Γράφει ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Οι κομματικοί φατριασμοί το πελατειακό κράτος η διαφθορά η ανεύθυνη διαχείριση του δημοσίου χρήματος με ανερμάτιστες σπατάλες «χωρίς περίσκεψιν χωρίς λύπην χωρίς αιδώ» ανάγκασαν την Ελλάδα να γίνει υποτακτικός και προτεκτοράτο των ισχυρών κρατών και τραπεζών της Ευρώπης. 
Την κύρια και μεγάλη ευθύνη την έχουν τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν τον τόπο μετά την μεταπολίτευση. Το χέρι τους όμως έχουν βάλλει ως αντιπολίτευση και τα κόμματα της αριστεράς με τα μαξιμαλιστικά τους αιτήματα και την υποστήριξη πολλές φορές συντεχνιακών αιτημάτων. Η Γερμανία ως ηγεμονεύουσα δύναμη μας έχει ταπεινώσει σαν χώρα και σαν λαό. Δεν σεβάστηκε την ιστορία της με τις υπέρογκες αποζημιώσεις όπου της επιβλήθηκαν από τους νικητές μετά το τέλος του A/ παγκοσμίου πολέμου, με την συνθήκη των Βερσαλλιών, την εθνική της ταπείνωση και τον ναζισμό, που έφερε τον Β/ παγκόσμιο πόλεμο. Δεν παραδειγματίστηκε από την πολιτική των νικητών του β/ παγκοσμίου πολέμου που την στήριξαν να ανορθωθεί της χάρισαν τα περισσότερα χρέη και οι υπόλοιπες δόσεις πληρώθηκαν ανάλογα με την αύξηση του Γερμανικού Α.Ε.Π. Δεν έφερε στην ιστορική της μνήμη η σύμμαχος και εταίρος Γερμανία το αναγκαστικό δάνειο της Γερμανικής κατοχής από την Ελλάδα, που ποτέ δεν πληρώθηκε ελέω Ελληνικών λαθών και συσχετισμού δυνάμεων. Δεν μας αντιμετώπισε η Γερμανική ελίτ σαν σύμμαχος και εταίρος στην Ε.Ε αλλά σαν στρίγγλα πεθερά που βαστά από τον λαιμό και προσπαθεί να στραγγαλίσει την ανυπάκουη νύφη. Βεβαίως ούτε η Ελληνική πολιτική τάξη σεβάστηκε την ιστορία του νεοελληνικού κράτους. Την ταπείνωση των δανείων την εξάρτηση από τις μεγάλες δυνάμεις και τον διεθνή οικονομικό έλεγχο που κράτησε πάνω από 60 χρόνια μετά το¨ «Δυστυχώς κύριοι επτωχεύσαμεν» του μεγάλου Έλληνα οραματιστή πρωθυπουργού Χ. Τρικούπη. Άραγε οι πολιτικοί αλλά και ο λαός δεν γνωρίζουν την ιστορία του νεοελληνικού έθνους; Θα μου πείτε ότι οι δημοσιογράφοι όταν ρωτάνε τους μαθητές πότε απελευθερώθηκε η Ελλάδα από τους Τούρκους απαντάνε ορισμένα παιδιά ¨ «την 28 Οκτωβρίου.» Είναι ελλειπής όχι μόνο η ιστορική μας γνώση, αλλά και η γενικότερη Ελληνική παιδεία. Η πολιτική όμως ηγεσία δεν έχει το άλλοθι ότι δεν γνώριζε. Ο Καρλ Μαρξ είχε πει ότι¨ «όταν επαναληφθεί η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα.» Στην Ελληνική περίπτωση των δανείων και των χρεοκοπιών η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν αρχαία ελληνική τραγωδία, ή σαν σύγχρονο δράμα η σαν θέατρο παραλόγου του Μπέκετ με μια πολιτική τάξη που σφυρίζει αδιάφορα, και μια κοινωνία που έχει χάσει τον δρόμο της, το νόημα ζωής, και τον προορισμό της.
Σήμερα η Ελλάδα για να βγει από το τέλμα και να αντικρύσει με ελπίδα το αύριο δεν χρειάζεται άσκοπες κομματικές και ταξικές αντιπαλότητες. Ας «πολεμήσουμε» μεταξύ μας ταξικά και κομματικά μετά την εθνική ανόρθωση της χώρας. Το έθνος σήμερα μας έχει ανάγκη όλους ενωμένους σαν μια γροθιά να ξεπεράσουμε την εθνική κατάθλιψη και να σχεδιάσουμε το αύριο με ήλιο και φως.