17.8 C
Chania
Wednesday, October 2, 2024

Στην Κρήτη θα πραγματοποιηθεί το “Κουζίνα 2018”

Με διοργανωτή τον Σύλλογο Γυναικών Επισκοπής “Η Εργανη” θα πραγματοποιηθεί την επόμενη χρονιά στην Κρήτη το “ΚΟΥΖΙΝΑ 2018”

Όπως έγινε γνωστό: “πέρα από τον Σύλλογο Γυναικών Υπαίθρου Λάρνακας από την Κύπρο, φέτος στο ΚΟΥΖΙΝΑ 2017 στην Χαλκιδική, συμμετείχε και ο Σύλλογος γυναικών Επισκοπής Κρήτης Η ΕΡΓΑΝΗ που ιδρύθηκε το 2001.

Στο πολιτιστικό κέντρο της Ουρανούπολης Χαλκιδικής, πριν αρχίσει η εκδήλωση με τίτλο “τα δώρα της βροχής”, όπου έγινε μάθημα μαγειρικής, το οποίο αναδείκνυε τον τρόπο μαγειρέματος των άγριων σαλιγκαριών– δώρων της βροχής όπως συνήθιζαν να τα ονομάζουν οι μικρασιάτες πρόσφυγες της Ουρανούπολης και των γύρων παράκτιων περιοχών – έγινε ανταλλαγή αναμνηστικών συμβολικών δώρων μεταξύ του πολιτιστικού συλλόγου Ουρανούπολης – Η ΕΡΓΑΝΗ – Σύλλογος Γυναικών Υπαίθρου Λάρνακας.

Τα δώρα που πρόσφεραν οι γυναίκες από την Κρήτη εκ μέρους του Συλλόγου Η ΕΡΓΑΝΗ, ήταν Ξομπλιαστα κουλούρια γάμου η αλλιώς ΚΟΥΜΠΑΡΟΚΟΥΛΟΥΡΑ καθώς επίσης και σαπούνι με ανάγλυφη Κρήτη πάνω σαρίκια.

Ο πολιτιστικός σύλλογος Ουρανούπολης πρόσφερε ένα φωτογραφικό οδοιπορικό στην ιστορία των ανθρώπων και του τόπου τους με τίτλο “η Ουρανούπολη του χθες”. Αναμνηστικά δώρα έλαβε και η γνωστή chef Ντίνα Νικολάου!

Η επόμενη διοργάνωση του ΚΟΥΖΙΝΑ 2018 έχει τιμώμενο ελληνικό προορισμό την Κρήτη! Η κα. Μαρία Πάππας παρέδωσε το κλειδί του φετινού φεστιβάλ στην Σεβαστή Κρασανάκη για την διοργάνωση του φεστιβάλ το 2018 στην Κρήτη!

cretalive.gr

Πνίγηκε ζευγάρι ηλικιωμένων Γερμανών τουριστών στο Ηράκλειο

Νεκρό εντοπίστηκε το πρωί ζευγάρι τουριστών σε παραλία στην περιοχή της Σταλίδας Ηρακλείου. Το άτυχο ζευγάρι, έναν 83χρονο και μια 77χρονη, υπηκόους Γερμανίας, εντόπισαν περαστικοί, οι οποίοι ειδοποίησαν το λιμεναρχείο και το ΕΚΑΒ.

Τα σωστικά συνεργεία έφθασαν άμεσα στο σημείο, όμως ήταν αργά για τους άτυχους τουρίστες, καθώς είχαν ήδη αφήσει την τελευταία τους πνοή.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες του ΑΠΕ-ΜΠΕ από τις αρμόδιες αρχές, ο θάνατός τους οφείλεται πιθανότατα σε πνιγμό, καθώς ο ένας από τους δύο ενδεχομένως κινδύνεψε και ο δεύτερος έσπευσε προς διάσωσή του, με αποτέλεσμα να πνιγούν αμφότεροι. Η νεκροψία- νεκροτομή αναμένεται να ρίξει περισσότερο φως στην υπόθεση.

Συλλυπητήριο μήνυμα Δημάρχου Χανίων, Τ. Βάμβουκα, για την απώλεια του πρώην Πρωθυπουργού, Κ. Μητσοτάκη: «Υποστηρικτής της Εθνικής Συνεννόησης, την οποία και εφάρμοσε στην πράξη»

Και ο Δήμαρχος Χανίων Τάσος Βάμβουκας για τον θάνατο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη:

«Έφυγε από τη ζωή ένα άξιο τέκνο των Χανίων, της Κρήτης, της πατρίδας μας.

Έφυγε ένας μεγάλος πολιτικός ηγέτης, που σφράγισε τη νεότερη Ιστορία της Ελλάδας, ιδιαίτερα κατά το β΄ ήμισυ του 20ου αιώνα, εκλεγόμενος για πρώτη φορά Βουλευτής Χανίων ήδη από τις βουλευτικές εκλογές του 1946, επί σειρά ετών Υπουργός σε πολλές μεταπολεμικές κυβερνήσεις, επίτιμος Πρόεδρος της Ν.Δ. και πρώην Πρωθυπουργός της χώρας. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο με τη στάση και τις αποφάσεις του σε κρίσιμες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής ιστορίας, ως ένας εκ των πρωταγωνιστών.

Πολιτικός, που δεν δίσταζε να λέει αυτό που πραγματικά πίστευε, κάτι το οποίο παραδέχονται τόσο οι φίλοι όσο και οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Υπήρξε δε υποστηρικτής της Εθνικής Συνεννόησης, την οποία  και εφάρμοσε στην πράξη,  όποτε του δόθηκε ευκαιρία στη μακρά πολιτική του διαδρομή.

Διορατικότητα, θάρρος, κρίση, λογική, συνέπεια και ρεαλισμός, μερικά από τα κυριότερα χαρακτηριστικά ενός ευρωπαίου πολιτικού με διεθνές κύρος, που η Ιστορία θα κατατάξει στο πάνθεον των μεγάλων και άξιων πολιτικών.

Ο Δήμος και η κοινωνία των Χανίων θ΄αποδώσουν και μετά θάνατον την πρέπουσα τιμή στο ξεχωριστό αυτό μέλος τους. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του».

Και πάλι κλειστό το Φαράγγι της Σαμαριάς

Από τη Διεύθυνση Δασών Χανίων ανακοινώνεται ότι λόγω έκτακτων καιρικών φαινόμενων ο Εθνικός Δρυμός Σαμαριάς θα παραμείνει κλειστός σήμερα Δευτέρα 29-05-2017. Αν οι καιρικές συνθήκες ομαλοποιηθούν ο Δρυμός θα ανοίξει κανονικά την Τρίτη 30-05-2017.

Μεγάλη διάκριση για την Πατριαρχική Εκκλησιαστική Σχολή Κρήτης: Μαθητής του κέρδισε το 1ο Πανελλήνιο και Παγκύπριο μαθητικό λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό διαγωνισμό

Ζωγραφίζοντας με απλό μολύβι ιστορία και πολιτισμό, μητέρες και πατέρες αγωνιστές της ειρήνης, ο Ειρηναίος Μουτιάμπα τιμάται με το Α΄ Βραβείο στην κατηγορία Ζωγραφική του 1ου Πανελλήνιου και Παγκύπριου Μαθητικού Λογοτεχνικού και Καλλιτεχνικού Διαγωνισμού που προκύρηξε ο Ελληνικός Πολιτιστικός Όμιλος Κυπρίων Ελλάδος.

Σε σχετικό δελτίο τύπου η Πατριαρχική Εκκλησιαστική Σχολή Κρήτης αναφέρει:

Υπέβαλε τη συμμετοχή του ως «Οικουμένιος» κατόπιν «ονοματοδοσίας» με ιδιαίτερη συγκίνηση από τον θεολόγο καθηγητή στο Εκκλησιαστικό Λύκειο Χανίων, Μιχάλη Γαλανάκη, όχι τυχαία. Πέρα από τη συμβολική αναλογία του «μαργαριταριού της Αφρικής» (της Ουγκάντα, ιδιαίτερής του πατρίδας) και του «χρυσοπράσινου φύλλου… στο πέλαγο» (της διχοτομημένης Κύπρου), ο άγιος Οικουμένιος τιμάται στο ομώνυμο παρεκκλήσιο στο Καστέλι Κισάμου, όπου στεφανώθηκαν οι γονείς του, π. Αντώνιος και Χαριτίνη Μουτιάμπα, και αργότερα βαπτίσθηκε ο ίδιος.

ΕιρηναίοςΚύπρος

Με τις θερμές ευχές του πατέρα του από το μακρινό Μόντε, το κέντρο της ιεραποστολικής του δραστηριότητας, με τη συνοδεία της μητέρας του, του διευθυντού της Σχολής, Θωμά Παναγιώτου, και της υπεύθυνης εκπαιδευτικού, Μαρίνας Χαλιβελάκη, θα παραστή στην απονομή των βραβείων από το Υπουργείο Παιδείας Κύπρου και το Σπίτι της Κύπρου την Παρασκευή 9 Ιουνίου στην Πρεσβεία της Κύπρου στην Αθήνα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ιερέας πατέρας του βραβευόμενου Ειρηναίου είχε και εκείνος φοιτήσει στην Εκκλησιαστική Σχολή Χανίων! Μία ακόμη όμορφη πτυχή της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης, της Ορθόδοξης Ιεραποστολής και των προς δόξαν Θεού καλλιεργουμένων ταλάντων!

Τους συγχαίρουμε θερμά!

1ο Βραβείο -Οικουμένιος

Ελλάδα: Σε αφασία ή σε ανάπτυξη

Του Μανώλη Ντουντουνάκη

Παρατηρούμε, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, τη παντοκρατορία της Γερμανίας στην Ευρώπη του ευρώ. Το δίπολο Γαλλία – Γερμανία δεν υπάρχει πια, λογω οικονομικής και πολιτικής αδυναμίας τη Γαλλίας. Η Μεγάλη Βρετανία αποχωρεί από τη γερμανοκρατουμενη Ευρώπη, ενώ στη Γαλλία χειροκροτούν για την άνοδο στη Προεδρία ενός συστημικου, άχρωμου και πολιτικά αδύναμου ηγέτη που εγγυάται τη διαιώνιση της σημερινής κατάστασης. Παράλληλα,, το 1/3 των Γάλλων ψήφισε υπέρ της εξόδου από την ΕΕ και το ευρώ, και ανάλογη τάση, ενάντια στη ΕΕ και στο ευρώ, καταγράφεται, με την ίδια ή μεγαλύτερη ένταση, σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη. Τέλος, η «Αμερική του Τραμπ» ακόμα περισσότερο από πριν, αφήνει στη Γερμανία τη κυριαρχία της Ευρώπης, και λογω των οικονομικών  προβλημάτων της Αμερικής. Και ενώ η λύση θα έπρεπε να ναι προς τη κατεύθυνση ενός νέου, πιο ισορροπημένου κοινωνικού συμβολαίου μεταξύ  των λαών της Ευρώπης, επικρατούν οι φωνές διαιώνισης της σημερινής κατάστασης και κατηγορούν κάθε άλλη άποψη ως λαϊκισμό.

Ταυτόχρονα, στην Ελλάδα των μνημονίων αναδεικνύονται καθημερινά όλο και πιο πολύ ως τραγικές φιγούρες, για τη χώρα και την αριστερά, ο σημερινός πρωθυπουργός και το κόμμα του. Πολλοί από εμάς που αποχωρήσαμε για λόγους πολιτικής και αξιοπρέπειας από το ΣΥΡΙΖΑ, θεωρούμε πια τους εαυτούς μας «τυχερούς», που δεν έχουμε πολιτική σχέση με την σημερινή κυβέρνηση. Παράλληλα, νιώθουμε θλίψη για τους πρώην συντρόφους μας, και τον ξεπεσμό τους. Ξεχαστήκαν ιδεολογίες, αγώνες, για μια θέση, για μια «καρέκλα» ορισμένων, επειδή έτσι αποφάσισε μόνη της η ηγετική ομάδα του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ; Η χώρα με τη σημερινή κυβέρνηση κινείται με αυτόματο πιλότο, χωρίς πυξίδα και σχέδιο. Και αυτή η κυβέρνηση, όπως και όλες οι προηγούμενες, δηλώνουν πίστη στη Μερκελ και υπογράφουν τα πάντα, δεσμεύοντας τη χώρα για πολλά χρόνια. Καθημερινά, μάλιστα, ανασύρουν από τη «φαρέτρα» τους νέα καθρεφτάκια για να πείσουν τους ιθαγενείς, και να δικαιολογήσουν τα «πίσω – μπρος». Παρατηρούμε το σημερινό Πρωθυπουργό να υπογράφει ότι του ζητούν και το μελλοντικό διάδοχο του, να δηλώνει ακόμα πιο πρόθυμος και θαρραλέος να υπογράψει τα πάντα, ενώ η Γερμανία μας δίνει με ακριβά δάνεια όσα μας χρειάζονται για να φυτοζωούμε, μη θέλοντας να λύσει το ελληνικό πρόβλημα. Για πρώτη φορά, όλοι οι πιθανοί κυβερνητικοί εταίροι, μετά τις επόμενες εθνικές εκλογές, είναι πειθήνια όργανα της Γερμανίας της Μερκελ, που απλά ελπίζουν σε ανατροπή συσχετισμών, στη φιλευσπλαχνία της Γερμανίας και αναμένουν το τρένο της ανάπτυξης.

Με αποκλειστική ευθύνη πια της σημερινής κυβέρνησης, η πολιτική μας ζωή έχει πλήρως ποδοσφαιροποιηθει. Από το σύνολο, σχεδόν, του πολιτικού φάσματος του τόπου δεν υπάρχουν ουσιαστικά διαφορετικές πολιτικές γραμμές και δικαιώνονται δυστυχώς, οι πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η θεοποίηση της μνημονιακης κυβέρνησης Παπαδημου, με αφορμή το ατυχές γεγονός. Στήνεται το σκηνικό για νέες ευρείες συναινέσεις ενώ ανασύρονται στο προσκήνιο άτομα όπως ο κ. Στουρναρας.   Εχθρός ο λαϊκισμός αλλά και η πολιτική άποψη ενάντια στις μνημονιακες πολιτικές.

Όμως η χώρα φτωχοποιείται, οι δυνάμεις της εργασίας έχουν ηττηθεί η μετανάστευση και η ανεργία «κτυπάνε κόκκινο». Σήμερα πια αναδεικνύονται οι λάθος επιλογές των μνημονιακών κυβερνήσεων, που δε μπορούν να φέρουν τη χώρα σε άλλη «ρότα», ούτε καν σε «πορεία ανάπτυξης των υπερκερδών» του μεγάλου κεφαλαίου.

Παρατηρούμε δυστυχώς, τον λαό να μην αντιδρά και να δέχεται στωικά και παθητικά τα νέα κάθε φορά μέτρα και να μην ελπίζει τίποτα πια. Αλλά και οι δυνάμεις της αριστεράς δέχονται σχεδόν στωικά τον καθημερινό ευτελισμό, από μια κυβέρνηση, που δεν έχει σχέση με την αριστερά.

Οφείλουμε όλοι εμείς οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι επισφαλώς εργαζόμενοι, οι φοιτητές, η νεολαία, καθένας από το δικό του μετερίζι αλλά και όλοι μαζί να δηλώνουμε σταθερά την αντίθεση μας στο σημερινό πλαίσιο που μας περιβάλλει και να βρούμε τις δυνάμεις να το πολεμήσουμε, ιχνηλατώντας ένα άλλο δρόμο. Οφείλουμε:

  • Να αντισταθούμε στα νέα μέτρα
  • Να αντισταθούμε ενάντια στις πολιτικές της ΕΕ και του ευρώ
  • Να αντισταθούμε στο διαρκές ξεπούλημα της χώρας, του εθνικού πλούτου αλλά και των δυνάμεων της εργασίας
  • Να θυμηθούμε τα προστάγματα για εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία και να αντισταθούμε στο ξεπούλημα, μέσω της νέας παραχώρησης βάσεων στο ΝΑΤΟ και στην Αμερική.

H ΓΣΕΕ για το νέο εργατικό ατύχημα στο Ηράκλειο

Με ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τα εργατικά ατυχήματα στη χώρα μας:

Ένας ακόμη συνάδελφος, αυτή τη φορά στο Ηράκλειο της Κρήτης, τραυματίστηκε σοβαρά εν ώρα εργασίας, πέφτοντας από ύψος 9,5 μέτρων.

Είναι πλέον εμφανές ότι η έλλειψη μέτρων ασφαλείας έχει τραγικά αποτελέσματα για τους εργαζόμενους.

Σε μια περίοδο που η εύρεση εργασίας είναι δύσκολη υπόθεση και ο εργαζόμενος εντατικοποιεί τη δουλειά του, πολλές φορές χωρίς τις κατάλληλες προϋποθέσεις, οι πολλοί και ουσιαστικοί έλεγχοι στους χώρους δουλειάς, με σκοπό την πρόληψη των εργατικών ατυχημάτων, επιβάλλονται όσο ποτέ άλλοτε.

Η Συνομοσπονδία ζητά την άμεση παρέμβαση των αρμοδίων αρχών και φυσικά την απόδοση ευθυνών όπου αυτές αναλογούν.

Είναι απαίτησή μας, τόσο το Υπουργείο Εργασίας, όσο και το ΣΕΠΕ, να κατανοήσουν επιτέλους ότι κανείς δεν πρέπει να παίζει με τις ζωές όσων παλεύουν για το μεροκάματο.

Δήμαρχος Αποκόρωνα Χαράλαμπος Κουκιανάκη: Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αποτέλεσε την μεγαλύτερη πολιτική προσωπικότητα της μεταπολεμικής Ελλάδας

Ανακοίνωση του Δήμαρχου Αποκόρωνα Χαράλαμπου Κουκιανάκη για τον θάνατο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη:

Η σημερινή είδηση του θανάτου του μεγάλου Χανιώτη πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη μας γεμίζει όλους με θλίψη και εκφράζουμε τα θερμά και ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αποτέλεσε την μεγαλύτερη πολιτική προσωπικότητα της μεταπολεμικής Ελλάδας και ήταν ο άξιος συνεχιστής της πολιτικής παρακαταθήκης του Ελευθερίου Βενιζέλου.

Η αγάπη του για την ιδιαίτερη πατρίδα του, τα Χανιά, τον ακολουθούσε σε όλη την πολιτική του διαδρομή έως και την τελευταία του πνοή και άφησε την  σφραγίδα του σε κάθε βήμα της ανάπτυξης του τόπου μας.

Αφήνει πίσω του ένα τεράστιο έργο και μια βαριά πολιτική κληρονομιά που θα αποτελέσει οδηγό για τις επόμενες γενιές.

Έφυγε ένας μεγάλος Κρητικός, ένας μεγάλος Έλληνας.

Ελληνογερμανική ομερτά εις βάρος των προσφύγων – Στη δημοσιότητα επιστολή της ελληνικής κυβέρνησης προς τη Γερμανία για την επικοινωνιακή διαχείριση μυσικής συμφωνίας για το προσφυγικό

Του Δημήτρη Αγγελίδη

Παρ’ όλο που η ελληνική και η γερμανική κυβέρνηση διαψεύδουν δημόσια ότι ήρθαν σε συμφωνία για να τεθεί μηνιαίο πλαφόν στις μετακινήσεις προσφύγων προς τη Γερμανία με τη διαδικασία της οικογενειακής επανένωσης, η ύπαρξη της συμφωνίας επιβεβαιώνεται πλήρως και μάλιστα από τον ίδιο τον υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής.

Σε πρωτοκολλημένη επιστολή του προς τον υπουργό Εσωτερικών της Γερμανίας Τόμας ντε Μεζιέρ με ημερομηνία 4 Μαΐου, που αποκαλύπτει σήμερα η «Εφ.Συν.», ο κ. Μουζάλας όχι μόνο αναφέρεται σε συμφωνία που είχε στόχο «να περιορίσουμε προσωρινά τον αριθμό των ατόμων που μεταφέρονται κάθε μήνα», αλλά αναγνωρίζει τα προβλήματα και την απόγνωση που έχει δημιουργήσει η συμφωνία στους πρόσφυγες και προτείνει με κυνικότητα στον Γερμανό ομόλογό του μια κοινή επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος, ώστε να κρατηθεί κρυφή η συμφωνία και να αποσιωπηθούν οι σοβαρές ευθύνες των δύο χωρών.

Η επιστολή του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής θέτει σοβαρά ζητήματα αξιοπιστίας, πολιτικών επιλογών και σεβασμού του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου για τις δύο χώρες. Εγείρει επίσης σοβαρά ερωτήματα πολιτικής εξάρτησης της Ελλάδας από τη Γερμανία, όχι μόνο στα θέματα οικονομικής πολιτικής, αλλά και στο προσφυγικό.

Η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο προσφυγικό μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 εμφανίζεται πλήρως ευθυγραμμισμένη με τη γερμανική ατζέντα, συχνά σε βάρος του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς, μπροστά στο ενδεχόμενο ανόδου της Ακροδεξιάς στις προσεχείς εκλογές, η γερμανική πολιτική δανείζεται ρητορική και πρακτικές από το ακραία ξενοφοβικό οπλοστάσιο.

Οι προθεσμίες

Οπως έχει γράψει η «Εφ.Συν.», που αποκάλυψε το θέμα («Σοκ μετά το πλαφόν της Γερμανίας», 11/5/2017), η γερμανοελληνική συμφωνία καταστρατηγεί τον κανονισμό του Δουβλίνου, που προβλέπει γενναιόδωρη αλλά αυστηρή προθεσμία έξι μηνών προκειμένου να ολοκληρώσουν τα εμπλεκόμενα κράτη τη μεταφορά των προσφύγων που έχουν εγκριθεί για οικογενειακή επανένωση, έρχεται σε αντίθεση με διεθνείς συμβάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παρατείνει την αβεβαιότητα για περίπου 2.400 πρόσφυγες που έχουν ήδη γίνει δεκτοί στη Γερμανία και καλούνται τώρα να αναβάλουν το ταξίδι τους πέρα από το προβλεπόμενο εξάμηνο, αρκετοί για διάστημα που φτάνει σχεδόν τα τρία χρόνια.

Η επικοινωνιακή τακτική που προτείνει στον Γερμανό ομόλογό του ο κ. Μουζάλας συνίσταται στην αποφυγή της παραδοχής της ύπαρξης της συμφωνίας, στη γενική και αόριστη αναφορά σε «καθυστερήσεις» έτσι ώστε να υποβαθμιστούν και να θεωρηθούν αναμενόμενα τα νέα προβλήματα που επιφέρει η συμφωνία, και τέλος στην υπόρρητη μετάθεση της ευθύνης στους ίδιους τους πρόσφυγες, με το επιχείρημα ότι οι δύο χώρες δέχονται μεγάλο αριθμό αιτήσεων για άσυλο.

Σύντομα ο κ. Μουζάλας είχε την ευκαιρία να δώσει δείγματα της επικοινωνιακής τακτικής του. Οκτώ μέρες μετά την επιστολή του, διέψευδε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου το δημοσίευμα της «Εφ.Συν.» που αποκάλυπτε την ύπαρξη της συμφωνίας. Ο υπουργός έκανε λόγο για «λάθος δημοσίευμα» και για «εσφαλμένες πληροφορίες», χωρίς να δώσει διευκρινίσεις, και επιχείρησε να αποδώσει σε «τυχόν τεχνικούς λόγους» το γεγονός πως μόνο 70 τέτοιες μετακινήσεις έγιναν τον Απρίλιο, έναντι 540 τον Μάρτιο και 370 τον Φεβρουάριο («Μια “διάψευση” χωρίς εξηγήσεις», 12/5/2017).

Αλλά αυτή τη φορά ο κ. Μουζάλας βρίσκεται στη θέση να πρέπει να διαψεύσει τον εαυτό του. Οσα γράφει στην επιστολή του στον Γερμανό υπουργό Εσωτερικών επιβεβαιώνουν πλήρως το δημοσίευμα της «Εφ.Συν.»: «Οι μεταφορές στη Γερμανία μέσω οικογενειακής επανένωσης θα επιβραδυνθούν όπως συμφωνήθηκε. […] Η μεταφορά καθυστερεί εξαιτίας της συμφωνίας μας να περιορίσουμε προσωρινά τον αριθμό των ατόμων που μεταφέρονται κάθε μήνα», επισημαίνει στην επιστολή του.

Αλλωστε, παρά την όποια επικοινωνιακή δεινότητα του υπουργού στις δημόσιες τοποθετήσεις του, η πραγματικότητα είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Οπως και τον Απρίλιο, έτσι και τον Μάιο προγραμματίζεται ο ίδιος αριθμός των 70 μετακινήσεων, ενώ θα δοθεί παράταση σε περίπου άλλους τόσους που έπρεπε να ταξιδέψουν τον Μάιο, αλλά δεν στάθηκαν τυχεροί να βρίσκονται ανάμεσα στους 70 που επιλέχθηκαν, άγνωστο με ποια κριτήρια.

Tο δημοσίευμα της «Εφ.Συν.» που τόσο η ελληνική όσο και η γερμανική κυβέρνηση έχουν διαψεύσει δημόσια |

«Υπάρχουν προβλήματα»

Παρόμοια παράταση δεν προβλέπεται πάντως από τον κανονισμό του Δουβλίνου, που υποχρεώνει τα κράτη να πραγματοποιήσουν τη μετακίνηση του πρόσφυγα μέσα σε έξι μήνες, χωρίς καμία εξαίρεση παρά μόνο για όσους βρίσκονται στη φυλακή και για όσους δεν μπορούν να εντοπιστούν.

Ο κ. Μουζάλας παραδέχεται στην επιστολή του ότι «υπάρχουν προβλήματα» και αναγνωρίζει ότι «θα επηρεαστούν περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι και κάποιοι θα πρέπει να περιμένουν για χρόνια πριν ταξιδέψουν στη Γερμανία», ενώ γνωρίζει ότι η συμφωνία έχει επιφέρει «διαρκώς αυξανόμενη απόγνωση και επικριτικά σχόλια».

Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος της επιστολής του: να διαμορφωθεί μια κοινή επικοινωνιακή γραμμή μεταξύ της Γερμανίας και της Ελλάδας για να αντιμετωπίζονται οι επικρίσεις με τρόπο που θα απαλλάσσει τα δύο συμβαλλόμενα μέρη από τις ευθύνες τους. Η απάντηση στις επικρίσεις πρέπει να είναι τέτοια, σύμφωνα με τον κ. Μουζάλα, που «να μη χρειαστεί να δεχτεί η Ελλάδα την ευθύνη γι’ αυτές τις καθυστερήσεις -καθώς πράγματι δεν είναι υπεύθυνη γι’ αυτές- αλλά την ίδια στιγμή να μην εμφανιστεί ότι ασκεί κριτική στην κυβέρνησή σας», γράφει στον Γερμανό ομόλογό του ο κ. Μουζάλας.

Η παράγραφος που συνοψίζει την πρόταση του υπουργού για την κοινή επικοινωνιακή γραμμή δεν επιφυλάσσει παρόμοια διακριτικότητα για τους πρόσφυγες ή για όσους δεν συμμερίζονται την επικοινωνιακή τακτική του. Η ανάγκη και το δικαίωμα των προσφύγων στην οικογενειακή επανένωση παρουσιάζεται σαν ανεδαφική επιθυμία, μια επιθυμία που εμφανίζεται αξιωματικά να προσκρούει στην πραγματικότητα.

«Καταλαβαίνουμε ότι όσοι ζητούν άσυλο έχουν την επιθυμία να συναντηθούν με την οικογένειά τους, αλλά, με δεδομένο ότι και η Ελλάδα και η Γερμανία έχουν πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων που ζητούν άσυλο, πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι θα είναι αναπόφευκτο να υπάρξουν καθυστερήσεις», καταλήγει η πρόταση.

Φαίνεται ότι αυτή η τακτική εφαρμόζεται και στην προσπάθεια της γερμανικής κυβέρνησης να διαχειριστεί επικοινωνιακά την κριτική που δέχεται για το πλαφόν από το κόμμα της γερμανικής Αριστεράς, που έχει καταθέσει δύο ερωτήσεις στη γερμανική Βουλή για το θέμα, από μερίδα του Τύπου και από οργανώσεις και συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται στο προσφυγικό, μεταξύ των οποίων η οργάνωση ProAsyl και τα Διακονικά Κοινωνικά Ιδρύματα της Ευαγγελικής Εκκλησίας της Γερμανίας.

Η γερμανική απάντηση

Σε απάντηση της γερμανικής κυβέρνησης στην «Εφ.Συν.» μέσω της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα με ημερομηνία 19 Μαΐου («“Χλομές” γερμανικές εξηγήσεις για το πλαφόν», 22/5/2017), αναφέρεται ότι ο Γερμανός υπουργός Εσωτερικών απευθύνθηκε στον Ελληνα υπουργό για να υπάρξει «στενότερη συνεννόηση των εμπλεκόμενων υπηρεσιών», διατύπωση που επιχειρεί να εμφανίσει το πλαφόν σαν υπηρεσιακό και τεχνικό ζήτημα και όχι σαν πολιτική απόφαση των δύο υπουργών.

Σημειώνεται επίσης η «εν μέρει περιορισμένη δυνατότητα φροντίδας και στέγασης» προσφύγων στη Γερμανία, χωρίς να τεκμηριώνεται με συγκεκριμένα στοιχεία, έτσι που να εμφανίζεται μονόδρομος η καταστρατήγηση του κανονισμού του Δουβλίνου και η παράταση του χωρισμού των οικογενειών, καθώς αναγνωρίζεται ότι οι μετακινήσεις θα πραγματοποιούνται «ακόμη και πέραν μιας πιθανής υπέρβασης προθεσμιών», μια εύσχημη διατύπωση προκειμένου να αποφευχθεί η αναφορά στο πλαφόν.

Παρόμοια απάντηση έδωσε το γερμανικό υπουργείο Εσωτερικών σε ερώτηση του κόμματος της γερμανικής Αριστεράς, σύμφωνα με δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου.

Ωστόσο, την ίδια ημέρα, στη διάρκεια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών στη Γερμανία, εκπρόσωπος του υπουργείου Εσωτερικών διέψευσε ότι το υπουργείο «σκοπεύει να περιορίσει τον αριθμό αυτής της ομάδας προσφύγων από 70 άτομα τον μήνα», δηλώνοντας ότι «αυτό δεν ευσταθεί», σύμφωνα με δημοσίευμα της ελληνικής υπηρεσίας της Deutsche Welle («Κανένας περιορισμός για πρόσφυγες από την Ελλάδα», www.dw.com, 19/5/2017), που αναπαρήχθη σε ελληνικές ιστοσελίδες.

Δεν είναι σαφές αν ο εκπρόσωπος διέψευδε το πλαφόν στις μετακινήσεις ή αναφερόταν στη διαδικασία έγκρισης των προσφύγων που ζητούν να μεταφερθούν στη Γερμανία για οικογενειακή επανένωση μέσω του κανονισμού του Δουβλίνου. Απαντώντας πάντως σε ερώτηση της Deutsche Welle, o εκπρόσωπος σημείωσε ότι «η Γερμανία, σε αντίθεση με άλλα κράτη της Ε.Ε., τηρεί τις δεσμεύσεις που προκύπτουν από το Δουβλίνο». Αν πρόκειται για ειλικρινή δήλωση, δεν είναι φυσικά διάψευση αλλά καλοδεχούμενη αναδίπλωση.

Η επιστολή Μουζάλα

Η επιστολή Μουζάλα προς τον Τόμας ντε Μεζιέρ με ημερομηνία 4 Μαΐου |

Απόδοση στα ελληνικά: «Εφ.Συν.»

«Aγαπητέ υπουργέ,

Αγαπητέ Τόμας [χειρόγραφο]

Επίτρεψέ μου να επαναλάβω τις ευχαριστίες μου για την υποστήριξη που παρέχει η Γερμανία στην Ελλάδα από την αρχή της προσφυγικής κρίσης και για τις προσπάθειές σας να βοηθήσετε την κυβέρνησή μου να ξεπεράσει τις πολλές προκλήσεις που ήρθαν στην επιφάνεια ύστερα από την εφαρμογή της ευρωτουρκικής δήλωσης. Οπως σίγουρα γνωρίζετε, η Ελλάδα παραμένει εκτεθειμένη σε υψηλό βαθμό σε μεταναστευτικές ροές από την Τουρκία παρά τη σημαντική μείωση των αφίξεων τους τελευταίους μήνες. Από αυτή την άποψη, η ενεργή σας συμμετοχή στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης ήταν μεγάλη βοήθεια και δείχνει τη βούληση της Γερμανίας να προωθήσει κοινές λύσεις που αποφασίζονται σε επίπεδο Ε.Ε.

Οι μεταφορές στη Γερμανία μέσω οικογενειακής επανένωσης θα επιβραδυνθούν όπως συμφωνήθηκε. Ωστόσο, υπάρχουν προβλήματα και χρειαζόμαστε επειγόντως μια κοινή γραμμή για να απαντήσουμε στα όλο και πιο απεγνωσμένα και επικριτικά σχόλια που αφορούν τις καθυστερήσεις στη διαδικασία οικογενειακής επανένωσης. Πρέπει να σας πληροφορήσω ότι θα επηρεαστούν περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι και κάποιοι θα πρέπει να περιμένουν χρόνια πριν ταξιδέψουν στη Γερμανία. Πράγματι, η επανένωση με οικογενειακά μέλη που βρίσκονται στη Γερμανία έχει εγκριθεί από τις αρμόδιες γερμανικές υπηρεσίες, ωστόσο η μεταφορά καθυστερεί εξαιτίας της συμφωνίας μας να περιορίσουμε προσωρινά τον αριθμό των ατόμων που μεταφέρονται κάθε μήνα.

Για να μη χρειαστεί να δεχτεί η Ελλάδα την ευθύνη γι’ αυτές τις καθυστερήσεις -καθώς πράγματι δεν είναι υπεύθυνη γι’ αυτές- αλλά την ίδια στιγμή να μην εμφανιστεί ότι ασκεί κριτική στην κυβέρνησή σας, προτείνουμε την ακόλουθη γραμμή:

“Ενώ οι εγκρίσεις για οικογενειακή επανένωση προχωρούν με κανονικό ρυθμό, η πραγματική μεταφορά των προσώπων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Η Γερμανία και η Ελλάδα εργάζονται μαζί για να διατηρήσουν ένα σταθερό ρυθμό μεταφορών, λαμβάνοντας υπόψη τη συμμετοχή της Γερμανίας και στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης. Κατανοούμε ότι όσοι ζητούν άσυλο έχουν την επιθυμία να συναντηθούν με την οικογένειά τους, αλλά, με δεδομένο ότι και η Ελλάδα και η Γερμανία έχουν πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων που ζητούν άσυλο, πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι καθυστερήσεις θα είναι αναπόφευκτες”.

Στο μεταξύ, επίτρεψέ μου να υπογραμμίσω ξανά πόσο σημαντικό πιστεύω ότι είναι για τις αρμόδιες γερμανικές αρχές να ανταποκριθούν το συντομότερο δυνατό και μέσα στις απαιτούμενες προθεσμίες των μεταφορών στις επανειλημμένες κλήσεις μας σχετικά με όλες τις εκκρεμείς περιπτώσεις και να δώσουν τη δυνατότητα παράτασης της προθεσμίας μετακίνησης που αναλογεί στην κάθε περίπτωση».

efsyn.gr

Το ταξίδι της χαμένης γενιάς

Γράφει ο Βαγγέλης Πάλλας,

Δημοσιογράφος, Ερευνητής, Αναλυτής A.E.J./I.J.F.

 

Ένα προφητικό γραμμένο κείμενο. Μια θημωνιά που σιγοκαίει μέσα της κι είναι έτοιμη να εκραγεί. Η αποχή ήταν προδιαγεγραμμένη. Η επιστροφή της «σιωπής» με θόρυβο μέλλει να αποδειχτεί. Αισιόδοξοι συνειδητά συμφωνούμε: «Τις όμορφες μέρες μας δεν τις ζήσαμε ακόμη» και θυμόμαστε τα λόγια του ποιητή:

«Τούτος ο λαός, αφέντη μου, δεν ξέρει πολλά λόγια,
σωπαίνει, ακούει, κι όσα του λες τα δένει κομπολόγια,
                 

Και κάποιο βράδυ -πες σαν χτες- υψώνει το κεφάλι                                             

κι αστράφτουνε τα μάτια του κι αστράφτει ο νους του πάλι».

Ας σιωπήσουν οι κουφοί…

Η γενιά μου ήταν μια αστραπή που πνίγηκε η βροντή της. Η γενιά που καταδιώχθηκε σαν ληστής σύρθηκε στο συρματόπλεγμα; Μοίρασε σαν αντίδωρο τη ζωή και το θάνατο. Οι άνθρωποι της γενιάς μου δεν πέθαιναν. Στα νοσοκομεία κραύγαζαν έξαλλοι στα εκτελεστικά αποσπάσματα, τα χέρια τους ήταν μαγνήτες. Τρώγαν πικρό ψωμί. Κάπνιζαν εφημερίδες, ζητώντας ευλαβικά μια θέση σ’ αυτήν τη γη. Μιλώ με σπασμένη φωνή. Δεν εκλιπαρώ τον οίκτο σας. Μέσα μιλούν χιλιάδες στόματα που κάποτε φώναζαν οργισμένα στον ήλιο, μια γενιά που έψελνε τα δικαιώματά της κουνώντας λάβαρα πανηγυριού. Σείοντας σπαθιά, γράφοντας στίχους εξαίσιους μιας πρώτης νεότητας ποτίζοντας τα σπαρτά με περίσσιο αίμα, μικρά παιδιά που αφέθηκαν στο έλεος του ουρανού.

Όπου κι αν στάθηκαν οι σκιές τους ρίζωναν, άδικα προσπαθείτε δεν θα ξεριζωθούν ποτέ, θα προβάλλουν μπροστά στα τρομαγμένα σας μάτια. Τώρα τα καταλάβαμε. Όλα καταλάβαμε τη δύναμή μας και για τούτο μιλώ με σπασμένη φωνή που κλαίει κάθε φορά στη θύμησή τους.

Σαν γεννηθήκαμε, θα πρέπει οι μοίρες να είχαν πεταχτεί παραδίπλα. Έτσι που μονάχοι μας δεν καταφέραμε τα πρώτα, τα πιο όμορφα και πιο σημαντικά βήματα στην ζωή μας να τα ολοκληρώσουμε ποτέ. Ήρθε η επταετία και πάγωσε η εικόνα. Μόλις που είχαμε αρχίσει να πενθούμε την μαύρη πληγή του εμφύλιου. …. δεν είχε βγει ακόμα και κλειστήκανε τα παιδιά στο πολυτεχνείο. Στέγνωσε ένα δάκρυ πριν κυλήσει. Μάθαμε να παίζουμε με το στήθος της μάνας. Να νιώθουμε την απώλεια βρε αδελφέ, να τον γευθούμε τον πόνο μέχρι το μεδούλι, να απολαύσουμε την αλλαγή μας και το προχώρημα μας, το μεγάλωμα μας. Από το σπίτι στο σχολείο, από το σχολείο στο πανεπιστήμιο μακριά. Μακριά από που άραγε; Δεν θελήσαμε μα και δεν μας άφησαν να μάθουμε ποτέ και εμείς μόνοι μας. Και μείναμε μικροί, ανώριμοι, ανέτοιμοι και ανέντιμοι.

…Χωρίς να είμαστε τίποτ’ άλλο παρά μόνο άνθρωποι περπατήσαμε μεσ’ απ΄τα δέντρα. Φοβισμένοι, αφήνοντας τις λέξεις να είναι τρυφερές…

Ζήσαμε σε ξένους παράδεισους. Φοβηθήκαμε. Φοβόμαστε μα δεν κατοικήσαμε τον φόβο μας. Έτσι οι μέρες μιλούν μέσα στην άγονη θλίψη και στην παράνοια. Το μπλουζ της χαμένης νιότης μας.

Στρέφουμε το κεφάλι να μην δούμε την πραγματικότητα και παραμένουμε στο νεκροταφείο ακόμα και όταν έχει φύγει και ο τελευταίος φίλος του νεκρού. Έτσι κατηφορίζουμε προς το σπίτι, τα βουρκωμένα μας μάτια να σκάβουν το πρόσωπό μας και να μας μιλούν για την μεγάλη ιστορική αδικία. Και αυτή θα είναι η πιο μεγάλη μας λέξη, γιατί παρόλο που είναι νύχτα, θα ξέρουμε πως πίσω από τα πατζούρια θα φανερωθεί το πρώτο…φως. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας το περνάμε προσπαθώντας να της αφιερωθούμε. Φοβόμαστε, κρατάμε αποστάσεις. Χάνουμε τις όψεις μέχρι να σιγουρευτούμε. Στήνουμε καλομελετημένα οχυρά με περίεργα ονόματα, φεύγουμε μακριά, σε άλλη χώρα. Πολύ μακριά, να μην ακούσουμε και θυμηθούμε και πονέσουμε.

Τελικά δεν κάναμε και πολλά ταξίδια μακρινά. Ριζούλες στα πόδια μας και μπαίνουμε σε δάση πυκνά. Μα φθάνει να ταξιδεύει η ψυχή, αυτό είναι αρκετό. Σε όνειρα, σε αισθήματα υγρά, ένα μυστικό κόσμο να αναπνεύσει. Το πιο μακρινό ταξίδι μας θα είναι αυτό. Μια σταγόνα αρκεί για να μας βρέξει. Αν της αφιερωθούμε θα έρθει μια βροχή. Την βροχή μας. Και αυτή θα αρχίσει να κυλά στα πεζοδρόμια, να τα ξεπλένει αυτά και τα μάτια μας…

…Δεν κάναμε ταξίδια μακρινά…

Ταξίδευσε η καρδιά μας και αυτό μας φτάνει…

Υπάρχουν δύο κόσμοι: Ο δικός μας και ο δικός τους. Ο κόσμος της αξιοπρέπειας και των ονείρων, του μόχθου και της αντίστασης, της αλληλεγγύης και της αυτοθυσίας. Ο κόσμος της εξέγερσης και της δημιουργίας, της αντίστασης και της ρήξης. Ο κόσμος των ερωτευμένων και των ποιητών, της τρυφερότητας και του πόνου. Ο κόσμος των ζωντανών ανθρώπων. Και από την άλλη υπάρχει ο κόσμος τους… Ο κόσμος της επιφάνειας και της κατανάλωσης, της αποκτήνωσης και της μιζέριας, του φόβου και της υποκρισίας. Ο κόσμος των πλαστικών ερωτικών μηχανών. Ο κόσμος που δεν χορταίνει να πατάει πάνω στα πτώματά μας, να πνίγεται μέσα στην ασημαντότητα, απαιτώντας βάναυσα και ακόλαστα λίγες στιγμές ηδονής που όμως ποτέ δεν έρχεται. Ο κόσμος που βολοδέρνει καταναλώνοντας στην απουσία νοήματος έχοντας μετατρέψει σε εμπόρευμα τον ίδιο του τον εαυτό. Αφού ούτε ο ίδιος του ο εαυτός δεν έχει πια νόημα.