Μετά τον Κώστα Αγοραστάκη, τον Νικόλαο Παπαδάκη, τη Ζαχαρένια Σημανδηράκη, έφυγε από τη Ζωή και ο Απόστολος Αλεξάκης. Τα Χανιά κάθε χρόνο που περνά φτωχαίνουν. Και δεν ξέρουμε αν υπάρχουν οι άνθρωποι να αντικαταστήσουν αυτούς που φεύγουν.

Ο Απόστολος Αλεξάκης ξεκίνησε την επαγγελματική του διαδρομή ως απλός υπάλληλος του ΟΤΕ. Δεν είχε πίσω του δυναστείες, ούτε έτοιμα κεφάλαια. Είχε, όμως, πίστη. Πίστη στη δύναμη του συνεταιρίζεσθαι. Από τη δεκαετία του ’80 και μετά, αυτή η πίστη μετατράπηκε σε πράξη, όραμα και επιτυχία.

Με στρατηγική διορατικότητα και οργανωτική ικανότητα, συνέβαλε αποφασιστικά στη μετατροπή του Καταναλωτικού και Προμηθευτικού Συνεταιρισμού ΙΝ.ΚΑ. σε μία από τις μεγαλύτερες συνεταιριστικές αλυσίδες λιανικού εμπορίου στη χώρα. Μαζί με την ΑΝΕΚ Lines, τα ΣΥΝ.ΚΑ. έγιναν πρότυπα για ολόκληρη την Ελλάδα. Όχι μόνο ως επιτυχημένες επιχειρήσεις, αλλά και ως φορείς μιας εναλλακτικής επιχειρηματικής ηθικής, με επίκεντρο τον άνθρωπο. Έτσι, αποτέλεσαν τους καλύτερους αντιπροσώπους των Χανίων.

Η αλυσίδα ΣΥΝ.ΚΑ. σήμερα στηρίζει πάνω από 1.400 οικογένειες, γεγονός που αποκαλύπτει τη σημασία και το εύρος της επίδρασης του Αλεξάκη. Όμως, εκείνο που τον ξεχώριζε ήταν ο τρόπος με τον οποίο προσέγγιζε τους ανθρώπους που εργάζονταν για τον συνεταιρισμό. Δεν ήταν εργοδότης από απόσταση. Ήταν παρών, ανθρώπινος, προσιτός.

1.400 οικογένειες ζουν από το ΣΥΝΚΑ και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Ούτε πρέπει να ξεχνάμε τη στήριξη που δίνουν σε δεκάδες οργανώσεις, φιλανθρωπικά σωματεία, αθλητικές ομάδες στα Χανιά.

Σχετικά με τους εργαζόμενους, δεν είναι τυχαίο ότι όποιον και αν ρωτήσεις πίνει νερό στο όνομά του αφού πραγματικά επένδυε στις σχέσεις με τους ανθρώπους και τους φερόταν σα μέλη της οικογένειάς του. Θυμόμαστε χαρακτηριστικά όταν κάποιος σε συζήτηση πήγε να πει μια κακή κουβέντα για εργαζόμενους του ΣΥΝΚΑ σε κάποιο υποκατάστημα και ο Απόστολος Αλεξάκης τον έβαλε στη θέση του προασπίζοντάς τους. Πάνω σε αυτή τη σχέση αγάπης που αποτέλεσε θεμέλιο εμπιστοσύνης τα ΣΥΝΚΑ γιγαντώθηκαν.

Παρά τα χρήματα που έβγαλε και ο ίδιος ο Απόστολος Αλεξάκης έμεινε ένας άνθρωπος που συνομιλούσε με όλους, με λόγια απλά, που δεν ξέχασε τις καταβολές του ούτε τους καθημερινούς ανθρώπους και τα προβλήματά τους , και για αυτό άλλωστε και είχε βοηθήσει πολλούς χωρίς να ζητά κάτι ως επιστροφή.

Η απουσία του Αποστόλου Αλεξάκη δεν αφορά μόνο το επιχειρείν. Αφορά και την ίδια την ταυτότητα των Χανίων. Την κουλτούρα του μέτρου, της συνεργασίας, της ευθύνης. Όπου και το επιχειρείν είχε στο επίκεντρο τον άνθρωπο.

Αυτά είναι μόνο λίγα λόγια που οφείλουμε να πούμε για τον Απόστολο Αλεξάκη που έφυγε χθες από τη ζωή αφήνωντας τον τόπο φτωχότερο.