριο του 1921 τα μέλη της αυξάνονται με ταχύ ρυθμό και φτάνουν τα 100 χιλιάδες μέλη. Οι κουκουλοφόροι καβαλάρηδες είναι υπεύθυνοι για 4 ανθρωποκτονίες, έναν ακρωτηριασμό, 41 μαστιγώσεις, 5 απαγωγές παιδιών, 27 περιπτώσεις ανδρών και γυναικών που έχουν αλειφθεί με κατράμι. Το 1923 η δύναμή της υπολογίζεται σε δυόμιση εκατομμύρια μέλη. Γρήγορα όμως και εξαιτίας των σκανδάλων που ξεσπούν στους κόλπους της η δεύτερη αυτή προσπάθεια ατονεί και το 1925 η οργάνωση προχωρεί στη διάλυσή της.
Στα 1944 η Κλαν θεωρείται από πολλούς ξοφλημένη. Όμως δεν είναι. Η σπείρα ξαναβρίσκει μέσα στην παρανομία και στη μυστικότητα τη συνωμοτική της ψυχή και ξαναχτυπάει. Στις 17 Μαΐου 1954 αρχίσει η τρίτη εποχή στην Ιστορία της Κλαν.
Ένα από τα βασικά, ιδεολογικά στηρίγματα της Κ.Κ.Κ. δηλαδή η θεωρία για την υπεροχή της λευκής φυλής καταρρίπτεται. Από το γεγονός αυτό ξαναρχίζει η βία σε μεγάλη κλίμακα. Στους εχθρούς της Κλαν εκτός από τους νέγρους προστίθενται τώρα οι δάσκαλοι και οι διευθυντές των σχολείων καθώς και οι συνδικαλιστές και οι κοινωνικοί λειτουργοί οι οποίοι στα εργοστάσια και στα γραφεία πασχίζουν να εφαρμόσουν τα «πολιτικά δικαιώματα» προς όφελος των νέγρων.
Τα γεγονότα που ακολουθούν και είναι πολλά αποδεικνύουν πόσο βαθιές είναι οι ρίζες της Κλαν στις Νότιες γενικά πολιτείες. Στη Φλόριντα, Γεωργία, Αλαμπάμα και Μισσισίπη οι Klansmen κατόρθωσαν να εισχωρήσουν ακόμα και στην αστυνομία, στη δικαιοσύνη, στις δημοτικές και κρατικές αρχές.
Ο Νόμος της Αόρατης Αυτοκρατορίας γίνεται σεβαστός με το φόβο.
Ένας από τους όρκους που δίνει και σήμερα κάθε καινούργιο μέλος, όπως και σε κάθε μυστική Εταιρία είναι: «Καλύτερα να πεθάνω παρά να αποκαλύψω τα μυστικά της Κλαν».
Παρά τα αλλεπάλληλα κτυπήματα που δέχτηκε κατά την διαδρομή της η Κλαν, το εγκληματικό δυναμικό της οργανώσεως δεν έχει εξασθενήσει και πολύ. Σε ολόκληρη την Αμερική υπάρχουν κρύπτες γεμάτες από δυναμίτη και όπλα. Ούτε ο νόμος, ούτε το FBI, ούτε η θέληση του εκάστοτε Προέδρου των ΗΠΑ θα μπορέσουν ποτέ να θέσουν τέρμα στην ύπαρξη της Κου Κλουξ Κλαν, διότι μια μερίδα πολύ ισχυρή της κοινής γνώμης εξακολουθεί να συμμερίζεται την ιδεολογία της που όπως είπαμε είναι η θεωρία της υπεροχής της λευκής φυλής.