Το Δ. Σ. στη συνεδρίασή του στις 10-6-17 αποφάσισε να υιοθετήσει την απόφαση της ΔΟΕ και να προτείνει την αποχή των Συλλόγων Διδασκόντων από την ψηφοφορία για την αξιολόγηση των υποψηφίων διευθυντών σχολικών μονάδων.

Σε σχετικό έγγραφο αναφέρονται τα εξής:

• Κήρυξη απεργίας – αποχής
• Όχι στην εφαρμογή της αξιολόγησης μέσα από δήθεν συλλογικές διαδικασίες.
• Δεν μετατρέπουμε τον σύλλογο διδασκόντων σε όργανο αξιολόγησης – χειραγώγησης

Με νωπές τις διατάξεις του 4ου μνημονίου που επιβάλλουν σκληρά μέτρα ύψους, σχεδόν, 5 δις ευρώ η κυβέρνηση κατέθεσε και ψήφισε στη Βουλή, με τη μορφή του επείγοντος, το σχέδιο νόμου «Μέτρα για την επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου σε θέματα εκπαίδευσης» το οποίο επί της ουσίας αποτελεί νέο νόμο για την επιλογή διευθυντών σχολικών μονάδων.

Βασικός κορμός του «νέου» νόμου (του οποίου αναμένεται η δημοσίευση στο Φ.Ε.Κ.) είναι ο Νόμος 3848/2010 του οποίου το συνδικαλιστικό κίνημα είχε απαιτήσει την κατάργηση, αίτημα το οποίο η σημερινή κυβέρνηση (από τη θέση της αντιπολίτευσης) είχε δεσμευτεί ότι θα ικανοποιήσει αλλά το μόνο που κάνει είναι να διατηρεί τον ευρύτατα καταγγελθέντα νόμο… ως κόρη οφθαλμού. Εκτός όμως από τη χρήση του παραπάνω νόμου, η κυβέρνηση κάνει το πρώτο βήμα για την εφαρμογή της μνημονιακής της δέσμευσης με βάση και το ψηφισμένο πια 40 μνημόνιο, για την αξιολόγηση όλων (σχολικής μονάδας, στελεχών και εκπαιδευτικών), όπως καταγράφεται και στο Τριετές Σχέδιο για την εκπαίδευση που ανακοίνωσε το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο στηρίζεται στις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΟΟΣΑ όπως με σαφήνεια αναφέρεται στην εισαγωγή του.

Πέρα από το απολύτως αναμενόμενο, το να επιχειρεί, δηλαδή, να ελέγξει (μέσω της συνέντευξης που αποκτά πάλι ουσιαστικό ρόλο και με τον τρόπο που το έκαναν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις τη διοίκηση της εκπαίδευσης, όπως έπραξε και με την επιλογή των Περιφερειακών Διευθυντών Εκπαίδευσης, επιχειρεί κάτι ακόμη πιο επικίνδυνο. Με αφορμή την απόφαση του ΣτΕ χρησιμοποιεί τη δημοκρατική διαδικασία της φανερής έκφρασης της άποψης του συλλόγου των διδασκόντων μόνο κατ’επίφαση και με τρόπο που αφενός την απαξιώνει και αφετέρου την μετατρέπει σε αξιολόγηση.

Στη διαδικασία της συνέντευξης του υποψήφιου διευθυντή εκτιμάται από το συμβούλιο επιλογής «η γνώμη των συνυπηρετούντων μόνιμων εκπαιδευτικών». «Η γνώμη των ανωτέρω συνυπηρετούντων μόνιμων εκπαιδευτικών, Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π. διατυπώνεται επί συγκεκριμένων ερωτήσεων αποτίμησης του κριτηρίου της συμβολής στο εκπαιδευτικό έργο, της προσωπικότητας και της γενικότερης συγκρότησης του υποψηφίου, οι οποίες αναγράφονται σε φύλλα αποτίμησης του κριτηρίου αυτού(!!). Οι ερωτήσεις αφορούν στη συνεργατικότητα που επιδεικνύει ο υποψήφιος, στη συνεισφορά του για τη δημιουργία κατάλληλου παιδαγωγικού κλίματος, στη συμμετοχή του στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση δράσεων, καθώς και στις ικανότητες διοίκησης ή/και στις ικανότητες οργάνωσης εκπαιδευτικών ή παιδαγωγικών δράσεων. Οι ανωτέρω μόνιμοι εκπαιδευτικοί, Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π. συνέρχονται σε ειδική συνεδρίαση και διατυπώνουν αυθημερόν τη σχετική κρίση τους για κάθε υποψήφιο σε αιτιολογημένο πρακτικό, που συντάσσεται για το σκοπό αυτόν. Στη συνεδρίαση αυτή δεν μετέχουν οι υποψήφιοι, ούτε οι σύζυγοι ή οι συγγενείς τους έως τρίτου βαθμού και προεδρεύει ο αρχαιότερος εκπαιδευτικός, ο οποίος υποδεικνύεται από την οικεία Διεύθυνση Εκπαίδευσης. Την ίδια μέρα αποστέλλεται το σχετικό πρακτικό στη Διεύθυνση Εκπαίδευσης και στη συνέχεια αυτό κοινοποιείται στον ενδιαφερόμενο.». Στη διαδικασία εμπλέκεται άμεσα το Ι.Ε.Π. με τη σύνταξη των ερωτημάτων των φύλλων αποτίμησης (όρος που στη γλώσσα του Υπουργείου σημαίνει αξιολόγηση).

Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση με τη συνεδρίαση ενός οργάνου που δεν είναι ο σύλλογος διδασκόντων, γιατί αν είναι η σύνθεσή του δεν είναι νόμιμη (αφού αποκλείονται οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, – και κατά περίπτωση και άλλα μέλη- και ο πρόεδρός του ορίζεται από τη Διεύθυνση Εκπαίδευσης) και τον σφετερισμό του βιβλίου πράξεων του συλλόγου διδασκόντων για την καταγραφή μιας διαδικασίας, που καταλήγει να είναι επουσιώδης για την επιλογή του διευθυντή, αφού είναι γνωμοδοτική αλλά και σε πλήθος περιπτώσεων ανεφάρμοστη, εισάγει, στη σχολική πραγματικότητα την αξιολόγηση. Την αξιολόγηση του Ν.3848/10 και του Π.Δ. 152/13 (αφού ο μεν νόμος διατηρείται τροποποιούμενος, το δε προεδρικό διάταγμα βρίσκεται σε ισχύ από τη στιγμή που δεν καταργείται, κάτι που είχε επιβεβαιώσει και ο προηγούμενος Υπουργός Παιδείας το Φεβρουάριο του 2016 στη Βουλή). Όσο για τους αναπληρωτές συναδέλφους, το Υπουργείο Παιδείας για μια ακόμα φορά δείχνει το πώς αντιλαμβάνεται το ρόλο τους: να είναι υποχρεωμένοι να γυρνούν από σχολείο σε σχολείο σε όλη τη χώρα χωρίς την προοπτική μόνιμου διορισμού, και ταυτόχρονα εξαιτίας αυτής της εργασιακής τους σχέσης να μην έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν τη γνώμη τους!

Επικίνδυνη είναι, επίσης, η ομοιότητα με το γενικότερο πλαίσιο της αξιολόγησης που ισχύει για τον δημόσιο τομέα. Κι εκεί αυτά που, υποτίθεται πως, αξιολογούνται, είναι «Γνώση του αντικειμένου, ενδιαφέρον και δημιουργικότητα – Υπηρεσιακές σχέσεις και συμπεριφορά – Αποτελεσματικότητα» (Ν.4369/2016). Αν η εφαρμογή της αξιολόγησης ξεκινάει με αυτόν τον τρόπο, ως ένα πρώτο στάδιο της αξιολόγησης των στελεχών της εκπαίδευσης, κάτι που έχει ήδη ανακοινώσει η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, η συνέχεια είναι, εύλογα, η αξιολόγηση των υπόλοιπων εκπαιδευτικών από αυτούς, που τώρα αξιολογούν. Οι υποσχέσεις της κυβέρνησης για κατάργηση του θεσμικού πλαισίου της αξιολόγησης- χειραγώγησης αποδείχτηκαν ψεύτικες. Ο Ν.3848/10 και το Π.Δ. 152/13 διατηρούνται και ενισχύονται από τον Ν.4369/2016.

Στο πλαίσιο αυτό, το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. με οδηγό του την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. της 15.3.2017 «Απεργία – Αποχή από τη διαδικασία αξιολόγησης των Δημοσίων Υπαλλήλων», κηρύσσει απεργία – αποχή από τη διαδικασία αξιολόγησης, που εισάγει με το πρόσχημα της γνώμης «των συνυπηρετούντων μόνιμων εκπαιδευτικών», η κυβέρνηση μέσα από τον πρόσφατα ψηφισμένο νόμο. Οι συνάδελφοι είναι απόλυτα καλυμμένοι, συνδικαλιστικά και νομικά, να μην υλοποιήσουν τη διαδικασία των αξιολογικών κρίσεων «επί συγκεκριμένων ερωτήσεων αποτίμησης». Για την υλοποίηση και στήριξη της απόφασης για την απεργία – αποχή το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. θα προχωρήσει σε όλη τη σειρά ενεργειών που προχώρησε και η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. για τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα (εξώδικη γνωστοποίηση).

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. καλεί τον Υπουργό Παιδείας, έστω και αυτή τη στιγμή, να τροποποιήσει τον νόμο για την επιλογή διευθυντών σχολικών μονάδων, να προχωρήσει στην άμεση κατάργηση του Ν.3848/10 και του Π.Δ. 152/13 και να μην μετατρέψει τον σύλλογο διδασκόντων σε προάγγελο της εφαρμογής της αξιολόγησης – χειραγώγησης.

Και η κατάληψη Rosa Nera εξέδωσε κείμενο σχετικά με τη δίκη του Σεραφείμ Ρίζου μετά από μήνυση μέλους της Χρυσής Αυγής. Η κατάληψη καλεί σε συμμετοχή στη συγκέντρωση έξω από τα δικαστήρια την Τρίτη 13 Ιούνη στις 9 το πρωί:

Στις 13 Ιουνίου δικάζεται ο Σεραφείμ Ρίζος, συνδικαλιστής δάσκαλος και μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ύστερα από μήνυση χρυσαυγίτη για δήθεν υποκίνηση ατόμων να τον χτυπήσουν.

Αυτό το γεγονός συνέβη το 2012, μια περίοδο δηλαδή όπου η χρυσή αυγή χτυπούσε μετανάστες και επιτιθόταν σε αγωνιστές και αγωνίστριες στην προσπάθειά της να κερδίσει χώρο στο δρόμο. Λειτουργώντας βοηθητικά στο έργο των μπάτσων, επιχειρούσε χτυπήματα σε όποιον σήκωνε κεφάλι σε μια έντονη κινηματικά περίοδο.

Η ρητορεία και οι επιθέσεις μίσους της χρυσής αυγής στόχο έχει να συνδράμει στα σχέδια των αφεντικών και του κράτους για την υποτίμηση της ζωής και της εργασίας μας. Ένα μέρος της βίας που εξαπολύουν γυρίζει στον αρχικό προορισμό του, κι αυτό δεν θα σταματήσει, όσους αγωνιστές κι αν στείλουν στα δικαστήρια.

Καλούμε κάθε αντιφασίστα και αντιφασίστρια στα δικαστήρια Χανίων την Τρίτη 13 Ιουνίου 11:00 π.μ

Στην ακόλουθη δήλωση προέβη ο Δήμαρχος Χανίων, Τάσος Βάμβουκας, έπειτα από όσα υποστηρίζει δημόσια ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Πρωτοβουλία Πολιτών – Πρώτα ο Άνθρωπος», Γιάννης Σαρρής:

«Ο κ. Σαρρής μας εκπλήσσει όταν μιλάει για χαρακτηριστικά της Δημοτικής Αρχής όπως αδιαφάνεια, υποκρισία, επικοινωνιακή τακτική.

Θα περιμέναμε από τον ίδιο, που έχει υπερψηφίσει αποφάσεις διαφανών διαδικασιών, που πρότεινε η Δημοτική Αρχή, να μην θολώνει τα νερά με εντελώς αστήρικτες κατηγορίες για τις ανάγκες της δικής του επικοινωνιακής τακτικής.

-Μιλάει για αδιαφάνεια στη μεγάλη διεθνή διοργάνωση μπάσκετ, που θα διεξαχθεί στην πόλη μας τον Ιούλιο, όταν το κόστος φιλοξενίας των αθλητών μέρος του οποίου αναλαμβάνει ο Δήμος, θα προκύψει από μειοδοτικό διαγωνισμό, που ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί.

-Μιλάει για το αίτημα του «Κυττάρου Χαλέπας» για τη διοργάνωση σε σχολεία θερινών τμημάτων δημιουργικής απασχόλησης, εκδηλώνοντας με υποκρισία την αντίθεσή του στο αίτημα, την ίδια στιγμή, που εκθειάζει τους ανθρώπους του «Κυττάρου».

-Μιλάει για κατασπατάληση χρημάτων στις Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις του 2016, όταν καθολικό αίτημα από όλες τις πλευρές του Δ.Σ. Χανίων ήταν η αναβάθμιση των εκδηλώσεων και δεν μας εξηγεί πώς αυτό μπορούσε να γίνει χωρίς την αύξηση των κονδυλίων.

-Μιλάει για κατασπατάληση χρημάτων στην επιτυχημένη διοργάνωση του Μαραθωνίου Κρήτης και εκφράζει την αντίθεσή του στην ενίσχυσή του από τον Δήμο Χανίων με το ποσό των 15.000 ευρώ, όταν αυτός διεξάγεται κυρίως στα γεωγραφικά του όρια και επιδοτείται αναλογικά από όλους του Δήμους της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων και την Αντιπεριφέρεια Χανίων.

-Δεν παραλείπει να επαναλάβει τέλος τα περί σπατάλης ποσού, 500.000 ευρώ, για την αγορά του διατηρητέου κτηρίου, που προορίζεται για Δημοτική βιβλιοθήκη, αλλά για μία ακόμα φορά να του επαναλάβουμε ότι μπέρδεψε τα νούμερα, γιατί το ποσό των 500.000 ευρώ έλαβε ως δωρεάν επιχορήγηση ο Δήμος Χανίων για την αγορά του κτηρίου από το Πράσινο Ταμείο, μετά από τις επιτυχημένες ενέργειες της παρούσας Δημοτικής Αρχής.

Θα προτείναμε στον κ. Σαρρή να μείνει στην ουσία, όπως έχει δείξει ότι μπορεί να κάνει και να μην παρασύρεται σε ένα ανταγωνισμό εντυπώσεων με άλλες παρατάξεις, που το συνηθίζουν».

Με κείμενό της και η Λαϊκή Ενότητα Χανίων καλεί σε συγκέντρωση αλληλεγγύης προς την κατάληψη Rosa Nera αλλά και ενάντια στην εκμίσθωση των ιστορικών κτιρίων στο Λόφο Καστέλι για 25 χρόνια από το Πολυτεχνείο Κρήτης.

Στο κείμενο που τιτλοφορείται “οι επιθέσεις στο δημόσιο χώρο κλιμακώνονται” αναφέρονται τα εξής:

Την εκμίσθωση, για 25 χρόνια, του ιστορικού κτηρίου της 5ης Μεραρχίας , στην παλιά πόλη των Χανίων, υλοποίησε η Πρυτανεία του Πολυτεχνείου Κρήτης, ολοκληρώνοντας τον σχετικό διαγωνισμό. Ο λόφος Καστέλι είναι σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία της πόλης με θέα το παλιό λιμάνι και με το ξεπούλημα του θα εξαφανιστεί ένας ακόμα δημόσιος χώρος. Το Πολυτεχνείο ξεπουλάει την περιουσία του, σε εταιρεία με πολυτελείς ξενοδοχειακές μονάδες. Μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες η Σύγκλητος, χωρίς την ενημέρωση όλων των μελών ΔΕΠ, προχωρά στην εκποίηση των δημόσιων χώρων του Παν/μίου, αλλάζοντας τη φυσιογνωμίας της πόλης και της συγκεκριμένης γειτονιάς.

Ζούμε μία περίοδο στην οποία τα δημόσια αγαθά αμφισβητούνται όπως (υγεία, νερό, ρεύμα) και εκμεταλλεύονται από ιδιωτικά συμφέροντα, με πρόσφατο ζήτημα στην πόλη μας την εκχώρηση του Αεροδρομίου Χανίων. Η προάσπιση του δημόσιου χώρου μπαίνει υπό το πρίσμα της προάσπισης των δημόσιων αγαθών.

Αυτή η λογική που βλέπουμε από την Διοίκηση του Π.Κ είναι σε πλήρη συμφωνία με τις κυβερνήσεις, καθώς το τελευταίο διάστημα πραγματοποιούνται εκκενώσεις σε μία σειρά από καταλήψεις πανελλαδικά και αυτή τη φορά από μία «αριστερή» κυβέρνηση. Υπάρχει μάλιστα «εισαγγελική παραγγελία» για άμεση εκκένωση τριών καταλήψεων μία η οποία βρίσκεται στην Οδό Ζωοδόχου Πηγής 119 στα Εξάρχεια, ένα κτίριο στο Χαϊδάρι γνωστό και ως ” Κατάληψη Παπουτσάδικο”, και για το City Plaza. Αυτό που επιχειρείται είναι η καταστολή των κοινωνικών κινημάτων και αγωνιστών καθώς και η εξόντωση οποιασδήποτε εστίας η οποία λειτουργεί αντίρροπα από τα κυρίαρχα πρότυπα της εμπορευματοποίησης και του εύκολου κέρδους θέτοντας ως πρώτες αξίες την αλληλεγγύη, την αυτοδιαχείριση και την αντιεμπορική λειτουργία τους. Ως ΛΑΕ, υπερασπιζόμαστε χώρους που λειτουργούν αντίστοιχα με τα παραπάνω, πόσο μάλλον για έναν χώρο που ανήκει στο Πολυτεχνείο και κατ’ επέκταση στους φοιτητές του και επομένως είναι χώρος Ασύλου

Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης την Τρίτη 13/6 και ώρα 18:00 στην Πλατεία Δημοτικής Αγοράς

Αλληλεγγύη στην Rosa Nera

Καμμιά επιχειρηματική αξιοποίηση δημόσιων δομών

Υπεράσπιση του Ασύλου

Υπεράσπιση χώρων / στεκιών που λειτουργούν αντιεμπορευματικά,  αυτοοργανωμένα, ανοιχτά προς την κοινωνία

Κυρίαρχη θέση έχει η Κρήτη και η Σούδα στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ για την ευρύτερη περιοχή. Με ανακοίνωσή της η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση αναφέρεται σε αυτούς τους σχεδιασμούς αλλά και τον ρόλο που θέλει να παίξει ο ελληνικός στρατός και η κυβέρνηση και τους κινδύνους που εγκυμονούν:

Τα προσχήματα καταρρέουν. Τα εθνικιστικά λογύδρια, οι αναφορές στην «Άμυνα, Κυριαρχικά Δικαιώματα, Εδαφική Ακεραιότητα», στα «εθνικά δίκαια» δίνουν τη θέση τους στα «εθνικά συμφέροντα».

ΑΟΖ-ενεργειακά κοιτάσματα-αγωγοί-έλεγχος θαλάσσιων δρόμων σημαίνουν κέρδη, οικονομικά και πολιτική αναβάθμιση για τους Έλληνες εφοπλιστές, κατασκευαστές, τους επιχειρηματίες της πολεμικής και ενεργειακής βιομηχανίας σε συνεργασία με τους διεθνείς ενεργειακούς κολοσσούς…

Κατά τη διάρκεια του του 8ου ετήσιου συνεδρίου του ΝΑΤΟϊκού Κέντρου Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ), με προτάγματα της συμμαχίας την κυριαρχία των δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στον κρίσιμο δίαυλο Ανατολικής και Κεντρικής Μεσογείου ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Ευ. Αποστολάκης, προβάλλοντας τη γεωστρατηγική θέση και αξία της χώρας στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, είπε μεταξύ άλλων: «Θέλω να υπογραμμίσω τη σημασία του Αιγαίου και κύρια της Μεσογείου. Άλλωστε βρισκόμαστε στην Κρήτη. Ένας τόπος που αποτελεί στρατηγική σύνδεση μεταξύ 3 ηπείρων στη θαλάσσια επικράτεια».

Να ποια είναι τα πραγματικά επίδικα: «Εν τω μεταξύ, ακόμη και σήμερα, το 90% του παγκόσμιου εμπορίου κατά αξία και το 95% του όγκου μεταφέρεται διά θαλάσσης, όπως και πάνω από το ήμισυ της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου. Σε περίπτωση που οι κρίσιμοι θαλάσσιοι δίαυλοι διαταράσσονταν ή η μεταφορά αγαθών και Ενέργειας δεν ήταν ασφαλής, το αποτέλεσμα θα ήταν καταστροφικό».

Να ποιος είναι ο ρόλος των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην επιβολή αυτών των σχεδιασμών που ορίζονται ως πόλεμος κατά της τρομοκρατίας και στρέφονται εναντίον των εργαζομένων, των προσφύγων, των μειονοτήτων, ορίζοντας ως ασύμμετρη απειλή κάθε τι που προσλαμβάνεται ως απειλή στις επιδιώξεις τους για κερδοφορία, επιβολή ζωνών επιρροής, την Τάξη Πραγμάτων των πιο ολοκληρωτικών και ιμπεριαλιστικών συμφερόντων :

«Οι ελληνικές ναυτικές δυνάμεις έχουν αξιοσημείωτο αποτύπωμα, προς την κατεύθυνση αυτή, στο ΝΑΤΟ και στις προσπάθειες της ΕΕ. Έχουμε συμμετάσχει σε διάφορες δραστηριότητες, όπως η SOPHIA, η ATALANTA, η UNIFIL, η SEA GUARDIAN, με εξαιρετικά αποτελέσματα. Το ΚΕΝΑΠ είναι ο ακρογωνιαίος λίθος και το κέντρο των προηγούμενων και μελλοντικών προσπαθειών σε σχέση με την εκπαίδευση». Πρόσθεσε ακόμα πως «το ΚΕΝΑΠ αποτελεί μέρος του οράματός μας για την αύξηση της στρατηγικής σημασίας ολόκληρης της περιοχής στην Κρήτη. Εχουμε μεγάλα σχέδια που θα εξυπηρετήσουν με τον καλύτερο τρόπο την Ελλάδα, το ΝΑΤΟ και τους συνεργάτες μας. […] Το ΚΕΝΑΠ θα εξυπηρετήσει τις ανάγκες σας σε οποιονδήποτε τομέα μπορεί να χρειαστείτε»…

ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΚΑΙ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ-ΠΡΟΣΔΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
Όσα περιγράφηκαν παραπάνω ως στόχοι του ελληνικού αστικού κατεστημένου θα πρέπει να σημειωθεί ότι εντάσσονται στο πλαίσιο των αμερικανικών σχεδιασμών, ότι κινούνται μαζί αφού ο ελληνικός αστικός κόσμος διεκδικεί τον ρόλο του πιο πιστού και αποφασισμένου συμμάχου των ΗΠΑ. Έχει σημασία λοιπόν να παρακολουθήσουμε τη διατύπωση και την ενεργοποίηση αυτών των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, με την συμφωνία πάντα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ:

Σύμφωνα με την ίδια την αμερικάνικη πρεσβεία, το ODC Ελλάδας διαχειρίζεται και εκτελεί προγράμματα συνεργασίας του υπουργείου Άμυνας και του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, συντονίζοντας τη Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, τη στρατηγική που έχει αναλάβει να διεκπεραιώσει ο κάθε πρέσβης και το Σχέδιο Συνεργασίας της EUCOM (της διοίκησης των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων που εδρεύουν στην Ευρώπη) για την εκάστοτε χώρα (εδώ την Ελλάδα) με σκοπό:

1) Τη στήριξη και ενίσχυση της διμερούς στρατιωτικής σχέσης και την υποστήριξη των επιχειρήσεων των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ.

2) Τη διατήρηση και βελτίωση της πρόσβασης σε βάσεις – εγκαταστάσεις στην Ελλάδα για την υποστήριξη των επιχειρήσεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

3) Την αύξηση της διασύνδεσης με τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, την Ελληνική Αστυνομία και την Ακτοφυλακή, προκειμένου να προωθούνται τα συμφέροντα αμοιβαίας στρατιωτικής συνεργασίας των ΗΠΑ και της Ελλάδας.

4) Την προώθηση του συνεχιζόμενου εκσυγχρονισμού των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων προκειμένου να βελτιωθεί η διαλειτουργικότητα με ΗΠΑ – ΝΑΤΟ.

5) Την εξασφάλιση πρόσβασης στην ελληνική αγορά και διασφάλισης ευκαιριών για την αμυντική βιομηχανία των ΗΠΑ. Με άλλα λόγια, το Γραφείο προωθεί τα στρατιωτικά σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ όσο και τις επιχειρηματικές συμφωνίες για την αμερικανική πολεμική βιομηχανία.
Αυτή επομένως την αστική-ιμπεριαλιστική στρατηγική θα αποτύχουμε να την ερμηνεύσουμε με την πατροπαράδοτη τριτοδιεθνιστική “εθνική-πατριωτική” προσέγγιση της καθεστωτικής Αριστεράς, με την λογική της ¨εξάρτησης”, με το αν ο ελληνικός στρατός υπερασπίζει το πραγματικό του ρόλο -πάντα σύμφωνα με την καθεστωτική αριστερά- να διαφυλάττει την Άμυνα και τα Κυριαρχικά Δικαιώματα της χώρας”  ή υποχρεώνεται να συμμετάσχει στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Καθώς, αναδεικνύονται ολόπλευρα τα Δόγματα Πόλεμου Καταστολής, περιγράφεται η συνλειτουργία και διαπλοκή όλων των Κατασταλτικών-Πολεμικών μηχανισμών, σε εθνικό και Διεθνές επίπεδο, εντός και εκτός συνόρων, πάντα όμως έχοντας στο στόχαστρο τον εσωτερικό εχθρό, τον κόσμο της εργασίας.

Το ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ και η ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ έχουν από καιρό αποκαλύψει αυτούς τους σχεδιασμούς και κυρίως παλέψει –και Μέσα στον Στρατό- ενάντια τους.

Από την πρώτη στιγμή ενημερώσαμε για τον κατάλογο των απαιτήσεων που οι ΗΠΑ προέβαλαν στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Οι «διευκολύνσεις» αυτές αφορούν τη επιχειρησιακή διεύρυνση της Βάσης στη Σούδα, αλλά και το σύνολο των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Τα Γενικά Επιτελεία έχουν απαντήσει θετικά σε όλα τα αιτήματα, προτείνοντας συγκεκριμένες μονάδες και εγκαταστάσεις.

Ομάδα Αμερικανών θα ξεκινήσει τις επόμενες μέρες «επισκέψεις» σε συγκεκριμένες μονάδες, επιθεωρώντας τες για το αν τους καλύπτουν. Πρώτος σταθμός η Λάρισα, για την οποία οι Αμερικανοί σχεδιάζουν ακόμη και μεταστάθμευση μαχητικών αεροσκαφών. Επόμενες εγκαταστάσεις που θα επισκεφθούν οι Αμερικανοί είναι Ακτιο και Ανδραβίδα. Το Άκτιο χρησιμοποιείται συχνά από τα ιπτάμενα ραντάρ του NATO και επιχειρησιακά εμπλέκεται στους βομβαρδισμούς σε Αφρική και Μέση Ανατολή. Η βάση στην Ανδραβίδα λειτουργεί ως έδρα της άσκησης  «Ηνίοχος» της Πολεμικής Αεροπορίας, των ΗΠΑ αλλά και του Ισραήλ, ενώ η βάση του Αράξου εμπλέκεται συστηματικά στους βομβαρδισμούς. Το Υπουργείο Άμυνας υπό την ηγεσία του Π.Καμμένου έχει προτείνει επίσης τις αεροπορικές βάσεις Καλαμάτας και Καρπάθου.

Σε ένα επόμενο επίπεδο, οι ΗΠΑ θα εξετάσουν εγκαταστάσεις του Στρατού αλλά και του Πολεμικού Ναυτικού. Πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχει ενδιαφέρον για βάση του Πολεμικού Ναυτικού στη Σκύρο, που υπολειτουργεί. Οι εγκαταστάσεις και οι υποδομές της όμως υπάρχουν και μπορούν να αναβαθμιστούν και να εξυπηρετήσουν ναυτικές δυνάμεις.

“Ο μόνος σύμμαχος της Ελλάδας είναι οι ΗΠΑ”! δήλωσε ο ΥΕΘΑ και αρχηγός των ΑΝΕΛ Π.Καμμένος

Αυτό είπε μεταξύ άλλων ο ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος στην ομιλία του για τα 70 χρόνια του Γραφείου Αμυντικής Συνεργασίας των ΗΠΑ (ODC), σε εκδήλωση που έγινε στην Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων. Δεν υπάρχει πιο ωμή παραδοχή των επιλογών ταύτισης της ελληνικής κυβέρνησης με τους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, των σχεδιασμών όχι μόνο πολεμικής εμπλοκής στις νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, αλλά στη μετατροπή του πολέμου σε πυλώνα της αστικής παραγωγικής ανασυγκρότησης, σε συμμετοχή-συνενοχή στους νέους βρώμικους πολέμους τους διεκδικώντας την στρατηγική αναβάθμιση του ελληνικού αστικού κόσμου και μερίδιο από την λεία του αίματος.

“Η Ελλάδα επεξεργάζεται θετικά την χρονική επέκταση της αμυντικής μας συμφωνίας. Ο Πρωθυπουργός εργάζεται για αυτό όπως και ολόκληρη η κυβέρνηση. Επίσης εργαζόμαστε για αυτό με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, με τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και με τον Υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ Στρατηγό James Mattis, με τις Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ και είμαι αισιόδοξος ότι πολύ σύντομα θα είμαστε έτοιμοι να υπογράψουμε όχι μόνο την επέκταση των δυνατοτήτων της αμυντικής μας συνεργασίας αλλά και μία παράταση για περισσότερα χρόνια”. […] Χρειαζόμαστε τη βοήθεια των ΗΠΑ για να επεκτείνουμε τις δυνατότητές μας για το Ναυτικό, ώστε να μπορεί να επιχειρεί από την Κρήτη ως το Σουέζ. […] Για αυτό θέλουμε τη βοήθειά σας για να επεκτείνουμε τη δυνατότητα στο Ναυτικό και την Αεροπορία επειδή η Ελλάδα θα είναι κάθε φορά με το μέρος των ΗΠΑ.

Ποιος είναι όμως πραγματικά ο Ελληνικός Στρατός; Ποιος είναι ο Πραγματικός Εχθρός του;

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ποιο είναι το Δόγμα του Ελληνικού Στρατού από το 2014; 

Παραθέτουμε το επίσημο Δόγμα του Ελληνικού Στρατού Ξηράς του 2014, διαλέγοντας μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα. Τα σημεία αυτά αποδεικνύουν ότι το ελληνικό κράτος έχει ένα υπερσύγχρονο στρατιωτικό δόγμα, αντίστοιχο με τα πολεμικά δόγματα των άλλων ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών.

Σύμφωνα με αυτά τα δόγματα, ο σύγχρονος πόλεμος έχει «υβριδικά χαρακτηριστικά» στο έδαφος των παραγωγικών και τεχνολογικών δυνάμεων της τρίτης βιομηχανικής επανάστασης, συνδυάζει συστηματικά τη δράση κρατικών και μη κρατικών δρώντων, πολύμορφων στρατιωτικών, πολιτισμικών, πληροφοριακών, οικονομικών και άλλων μέσων, εξαπλώνεται σε κάθε κοινωνικό πεδίο, σε «ό,τι έχει αξία», σε «γη, θάλασσα, αέρα», αλλά και «στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, το χρόνο, τη πληροφορία», ορίζει ως εχθρό «ό,τι αποκλείνει από τα εθνικά συμφέροντα», δηλαδή φυσικές καταστροφές, πλεονάζοντες μετανάστες και απεργίες, «τρομοκράτες» και πολιτικές οργανώσεις.

ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛ. ΣΤΡΑΤ. ΞΗΡΑΣ 2014

Πηγή: http://www.army.gr/default.php?pname=lib_dogmata_ges_dido&la=1

http://www.army.gr/files/File/DIDO_LIBRARY/Dogmata_SJ/dogma_d1.pdf 

Ακολουθούν αποσπάσματα από το ντοκουμέντο. Οι υπογραμμίσεις με μαύρα δικές μας.

Εισαγωγικό Σημείωμα

“Διανύουμε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από ρευστότητα και αστάθεια, τη συνέχιση ιστορικών, εθνοτικών, θρησκευτικών, πολιτιστικών, φυλετικών, ενεργειακών, επισιτιστικών συγκρούσεων, την ένταση των ασύμμετρων απειλών, την ιλιγγιώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας ιδιαίτερα στους τομείς της τηλεπικοινωνίας και των πληροφοριών, την αναζήτηση, εκμετάλλευση και διασφάλιση των ενεργειακών πόρων, την εμφάνιση νέων απειλών σχετικών με την περιβαλλοντική ασφάλεια, τον κυβερνοπόλεμο, τη διαφοροποίηση της κοινωνικής δομής εξαιτίας των νέων μεταναστευτικών ρευμάτων, αλλά κυρίως από την διεθνή χρηματοοικονομική και δημοσιονομική κρίση, τόσο σε περιφερειακό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.”

σ. 2

“Αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) είναι να συμβάλλουν στην αποτροπή κάθε μορφής απειλής ή / και πρόκλησης ή / και ένοπλης επίθεσης κατά της Χώρας μας, στην αποτελεσματική αντιμετώπιση καταστάσεων κρίσης και να διεξάγουν, εάν η αποτροπή αποτύχει, τις απαιτούμενες κατά περίπτωση επιχειρήσεις, καθώς επίσης να συμβάλλουν στη διαφύλαξη και προαγωγή σταθερότητας στον ευρύτερο χώρο γεωπολιτικού ενδιαφέροντος και στην ανταπόκριση στις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας” […] Με σκοπό τη διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας, της εθνικής κυριαρχίας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων, των αρμοδιοτήτων της Χώρας που καθορίζονται από διεθνείς συμβάσεις ή αποφάσεις διεθνών οργανισμών και την προάσπιση των Εθνικών Συμφερόντων (ΕΘΣΜ).

σ. 7

1. Το όραμά μας είναι ένας αξιόμαχος, παραγωγικός, ποιοτικός και λειτουργικός ΣΞ, που θα αποτελεί μία αποτρεπτική και αν απαιτηθεί αποτελεσματική δύναμη, στα χέρια του Ανωτάτου Διακλαδικού Διοικητή ή Αρχιστρατήγου, αξιοποιώντας τον σημαντικότερο πολλαπλασιαστή ισχύος που διαθέτει, τον παράγοντα άνθρωπο. 2. Στόχος μας είναι ένας στρατός ευέλικτος, αποφασιστικός, καινοτόμος, άρτια εξοπλισμένος, ταχυκίνητος και εκπαιδευμένος με υψηλή επιχειρησιακή ετοιμότητα, που θα αποτελεί αξιόπιστη δύναµη αποτροπής και άµεσης αντίδρασης, προσαρμοσμένος στις σύγχρονες απαιτήσεις άµυνας και ασφάλειας, ικανός να ανταποκρίνεται στις διεθνείς υποχρεώσεις της Χώρας, συμβάλλοντας παράλληλα στο κοινωνικό σύνολο μέσω της κοινωνικής προσφοράς, χωρίς να απομειώνεται το κύριο επιχειρησιακό του έργο. Ένας στρατός δεξιοτήτων, όπου η εξειδίκευση και η πείρα θα παίζουν πρωτεύοντα ρόλο.

Πλάνα, σ. 8

Βραχυπρόθεσμα [Βάθος Υλοποίησης έως 5 Έτη (2013- 2017)]

Οι στόχοι εστιάζουν στην υλοποίηση ενός ευέλικτου οργανωτικού μοντέλου στη βάση της Δομής Δυνάμεων 2013 – 2027, στην αποκατάσταση της ισόρροπης ανάπτυξης κατόπιν υιοθέτησης αυτής, στη συντήρηση και διατήρηση της δύναμης και στην αποκατάσταση των ελλείψεων και αδυναμιών που θα προκύψουν. Θέσπιση προδιαγραφών και κριτηρίων για την τυποποίηση διαδικασιών, μέσων και υλικών, σε διακλαδικό επίπεδο. Σύνδεση των πανεπιστημιακών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με τις ΕΔ και τον ΣΞ ειδικότερα, για ανάπτυξη της έρευνας και τεχνολογίας σε τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος. Μέριμνα για το προσωπικό και τις οικογένειές του, εκπαίδευση και επιμόρφωση στελεχών με έμφαση στην ανάπτυξη ηγετών, εισαγωγή των βάσεων για στρατηγική σκέψη, προετοιμασία για την υλοποίηση των μεσοπρόθεσμων στόχων.[…]

β. Μεσοπρόθεσμα [Βάθος Υλοποίησης 5 έως 10 Έτη (2018-2022)] Προσαρμογή του οργανωτικού μοντέλου και του τρόπου ανάπτυξης των δυνάμεων στο επιχειρησιακό περιβάλλον και τις τρέχουσες απειλές, ανάπτυξη στρατηγικής σκέψης για αντιμετώπιση της απειλής, αναδιάρθρωση των δυνάμεων και εξοπλιστικών προγραμμάτων (προμήθεια των απαιτούμενων μέσων και υλικών). Ανάπτυξη της διαλειτουργικότητας και διασυνδεσιμότητας στη λειτουργία του ΣΞ με τους λοιπούς Κλάδους. Ανάπτυξη στρατιωτικών προγραμμάτων σε συνεργασία με πανεπιστημιακά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Προετοιμασία για την υλοποίηση των μακροπρόθεσμων στόχων. Δημιουργία προγραμμάτων μέριμνας προσωπικού. […]

Μακροπρόθεσμα [Βάθος Υλοποίησης 10 έως 15 Έτη (2023- 2027)]

Ανάπτυξη νέων επιχειρησιακών ικανοτήτων για αντιμετώπιση μελλοντικών επιχειρησιακών απειλών, υλοποίηση προβλέψεων στρατηγικής σκέψης με εφαρμογή στη σχεδίαση, στις επιχειρήσεις και στα μελλοντικά σχέδια, πρόγραμμα ανάπτυξης ηγετών της επόμενης 10ετίας, ενσωμάτωση δυνατοτήτων αυτοεκπαίδευσης και διαδικτυακής εκπαίδευσης που αφορούν στα μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα. Προετοιμασία για ανάπτυξη νέων στόχων (με βάση το ίδιο πρότυπο Βραχυπρόθεσμων, Μεσοπρόθεσμων και Μακροπρόθεσμων ΑΝΣΚ).

σ. 14

Η Χώρα µας, για τη διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας απαιτείται να διατηρεί και στο µέλλον αµυντικές δυνατότητες οι οποίες να ικανοποιούν αφενός τις απαιτήσεις µιας συµβατικής και απροσδόκητης απειλής, η οποία είναι ορατή ως προς την ύπαρξή της και ιδιαίτερη ως προς τα συνθετικά της στοιχεία και αφετέρου το ενδεχόμενο εκδήλωσης ασύµµετρων απειλών. Επιπλέον θα συνεχίσει να συντηρεί δυνάµεις και δοµές επαρκείς, αρχικά να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της αποτροπής, στη συνέχεια της αντιµετώπισης μιας ή περισσοτέρων σηµειακών κρίσεων µε τη µορφή θερµών επεισοδίων και τέλος, µίας συνολικής εµπλοκής, σε περίπτωση δυσµενούς εξέλιξης ή κλιµάκωσης της κρίσης.[…]

Ο ΣΞ θα πρέπει να διαθέτει ολοκληρωµένο και συντονισµένο διακλαδικό σύστηµα διοίκησης και ελέγχου, επιτήρησης, έγκαιρης προειδοποίησης και πληροφοριών, ώστε να αναλαµβάνει επιχειρήσεις τόσο σε κλαδικό όσο και σε διακλαδικό περιβάλλον. Οι µονάδες του ΣΞ θα πρέπει να είναι ευέλικτες, µε ορθή οργάνωση, εγκατεστηµένες σε πολυδύναµα στρατόπεδα, με δυνατότητες εκτέλεσης αποστολών µικρής και µεγάλης διάρκειας και βάθους, ενώ η πλειοψηφία αυτών να είναι πλήρως στελεχωμένες. Εξοπλισµένες µε μεγάλη ποικιλία µέσων (σύγχρονα οπλικά συστήµατα, πυροµαχικά ακριβείας, προηγμένη τεχνολογία επικοινωνιών – πληροφορικής, δορυφορικά και γεωγραφικά συστήματα, κ.λπ.) για να µπορούν να αντεπεξέρχονται στις επιχειρησιακές απαιτήσεις του µελλοντικού πεδίου µάχης που θα είναι ευµετάβλητο, απροσδόκητο και ασαφές, ενώ θα εξελίσσεται σε ευρύτερο γεωγραφικά επιχειρησιακό χώρο. Να διαθέτουν ταχυκινησία, επιβιωσιµότητα και δυνατότητα παρακολούθησης της ταχείας διεξαγωγής των επιχειρήσεων.

σ. 17-18

Τμήμα 11. Σύγχρονο Επιχειρησιακό Περιβάλλον

Οι παράμετροι που συνθέτουν το σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον του ΣΞ περιλαμβάνουν τις γνωστές στρατιωτικές παραμέτρους των αντιπάλων δυνάμεων, της φυσικής διαμόρφωσης του εδάφους και των καιρικών συν- θηκών του Θεάτρου Πολέμου (ΘΠ) και επεκτείνονται σε παραμέτρους που αφορούν τις νέες τεχνολογίες και τακτικές, το γεωστρατηγικό περιβάλλον που διαμορφώνεται από πολιτικούς συσχετισμούς, εθνικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς, νομικούς, ηθικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, τις εντάσεις και περιφερειακές συγκρούσεις, τα καταρρέοντα και ασταθή κράτη, τη γενική στάση και δημογραφική σύνθεση του πληθυσμού, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και έναν αριθμό μη παραδοσιακών, υπερεθνικών και απρόβλεπτων προκλήσεων και κινδύνων. 2. Οι υπερεθνικοί κίνδυνοι και οι ασύμμετρες ή υβριδικές απειλές, δημιουργούνται από τον θρησκευτικό φανατισμό, τη διεθνή τρομοκρατία, το διεθνές οργανωμένο έγκλημα, την ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση, τη διασπορά των όπλων μαζικής καταστροφής καθώς και τις περιβαλλοντικές καταστροφές ή και δολιοφθορές. Οι πληροφοριακές επιχειρήσεις και οι απειλές από συστήματα που βασίζονται στη χρήση του διαστήματος και του διαδικτύου (κυβερνοπόλεμος) συμπληρώνουν το τοπίο των σύγχρονων ασύμμετρων απειλών. 3. Οι παραπάνω παράμετροι συνθέτουν ένα πολύπλοκο και ιδιόμορφο σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον, τόσο σε στρατηγικό όσο και σε επιχειρησιακό και τακτικό επίπεδο, ταξινομούν αντίστοιχα τις απειλές και δημιουργούν τη νέα αντίληψη της απειλής, η οποία εκλαμβάνεται ως οτιδήποτε θέτει σε κίνδυνο ή αντιτίθεται στα ΕΘΣΜ. 4. Στο παραπάνω πολύπλοκο και ιδιόμορφο επιχειρησιακό περιβάλλον ο ΣΞ, ως βασικός συντελεστής των παραγόντων εθνικής ισχύος καλείται: α. Να αναπτύξει δυνατότητες για την αποτροπή κάθε ενδεχόμενης απειλής και την εξάλειψή της σε περίπτωση εκδήλωσής της, ενεργοποιώντας τον κατάλληλο αμυντικό μηχανισμό. β. Να εκτελέσει επιχειρήσεις για την πρόληψη σύρραξης που δύναται να προκληθεί από εξωτερική απειλή, τη διαχείριση εντάσεων κρίσεων, τη συμβολή στην αποτροπή προκλήσεων ή / και ένοπλης επίθεσης πολέμου, την αποτελεσματική αντιμετώπιση κάθε μορφής απειλής ή επίθεσης, εφόσον αυτή εκδηλωθεί, καθώς και την επιτυχή διεξαγωγή πολέμου, εφόσον η αποτροπή αποτύχει. γ. Να διεξάγει ευρύ φάσμα χερσαίων επιχειρήσεων στο πλαίσιο διακλαδικών επιχειρήσεων, η αποτελεσματικότητα των οποίων εξαρτάται από τη συνεργασία μεταξύ των κλάδων των ΕΔ και απαιτεί την εμπέδωση της διακλαδικότητας στη δομή διοίκησης – δομή δυνάμεων, στην επιχειρησιακή σχεδίαση και εκπαίδευση, καθώς και στην υποστήριξη σε θέματα ΔΜ.

σ.27

Σήμερα, με δεδομένη τη ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας, τους απρόβλεπτους κινδύνους και απειλές και τους νέους ρόλους που προέκυψαν, ο στρατιωτικός ηγέτης βρίσκεται ανάμεσα στην παραδοσιακή διεξαγωγή του πολέ- μου και στα νεότερα είδη πολυεπίπεδης σύγκρουσης που εμφανίζονται από τον βιομηχανοποιημένο σύγχρονο κόσμο. Ο στρατός δεν έχει άλλη επιλογή από το να αντιμετωπίσει την αλλαγή. Μια αλλαγή που χαρακτηρίζεται από την εισροή νέων ατόμων, την υιοθέτηση νέων αποστολών, νέου εξοπλισμού αλλά και την εισαγωγή νέων πληροφοριών. Ο στρατός θα πρέπει να αφομοιώνει και να προσαρμόζεται στις αλλαγές, διατηρώντας τον πυρήνα των παραδόσεων που τον συνδέουν με το έθνος, την κληρονομιά και τις αξίες του.

σ. 31

5. […] τα μεγάλα συντριπτικής ισχύος στρατιωτικά επιτεύγματα των προγόνων μας, αλλά και κάθε έθνους, τα οποία διαμόρφωναν τις εκάστοτε γεωπολιτικές εξελίξεις, βασίστηκαν κυρίως στην ανάπτυξη και επιτυχημένη εφαρμογή καινοτομιών στο επίπεδο της στρατηγικής – τακτικής και της τεχνολογίας. Ως εκ τούτου, πρωταρχική προϋπόθεση και ταυτοχρόνως μόνιμη επιδίωξη της Ελληνικής Στρατιωτικής Σκέψης πρέπει να αποτελεί η συνεχής ανάπτυξη καινοτομιών. 6. Στο παραπάνω πλαίσιο, ο ΣΞ ως βασικός συντελεστής των παραγόντων εθνικής ισχύος, πρέπει να συμβάλλει στην αντιστάθμιση των όποιων ποσοτικών ελλειμμάτων, με την ανάπτυξη και ετοιμότητα εφαρμογής πλεονεκτημάτων, όχι τόσο σε ποιοτικό προσωπικό (όπου τα περιθώρια στενεύουν λόγω της άμβλυνσης των διαφορών με τον εχθρό στην εκπαίδευση που επήλθε με το χρόνο), αλλά σε καινοτομίες στο πεδίο της σύλληψης και εκτέλεσης των επιχειρήσεων σε στρατηγικό – επιχειρησιακό – τακτικό επίπεδο, καθώς και σε θέματα εξοπλισμών, με τη σχεδίαση, υλοποίηση και συνεχή εξέλιξη συστήματος ανάπτυξης ή ενσωμάτωσης τεχνολογιών αιχμής σε Ο/Σ, αποσκοπώντας στον αιφνιδιασμό του αντιπάλου και την πρόκληση συντριπτικού πλήγματος του ηθικού και της δυνατότητάς του για έναρξη, ή συνέχιση των επιχειρήσεων.

σ.32-33

Τμήμα 12, Φάσμα Επιχειρήσεων

1. Οι επιχειρήσεις αποτελούν τον κύριο και πρωτεύοντα πυλώνα στον οποίο στηρίζεται η επίτευξη της αποστολής του ΣΞ και η εκπλήρωση της ΕΘΣΣ και υποστηρίζονται από όλες τις επιμέρους βασικές λειτουργίες του ΣΞ (Οργάνω- ση, Διαχείριση Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση, Διαχείριση Πόρων κ.λπ.). 2. Η οριοθέτηση των επιχειρήσεων στο σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον, δύναται συνοπτικά να περιγραφεί με μορφές επιχειρήσεων που διεξάγονται: α. Με βάση το επίπεδο και τον τύπο της αντιμετωπιζόμενης απειλής, σε πολεμικές και σε μη αποσκοπούσες σε πόλεμο επιχειρήσεις. β. Στον χώρο, σε όλο το βάθος, το πλάτος και το ύψος ενός ΘΠ ή ονομαζόμενο Ενοποιημένο Πεδίο Μάχης (ΕΠΜ). Οι διάφορες μορφές των επιχειρήσεων, τις οποίες εκτελεί ο ΣΞ εμπεριέχονται στους όρους επιχειρήσεις σε «βάθος», «άμεσες ή εγγύς» και «μετόπισθεν», που σχετίζονται με όλες τις κατηγορίες των επιχειρήσεων. γ. Στον χρόνο, ο οποίος εκτείνεται από την ειρηνική περίοδο, στην περίοδο χαμηλής έντασης – κρίσης ή περιορισμένης επέμβασης, μέχρι τη γενικευμένη σύρραξη και τη σταθεροποίηση ή αποκλιμάκωση. δ. Σε εθνικό όσο και σε πολυεθνικό πλαίσιο, που κυμαίνονται από τη λήψη μέτρων τοπικής ασφάλειας ή τη συμμετοχή δυνάμεων σε ειρηνευτικές απο- στολές, μέχρι και σε ευρείας κλίμακας πολεμικές επιχειρήσεις. 3. Η κύρια διάκριση των επιχειρήσεων γίνεται με βάση τον χρόνο εκτέλεσής τους και επιγραμματικά έχει ως εξής: α. Επιχειρήσεις ειρηνικής περιόδου που περιλαμβάνουν επιτήρηση, πληροφορίες, μεθοριακά επεισόδια, ΔΜ, επίδειξη ισχύος, αποτροπή κ.λπ., με τις υφιστάμενες δυνάμεις, καθώς και Επιχειρήσεις Υποστήριξης Ειρήνης (ΕΥΕ), που είναι κατά κανόνα Πολυεθνικές Επιχειρήσεις. β. Επιχειρήσεις χαμηλής έντασης – κρίσης ή περιορισμένης επέμβασης, που αφορούν: (1) Ανάπτυξη δυνατοτήτων (εθνοφυλακής – τοπικής εφεδρείας – επιστράτευσης – μετακίνησης μέρους κρισίμων Σχηματισμών και Μονάδων- ανάπτυξης βασικού πλέγματος Α/Α, Α-Τ άμυνας κ.λπ.), σύμφωνα με την υφιστάμενη σχεδίαση και στο πλαίσιο της άμεσης αντίδρασης. (2) Προώθηση δυνάμεων προληπτικών επιθετικών επιχειρήσεων ευρύτερης ή μεγάλης κλίμακας, αμυντικές επιχειρήσεις για την εξασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας, Ειδικές Επιχειρήσεις, Πληροφοριακές Επιχειρήσεις, κ.λπ. γ. Επιχειρήσεις γενικευμένης σύρραξης, που αφορούν την ανάπτυξη με το σύνολο των δυνατοτήτων μας, επιτυγχάνοντας το σημείο κορύφωσης. δ. Επιχειρήσεις Σταθεροποίησης – Αποκλιμάκωσης, που αφορούν την ολοκλήρωση κάθε μίας από τις παραπάνω μορφές επιχειρήσεων.

σ. 33 Τμήμα 13 Διαχείριση Κρίσεων

σ. 35 Τμήμα 14 Διαχείριση Ανθρώπινου Δυναμικού

σ. 36 Τμήμα 15 Στρατιωτικές Πληροφορίες

Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στο σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον είναι εξαιρετικά πολύπλοκες και απαιτούν κατάλληλες επιλογές και προσεκτική σχεδίαση. Η επιβίωση μιας δύναμης και η επικράτησή της στο Θέατρο Επιχειρήσεων είναι αποτέλεσμα όχι μόνο της ποιοτικής της υπεροχής σε οπλικά συστήματα και προσωπικό, αλλά και της κατά το δυνατόν πληρέστερης υποστήριξής της, με τις αναγκαίες πληροφορίες.

σ. 38

Διοικητική Μέριμνα Τμήμα 17, 40, που διέπεται από επιχειρηματικές αρχές.

5. Διαχείριση του Ενοποιημένου Πεδίου Μάχης (ΕΠΜ) α. Το ΕΠΜ, που συνιστά η περιοχή των επιχειρήσεων, απαιτεί τη συμμετοχή όλων των κλάδων των ΕΔ (Διακλαδικότητα) και θεωρείται ότι έχει έξι αλληλοκαλυπτόμενες και αλληλοεπηρεαζόμενες διαστάσεις. Αυτές είναι οι τρεις συμβατικές διαστάσεις της επιφάνειας της γης, ήτοι η ξηρά, η θάλασσα με τον υποθαλάσσιο χώρο και ο αέρας μαζί με το διάστημα, καθώς και το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, ο χρόνος και η πληροφορία. Οι παραπάνω διαστάσεις πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από τον Διοικητή, ως παράμετροι, για την εκπόνηση του επιχειρησιακού του σχεδίου και την εκτέλεση των επιχειρήσεων.

σ. 39

Δεν μπορούμε παρά να βγάλουμε ένα άμεσο, πρακτικό συμπέρασμα για τη δομή του κράτους και της κοινωνίας που επιχειρείται να διαμορφωθεί, και της οποίας κεντρικό εργαλείο είναι τα στρατιωτικά δόγματα, η βαθιά στρατιωτικοποίηση και ο ίδιος ο στρατός ως κατεξοχήν, πια, κοινωνικοπολιτικός θεσμός. Για κάθε τέσσερεις ανθρώπους που πετιούνται έξω από τα υπολείμματα των κοινωνικών παροχών και των δικαιωμάτων, και τις οποίες διαλύει ως τέτοιες το κράτος, ένας θα τις εκτελεί τζάμπα ή περίπου τζάμπα (είτε μέσω της υποχρεωτικής θητείας είτε μέσω προγραμμάτων «ωφελούμενων» και μαύρης εργασίας), ένας θα τις παρέχει σε έναν διευρυνόμενο τομέα κέρδους, ιδιωτικό ή δημόσιο (ασφάλεια, υγεία, σίτιση, προγράμματα φτώχειας, στρατόπεδα συγκέντρωσης κλπ), συχνά αφού έχει πιστοποιηθεί από το πλέγμα άμυνας-ασφάλειας με τα «κατάλληλα προσόντα», ένας θα εκδιώκεται στο κοινωνικό περιθώριο (και άρα θα είναι εύκολη η ταυτοποίησή του ως «εχθρού» ή «συνεργάτη του εχθρού») και ένας θα τους ελέγχει-επιτηρεί-φυλάει, ως νέος πραιτοριανός των ενοποιημένων δομών άμυνας-ασφάλειας του στρατού και της αστυνομίας.

Μια τέτοια δομή, μπορεί να μην απέχει από το μοντέλο ενός «Ισραήλ των Βαλκανίων», για το οποίο τόσος λόγος έχει γίνει, όμως έρχεται με επιθετικότητα από το δυστοπικό μέλλον που προετοιμάζουν, στο οποίο δεν θα χρειάζεται καμία «μεταφυσική» δικαιολόγηση, εθνικιστική, ρατσιστική, φασιστική ή άλλη, για να το επιβάλλει. Αντίθετα, η ιδεολογική επικύρωση της «εθνικής ενότητας» θα είναι η υλική βάση στην οποία θα έχει ήδη χτιστεί η «κοινωνική ενότητα της Τάξης και της Ασφάλειας», και η οποία θα επιβάλλεται χωρίς καν επιχειρήματα. Ένα μοντέλο, στο οποίο αν είσαι μέρος της κοινωνικής πλειοψηφίας θα έχεις τρεις διαθέσιμες επιλογές: αυτή του δωρεάν «εθελοντή», αυτή του «πειθήνιου εργαζόμενου» και αυτή του «μπάτσου». Αλλιώς θα είσαι αυτό που από τώρα τα αντιτρομοκρατικά δόγματα του πολιτικού συστήματος αποκαλούν με το τρίπτυχο: τρομοκράτης-μετανάστης-εγκληματίας.

Μπορεί το νήμα που συνδέει όλες τις μεγάλες δίκες του κινήματος, και μια από αυτές θεωρούμε (λόγω των επίδικων και του πολιτικού διακυβεύματος) τη δίκη του Ν. Αργυρίου, να φέρει παντού το logo: «για λόγους εθνικής ασφαλείας», όμως ο τελικός στόχος είναι η κοινωνική-ταξική ασφάλεια: «Σκοτωθείτε, σφαχτείτε, χτυπηθείτε: η αστυνομία και ο στρατός θα επέμβουν να το διαχειριστούν. Θα σας τσακίσουμε, όμως, αν τολμήσετε να αμφισβητήσετε συνολικά την ισχύ και τη νομιμότητα του μοντέλου».

Κάθε υπεράσπιση, λοιπόν, κάθε αγωνιστή και αγωνίστριας, απέναντι στη βιομηχανία διώξεων και δικών (τίποτα άλλο από μέρος των «νέων επιχειρησιακών ικανοτήτων για αντιμετώπιση μελλοντικών επιχειρησιακών απειλών»), δεν μπορεί παρά να είναι μέρος ενός συνολικού κινήματος αμφισβήτησης και ανατροπής των επιχειρησιακών και πολιτικών δογμάτων, του ίδιου του πολιτικού συστήματος και των βεβαιοτήτων του.

Κίνημα μαζικό μέσα κι εξω από το στρατό

για το τσάκισμα όλων των δογμάτων άμυνας-ασφάλειας

Με ψήφισμά του ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης νομού Χανίων εκφράζει τη στήριξή του στο Σεραφείμ Ρίζο, προχωρά σε στάση εργασίας την Τρίτη 13 Ιούνη μεταξύ 11.00 και 14.00 – όπου θα πραγματοποιηθεί και η εξ αναβολής δίκη – και καλεί τους πολίτες να παρεβρεθούν προς συμπαράσταση στα δικαστήρια.

Στο σχετικό κείμενο αναφέρονται τα εξής:

Στις  13 Ιούνη  γίνεται η εξ αναβολής  δίκη του Σεραφείμ Ρίζου μέλους του ΔΣ του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Χανίων.

Ο συνάδελφος κατηγορείται ότι παρακίνησε άγνωστα άτομα να χτυπήσουν μέλος της Χρυσής Αυγής κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου του Ιουνίου του 2012.

Εκείνη την περίοδο η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή είχε στήσει τάγμα εφόδου στα Χανιά οργανώνοντας περιπολίες, επιθέσεις σε μετανάστες, αριστερούς αγωνιστές και νεολαίους. Προσπαθούσαν να τρομοκρατήσουν  όποιον αντιστέκονταν στις βάρβαρες πολιτικές των μνημονίων καλλιεργώντας κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου κλίμα βίας και επιθέσεων, σε προεκλογικά περίπτερα κλπ.

Είναι προκλητική η προσπάθεια της Χρυσής Αυγής να αντιστρέψει και να συσκοτίσει την πραγματικότητα στήνοντας, κατά την προσφιλή τακτική της άλλωστε, μηνύσεις. Προσπάθησαν να κατηγορήσουν το Σεραφείμ Ρίζο, όπως και πολλούς άλλους αγωνιστές στα Χανιά, που εκείνη την ώρα βρίσκονταν σε προεκλογικό περίπτερο στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς.

Το τελευταίο διάστημα παρακολουθούμε την επανάληψη της στάσης προνομιακής  μεταχείρισης που επιφυλάσσεται στη ναζιστική εγκληματική συμμορία της Χρυσής Αυγής από μηχανισμούς του κράτους και της δικαιοσύνης. Η παραγραφή του ναζιστικού πογκρόμ του 2011 στο κέντρο της Αθήνας, η συνεργασία με τα ΜΑΤ εναντίον διαδηλωτών και αλληλέγγυων στους πρόσφυγες στον Πειραιά, η διαφυγή χρυσαυγιτών που επιτίθενται ακόμη και μπροστά στις κάμερες  χρησιμοποιώντας σιδερολοστούς, παραμένοντας ασύλληπτοι, οι ανοιχτές επιθέσεις ενάντια σε εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές στο Πέραμα, που ενθαρρύνονται από τις πολιτικές της κυβέρνησης στο θέμα των προσφύγων αλλά και οι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών για «εκδημοκρατισμό» των ταγμάτων εφόδου είναι προκλητικές και αντιμετωπίζονται με αποτροπιασμό αλλά και οργή από τη συντριπτική εργαζόμενη και δημοκρατική πλειοψηφία που απεχθάνεται τη ναζιστική βία και όσους την καλύπτουν.

Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την καταδίκη αγωνιστών της αριστεράς και του εργατικού κινήματος όταν οι δολοφόνοι του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν κυκλοφορούν ελεύθεροι συνεχίζοντας να οργανώνουν την εγκληματική δράση της συμμορίας. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να στήνεται ξανά βιομηχανία διώξεων.

Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων , με ομόφωνη απόφασή του, καλεί στάση εργασίας 11.00- 2.00 και συγκέντρωση έξω από τα δικαστήρια την Τρίτη 13 Ιουνίου στις 11.00 π.μ..

Απαιτούμε την άμεση παύση της δίωξης και την απαλλαγή του συναδέλφου.