Του Αντώνη Χαρχαλάκη
Η απειλή που κρύβει αυτή η αγγλική λέξη (Μπάγκαροτ), είναι η χρεωκοπία της χώρας μας. Χρησιμοποιείται κυρίως για εμπορικές και άλλες επιχειρήσεις. Όμως στις μέρες μας πλανάται πάνω από το τραπεζικό μας σύστημα, τις επιχειρήσεις, τα λαϊκά μας στρώματα (αστικά – περιφέρειας) γενικώς. Με το βλέμμα στην Κυπριακή τραγωδία, τι άλλο να προβλέψει κανείς; Όσο κι αν τρομάξουν ορισμένοι «ακούγοντας» τον τροχασμό του άρματος της χρεωκοπίας, φοβάμαι πως είναι επί θύραις…
Ας δούμε πρώτα το θέμα του τραπεζικού μας συστήματος ,γιατί από εκεί θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου: Με το φόβο των επίδοξων καταθετών, για κούρεμα των καταθέσεών τους, ο καθένας θα διακινδυνέψει να εμπιστευτεί τις οικονομίες του σε κάποιο τραπεζικό κατάστημα; Δεν θα προσπαθήσει να τις ασφαλίσει στο σπίτι του, ή να τις επενδύσει σε κάτι σίγουρο, όπως αστικό ακίνητο, αγροτικό κλήρο, ή οτιδήποτε άλλο; Προσδοκώντας έσοδα υπερβαίνοντα τα επιτόκια… Τώρα όσον αφορά την βιωσιμότητα του τραπεζικού μας συστήματος, αν σταματήσει η ροή καταθέσεων- με την κεφαλαιακή του βάση συνεχώς συρρικνούμενη – ποιος και τι μπορεί να το διασώσει; Μήπως η θρυλούμενη ανακεφαλοποίηση; Από εγχώριες πηγές άραγε; Από ευρωζωνικές «αιμοδοτήσεις»; Όπως είναι τα πράγματα, με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη να αντιμετωπίζουν σεισμικές δονήσεις, συν τα τεράστια δάνεια που έχει λάβει η χώρα, το πιστεύετε αγαπητοί μου; Μια απεγνωσμένη προσπάθεια, μπορεί να είναι να βάλουν χέρι στις καταθέσεις, όπως επεχείρησαν στην Κύπρο, μπας και ανακεφαλαιοποιήσουν τις τράπεζες..
Συνακόλουθες τραγωδίες: Λουκέτο σε απεριόριστες επιχειρήσεις, μια που δεν υπάρχει ρευστότητα στην αγορά ούτε τραπεζικές δανειοδοτήσεις. Κάτι παρόμοιο και στον αγροτικό μας τομέα, με σταμάτημα των κάθε είδους επιδοτήσεων. Άμεσος και βαρύς ο αντίχτυπος στον πληθυσμό, απολύσεις, κούρεμα μισθών – συντάξεων! Χωρίς να είμαι μάντης κακών, φοβούμαι μήπως δούμε και υποστούμε σκηνές όπως το 1929 και επέκεινα… Κοντά στο νου, φυσικά, πως δεν θα υπάρξει δημοσιονομική πολιτική γενικώς… Ανεργία πρωτοφανής, συσσίτια για τεράστιους πληθυσμούς, φυγή μεγάλων ποσοστών νεανικών πληθυσμών, συμμορίες που θα στέλνουν «αδιάβαστους» πολίτες με την υποψία κάποιου κομποδέματος. Και ο σώζων εαυτόν σωθήτο… Φανταστείτε το μέγεθος και την έξαρση της εγκληματικότητας, σε σχέση με την παρούσα που ήδη είναι αρκετά μεγάλη!! Μιλάμε για μια τραγωδία απροσμέτρητη σε διαστάσεις, που μπροστά της ωχριά εκείνη της Αμερικάνικης «ποτοαπαγόρευσης» και της κρίσης του 1929 και πέραν ευνόητον είναι πως θα οξυνθούν στο έπακρον τα πολιτικά πάθη, με τις δυναμικές κατηγορίες ενάντια στους υπεύθυνους της πρωτοφανούς κρίσης… Υπάρχει ήδη διάχυτος ο φόβος έκρηξης τοπικών ή και γενικού ολοκαυτώματος! Είχε δίκιο ο σοφός που έγραψε πως «και στα αποκαΐδια ζεσταίνουν κάποιοι την σούπα τους»! Δηλαδή από τη φρίκη και τον αφανισμό των μη εχόντων, θα αυξάνουν τα κέρδη τους, που ήδη είναι τεράστια!! Ασχέτως αν κάποιοι τα κρύβουν και αν κάποιοι δεν το ‘χουν συνειδητοποιήσει…
Μακάρι αυτά τα τελευταία να μην μας ανάψουν την πυρκαγιά, στην οποία κάποιοι θα «ζεστάνουν τη σούπα τους». Όμως σε καιρούς τραγικούς και οριακούς σαν αυτούς που διερχόμεθα, τα χειρότερα είναι πολύ πιθανά. Εξ άλλου το ‘χει δείξει η κρίση του 1929 – 1935, που προκάλεσαν το δεύτερο παγκόσμιο μακελειό…