Όταν η ανάγκη για λίγη ελευθερία ντύνεται με την πρόφαση της αρρώστιας – Σκηνές καθημερινής απελπισίας στη μεταναστευτική δομή της Αγυιάς Χανίων

Σε μια γωνιά της Κρήτης, λίγα χιλιόμετρα έξω από τα Χανιά, η πραγματικότητα πίσω από τους λεπτούς τοίχους του Κέντρου Κράτησης στην Αγυιά αποκαλύπτεται μέσα από μαρτυρίες που συγκλονίζουν.

Σύμφωνα με αξιόπιστες μαρτυρίες ανθρώπων που βρέθηκαν εντός της δομής, η κατάσταση στο Κέντρο είχε ξεπεράσει κάθε όριο διαβίωσης κάτι που αποτυπώθηκε και στην πρόσφατη εξέγερση. Οι κανόνες έκτοτε έγιναν ακόμη αυστηρότεροι, η επιτήρηση πιο επιθετική και η ατμόσφαιρα έμοιαζε περισσότερο με καθεστώς στρατοπέδου παρά με χώρο προσωρινής φιλοξενίας.

Η απαγόρευση να στέκεσαι όρθιος και η «ασθένεια» ως διέξοδος

Μια από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες της αποσάθρωσης είναι η καθημερινή προσέλευση  ανθρώπων σε ιατρικά συνεργεία, όχι επειδή υπήρχε κάποιο πρόβλημα υγείας, αλλά επειδή μόνο έτσι μπορούσαν να σταθούν όρθιοι.

Λόγω της έκρυθμης κατάστασης και της εξέγερσης, απαγορευόταν οι μετανάστες να είναι όρθιοι εκτός αν υπήρχε συγκεκριμένος λόγος. Όποιος στεκόταν, θεωρούνταν ύποπτος για συμμετοχή σε αναταραχή. Έτσι, πολλοί προσποιούνταν τους άρρωστους μόνο και μόνο για να μπορέσουν να σταθούν λίγο όρθιοι.»

Το νοσοκομείο ως παράθυρο στον έξω κόσμο

Ανάλογες είναι και οι περιπτώσεις ανθρώπων που ζητούσαν να μεταφερθούν στο νοσοκομείο χωρίς πραγματικό επείγον ιατρικό λόγο. Για να δραπετεύσουν –έστω και για λίγες ώρες– από την ασφυκτική καθημερινότητα της δομής.

«Ηταν ανάγκη, καθαρά ψυχολογική», αναφέρει πηγή με γνώση της κατάστασης.

Αυτό το μικρό «παράθυρο» προς τον έξω κόσμο λειτουργούσε για πολλούς ως μηχανισμός επιβίωσης. Η μεταφορά, η παραμονή σε έναν διάδρομο νοσοκομείου, ακόμη και η θέα του δρόμου μέσα από ένα παράθυρο αποτελούσε μία διέξοδο από τον εδώ και ένα μήνα εγκλωβισμό υπό άθλιες συνθήκες στο κέντρο κράτησης της Αγυιάς.

Οι μαρτυρίες αυτές δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά, αλλά ενδείξεις μιας ευρύτερης αποσύνθεσης της μεταναστευτικής πολιτικής και της ανθρωπιστικής διαχείρισης στην Κρήτη με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης.