Η είδηση δεν πήρε τη δημοσιότητα που θα έπρεπε όμως ειδικά στην Κρήτη θα έπρεπε να είναι πρώτο θέμα.
Σύμφωνα με όσα αποκαλύφθηκαν από τα Wikileaks, υπήρχαν μεν χημικά, όμως σε πολυ μικρές ποσότητες (parts per billion range), ήταν όμως πιθανό, όπως αναφέρεται στο ημέηλ, να προέρχονται και από μη πολεμικές επιχειρήσεις (χλωρίνη οικιακού τύπου). Ήταν επίσης περιορισμένα σε πολυ συγκεκριμένη, μικρή περιοχή, που βρισκόταν υπό τον έλεγχο των ισλαμιστών και των συμμάχων τους.
Με αυτά και με αυτά, το εύλογο ερώτημα που δημιουργείται είναι: τι καταστράφηκε μεταξύ Κρήτης και Ιταλίας; Γιατί υπήρξε τέτοια βιασύνη στην ολοκλήρωση των διαδικασιών και γιατί έπρεπε να γίνουν εν κρυπτώ; Για ποιο λόγο παρακάμφθηκαν Νόμοι και Συνθήκες ώστε να ολοκληρωθεί γρήγορα η διαδικασία;
Ήταν όλο αυτό που ζήσαμε ένα θέατρο του παραλόγου στο επίκεντρο του οποίου βρέθηκαν οι λαοί της Μεσογείου με απώτερο στόχο την εξυπηρέτηση γεωπολιτικών συμφερόντων πανίσχυρων κρατών;
Μήπως έτσι εξηγείται η άρνηση όλων των εμπλεκόμενων φορέων στην παρουσία δημοσιογράφων για την καταγραφή της διαδικασίας καταστροφής των χημικών;
Θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια;
Μάλλον όχι. Γιατί κανείς δε θέλει την αλήθεια.
Ρωτήστε και τον Ασάνζ που πεθαίνει στις φυλακές επειδή τολμά όλα αυτά τα χρόνια να αποκαλύπτει όλα αυτά που οι ισχυροί του κόσμου θέλουν να κρατούν κρυφά.