Από το Πάσχα του 2012 υπάρχει συστηματικά τρίμηνη και τετράμηνη καθυστέρηση στην καταβολή των μισθών μας. Το καλοκαίρι 2012 εργαζόμασταν χωρίς να έχουμε πληρωθεί, όπως και τα Χριστούγεννα 2012. Επί τρίμηνο και τετράμηνο παραμέναμε απλήρωτοι, έχοντας φτάσει στα έσχατα σημεία απόγνωσης εμείς και οι οικογένειές μας. Πολλοί από εμάς μάλιστα δεν είχαμε να καλύψουμε ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες των παιδιών μας. Άλλοι από εμάς δεν μπορούσαμε να καλύψουμε ούτε τις δαπάνες για την μετακίνησή μας προς και από το ΚΗΦΑΜΕΑ. Σημειωτέον ότι κάποιοι από εμάς έχουμε 2 και 3 παιδιά που έχουν τις ίδιες οικονομικές ανάγκες με τα παιδιά του κέντρου.
Έχοντας πλέον φτάσει η υπομονή μας στα όρια της, αποφασίσαμε στις 20/2/2013 να προβούμε σε επίσχεση εργασίας, ευελπιστώντας ότι η διοίκηση του κέντρου θα εκμεταλλευτεί την επίσχεση υπέρ της, έτσι ώστε να πιέσει με την σειρά της τον ΕΟΠΥΥ.
Στις 21/2/2013 επιδόθηκε στο ΚΗΦΑΜΕΑ η εξώδικη δήλωση μας με την οποία γνωστοποιούσαμε την από μέρους μας επίσχεση εργασίας για οφειλόμενους μισθούς των μηνών Νοέμβριος 2012 (το ήμισυ αυτού) Δεκέμβριος 2012, Ιανουάριος 2013 και Φλεβάρης 2013. Την ίδια μέρα και αμέσως μετά την επίδοση του ως άνω εξώδικου καταβλήθηκε σε όλους μας ένας μισθός. Αυτή την στιγμή μας οφείλεται ακόμα ο μισός μισθός Δεκεμβρίου 2012, ολόκληρος ο μισθός Ιανουαρίου 2013 καθώς και ο τρέχον μισθός Φεβρουαρίου 2013.
Ενώ την Δευτέρα το πρωί (25/02/2013) υπήρχε η πληροφόρηση ότι θα πιστωνόταν περίπου το ποσό των 110.000 ευρώ από τον ΕΟΠΠΥ μέχρι το τέλος της εβδομάδας, εν τέλει το μεσημέρι της ίδιας ημέρας (25/02/2013) ενημερωθήκαμε από τον ΕΟΠΠΥ ότι τέτοιο ποσό δεν έχει πιστωθεί.
Είναι απαράδεκτο οι εργαζόμενοι να επωμίζονται ευθύνες που δεν του αναλογούν. Εμείς τις ευθύνες μας τις έχουμε αναλάβει και με το παραπάνω παραμένοντας από το Πάσχα 2012 συστηματικά και επανειλημμένα απλήρωτοι.
Σε κάθε περίπτωση αρμόδια να κρίνουν την σκοπιμότητα ή όχι της επίσχεσης είναι τα ελληνικά δικαστήρια.
