Δεν έχουν περάσει παρά λίγες βδομάδες από τότε που ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ κονταροκτυπιόντουσαν για το ζήτημα της Μακεδονίας.
Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιώντας το ζήτημα της ονομασίας, προέβαλλε ένα προφίλ προοδευτικό, αριστερό, “αντι-εθνικιστικό” ενώ από την πλευρά της η Νέα Δημοκρατία μιλούσε για την “πατρίδα”, για την προστασία των εθνικών συμφερόντων, για τον σεβασμό στην ιστορία.
Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν. Τώρα προείχε η σωτηρία των τραπεζών, με την έγκριση πάντα των “θεσμών” ενός μνημονίου που έχει “τελειώσει”.
Και εκεί, υπήρξε συμφωνία. Ο Δραγασάκης είπε “έπρεπε να γίνουν συμβιβασμοί” γιατί “έχουμε καταβάλει δισεκατομμύρια για να μην καταρρεύσουν”.
Ποιοι έχουν καταβάλλει δισεκατομμύρια; Ο Δραγασάκης; Ο Μητσοτάκης; Όχι. Αυτοί που τα έχουν καταβάλλει είναι οι εκατομμύρια πολίτες αυτής της χώρας που τα χρόνια της κρίσης και με 10 χρόνια λιτότητας στις πλάτες τους, πολλοί από αυτούς βρίσκονται πλέον σε αδυναμία να ανταπεξέλθουν των δανείων.
Τα κόκκινα δάνεια στα στεγαστικά ήταν μόλις στο 3,6% το 2007 και σήμερα είναι στο 44,6%.
Οι πολίτες πλήρωσαν για τη σωτηρία των τραπεζών. Δύο φορές.
Και η Νέα Δημοκρατία; Τι είχε να πει η Νέα Δημοκρατία για όλα αυτά;
“Με τα συνθήματα Κανένα σπίτι σε χέρι τραπεζίτη και το σκίσιμο των μνημονίων είστε σήμερα κυβέρνηση!” είπε ο κ. Δήμας, εννοώντας ότι η σημερινή κυβέρνηση φέρει την ευθύνη για το ποσοστό στο οποίο βρίσκονται τα κόκκινα δάνεια, όχι η 10ετής λιτότητας, η φτωχοποίηση του ελληνικού λαού, η έκρηξη της φορολογίας, η μείωση των μισθών, η εκρηκτική άνοδος της ανεργίας. Όχι! Φταίνε αυτοί που έλεγαν “κανένα σπίτι σε χέρι τραπεζίτη”.
“Εμείς θα ψηφίσουμε τη ρύθμιση”, είπε ο κ. Δήμας.
Τι ζήτησε μόνο; Να υπάρχει πρόβλεψη “για τους συνεπείς δανειολήπτες” σε αντιδιαστολή με τους “κακοπληρωτές”, τη συντριπτική μάζα δηλαδή του λαού που όντως σε αδυναμία τώρα ενοχοποιείται για όλη την καταστροφή που έφεραν δεκαετίες κακοδιαχείρισης από ένα σάπιο πολιτικοοικονομικό σύστημα.
Σε αυτό το αίτημα, “ναι”, η κυβέρνησε συμφώνησε, ας επιβραβεύσουμε τους “συνεπείς”.
Ας διαχωρίσουμε λοιπόν τους πολίτες σε “συνεπείς” και “κακοπληρωτές”. Ας συμφωνήσουμε στη σωτηρία των τραπεζών.
Aπέναντι για τη Μακεδονία, μαζί για τη σωτηρία των τραπεζών.
Συνεπείς στα λόγια και στις πράξεις κυβερνούν…
Επιτέλους.