Ανησυχητικές διαστάσεις, απειλώντας την ίδια την επιβίωση της τοπικής ελαιοπαραγωγής, λαμβάνει πλέον η εγκατάλειψη των ξηρικών ελαιώνων στην Ανατολική Κρήτη.

Χιλιάδες δέντρα έχουν αφεθεί χωρίς φροντίδα, καθώς οι παραγωγοί βλέπουν τον κόπο μιας ολόκληρης χρονιάς να χάνεται λόγω της παρατεταμένης ανομβρίας. Στην Βιάννο, όπου η ελιά αποτελεί μονοκαλλιέργεια και τη μοναδική οικονομική ανάσα για πολλές οικογένειες, τα εγκαταλελειμμένα χωράφια αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο, φέρνοντας το χωριό αντιμέτωπο με σοβαρές συνέπειες για την τοπική οικονομία.

Η φετινή χρονιά αποδεικνύεται καταστροφική. Συγκεκριμένα και όπως τόνισε μιλώντας στο Ράδιο Κρήτη και στην εκπομπή του Μανόλη Αργυράκη, ο Μανόλης Κλαδάκης, πρώην δήμαρχος Βιάννου και νυν πρόεδρος της Ομάδας Παραγωγών, η παραγωγή αναμένεται μειωμένη τουλάχιστον κατά 30% σε σχέση με πέρσι.

Τα ελαιόδεντρα, χωρίς νερό, «τραβούν» τον χυμό από τον ίδιο τον καρπό για να επιβιώσουν, αφήνοντας τον καρπό κούφιο, χωρίς ίχνος λαδιού.

Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και στην Έμπαρο, όπου ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας και του τοπικού αγροτικού συνεταιρισμού, Γιώργος Περογιαννάκης, εκτιμά ότι από τους 1.200 με 1.300 τόνους ελαιολάδου που παρήγαγαν κάθε χρόνο, φέτος δεν θα ξεπεράσουν τους 250.

Στην πίεση της ξηρασίας προστίθεται η έλλειψη εργατών γης, με ημερομίσθια που φτάνουν τα 80 ευρώ για όσους μπορούν να βρουν συνεργεία συγκομιδής και η φυγή πολλών παραγωγών από τα ξηρικά δέντρα τους, οδηγώντας στην εγκατάλειψη πάνω από το 30% των ελαιώνων.

Η απώλεια εισοδήματος για φέτος υπολογίζεται σε περίπου 3,5 εκατομμύρια ευρώ, ενώ η κρίση απειλεί πλέον ευθέως την επιβίωση των οικογενειών που ζουν αποκλειστικά από το λάδι.

Στο επίκεντρο της συζήτησης παραμένει το φράγμα Αμιρών, ένα έργο που θα μπορούσε να αναστρέψει την κατάσταση. Ο νυν δήμαρχος Βιάννου, Παύλος Μπαριτάκης, δήλωσε στην εκπομπή ότι υπάρχει πλέον ολοκληρωμένη μελέτη, έχουν γίνει απαλλοτριώσεις και υποβλήθηκε αίτημα χρηματοδότησης για να προχωρήσει το έργο, το οποίο κρίνεται κρίσιμο για την ασφάλεια και τη στήριξη των παραγωγών της περιοχής.

Η εικόνα είναι ξεκάθαρη. Η εγκατάλειψη των ελαιώνων, η μειωμένη παραγωγή και η έλλειψη υποδομών συνθέτουν ένα εκρηκτικό σκηνικό για τον κλάδο, που φέτος βιώνει μια από τις χειρότερες χρονιές των τελευταίων δεκαετιών.