Ο Ευτύχης Μπιτσάκης, ο παγκόσμιας εμβέλειας φιλόσοφος και ακαδημαϊκός, έφυγε από τη ζωή αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο πνευματικό αποτύπωμα. Όμως για το χωριό Κάδρος Κακοδικίου, τόπο που τον γέννησε και τον μεγάλωσε, ο Ευτύχης ήταν πάντα κάτι παραπάνω από μια διεθνή προσωπικότητα: ήταν ο δικός τους άνθρωπος, ο γείτονας, ο αγρότης, ο συνομιλητής της γης και των παραδόσεων.
Όπως τόνισε ο Κώστας Πετράκης, πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Κακοδικίου, στον συγκινητικό του χαιρετισμό στην πολιτική κηδεία του Ευτύχη Μπιτσάκη, «Ο Ευτύχης Μπιτσάκης γεννήθηκε και ανδρώθηκε στο χωριό Κάδρος Κακοδικίου, από όπου άνοιξε τα πνευματικά του φτερά ώστε να φτάσει στην κορυφή της ανθρώπινης διανόησης και ακόμη πιο πέρα. Όμως παρ’ όλες τις επιτυχίες, τις περγαμηνές και τη λαμπρή ακαδημαϊκή του καριέρα, παρέμεινε ένας άνθρωπος ταπεινός, απλός, προσιτός, πάντα καλοσυνάτος και αγαπητός σε όλους, ενώ του άρεσε να δηλώνει ότι είναι αγρότης».
Διαβάστε τον χαιρετισμό του Κώστα Πετράκη στην πολιτική κηδεία του Ευτύχη Μπιτσάκη:
Ο Ευτύχης Μπιτσάκης γεννήθηκε και ανδρώθηκε στο χωριό Κάδρος Κακοδικίου, από όπου άνοιξε τα πνευματικά του φτερά ώστε να φτάσει στην κορυφή της ανθρώπινης διανόησης και ακόμη πιο πέρα. Όμως παρ’ όλες τις επιτυχίες, τις περγαμηνές και τη λαμπρή ακαδημαϊκή του καριέρα, παρέμεινε ένας άνθρωπος ταπεινός, απλός, προσιτός, πάντα καλοσυνάτος και αγαπητός σε όλους, ενώ του άρεσε να δηλώνει ότι είναι αγρότης.
Πράγματι, όλοι τον βλέπαμε στο χωριό που ερχόταν με κάθε ευκαιρία να φορά τα ρούχα της αγροτικής του εργασίας και να τρέχει να φροντίσει τις ελιές και το αμπελάκι του, ώστε να εξασφαλίσει το καθαρό αγνό λάδι του και να φτιάξει το εξαίσιο κρασί και τη διαυγέστατη ρακή του. Πάντα εργαζόμενος, με τις πατροπαράδοτες τεχνικές, χωρίς χημικά και πρόσθετα, τότε που ακόμα η οικολογία δεν είχε επιβληθεί ως μόδα από τις πολυεθνικές, ενώ δεν έχανε ευκαιρία να συμβουλεύει όλους για το πώς να παράγουν φυσικά προϊόντα, ασφαλή για την ανθρώπινη υγεία.
Παράλληλα, ο Ευτύχης προσπαθούσε να συμμετέχει ενεργά και με κάθε ευκαιρία στις πολιτιστικές εκδηλώσεις του χωριού και του Σελίνου, όποτε του δινόταν η ευκαιρία, ενώ συμμετείχε ενεργά και βοήθησε ουσιαστικά τον αγώνα των κατοίκων για τη διάσωση του ιστορικού φαραγγιού από το λατομείο, και τα υβριδικά έργα ΑΠΕ (Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας/Εξαπάτησης) που θα καταλήστευαν τα νερά του Αποπηγαδιού.
Αγαπητέ Ευτύχη, δεν θα σε αποχαιρετίσουμε με το τετριμμένο «αιωνία η μνήμη σου», γιατί αυτήν την έχεις κερδίσει δικαίως με το πολύ σημαντικό έργο που χάρισες στην ανθρωπότητα και στα γράμματα. Οι φίλοι σου, οΠολιτιστικόΣύλογος και οι συγχωριανοί σου σε αποχαιρετούμε και σε ευχαριστούμε για τα πολύ σημαντικά που προσέφερες στο χωριό μας και απευθύνουμε στην οικογένειά σου τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια.
Καλό ταξίδι αγαπημένε μας Ευτύχη στον «ΧΩΡΟ και ΧΡΟΝΟ».



