Με αφορμή την συμπλήρωση μισού αιώνα από την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας του 1967, το Εθνικό Ίδρυμα «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» και μέλη της Φοιτητικής Ένωσης Κρητών αυτής της περιόδου (1972-1973), διοργανώνουν εκδήλωση για τη δράση των Κρητών φοιτητών κατά τη δραματική εκείνη εποχή.

Η εκδήλωση, θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2017, στις 19:00 στον αύλειο χώρο του Εθνικού Ιδρύματος «Ελευθέριος Βενιζέλος» (Πλατεία Έλενας Βενιζέλου, Χαλέπα Χανίων).

Στο Α΄μέρος του προγράμματος ομιλητές θα είναι οι:

▪ Νίκος Παπαδάκης, Γενικός Διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”(Αντιπρόεδρος ΦΕΚ 1972), με θέμα «Από το πραξικόπημα έως την ίδρυση της ΦΕΚ. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα»

▪ Βασίλης Πεντάρης, Πολιτικός Μηχανικός, πρ. Βουλευτής (Πρόεδρος ΦΕΚ 1972), με θέμα «Νέο ξεκίνημα…»

▪ Ιωάννα Καρυστιάννη, Συγγραφέας (Πρόεδρος ΦΕΚ 1973) ), με θέμα «Ζωοδόχου Πηγής 8»

▪ Μιχάλης Βεργανελάκης, Δικηγόρος (μέλος ΦΕΚ), με θέμα «Η καθοριστική Γενική Συνέλευση  τον Ιανουάριο του 1972»

▪ Κώστας Μανουσάκης, Καθηγητής (μέλος ΦΕΚ), με θέμα «Κρήνη – Ξαστεριά: Πλέοντας σε επικίνδυνα  και αχαρτογράφητα νερά»  

▪ Νίκος Γεωργακάκης, Συνταξιούχος Μηχανικός ΕΜΠ (μέλος Δ.Σ. ΦΕΚ 1972), με θέμα «Η συναυλία στο Sporting»

▪ Γιάννης Νισταζάκης, Τουριστικός Επιχειρηματίας (μέλος ΦΕΚ 1972-1973), με θέμα «Μισός αιώνας μετά. Η “αναφορά” της γενιάς του Πολυτεχνείου στα παιδιά και τα εγγόνια της» και

▪ Κώστας Γιανναδάκης, Συνταξιούχος Δικηγόρος (μέλος Δ.Σ. ΦΕΚ 1972), παρέμβαση

Το Β΄μέρος της εκδήλωσης περιλαμβάνει παρεμβάσεις και μαρτυρίες, έκθεση ντοκουμέντων, καθώς και σύντομο μουσικό αφιέρωμα με τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, με τον Τάσο Ψαλλιδάκη και την Ρέα Κουκάκη στην ερμηνεία και την Δέσποινα Δρακάκη στο πιάνο. Τέλος, θα ακουστούν και τραγούδια του Γιάννη Μαρκόπουλου.

Στο 12ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Χανίων, με αφορμή τη δίωξη σε νέους που έκαναν γκράφιτι στα Χανιά και την καταδίκη ενός εξ αυτών, διοργανώνεται εκδήλωση με θέμα: “Δρόμοι ελεύθεροι από επιτήρηση”. Διαβάζοντας την κρίση μέσα από το πολιτικό γκράφιτι.

Το γκράφιτι, κάποτε περιορισμένο στα αμερικάνικα γκέτο, σήμερα μορφή έκφρασης και αντίστασης για τη νεολαία του κόσμου, είναι σύμφωνα με τον Banksy “το εντιμότερο είδος τέχνης”. Στην Ελλάδα ξεκίνησε παράλληλα με το hip–hop στα μέσα της δεκαετίας του ’80, ξεπέρασε (σ’ ένα βαθμό?) το ζήτημα ‘τέχνη ή βανδαλισμός’, ενώ στις μέρες μας συνομιλεί με την τέχνη του δρόμου αφήνοντας κοινωνικά και πολιτικά μηνύματα στους τοίχους των πόλεων. Η αυξημένη παρουσία των γκράφιτι την περίοδο της κρίσης είναι ένα βαρόμετρο της δυσαρέσκειας της κοινωνίας. Είναι επίσης μια σιωπηρή αφήγηση που συνοδεύει δράσεις αντίστασης, υπενθυμίζει την πολιτική ένταση και τη διάθεση ανυπακοής μέρους της κοινωνίας ενώ δίνει βήμα σε πολιτικές εκφορές που αποκλείονται από τους ηγεμονικούς λόγους για να απαντήσουν στις ραγδαίες δυσμενείς αλλαγές που χαρακτηρίζουν την εποχή μας.

Στην εκδήλωση, η οποία θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 16 Σεπτέμβρη στις 18.30 μ.μ. στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας, συμμετέχουν:

O Γιάννης Ζαιμάκης, καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παν/μίου Κρήτης, ο οποίος θα αναφερθεί στην πολιτικοποιημένη πλευρά του γκράφιτι, παρουσιάζοντας υλικό από ευρύτερη έρευνα που αφορά τα γκράφιτι στην περίοδο της οικονομικής ύφεσης στην Ελλάδα.

Ο Λεωνίδας Οικονομάκης, κοινωνικός επιστήμονας και μέλος των Social Waste, ο οποίος θα μιλήσει για το hip–hop, τη σχέση του με το γκράφιτι και τις πολιτικές της διαστάσεις, και ο

O Γιώργος Γκουνέζος, σκηνοθέτης του ντοκυμαντέρ για το γκράφιτι “ζωντανοί μες το τσιμέντο”, ο οποίος θα αναφερθεί στις πολιτικές μηδενικής ανοχής και τη θεωρία των σπασμένων παραθύρων στην Νέα Υόρκη τη δεκαετία του ’80 και την πορεία προς το νέο συντηρητισμό και τη λογοκρισία στον σύγχρονο ελλαδικό χώρο.

Συνάντηση με τον Δήμαρχο Χανίων είχε τις προηγούμενες ημέρες το Δ.Σ. του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών, προκειμένου να του θέσει το ζήτημα της εύρεσης στέγης από τους αναπληρωτές δάσκαλους και νηπιαγωγούς που με την έναρξη της σχολικής χρονιάς έρχονται να υπηρετήσουν στα Χανιά.

Τι πρόβλημα σύμφωνα με τους εκπροσώπους του Συλλόγου έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις με την άνθιση του RBNB, και οφείλουν τόσο το κράτος όσο και ο Δήμος να παρέμβουν βρίσκοντας λύσεις.

Ακολουθεί η ανακοίνωση:

«Το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια στα Χανιά στο ζήτημα της εύρεσης κατοικίας αποτελεί μείζον ζήτημα στο οποίο το κράτος και ο Δήμο οφείλουν να παρέμβουν βρίσκοντας λύσεις.

Η αδυναμία να βρεθούν σπίτια προς ενοικίαση, τα πανάκριβα (σε βαθμό παραλογισμού) ενοίκια που ζητούνται από τους ιδιοκτήτες, αλλά και οι παράλογες απαιτήσεις (ενοικιάσεις μόνο για μικρά χρονικά διαστήματα πριν το άνοιγμα της τουριστικής σεζόν, οι αιφνιδιαστικές εξώσεις κλπ) έχουν διαμορφώσει μια ασφυκτική κατάσταση για εκατοντάδες εκπαιδευτικούς (και όχι μόνο) που ψάχνουν σπίτι.

Πώς είναι δυνατόν να επιβιώσει ένας αναπληρωτής με μισθό 700 – 800€ όταν του ζητούν για μια γκαρσονιέρα έως και 350€; Για να μη μιλήσουμε για συναδέλφους με οικογένειες που μοιραία αναζητούν μεγαλύτερα σπίτια. Τα πράγματα είναι ακόμη δυσκολότερα για ανθρώπους που αναγκάζονται να έρθουν στα Χανιά εγκαταλείποντας τις οικογένειές τους λόγω δεσμεύσεων και είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν δύο ενοίκια. Πώς είναι δυνατόν να έρθει ένας αναπληρωτής εκπαιδευτικός στα Χανιά όταν θα ξοδέψει τη μισή σχεδόν σχολική χρονιά ψάχνοντας να βρει σπίτι; Έχουμε αναρωτηθεί τι θα σημάνει αν οι εκπαιδευτικοί, οι γιατροί, οι φοιτητές κλπ θα πάψουν να έρχονται στα Χανιά λόγω του απαγορευτικού κόστους διαβίωσης; Θα είναι οι εκπαιδευτικοί υπεύθυνοι που τους «καλούν και δεν πάνε» ή το ότι οι συνθήκες που επικρατούν έχουν κάνει απαγορευτική τη διαμονή των ανθρώπων αυτών στα Χανιά; Θα αναζητούμε τότε εθελοντές ανάμεσα στους τουρίστες και επισκέπτες της πόλης για να μας θεραπεύσουν και να διδάξουν τα παιδιά μας;

Η κατάσταση αυτή είναι αποτέλεσμα της περαιτέρω προσαρμογής των κοινωνικών παροχών (παιδεία, υγεία, κλπ) στους νόμους της ελεύθερης αγοράς. Είναι αποτέλεσμα της παράδοσης βασικών δικαιωμάτων όπως η στέγαση στις μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες. Είναι αποτέλεσμα ότι για δεκαετίες η προσοχή των τοπικών αρχών στράφηκε αποκλειστικά στη μέριμνα για να εξασφαλιστεί το επιχειρηματικό κέρδος και όχι να καλυφθούν οι κοινωνικές ανάγκες.  Η κερδοσκοπία στη γη και τα ακίνητα με την καραμέλα της τουριστικής ανάπτυξης αποτελούν παράγωγα της καπιταλιστικής κρίσης. Αποτελεί απόλυτο παραλογισμό ενός συστήματος σε μια πόλη με τόση μεγάλη προσφορά στέγης, δωματίων ξενοδοχείων να μην υπάρχουν σπίτια για τους εκπαιδευτικούς.

Ο Σύλλογος μας συναντήθηκε με τον Δήμαρχο κ. Βάμβουκα θέτοντας τα ζητήματα που προκύπτουν στο θέμα της στέγασης και ο οποίος δεσμεύτηκε να το θέσει στην ΠΕΔ Κρήτης. Ωστόσο από τη συγκεκριμένη συνάντηση δεν διαφάνηκαν συγκεκριμένες λύσεις παρότι υπήρξε κατανόηση του προβλήματος. Θα συνεχίσουμε τις επαφές μας με σκοπό την εύρεση προσωρινών λύσεων.

Απαιτούμε όμως από Δήμο και κυβέρνηση να ληφθούν άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση του ζητήματος και την ανακούφιση των συναδέλφων.

• Να διαμορφωθούν κτίρια με ευθύνη και χρηματοδότηση του Δήμου ώστε να στεγάζονται οι νέοι συνάδελφοι.

• Να χρηματοδοτηθούν από το Δήμο Χανίων και τους άλλους Δήμους του Νομού, με φτηνό αντίτιμο δωμάτια ξενοδοχείων.

• Να υπάρξουν κονδύλια από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για να χτιστούν στις τουριστικές πόλεις εργατικές εστίες ώστε να αντιμετωπιστεί σε βάθος το πρόβλημα.

Καλοκαίρι στα Χανιά. Μία πόλη η οποία πλέον φιγουράρει στην πρώτη θέση της λίστας των προτιμήσεων των Ελλήνων για διακοπές και ένας από τους πλέον δημοφιλείς προορισμούς εν γένει, σύμφωνα με τα τρέχοντα στοιχεία αφίξεων. Θα ήταν αναμενόμενη λοιπόν από την πλευρά της Πολιτείας, επιπλέον μέριμνα στον τομέα της οδικής ασφάλειας.

Οι αριθμοί που αφορούν στα τροχαία, κάθε καλοκαίρι προσεγγίζουν νέα , θλιβερά ρεκόρ . Είτε  επισκέπτες, είτε κάτοικοι, βρίσκονται αντιμέτωποι με τα αποτελέσματα μη λήψης απαραίτητων μέτρων  οδικής ασφάλειας, όπως αυτή μπορεί να μεταφραστεί κάθε φορά: απουσία μέτρων και προπάντων, μη διενέργεια ελέγχων που αφορούν στην αποτροπή ατυχημάτων, στην ασφαλή διέλευση των πεζών και κυρίως στην πάταξη συμπεριφορών που αιτιολογούν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούν τα τροχαία ή τα ατυχήματα των πεζών σ αυτή την τρομερή συχνότητα. Είτε πρόκειται για υπερβολική ταχύτητα, είτε για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ ή ουσιών, είτε για οδήγηση με ταυτόχρονη συνομιλία στο κινητό! ακόμα και των οδηγών λεωφορείων, είτε για ολιγόνοη επίδειξη μαγκιάς και αφροσύνης, είτε για ανύπαρκτα ή σπασμένα πεζοδρόμια ,ή οδοστρώματα, (ελλιπώς ή παντελώς μη φωτισμένα), είτε για παράνομο, όλως επικίνδυνο και μη τιμωρούμενο με το προβλεπόμενο πρόστιμο παρκάρισμα, είτε για έλλειψη σήμανσης στους δρόμους, είτε για σωρεία αυθαιρεσιών που καθημερινά δυσχεραίνουν την κυκλοφορία στους δρόμους και τα πεζοδρόμια και θέτουν σε κίνδυνο τους πάντες στην άσφαλτο

Οι δικαιολογίες δεν καθαγιάζουν την διαπιστωμένη ολιγωρία, για να μην πούμε εντυπωσιακή αδιαφορία για ζωτικής σημασίας θέματα που αφορούν στην επιβίωση στο χάος της οδικής κυκλοφορίας που οξύνεται την περίοδο αιχμής. Ας ληφθούν επιτέλους σοβαρά υπ όψιν οι επείγουσες ανάγκες και ας υλοποιηθούν τα αναγκαία  και υπεσχημένα.

Δεν θέλουμε να είμαστε τριτοκοσμική χώρα και οφείλεται η δέουσα σοβαρότητα και σεβασμός στις ανθρώπινες ζωές που διακυβεύονται και θυσιάζονται άδικα με αυτή την εξωφρενική συχνότητα στην πόλη μας . Δεν θέλουμε να αδιαφορήσουμε για όσα συμβαίνουν και κυρίως, δεν θέλουμε να συνηθίσουμε σε αυτή την θλιβερή ειδεογραφία που διαβάζουμε καθημερινά. Τα τροχαία για το Νοσοκομείο Χανίων αποτελούν πλέον ρουτίνα. Μία συνομιλία με τους γιατρούς και τους νοσηλευτές στα Επείγοντα το επιβεβαιώνει. Επιτέλους ,ας γίνει κάτι, προκειμένου να κλείσει αυτός ο κύκλος  του αίματος και του πένθους