Του Γιώργου Δελαστίκ.
Ζωηρότατη έξαψη προκάλεσε στους Ελληνες η είδηση ότι η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ θα επισκεφθεί μεθαύριο τη χώρα μας. Η αιφνιδιαστική ανακοίνωση της επίσκεψης το μεσημέρι της Παρασκευής, ελάχιστα 24ωρα πριν πραγματοποιηθεί, όπως και το γεγονός ότι αρχικά Αθήνα και Βερολίνο δεν ήταν σε θέση να δώσουν πληροφορίες ούτε καν για το περιεχόμενο των συνομιλιών Μέρκελ-Σαμαρά, προκάλεσαν την εντύπωση μιας εντελώς εσπευσμένης κίνησης συμβολισμού.
Στην πολιτική βεβαίως πολλές φορές κάποιες συμβολικές κινήσεις έχουν βαρύνουσα σημασία, άρα και πολιτική ουσία. Η παρουσία της καγκελαρίου της Γερμανίας σε ελληνικό έδαφος στις σημερινές συνθήκες συγκαταλέγεται ασφαλώς στις πράξεις συμβολισμού με εξαιρετικό βάρος.
Η επίσκεψη Κλίντον στην Αθήνα, με τη θύελλα αντιδράσεων, παθών και συγκρούσεων που είχε ξεσηκώσει, είναι το μοναδικό προηγούμενο στην πολιτική ιστορία της χώρας μας που ενδεχομένως να αποβεί συγκρίσιμο με την αναγγελθείσα άφιξη της Γερμανίδας καγκελαρίου.
Η επιθετικότητα Σαμαρά εναντίον όσων διαφωνούν με την πολιτική της κυβέρνησής του και οι «νταηλίδικες» δηλώσεις του νωρίς το απόγευμα της Παρασκευής γι’ αυτούς που «ρίχνουν λάδι στη φωτιά» και θέλουν να κάνουν την Ελλάδα «ξέφραγο αμπέλι» δημιουργούν συγκρουσιακό κλίμα στο εσωτερικό της χώρας. Δεν συνιστά σώφρονα επιλογή εκ μέρους του πρωθυπουργού η άτυπη μετατροπή εκ μέρους του της επίσκεψης Μέρκελ σε ευκαιρία επίδειξης ισχύος του κρατικού μηχανισμού εναντίον όσων απορρίπτουν την πολιτική του Μνημονίου.
Η κοινωνική συνοχή στη χώρα μας έχει τιναχτεί στον αέρα εξαιτίας της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση Σαμαρά, όπως και οι πριν από αυτήν κυβερνήσεις Παπαδήμου και Γ. Παπανδρέου. Η άρνηση των κυβερνώντων να ικανοποιήσουν οποιοδήποτε αίτημα εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών και η διαρκής λεηλασία μισθών και συντάξεων που οδηγεί στην καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου εκατομμυρίων Ελλήνων έχουν σταδιακά συσσωρεύσει ένα τρομακτικό δυναμικό μη εκδηλούμενης μέχρι στιγμής βίας.
Εχει διαρραγεί πλέον ο κοινωνικός ιστός στην Ελλάδα. Εχει εγκαταλειφθεί η πολιτική των κοινωνικών συμμαχιών, η πολιτική της ενσωμάτωσης ευρέων κοινωνικών στρωμάτων στο σύστημα. Επικρατεί πλέον η τακτική της καθυπόταξης, της επιβολής, του εξανδραποδισμού εκ μέρους των κυβερνήσεων που ακολουθούν μνημονιακή πολιτική. Αυτή η πολιτική υπονομεύει ευθέως το δημοκρατικό κοινοβουλευτικό σύστημα. Του αφαιρεί κάθε ουσιαστικό περιεχόμενο. Η «μνημονιοκρατία» είναι θανάσιμος εχθρός της δημοκρατίας, όσο και αν δεν θέλουν να το παραδεχθούν οι πολιτικοί. Αυτό ενδέχεται να το πληρώσουμε πολύ ακριβά.
Βρίζει ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ η κυβέρνηση Σαμαρά για τις όλο και εντονότερες αντιδράσεις των εργαζομένων, με αφορμή τη διαμαρτυρία στο υπουργείο Αμυνας των εργατών των ναυπηγείων του Σκαραμαγκά. Υποκρίνεται έτσι ότι δεν διάβασε την ανακοίνωση της ΔΑΚΕ, των εργαζομένων δηλαδή που πρόσκεινται στο κόμμα της ΝΔ, ή του προέδρου της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλου, στελέχους του ΠΑΣΟΚ. «Δεν είναι μόνο ότι διέλυσαν τη ζωή μας. Διέλυσαν κάθε δημοκρατικό δικαίωμα» δήλωσε ο τελευταίος.
«Μπουρλότο» η ΔΑΚΕ: «Το κράτος, δυνάστης των πολιτών και προστάτης των εργοδοτών για μια ακόμη φορά, αντί να δώσει λύση στο θέμα των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, ξυλοκόπησε και συνέλαβε τους εργαζόμενους που διαμαρτύρονται γιατί είναι απλήρωτοι εδώ και έξι μήνες. Ο αγώνας τους επιβάλλεται να γίνει αγώνας όλων μας…
Σε αυτήν τη λαίλαπα, όλοι για έναν και ένας για όλους!» αναφέρει η ανακοίνωσή της. Είναι η ΔΑΚΕ και ο Παναγόπουλος «εξτρεμιστές»; Μόνο ένας ηλίθιος θα το ισχυριζόταν ή ένας αδίστακτος πολιτικός απατεώνας.
Πηγή: ΕΘΝΟΣ