24.8 C
Chania
Wednesday, October 2, 2024

Ελληνογερμανική ομερτά εις βάρος των προσφύγων – Στη δημοσιότητα επιστολή της ελληνικής κυβέρνησης προς τη Γερμανία για την επικοινωνιακή διαχείριση μυσικής συμφωνίας για το προσφυγικό

Του Δημήτρη Αγγελίδη

Παρ’ όλο που η ελληνική και η γερμανική κυβέρνηση διαψεύδουν δημόσια ότι ήρθαν σε συμφωνία για να τεθεί μηνιαίο πλαφόν στις μετακινήσεις προσφύγων προς τη Γερμανία με τη διαδικασία της οικογενειακής επανένωσης, η ύπαρξη της συμφωνίας επιβεβαιώνεται πλήρως και μάλιστα από τον ίδιο τον υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής.

Σε πρωτοκολλημένη επιστολή του προς τον υπουργό Εσωτερικών της Γερμανίας Τόμας ντε Μεζιέρ με ημερομηνία 4 Μαΐου, που αποκαλύπτει σήμερα η «Εφ.Συν.», ο κ. Μουζάλας όχι μόνο αναφέρεται σε συμφωνία που είχε στόχο «να περιορίσουμε προσωρινά τον αριθμό των ατόμων που μεταφέρονται κάθε μήνα», αλλά αναγνωρίζει τα προβλήματα και την απόγνωση που έχει δημιουργήσει η συμφωνία στους πρόσφυγες και προτείνει με κυνικότητα στον Γερμανό ομόλογό του μια κοινή επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος, ώστε να κρατηθεί κρυφή η συμφωνία και να αποσιωπηθούν οι σοβαρές ευθύνες των δύο χωρών.

Η επιστολή του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής θέτει σοβαρά ζητήματα αξιοπιστίας, πολιτικών επιλογών και σεβασμού του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου για τις δύο χώρες. Εγείρει επίσης σοβαρά ερωτήματα πολιτικής εξάρτησης της Ελλάδας από τη Γερμανία, όχι μόνο στα θέματα οικονομικής πολιτικής, αλλά και στο προσφυγικό.

Η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο προσφυγικό μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 εμφανίζεται πλήρως ευθυγραμμισμένη με τη γερμανική ατζέντα, συχνά σε βάρος του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς, μπροστά στο ενδεχόμενο ανόδου της Ακροδεξιάς στις προσεχείς εκλογές, η γερμανική πολιτική δανείζεται ρητορική και πρακτικές από το ακραία ξενοφοβικό οπλοστάσιο.

Οι προθεσμίες

Οπως έχει γράψει η «Εφ.Συν.», που αποκάλυψε το θέμα («Σοκ μετά το πλαφόν της Γερμανίας», 11/5/2017), η γερμανοελληνική συμφωνία καταστρατηγεί τον κανονισμό του Δουβλίνου, που προβλέπει γενναιόδωρη αλλά αυστηρή προθεσμία έξι μηνών προκειμένου να ολοκληρώσουν τα εμπλεκόμενα κράτη τη μεταφορά των προσφύγων που έχουν εγκριθεί για οικογενειακή επανένωση, έρχεται σε αντίθεση με διεθνείς συμβάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παρατείνει την αβεβαιότητα για περίπου 2.400 πρόσφυγες που έχουν ήδη γίνει δεκτοί στη Γερμανία και καλούνται τώρα να αναβάλουν το ταξίδι τους πέρα από το προβλεπόμενο εξάμηνο, αρκετοί για διάστημα που φτάνει σχεδόν τα τρία χρόνια.

Η επικοινωνιακή τακτική που προτείνει στον Γερμανό ομόλογό του ο κ. Μουζάλας συνίσταται στην αποφυγή της παραδοχής της ύπαρξης της συμφωνίας, στη γενική και αόριστη αναφορά σε «καθυστερήσεις» έτσι ώστε να υποβαθμιστούν και να θεωρηθούν αναμενόμενα τα νέα προβλήματα που επιφέρει η συμφωνία, και τέλος στην υπόρρητη μετάθεση της ευθύνης στους ίδιους τους πρόσφυγες, με το επιχείρημα ότι οι δύο χώρες δέχονται μεγάλο αριθμό αιτήσεων για άσυλο.

Σύντομα ο κ. Μουζάλας είχε την ευκαιρία να δώσει δείγματα της επικοινωνιακής τακτικής του. Οκτώ μέρες μετά την επιστολή του, διέψευδε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου το δημοσίευμα της «Εφ.Συν.» που αποκάλυπτε την ύπαρξη της συμφωνίας. Ο υπουργός έκανε λόγο για «λάθος δημοσίευμα» και για «εσφαλμένες πληροφορίες», χωρίς να δώσει διευκρινίσεις, και επιχείρησε να αποδώσει σε «τυχόν τεχνικούς λόγους» το γεγονός πως μόνο 70 τέτοιες μετακινήσεις έγιναν τον Απρίλιο, έναντι 540 τον Μάρτιο και 370 τον Φεβρουάριο («Μια “διάψευση” χωρίς εξηγήσεις», 12/5/2017).

Αλλά αυτή τη φορά ο κ. Μουζάλας βρίσκεται στη θέση να πρέπει να διαψεύσει τον εαυτό του. Οσα γράφει στην επιστολή του στον Γερμανό υπουργό Εσωτερικών επιβεβαιώνουν πλήρως το δημοσίευμα της «Εφ.Συν.»: «Οι μεταφορές στη Γερμανία μέσω οικογενειακής επανένωσης θα επιβραδυνθούν όπως συμφωνήθηκε. […] Η μεταφορά καθυστερεί εξαιτίας της συμφωνίας μας να περιορίσουμε προσωρινά τον αριθμό των ατόμων που μεταφέρονται κάθε μήνα», επισημαίνει στην επιστολή του.

Αλλωστε, παρά την όποια επικοινωνιακή δεινότητα του υπουργού στις δημόσιες τοποθετήσεις του, η πραγματικότητα είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Οπως και τον Απρίλιο, έτσι και τον Μάιο προγραμματίζεται ο ίδιος αριθμός των 70 μετακινήσεων, ενώ θα δοθεί παράταση σε περίπου άλλους τόσους που έπρεπε να ταξιδέψουν τον Μάιο, αλλά δεν στάθηκαν τυχεροί να βρίσκονται ανάμεσα στους 70 που επιλέχθηκαν, άγνωστο με ποια κριτήρια.

Tο δημοσίευμα της «Εφ.Συν.» που τόσο η ελληνική όσο και η γερμανική κυβέρνηση έχουν διαψεύσει δημόσια |

«Υπάρχουν προβλήματα»

Παρόμοια παράταση δεν προβλέπεται πάντως από τον κανονισμό του Δουβλίνου, που υποχρεώνει τα κράτη να πραγματοποιήσουν τη μετακίνηση του πρόσφυγα μέσα σε έξι μήνες, χωρίς καμία εξαίρεση παρά μόνο για όσους βρίσκονται στη φυλακή και για όσους δεν μπορούν να εντοπιστούν.

Ο κ. Μουζάλας παραδέχεται στην επιστολή του ότι «υπάρχουν προβλήματα» και αναγνωρίζει ότι «θα επηρεαστούν περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι και κάποιοι θα πρέπει να περιμένουν για χρόνια πριν ταξιδέψουν στη Γερμανία», ενώ γνωρίζει ότι η συμφωνία έχει επιφέρει «διαρκώς αυξανόμενη απόγνωση και επικριτικά σχόλια».

Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος της επιστολής του: να διαμορφωθεί μια κοινή επικοινωνιακή γραμμή μεταξύ της Γερμανίας και της Ελλάδας για να αντιμετωπίζονται οι επικρίσεις με τρόπο που θα απαλλάσσει τα δύο συμβαλλόμενα μέρη από τις ευθύνες τους. Η απάντηση στις επικρίσεις πρέπει να είναι τέτοια, σύμφωνα με τον κ. Μουζάλα, που «να μη χρειαστεί να δεχτεί η Ελλάδα την ευθύνη γι’ αυτές τις καθυστερήσεις -καθώς πράγματι δεν είναι υπεύθυνη γι’ αυτές- αλλά την ίδια στιγμή να μην εμφανιστεί ότι ασκεί κριτική στην κυβέρνησή σας», γράφει στον Γερμανό ομόλογό του ο κ. Μουζάλας.

Η παράγραφος που συνοψίζει την πρόταση του υπουργού για την κοινή επικοινωνιακή γραμμή δεν επιφυλάσσει παρόμοια διακριτικότητα για τους πρόσφυγες ή για όσους δεν συμμερίζονται την επικοινωνιακή τακτική του. Η ανάγκη και το δικαίωμα των προσφύγων στην οικογενειακή επανένωση παρουσιάζεται σαν ανεδαφική επιθυμία, μια επιθυμία που εμφανίζεται αξιωματικά να προσκρούει στην πραγματικότητα.

«Καταλαβαίνουμε ότι όσοι ζητούν άσυλο έχουν την επιθυμία να συναντηθούν με την οικογένειά τους, αλλά, με δεδομένο ότι και η Ελλάδα και η Γερμανία έχουν πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων που ζητούν άσυλο, πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι θα είναι αναπόφευκτο να υπάρξουν καθυστερήσεις», καταλήγει η πρόταση.

Φαίνεται ότι αυτή η τακτική εφαρμόζεται και στην προσπάθεια της γερμανικής κυβέρνησης να διαχειριστεί επικοινωνιακά την κριτική που δέχεται για το πλαφόν από το κόμμα της γερμανικής Αριστεράς, που έχει καταθέσει δύο ερωτήσεις στη γερμανική Βουλή για το θέμα, από μερίδα του Τύπου και από οργανώσεις και συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται στο προσφυγικό, μεταξύ των οποίων η οργάνωση ProAsyl και τα Διακονικά Κοινωνικά Ιδρύματα της Ευαγγελικής Εκκλησίας της Γερμανίας.

Η γερμανική απάντηση

Σε απάντηση της γερμανικής κυβέρνησης στην «Εφ.Συν.» μέσω της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα με ημερομηνία 19 Μαΐου («“Χλομές” γερμανικές εξηγήσεις για το πλαφόν», 22/5/2017), αναφέρεται ότι ο Γερμανός υπουργός Εσωτερικών απευθύνθηκε στον Ελληνα υπουργό για να υπάρξει «στενότερη συνεννόηση των εμπλεκόμενων υπηρεσιών», διατύπωση που επιχειρεί να εμφανίσει το πλαφόν σαν υπηρεσιακό και τεχνικό ζήτημα και όχι σαν πολιτική απόφαση των δύο υπουργών.

Σημειώνεται επίσης η «εν μέρει περιορισμένη δυνατότητα φροντίδας και στέγασης» προσφύγων στη Γερμανία, χωρίς να τεκμηριώνεται με συγκεκριμένα στοιχεία, έτσι που να εμφανίζεται μονόδρομος η καταστρατήγηση του κανονισμού του Δουβλίνου και η παράταση του χωρισμού των οικογενειών, καθώς αναγνωρίζεται ότι οι μετακινήσεις θα πραγματοποιούνται «ακόμη και πέραν μιας πιθανής υπέρβασης προθεσμιών», μια εύσχημη διατύπωση προκειμένου να αποφευχθεί η αναφορά στο πλαφόν.

Παρόμοια απάντηση έδωσε το γερμανικό υπουργείο Εσωτερικών σε ερώτηση του κόμματος της γερμανικής Αριστεράς, σύμφωνα με δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου.

Ωστόσο, την ίδια ημέρα, στη διάρκεια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών στη Γερμανία, εκπρόσωπος του υπουργείου Εσωτερικών διέψευσε ότι το υπουργείο «σκοπεύει να περιορίσει τον αριθμό αυτής της ομάδας προσφύγων από 70 άτομα τον μήνα», δηλώνοντας ότι «αυτό δεν ευσταθεί», σύμφωνα με δημοσίευμα της ελληνικής υπηρεσίας της Deutsche Welle («Κανένας περιορισμός για πρόσφυγες από την Ελλάδα», www.dw.com, 19/5/2017), που αναπαρήχθη σε ελληνικές ιστοσελίδες.

Δεν είναι σαφές αν ο εκπρόσωπος διέψευδε το πλαφόν στις μετακινήσεις ή αναφερόταν στη διαδικασία έγκρισης των προσφύγων που ζητούν να μεταφερθούν στη Γερμανία για οικογενειακή επανένωση μέσω του κανονισμού του Δουβλίνου. Απαντώντας πάντως σε ερώτηση της Deutsche Welle, o εκπρόσωπος σημείωσε ότι «η Γερμανία, σε αντίθεση με άλλα κράτη της Ε.Ε., τηρεί τις δεσμεύσεις που προκύπτουν από το Δουβλίνο». Αν πρόκειται για ειλικρινή δήλωση, δεν είναι φυσικά διάψευση αλλά καλοδεχούμενη αναδίπλωση.

Η επιστολή Μουζάλα

Η επιστολή Μουζάλα προς τον Τόμας ντε Μεζιέρ με ημερομηνία 4 Μαΐου |

Απόδοση στα ελληνικά: «Εφ.Συν.»

«Aγαπητέ υπουργέ,

Αγαπητέ Τόμας [χειρόγραφο]

Επίτρεψέ μου να επαναλάβω τις ευχαριστίες μου για την υποστήριξη που παρέχει η Γερμανία στην Ελλάδα από την αρχή της προσφυγικής κρίσης και για τις προσπάθειές σας να βοηθήσετε την κυβέρνησή μου να ξεπεράσει τις πολλές προκλήσεις που ήρθαν στην επιφάνεια ύστερα από την εφαρμογή της ευρωτουρκικής δήλωσης. Οπως σίγουρα γνωρίζετε, η Ελλάδα παραμένει εκτεθειμένη σε υψηλό βαθμό σε μεταναστευτικές ροές από την Τουρκία παρά τη σημαντική μείωση των αφίξεων τους τελευταίους μήνες. Από αυτή την άποψη, η ενεργή σας συμμετοχή στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης ήταν μεγάλη βοήθεια και δείχνει τη βούληση της Γερμανίας να προωθήσει κοινές λύσεις που αποφασίζονται σε επίπεδο Ε.Ε.

Οι μεταφορές στη Γερμανία μέσω οικογενειακής επανένωσης θα επιβραδυνθούν όπως συμφωνήθηκε. Ωστόσο, υπάρχουν προβλήματα και χρειαζόμαστε επειγόντως μια κοινή γραμμή για να απαντήσουμε στα όλο και πιο απεγνωσμένα και επικριτικά σχόλια που αφορούν τις καθυστερήσεις στη διαδικασία οικογενειακής επανένωσης. Πρέπει να σας πληροφορήσω ότι θα επηρεαστούν περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι και κάποιοι θα πρέπει να περιμένουν χρόνια πριν ταξιδέψουν στη Γερμανία. Πράγματι, η επανένωση με οικογενειακά μέλη που βρίσκονται στη Γερμανία έχει εγκριθεί από τις αρμόδιες γερμανικές υπηρεσίες, ωστόσο η μεταφορά καθυστερεί εξαιτίας της συμφωνίας μας να περιορίσουμε προσωρινά τον αριθμό των ατόμων που μεταφέρονται κάθε μήνα.

Για να μη χρειαστεί να δεχτεί η Ελλάδα την ευθύνη γι’ αυτές τις καθυστερήσεις -καθώς πράγματι δεν είναι υπεύθυνη γι’ αυτές- αλλά την ίδια στιγμή να μην εμφανιστεί ότι ασκεί κριτική στην κυβέρνησή σας, προτείνουμε την ακόλουθη γραμμή:

“Ενώ οι εγκρίσεις για οικογενειακή επανένωση προχωρούν με κανονικό ρυθμό, η πραγματική μεταφορά των προσώπων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Η Γερμανία και η Ελλάδα εργάζονται μαζί για να διατηρήσουν ένα σταθερό ρυθμό μεταφορών, λαμβάνοντας υπόψη τη συμμετοχή της Γερμανίας και στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης. Κατανοούμε ότι όσοι ζητούν άσυλο έχουν την επιθυμία να συναντηθούν με την οικογένειά τους, αλλά, με δεδομένο ότι και η Ελλάδα και η Γερμανία έχουν πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων που ζητούν άσυλο, πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι καθυστερήσεις θα είναι αναπόφευκτες”.

Στο μεταξύ, επίτρεψέ μου να υπογραμμίσω ξανά πόσο σημαντικό πιστεύω ότι είναι για τις αρμόδιες γερμανικές αρχές να ανταποκριθούν το συντομότερο δυνατό και μέσα στις απαιτούμενες προθεσμίες των μεταφορών στις επανειλημμένες κλήσεις μας σχετικά με όλες τις εκκρεμείς περιπτώσεις και να δώσουν τη δυνατότητα παράτασης της προθεσμίας μετακίνησης που αναλογεί στην κάθε περίπτωση».

efsyn.gr

Το ταξίδι της χαμένης γενιάς

Γράφει ο Βαγγέλης Πάλλας,

Δημοσιογράφος, Ερευνητής, Αναλυτής A.E.J./I.J.F.

 

Ένα προφητικό γραμμένο κείμενο. Μια θημωνιά που σιγοκαίει μέσα της κι είναι έτοιμη να εκραγεί. Η αποχή ήταν προδιαγεγραμμένη. Η επιστροφή της «σιωπής» με θόρυβο μέλλει να αποδειχτεί. Αισιόδοξοι συνειδητά συμφωνούμε: «Τις όμορφες μέρες μας δεν τις ζήσαμε ακόμη» και θυμόμαστε τα λόγια του ποιητή:

«Τούτος ο λαός, αφέντη μου, δεν ξέρει πολλά λόγια,
σωπαίνει, ακούει, κι όσα του λες τα δένει κομπολόγια,
                 

Και κάποιο βράδυ -πες σαν χτες- υψώνει το κεφάλι                                             

κι αστράφτουνε τα μάτια του κι αστράφτει ο νους του πάλι».

Ας σιωπήσουν οι κουφοί…

Η γενιά μου ήταν μια αστραπή που πνίγηκε η βροντή της. Η γενιά που καταδιώχθηκε σαν ληστής σύρθηκε στο συρματόπλεγμα; Μοίρασε σαν αντίδωρο τη ζωή και το θάνατο. Οι άνθρωποι της γενιάς μου δεν πέθαιναν. Στα νοσοκομεία κραύγαζαν έξαλλοι στα εκτελεστικά αποσπάσματα, τα χέρια τους ήταν μαγνήτες. Τρώγαν πικρό ψωμί. Κάπνιζαν εφημερίδες, ζητώντας ευλαβικά μια θέση σ’ αυτήν τη γη. Μιλώ με σπασμένη φωνή. Δεν εκλιπαρώ τον οίκτο σας. Μέσα μιλούν χιλιάδες στόματα που κάποτε φώναζαν οργισμένα στον ήλιο, μια γενιά που έψελνε τα δικαιώματά της κουνώντας λάβαρα πανηγυριού. Σείοντας σπαθιά, γράφοντας στίχους εξαίσιους μιας πρώτης νεότητας ποτίζοντας τα σπαρτά με περίσσιο αίμα, μικρά παιδιά που αφέθηκαν στο έλεος του ουρανού.

Όπου κι αν στάθηκαν οι σκιές τους ρίζωναν, άδικα προσπαθείτε δεν θα ξεριζωθούν ποτέ, θα προβάλλουν μπροστά στα τρομαγμένα σας μάτια. Τώρα τα καταλάβαμε. Όλα καταλάβαμε τη δύναμή μας και για τούτο μιλώ με σπασμένη φωνή που κλαίει κάθε φορά στη θύμησή τους.

Σαν γεννηθήκαμε, θα πρέπει οι μοίρες να είχαν πεταχτεί παραδίπλα. Έτσι που μονάχοι μας δεν καταφέραμε τα πρώτα, τα πιο όμορφα και πιο σημαντικά βήματα στην ζωή μας να τα ολοκληρώσουμε ποτέ. Ήρθε η επταετία και πάγωσε η εικόνα. Μόλις που είχαμε αρχίσει να πενθούμε την μαύρη πληγή του εμφύλιου. …. δεν είχε βγει ακόμα και κλειστήκανε τα παιδιά στο πολυτεχνείο. Στέγνωσε ένα δάκρυ πριν κυλήσει. Μάθαμε να παίζουμε με το στήθος της μάνας. Να νιώθουμε την απώλεια βρε αδελφέ, να τον γευθούμε τον πόνο μέχρι το μεδούλι, να απολαύσουμε την αλλαγή μας και το προχώρημα μας, το μεγάλωμα μας. Από το σπίτι στο σχολείο, από το σχολείο στο πανεπιστήμιο μακριά. Μακριά από που άραγε; Δεν θελήσαμε μα και δεν μας άφησαν να μάθουμε ποτέ και εμείς μόνοι μας. Και μείναμε μικροί, ανώριμοι, ανέτοιμοι και ανέντιμοι.

…Χωρίς να είμαστε τίποτ’ άλλο παρά μόνο άνθρωποι περπατήσαμε μεσ’ απ΄τα δέντρα. Φοβισμένοι, αφήνοντας τις λέξεις να είναι τρυφερές…

Ζήσαμε σε ξένους παράδεισους. Φοβηθήκαμε. Φοβόμαστε μα δεν κατοικήσαμε τον φόβο μας. Έτσι οι μέρες μιλούν μέσα στην άγονη θλίψη και στην παράνοια. Το μπλουζ της χαμένης νιότης μας.

Στρέφουμε το κεφάλι να μην δούμε την πραγματικότητα και παραμένουμε στο νεκροταφείο ακόμα και όταν έχει φύγει και ο τελευταίος φίλος του νεκρού. Έτσι κατηφορίζουμε προς το σπίτι, τα βουρκωμένα μας μάτια να σκάβουν το πρόσωπό μας και να μας μιλούν για την μεγάλη ιστορική αδικία. Και αυτή θα είναι η πιο μεγάλη μας λέξη, γιατί παρόλο που είναι νύχτα, θα ξέρουμε πως πίσω από τα πατζούρια θα φανερωθεί το πρώτο…φως. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας το περνάμε προσπαθώντας να της αφιερωθούμε. Φοβόμαστε, κρατάμε αποστάσεις. Χάνουμε τις όψεις μέχρι να σιγουρευτούμε. Στήνουμε καλομελετημένα οχυρά με περίεργα ονόματα, φεύγουμε μακριά, σε άλλη χώρα. Πολύ μακριά, να μην ακούσουμε και θυμηθούμε και πονέσουμε.

Τελικά δεν κάναμε και πολλά ταξίδια μακρινά. Ριζούλες στα πόδια μας και μπαίνουμε σε δάση πυκνά. Μα φθάνει να ταξιδεύει η ψυχή, αυτό είναι αρκετό. Σε όνειρα, σε αισθήματα υγρά, ένα μυστικό κόσμο να αναπνεύσει. Το πιο μακρινό ταξίδι μας θα είναι αυτό. Μια σταγόνα αρκεί για να μας βρέξει. Αν της αφιερωθούμε θα έρθει μια βροχή. Την βροχή μας. Και αυτή θα αρχίσει να κυλά στα πεζοδρόμια, να τα ξεπλένει αυτά και τα μάτια μας…

…Δεν κάναμε ταξίδια μακρινά…

Ταξίδευσε η καρδιά μας και αυτό μας φτάνει…

Υπάρχουν δύο κόσμοι: Ο δικός μας και ο δικός τους. Ο κόσμος της αξιοπρέπειας και των ονείρων, του μόχθου και της αντίστασης, της αλληλεγγύης και της αυτοθυσίας. Ο κόσμος της εξέγερσης και της δημιουργίας, της αντίστασης και της ρήξης. Ο κόσμος των ερωτευμένων και των ποιητών, της τρυφερότητας και του πόνου. Ο κόσμος των ζωντανών ανθρώπων. Και από την άλλη υπάρχει ο κόσμος τους… Ο κόσμος της επιφάνειας και της κατανάλωσης, της αποκτήνωσης και της μιζέριας, του φόβου και της υποκρισίας. Ο κόσμος των πλαστικών ερωτικών μηχανών. Ο κόσμος που δεν χορταίνει να πατάει πάνω στα πτώματά μας, να πνίγεται μέσα στην ασημαντότητα, απαιτώντας βάναυσα και ακόλαστα λίγες στιγμές ηδονής που όμως ποτέ δεν έρχεται. Ο κόσμος που βολοδέρνει καταναλώνοντας στην απουσία νοήματος έχοντας μετατρέψει σε εμπόρευμα τον ίδιο του τον εαυτό. Αφού ούτε ο ίδιος του ο εαυτός δεν έχει πια νόημα.

 

Σε λαϊκό προσκύνημα στα Χανιά η σορός του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη – Αντί στεφάνων δεντροφύτευση στα Λευκά Όρη

Με ανακοίνωσή του το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας ενημερώνει:

«Η εξόδιος ακολουθία του πρώην πρωθυπουργού και επίτιμου Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, θα τελεστεί την Τετάρτη 31 Μαΐου, στις 15:00, στην Ιερά Μητρόπολη Αθηνών, με τιμές εν ενεργεία πρωθυπουργού. Η σορός θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα στην Ιερά Μητρόπολη, την ίδια μέρα από τις 07:00 έως τις 13:30.

Η κηδεία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη θα γίνει την Πέμπτη 1η Ιουνίου, στη γενέτειρά του, στα Χανιά, στο νεκροταφείο του Αργουλιδέ, αφού προηγηθεί  επιμνημόσυνη δέηση στην Αγία Μαγδαληνή Χαλέπας, στις 15:00.

Από σήμερα, Δευτέρα 29 Μαΐου, ανοίγει βιβλίο συλλυπητηρίων στα κεντρικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στο Μοσχάτο.

Επιθυμία του ιδίου του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ήταν, αντί στεφάνων, οι δωρεές εις μνήμην να δοθούν προκειμένου να γίνει δενδροφύτευση στα Λευκά Όρη, στις ακόλουθες περιβαλλοντικές οργανώσεις:

  • ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

ALPHA BANK
IBAN – GR6901401770177002002000045
SWIFT – CRBAGRAAXXX

  • ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

ALPHA BANK
GR 6301401200120002002011

  • WWF ΕΛΛΑΣ «Παγκόσμιο Ταμείο για την Φύση – WWF Ελλάς»

ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ: 104/480440-64 – IBAN: GR55 0110 1040 0000 10448044064 – SWIFT: ETHNGRAA

Τέλος, όλες οι προγραμματισμένες κομματικές εκδηλώσεις από σήμερα, Δευτέρα 29 Μαΐου έως και την Κυριακή 4 Ιουνίου, αναβάλλονται.»

 

Μεγάλη συγκέντρωση στο Τελ Αβίβ με σύνθημα «δύο κράτη, μία ελπίδα»

Χιλιάδες Ισραηλινοί συμμετείχαν το βράδυ του Σαββάτου 27 Μάη σε συγκέντρωση στο Τελ Αβίβ υπέρ της λύσης των δύο κρατών για δύο λαούς ενόψει της 50ής επετείου από την κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών.

Τη συγκέντρωση με κεντρικό σύνθημα «δύο κράτη, μία ελπίδα», διοργάνωσε η οργάνωση «Ειρήνη Τώρα», η οποία αντιτίθεται στην πολιτική του εποικισμού της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης και της προσαρτημένης Ανατολικής Ιερουσαλήμ.

Ο ηγέτης της οργάνωσης «Ειρήνη Τώρα», Αβι Μπουσκίλα, τόνισε ότι η διαδήλωση αυτή οργανώθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την «απουσία ελπίδας», διότι η σημερινή κυβέρνηση του Ισραήλ «συνεχίζει την κατοχή, τη βία και τον ρατσισμό». «Έχει έρθει η ώρα για να δείξουμε στους Ισραηλινούς, στους Παλαιστίνιους και στον κόσμο ότι ένα μεγάλο ποσοστό των Ισραηλινών εναντιώνεται στην κατοχή και θέλει να καταλήξουμε σε μια λύση δύο κρατών», υπογράμμισε ο ίδιος.

Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης, διαβάστηκε μήνυμα υποστήριξης που έστειλε ο πρόεδρος της παλαιστινιακής αρχής, Μαχμούντ Αμπάς. «Είναι καιρός να ζήσουμε μαζί αρμονικά, με ασφάλεια και σταθερότητα. Το καθήκον μας προς τις γενιές που θα έρθουν είναι να τερματίσουμε τη σύγκρουση και να καταλήξουμε σε μια ειρήνη των γενναίων», τόνισε ο πρόεδρος της παλαιστινιακής αρχής στο μήνυμά του.

Ο Μαχμούντ Αμπάς απηύθυνε επίσης έκκληση για την υποχώρηση των Ισραηλινών στα σύνορα του 1967 και υπέρ της λύσης των δύο κρατών.

ΑΠΕ-ΜΠΕ-AFP

“Η διαδρομή μου ήταν πάντα αγωνιστική”: Τι λέει ο Γιώργος Φιλιππάκης για την περιπέτειά του μετά την έκφραση άποψης στο facebook

Μετά τον θόρυβο που δημιουργήθηκε κατόπιν της έρευνας της εισαγγελέας ενάντια αυτού και άλλων που σχολίαζαν τα γεγονότα γύρω από την τρομοκρατική επίθεση στον Λουκά Παπαδήμο, ο Γιώργος Φιλιππάκης ανέρτησε σήμερα κείμενο στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook:

Για τους φίλους , τους γνωστούς και τους απλούς πολίτες που μου συμπάραστάθηκαν.

Ποτέ δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι η διατύπωση μιας γνώμης μιας κρίσης μιας άποψης προς φίλους στην προσωπική μου ιστοσελίδα θα μπορούσε να ποινικοποιηθεί από οποιονδήποτε . Την άποψή μου αυτή δεν την εξέφρασα με την ιδιότητά μου σαν Ειδικός Γραμματέας της ΕΣΗΕΑ αλλά σαν απλός πολίτης . Λυπάμαι βαθύτατα εαν προκάλεσα ανησυχία σε φίλους και γνωστούς τους οποίους και ευχαριστώ ιδιαίτερα για την αμέριστη συμπαράστασή τους .

Επιπλέον δηλώνω ότι τα όσα εγώ διατύπωσα απευθυνόταν μόνο σε φίλους και γνωστούς μου στην προσωπική μου ιστοσελίδα και κατά συνέπεια άποψή μου είναι ότι όλα όσα διατυπώνονται μέσα από προσωπικούς λογαριασμούς FB κλπ δεν συνιστούν δημόσιο λόγο .

Ξεκαθαρίζω ότι η διαδρομή μου επι δεκαετίες ‘ηταν πάντοτε αγωνιστική ξεκάθαρη και έντιμη και δεν εχω μάθει να προκαλώ τα συναισθήματα των φίλων και συντρόφων μου . Τη στάση μου αυτή που τηρώ εδώ και δεκαετίες θα την τηρώ αναλλοίωτη .

 

Η Παλαιστινιακή υπόθεση

Πήρα αφορμή από ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στον Αγώνα της Κρήτης με τίτλο “Shay Brosh: «Είμαστε εδώ για να επενδύσουμε, ήρθαμε για να μείνουμε»” και θα ήθελα να γράψω δυό λόγια για την Παλαιστινιακή υπόθεης, για τον ΣΥΡΙΖΑ που πριν γίνει κυβέρνηση, στελέχη του πάντα ακολουθούσαν τις αποστολές για την ΓΑΖΑ και την μετάλλαξή του μετά που έγινε κυβέρνηση. Στο Συμβούλιο του ΟΗΕ ψηφίσαμε κατά της Παλαιστίνης.

Στα τέλη του 19ου αιώνα συναντιούνται οι βλέψεις του διεθνούς σιωνιστικού κινήματος και της Βρετανίας για την κατάληψη της Παλαιστίνης. Η Παλαιστίνη τότε βρίσκεται υπό την κατοχή των Οθομανών. Από εκείνη την εποχή αρχίζει η προώθηση των σχεδίων για την εγκατάσταση των Εβραίων στην Παλαιστίνη. Αυτό αρχίζει να υλοποιείται με τα οργανωμένα κύματα μετανάστευσης. Το 1882 ο αραβικός πληθυσμός της Παλαιστίνης ήταν 466 χιλιάδες, ενώ η εβραϊκή κοινότητα αριθμούσε μόνο 23 χιλιάδες. Από το 1904 έως τις αρχές του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου καταφτάνουν στην Παλαιστίνη 35-40 χιλιάδες ρωσσοεβραίοι.

Το 1917 η συνεργασία του σιωνισμού και της Βρετανίας κορυφώνεται με την δήλωση του Μπάλφουρ, υπουργού των Εξωτερικών της Βρετανίας, προς τον Ρότσιλντ, Βρετανό σιωνιστή ηγέτη στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρει ότι: «… Η κυβέρνηση της Α.Μ. βλέπει με συμπάθεια την ίδρυση εθνικής εστίας για τον εβραϊκό λαό στην Παλαιστίνη και θα προσπαθήσει να διευκολύνει την πραγματοποίηση αυτού του σκοπού…». Μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου η Παλαιστίνη περνά στην κατοχή των Άγγλων. Στον καταστατικό χάρτη της Κοινωνίας των Εθνών που υπογράφτηκε το 1919 εισάγεται η έννοια της κηδεμονίας:

Οι χώρες που βγήκαν απ’ αυτόν τον πόλεμο νικήτριες θα αναλάβουν την διακυβέρνηση των λαών που βρίσκονται κάτω από Οθωμανική κατοχή έως ότου είναι σε θέση να αναλάβουν οι ίδιοι την διακυβέρνηση των χωρών τους. Στην πραγματικότητα όμως αυτό δεν ήταν άλλο, παρά η επικύρωση της μοιρασιάς των λαφύρων στην Μέση Ανατολή. Οι Βρετανοί, μετά από αίτησή τους στην Κοινωνία των Εθνών το 1922 αναλαμβάνουν την κηδεμονία της Παλαιστίνης. Στο πρωτόκολλο της κηδεμονίας η Βρετανία με την ευλογία της Κοινωνίας των Εθνών αναλαμβάνει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ίδρυση εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη. Η Βρετανία προστατεύει την παράνομη μετανάστευση των Εβραιών στην Παλαιστίνη. Ευνοεί και καλύπτει την δραστηριότητα των σιωνιστικών οργανώσεων και αδιαφορεί πλήρως για τα αιτήματα των Παλαιστινίων που αφορούν την υπεράσπιση των εθνικών τους συμφερόντων και δικαιωμάτων.

Ο Παλαιστινιακός λαός καταφεύγει στις δυναμικές ενέργειες. Εξεγείρεται το 1920, το 1921, το 1929. Η Βρετανία πνίγει τις εξεγέρσεις στο αίμα. Ο Παλαιστινιακός λαός αρχίζει νέες κινητοποιήσεις το 1936, που εκδηλώνονται με διαδηλώσεις, απεργίες, κλείσιμο των μαγαζιών. Αντιμετωπίζονται όμως από την Βρετανική Διοίκηση με την απαγόρευση της κυκλοφορίας και την κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης.

Αυτή η τεταμένη ατμόσφαιρα εξελίσσεται σε καθολική εξέγερση που κράτησε από το 1936 ως το 1939.

Το 1939 η Βρετανία δέχεται τα δικαιώματα των Παλαιστινίων για ανεξαρτησία και τον περιορισμό της εβραϊκής μετανάστευσης σε 75 χιλιάδες για την επόμενη πενταετία.

Στα χρόνια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου ενισχύεται η συνεργασία των σιωνιστών και Βρετανών, όμως η όλη κατάσταση οδηγείται σε αδιέξοδο. Το 1947 μετά την αίτηση της Βρετανίας, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ δημιουργεί επιτροπή με σκοπό να ερευνήσει το πρόβλημα και να προτείνει λύσεις. Η επιτροπή προτείνει ένα σχέδιο διχοτόμησης της Παλαιστίνης. Δίνει στους Εβραίους το 56% της Παλαιστινιακής γης, ενώ αποτελούσαν το ένα τρίτο του πληθυσμού και κατείχαν το 5% της γης αυτής. Οι Παλαιστίνιοι απορρίπτουν το σχέδιο. Η Αμερική ασκεί μεγάλη πίεση στα διάφορα κράτη για να ψηφίσουν το σχέδιο. Στις 29 Νοέμβρη 1947 η Γ.Σ. του ΟΗΕ εγκρίνει το σχέδιο για την διχοτόμηση της Παλαιστίνης. Οι Παλαιστίνιοι εξεγείρονται ενάντια στην άδικη απόφαση του ΟΗΕ και ξεσπούν ταραχές σ’ όλη τη χώρα. Συγκαλείται έκτακτα το Συμβούλιο Ασφαλείας για να εξετάσει την κατάσταση. Οι Εβραίοι φοβούνται μήπως η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας παρεμποδίσει ή αναβάλει την ίδρυση του Εβραϊκού κράτους. Οι σιωνιστικές οργανώσεις αρχίζουν τις επιθέσεις ενάντια στον άμαχο Παλαιστινιακό λαό. Διαπράττουν άγριες σφαγές, όπως αυτή του Ντερ Γιασίν το 1948. Η Βρετανία βρίσκει κατάλληλη τη στιγμή και ανακοινώνει ότι τερματίζει στις 15 Μαΐου του 1948 την κηδεμονία της Παλαιστίνης. Είχε εκπληρώσει την υπόσχεσή της προς το σιωνιστικό κίνημα για τη δημιουργία εβραϊκού κράτους και συγχρόνως εξασφαλίσει για τον εαυτό της τη συνέχιση του ελέγχου της περιοχής.

palestine

Τις 15 Μαΐου του 1948 ιδρύεται το κράτος του Ισραήλ.

Τα στρατεύματα του Παναραβικού Συνδέσμου (Συρία, Αίγυπτος, Ιορδανία, Ιράκ, Λίβανος, Σαουδική Αραβία, Σουδάν) αρχίζουν τις συγκρούσεις με τους σιωνιστές.

Η έλλειψη συντονισμού, η προδοσία και οι προειδοποιήσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας κάτω από την πίεση της Βρετανίας και της Αμερικής τους καθηλώνουν.

Οι Εβραίοι τώρα αντί του 56% που τους έδινε ο ΟΗΕ κατέχουν το 77,40% της Παλαιστίνης.

Μετά το τέλος των μαχών, το φθινόπωρο του 1948, μένουν στην κατεχόμενη Παλαιστίνη 170.000 Παλαιστίνιοι ενώ άλλοι 1.250.000 αναγκάζονται να καταφύγουν στις γειτονικές αραβικές χώρες. Το σιωνιστικό κίνημα βλέπει την κατάληψη της Παλαιστίνης ως ένα βήμα για την δημιουργία της αυτοκρατορίας του Ισραήλ από τον Νείλο έως τον Ευφράτη. Από το 1949 έως το 1967 το Ισραήλ επιχειρεί πάνω από 40 στρατιωτικές επιδρομές στα Αραβικά εδάφη.

Το 1956 το Ισραήλ επιτίθεται στην Αίγυπτο με τη συμμετοχή της Αγγλίας και της Γαλλίας.

Το 1967 το Ισραήλ με την βοήθεια των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων επιτίθεται στην Αίγυπτο, την Συρία και την Ιορδανία και καταλαμβάνει την υπόλοιπη Παλαιστίνη, το Σινά και τα υψώματα του Γκολάν. Στη συνέχεια απορρίπτει την απόφαση 242 του Συμβουλίου Ασφαλείας για την αποχώρηση από τα κατεχόμενα εδάφη.

Το 1973 η Αίγυπτος ανακαταλαμβάνει ένα μέρος του Σινά. Ο Σαντάτ αρχίζει το ξεπούλημα της Αραβικής υπόθεσης που κορυφώνεται στις προδοτικές συμφωνίες του Κάμπ Ντέιβιντ το 1979. Το 1982 γίνεται η Ισραηλινή εισβολή στον Λίβανο με αποτέλεσμα τις μεγάλες σφαγές στην Σάμπρα και τη Σατίλα, την αποχώρηση των δυνάμεων της PLO σε διάφορες αραβικές χώρες και την κατοχή του Νότιου Λιβάνου από τους Ισραηλινούς.

Το 1975 η γενική συνέλευση του ΟΗΕ καταδικάζει το σιωνισμό ως μορφή ρατσισμού και φυλετικών διακρίσεων.

Ο Παλαιστινιακός λαός αγωνίστηκε ενάντια στην σιωνιστική κατάληψη της Παλαιστίνης με όλα τα μέσα. Μετά την προσφυγιά του 1948 συνεχίζει τον αγώνα του με διάφορες μορφές, κυρίως μέσα από τους πολιτικούς σχηματισμούς των αραβικών γειτονικών χωρών. Η ανάγκη για την κατοχύρωση της Παλαιστινιακής εθνικής ταυτότητας και αυτόνομης πολιτικής δράσης εκφράζεται με το Παλαιστινιακό Συνέδριο στην Ιερουσαλήμ το 1964 και υλοποιείται με την ίδρυση της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης PLO. Το 1968 το Παλαιστινιακό Εθνικό Απελευθερωτικό Κίνημα Αλ Φατάχ κηρύσσει τον ένοπλο αγώνα. Το 1968 ενσωματώνονται στην PLO όλες οι παλαιστινιακές οργανώσεις. Η PLO γίνεται ο πολιτικός και στρατιωτικός φορέας του αγώνα του παλαιστινιακού λαού.

Μετά το τέλος του πολέμου του 1948 μένουν στην κατεχόμενη Παλαιστίνη 170 χιλιάδες Παλαιστίνιοι, μια κοινωνία αγροτική στην πλειοψηφία της που της επιβλήθηκε μια σπάνια στο είδος της πολιτική, κοινωνική και πνευματική πολιορκία. Όπως προαναφέραμε 1.250.000 κάτοικοι αναγκάστηκαν να εκπατριστούν.

Το 2017 στο Συμβούλιου του ΟΗΕ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ψήφισαν κατά των δικαιωμάτων της Παλαιστίνης. Με τον Καμμένο παρέα ξέχασαν το «Καράβι για την Γάζα»

 

Δημήτρης Στεργίου

Ταφή των οστών του καταδρομέα Στ. Τζιλιβάκη που σκοτώθηκε στην Κύπρο στα Χανιά

Στην πατρίδα του τα Χανιά έγινε σήμερα η ταφή των λειψάνων του εφέδρου ανθυπασπιστή Καταδρομών Στέφανου Τζιλιβάκη ο οποίος θυσιάστηκε στην Κύπρο κατά την εισβολή του Αττίλα το 1974.

Τα λείψανα έφτασαν το πρωί της Κυριακής στην Κρήτη και μεταφέρθηκαν για απόδοση τιμών στο στρατόπεδο «Αποστολάκη», της 1ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών στο Μάλεμε από όπου και έφυγε, πριν σαράντα τρία χρόνια μαζί με άλλους καταδρομείς ως λοχίας Καταδρομών για να υπερασπιστεί την Κύπρο

Εκεί τελέστηκε τρισάγιο στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου.

Από την 1η ΜΑΛ τα λείψανα με πομπή μεταφέρθηκαν στο σπίτι του και από εκεί στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Χαλέπας όπου και τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση.

Τα οστά βρισκόταν σε οστεοφυλάκιο τυλιγμένο με την ελληνική και την Κυπριακή σημαία ενώ τιμές απέδωσε η μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού και στρατιωτικό άγημα με καταδρομείς.

Στέφανα απέστειλαν ο υπουργός ‘Αμυνας Πάνος Καμμένος, ο αναπληρωτής υπουργός Δημήτρης Βίτσας , ο αρχηγός ΓΕΣ Αλκιβιάδης Στεφανίδης , η οικογένειά του και βετεράνοι καταδρομείς.

Την επιμνημόσυνη δέηση τέλεσε ο Μητροπολίτης Κυδωνίας – Αποκορώνου Δαμασκηνός.

Τα οστά εναποτέθηκαν στο κοιμητήριο της Αγίας Φωτεινής εν μέσω τιμητικών βολών από άγημα του στρατού και υπό τους ήχους του Εθνικού Ύμνου από στρατιωτική μπάντα.

Ρέθυμνο: Με κοινωνική εργασία τιμωρήθηκαν μαθητές γυμνασίου λόγω κατάληψης

Ανάστατη είναι η μαθητική κοινότητα του Ρεθύμνου με την εξέλιξη που είχε υπόθεση κατάληψης σχολείου, καθώς τρεις μαθητές τιμωρήθηκαν από το δικαστήριο με 80 μέρες κοινωνική εργασίας ο κάθε ένας.

Ειδικότερα , στον εισαγγελέα είχε προσφύγει στο παρελθόν  διευθυντής γυμνασίου  της πόλης, καθώς οι μαθητές είχαν βάλει λουκέτο στο σχολείο. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η κατάληψη είχε πραγματοποιηθεί από τους μαθητές το περασμένο Οκτώβριο , ωστόσο τα «ΡΝ» δεν στάθηκε δυνατό να επιβεβαιώσουν αν όντως  η κατάληψη αφορούσε  το χρόνο αυτό ή κάποια άλλη σχολική χρονιά.
Το δικαστήριο, που επέβαλε την παραπάνω ποινή στους μαθητές ,έγινε την έγινε την περασμένη Δευτέρα.

Σε ότι αφορά την Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης, σε επικοινωνία που είχαν τα «Ρ.Ν.» μαζί τους, μας ανέφερε ότι ενημερώθηκαν με καθυστέρηση για την υπόθεση αυτή και συγκεκριμένα την ημέρα της απόφασης του δικαστήριο, ενώ τη Δευτέρα θα εκδώσουν σχετική ανακοίνωση.

Πάντως η εκπαιδευτική κοινότητα στην πλειοψηφία της δεν εγκρίνει αυτόν τον τρόπο για την αντιμετώπιση καταλήψεων στα σχολεία, τον οποίοι και χαρακτηρίζει αντιπαιδαγωγικό.

Ανατρέχοντας κανείς στο παρελθόν για την επιβολή ποινών σε μαθητές λόγω καταλήψεων διαπιστώνει πως έχουν επιβληθεί ποινές φυλάκισης 20 ημερών  με τριετή αναστολή σε μαθητές της Λαμίας το 2013,  ενώ σε άλλη περίπτωση στην Θεσσαλονίκη σε πέντε μαθητές επιβλήθηκε η ποινή της επίπληξης   για κατάληψη που πραγματοποίησαν το 2015.

Ρεθυμνιώτικα Νέα

H πολιτική ηγεσία της Ελλάδας για τον θάνατο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη

Πολλά τα συλληπητήρια τηλεγραφήματα από όλο το φάσμα του πολιτικού κόσμου για τον θάνατο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη

Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης

«Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπήρξε από τις πρωταγωνιστικές μορφές της μεταπολεμικής πολιτικής ιστορίας του τόπου μας. Πρωτοεκλεγείς το 1946, υπήρξε μέλος της Εθνικής Αντιπροσωπείας επί έξι δεκαετίες ως βουλευτής, υπουργός, αρχηγός κόμματος και πρωθυπουργός, ενώ με την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας συνελήφθη και ανέπτυξε αντιστασιακή δράση από το εξωτερικό όπου μετέβη στη συνέχεια.

Ως πολιτική και κοινοβουλευτική προσωπικότητα άφησε έντονο το αποτύπωμά του στη δημόσια ζωή με την ενεργό παρουσία του σε κρίσιμες περιόδους της χώρας και με το πάθος της συμμετοχής στα πολιτικά δρώμενα, το οποίο τον χαρακτήριζε. Θερμότατα συλλυπητήρια στην οικογένειά του, ιδιαίτερα στον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Κυριάκο Μητσοτάκη και στην κυρία Ντόρα Μπακογιάννη».

Φώφη Γεννηματά – Πρόεδρος ΠΑΣΟΚ επικεφαλής Δημοκρατικής Συμπαράταξης

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπήρξε σημαντική και ισχυρή προσωπικότητα που σημάδεψε την πολιτική ζωή του τόπου στην μεταπολεμική περίοδο. Παρέμεινε ενεργός μέχρι την τελευταία στιγμή, πιστός στις απόψεις του για την παράταξή του και τη χώρα.

Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.

Δημήτρης Κουτσούμπας ΓΓ ΚΚΕ

Ο γενικός γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας επικοινώνησε με τον πρόεδρο της ΝΔ, Κυριάκο Μητσοτάκη και του εξέφρασε τα συλλυπητήριά του, για την απώλεια του πατέρα του, πρώην πρωθυπουργού και επίτιμου προέδρου της ΝΔ, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Σταύρος Θεοδωράκης επικεφαλής “Ποτάμι”

Με μια ανάρτηση στο twitter ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης, αποχαιρετά τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.

“Καλό ταξίδι ψηλέ. Θα σε θυμόμαστε όρθιο με την κατσούνα σου στα βουνά της ζωής και της Κρήτης. Τα συλλυπητήριά μου σε οικογένεια και φίλους” αναφέρει ο Σταύρος Θεοδωράκης.

Βασίλης Λεβέντης Πρόεδρος Ένωσης Κεντρώων

Ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων κος Βασίλης Λεβέντης εκφράζει την θλίψη του για την απώλεια του παλαίμαχου της πολιτικής Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Μία πολυτάραχη ζωή από την οποία δεν έλειπαν τα λάθη, ο εκλιπών σημάδεψε την εποχή του και είχε πολλούς και πιστούς φίλους, αλλά και πολλούς επικριτές. Εκφράζουμε στην οικογένεια του τα θερμά μας συλλυπητήρια.

Κώστας Καραμανλής Πρώην Πρωθυπουργός

«Με βαθύτατη θλίψη αποχαιρετώ τον πρώην πρωθυπουργό και επίτιμο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.

Ήταν ένας σπουδαίος πολιτικός. Θα τον θυμόμαστε και θα τιμούμε τη μνήμη του για όσα προσέφερε στον Τόπο, κατά τη μακρά και πολυτάραχη διαδρομή του. Για τη συνέπειά του και την πίστη του στη Δημοκρατία και τον Κοινοβουλευτισμό.

Στην οικογένειά του εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια».

“Δωρεάν λασπόλουτρα” στους λιγοστούς ηλικιωμένους κατοίκους του Σκορδαλού, προσφορά του Δήμου Πλατανιά

Με ένα άκρως ειρωνικό μήνυμα ο Ιωάννης Μαρινάκης, κάτοικος Πλατανιά, καταγγέλλει την κατάσταση που επικρατεί με την παροχή νερού στον οικισμό Σκορδαλό του Δήμου Πλατανιά. Όπως αναφέρει, αντί οι υπηρεσίες του δήμου να κοιτάξουν να επιδιορθώσουν τη βλάβη, πρότειναν στους κατοίκους να αφήνουν τις βρύσες ανοικτές “μέχρι να αδειάσει η δεξαμενή”.

Δείτε τι αναφέρει ο κ. Μαρινάκης:

Ένα μεγάλο Μπράβο στον Δήμο Πλατανιά και στις Υπηρεσίες του (ΔΕΥΑΒΑ), για την “Φροντίδα ” στους λιγοστούς ηλικιωμένους κατοίκους του οικισμού Σκορδαλού η Ασκορδαλός, του Δημοτικού Διαμερίσματος Μουσούρων για την παροχή δωρεάν λασπόλουτρων μια εβδομάδα τώρα .

Ένα ευχαριστώ στον Δήμο Πλατανιά και στις αρμόδιες υπηρεσίες για τις φιλικές υποδείξεις τους (μιας και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο όπως μας είπαν) να αφήσουμε τις βρύσες ανοικτές να αδειάσει η Δεξαμενή ώστε να αυτοκαθαριστεί (πληρώνοντας βέβαια το ανάλογο τίμημα)

Δείτε και τις φωτογραφίες: