Ο Αντώνης Κοϊβεράκης είναι ένας από τους πολλούς επισκέπτες του τόπου μας. Δυστυχώς, υπήρξε άλλος ένας από τους πολλούς που διαπιστώνουν ότι αν και τα Χανιά είναι πανέμορφα, υπάρχουν περιοχές που ενώ συγκεντρώνουν χιλιάδες τουρίστες, η κατάσταση στην οποία βρίσκονται είναι πολύ άσχημα. Μία τέτοια περιοχή είναι και η Ήμερη Γραβούσα. Ο κ. Κοϊβεράκης επισκέπτηκε την περιοχή και καταγράφει σε κείμενο και με φωτογραφίες την εικόνα εγκατάλειψης, με ευθύνες και του δήμου αφού τα έσοδα είναι και πολλά και σταθερά. Συγκρίνει τι ισχύει σε άλλες χώρες με μεσαιωνικά κάστρα και ζητά, έστω και τώρα, ολοι οι «αρμοδιοι» Δημοσιοι λειτουργοι ή Ιδιωτες, αιρετοι ή μονιμοι που εκμμεταλευονται την φυσικη ομορφια και το Καστρο και εισπρατουν τα χρηματα να κανουν κατι πριν να ειναι πολυ αργα.

Διαβάστε την επιστολή του:

Προσφατα βρεθηκα επισκεπτης στην Ημερη Γραμβουσα (18/03/2017) απολαμβανοντας την ηλιολουστη μερα και ανεβηκα και στο καστρο, κατι που δεν ειχα κανει για πολλα χρονια. Περαν απο το δεος που αισθανθηκα εβρισκομενος επανω του και προσπαθοντας να σκεφτω πως ζουσαν ανθρωποι σε εκεινη την εσχατια της γης και γνωριζοντας την ιστορια του, βρεθηκα πολυ γρηγορα αντιμετωπος με μια ζοφερη και ασχημη πραγματικοτητα.

Το καστρο ειναι εντελως εγκαταλελημενο…Η φραση αυτη δεν ειναι τυχαια για ενα μερος οπου καθε καλοκαιρι εκατονταδες ανθρωποι ην μερα, ανεβαινουν σε αυτο για να θαυμασουν και την θεα και την ζωντανη ιστορια του.

Η αναβαση στο καστρο γινεται απο ενα υποτυπωδες μονοπατι που καποια στιγμη οριοθετηθηκε απο πετρινα σκαλοπατια αλλα με την παροδο του χρονου αξαλειφθηκαν και καταστράφηκαν απο την δυναμη της φυσης με αποτελεσμα το ανεβασμα να γινεται περισσοτερο βασιζομενος σε υποθεσεις (π.χ. μαλλον απο εδω παω παρα απο εκει..κλπ) παρα σε ενδειξεις του μονοπατιου. Πλησιαζοντας το καστρο το μονοπατι σχεδον χανετε εντελως στους βραχους, αξιζει να σημειωθει οτι η οπτικη οριοθετηση κατα την αναβαση να ειναι ισως σε μερικα σημεια διακριτη..

Αντιθετα ομως με την καταβαση του μονοπατιου, οπου λογο της φυσιολογιας του εδαφους, της κατηφοριας και των χρωματων της πετρας και των φυτων το μονοπατι σχεδον εξαφανιζεται.

Πλησιαζοντας το καστρο και πριν μπεις στον προθαλαμο της πυλης συναντας καλωδια πολυκαιριασμενα να περιδιαβαινουν το μονοπατι συνδεοντας μεταλλικους στυλους απο dexion οπου στηριζουν οτι εχει μεινει απο πλαστικους προβολεις (οπου απο καιρο εχουν καταστραφει) με ολα αυτα να συνδεονται μαζι σε εναν σκουριασμενο ηλεκτρικο πινακα στις παρυφες της τοιχοποιας του καστρου.

Μια μεγαλη ξυλινη ταμπελα ειναι κατεστραμενη πριν μπεις στο καστρο και πεσμενη στην γωνια. Το μονοπατι επιεικως εγκαταλλελημενο χωρις σημανση οπως ειπα, σε οδηγει σε μια σιδερενια πορτα μεσα απο χαλασματα πεσμενων τοιχων αφημενων στον χρονο χωρις συντηρηση να χασκουν πανω απο το κεφαλι των επισκεπτων.

Παιρνοντας την σιδερενια σκουριασμενη πορτα συναντας σκοτεινα δωματια με κατεστραμενες ξυλοπορτες που μπαινοβγαινουν κατσικια(μονιμοι κατοικοι του καστρου) καθως και μια σκουριασμενη πινακιδα (της εφοριας βυζαντινων αρχαιοτητων) πεσμενη στην γωνια που σε ποιο σκουριασμενη καθαρευουσα κατι σε προειδοποιει αλλα δεν ξεχωριζει καποιος τι.

Τρυπες χασκουν στην τοιχοποιεια προερχομενα απο κεραυνους και υδροροευσεις..καμμια σημανση για το τι βλεπει καποιος και γιατι βρισκετε αυτο που βλεπει εκει. Η πισω πλευρα του καστρου που δεν διαθετει τοιχοποιεια καθως ειναι γκρεμος, δεν εχει ουτε ουτε σημανση ουτε προειδοποιηση για τον γκρεμο, ειναι ενας ανοικτος κινδυνος σε οποιον πλησιασει και δεν ξερει απο πριν οτι στο επομενο βημα ειναι 200+ τουλαχιστον μετρα χαος

Η εκκλησια (το μονο χτισμα που φαινετε ορθιο) ειναι πραγματικα ετοιμη να σωριαστει, παραμενουν τα σημαδια επανω της απο κεραυνους και μπαζωματα (απο χερια τσοπανη;) ωστε να μπορει να προφυλαξει τα πιστα κατσικια. Δεξαμενες με τεραστιες σκουριασμενες μπαρες προφυλατουν σχετικα τον επισκεπτη που μπορει φυσικα να χαθει απο την χωρις σημανση προσβαση στο εσωτερικο τους αν καποιος μπει μεσα σε αυτες (υπαρχουν αφυλακτες προσβασεις για να το κανει καποιος).

Δυστυχως η εικονα που εκατονταδες χιλιαδες επισκεπτων αναπαραγουν ειναι μια εικονα εγκαταλειψης. Πετρινες κατοικιες στην παραλια..ερμητικα κλειστες και οπως φαινετε ακριβοπληρωμενες..Πραγματικα οσο πανεμορφο ειναι, και το σημειο, και το νησακι, και το καστρο (ισως απο τα λιγα καστρα που παραμενουν ορθια σε πεισμα των νεοελληνων)…η εικονα της εκαταλειψης ειναι απογοητευτικη!

Αισθανομαι τουλαχιστον ντροπη απεναντι στους χιλιαδες επισκεπτες που θα ερθουν εκει λογο της καμπανιας για τον εξαιρετο τουριστικο προορισμο, αναρρωτομενος τι ακριβως πουλαμε στους τουριστες οταν τους ζηταμε να ερθουν εκει.

1. Πουλαμε την εικονα του Μπαλου απο ψηλα με απαραδεκτη φυλαξη και προστασια;
2. Πουλαμε την αναδειξη μνημειου ενος Βενετσιανικου καστρου;
3. Πουλαμε ενημερωση για τοπο και την ιστορια του;

Αν καποιος εχει ταξιδεψει στο εξωτερικο τα αντιστοιχα καστρα (Μαλτα/Ιταλια/Ισπανια κλπ) θα δει οτι αυτα ειναι αριστα συντηρημενα, οι χωρες υποδεχονται και σεβονται αυτους που πηγαινουν εκει (ωστε φυσικα να ζητουν και τον αντιστοιχο σεβασμο προς τους χωρους επισκεψης αντιστοιχα απο τους επισκεπτες). Ειναι παραδοξο το συγκεκριμενο καστο να μεινει απειραχτο απο τους εχθρους του και να καταστρεφετε απο την σημερινη αδιαφορια (η εγκληματικη αμελεια ειναι κατι που θα ερευνηθει στο μελλον).

Ολοι γνωριζουν, οτι καθε επισκεπτης μεσω του εισητηριου στο καραβακι πληρωνει 1 ευρω για το καστρο και με προχειρους υπολογισμους καθε χρονο θα πρεπει να εισπρατονται περιπου 750.000 ευρω και τα τελευταια 15 χρονια που λειτουργει αυτος ο τροπος τουρισμου π.χ. 5000 ατομα τη μερα 5 μηνες φουλ εκμεταλευση με 30 μερες επιεικως 750000 ευρω καθε χρονο..αμμεσα εισπρατωμενα απο τον δημο/λιμενικο ταμειο/αρμοδιους…αν υποθεσουμε οτι η εκμμεταλευση γινεται για περιπου 15 χρονια μιλαμε για περιπου 11 εκατομυρια.

Αναρρωτιεμαι λοιπον ποσο δυσκολο ειναι να.

1. Να δημιουργηθει σωστο με σημανση μονοπατι απο την παραλια εως το καστρο.
2. Να συντηρηθουν οι τοιχοποια του καστρου που καταρεει απο το νερο και την πολυκαιρια και ειναι επικινδυνη να καταρευσει σε ορισμενα σημεια (εκτος απο εκεινα που εχουν ηδη καταρευσει).

3. Να ανοικτουν και να αναδεικτουν τα μονοπατια εντος του καστρου.

4. Να αναστηλωθει η εκκλησια του καστρου.
5. Να κλειστουν οι ξυλινες πορτες που χασκουν ασυντηρητες και ανοικτες στο εσωτερικο του καθως και να καθαριστει ο χωρος εντος των τειχων.
6. Να μπει σημανση για τον γκρεμο που βρισκετε στο πισω μερος του καστρου
7. Να μπει σημανση/ενημερωση για το τι ειναι αυτο που βλεπει ο επισκεπτης και πως μπορει να συνησφερει στην συντηρηση / σεβασμο του.

Με ολο τον σεβασμο προς καθε αρμοδιο αναρρωτιεμαι ποια θα ειναι η επισημη θεση τους (ολων χωρις εξαιρεση, Δημου, Λιμενικου ταμειου, Εφοριας αρχαιωτητων, ξεναγων, οδηγων εκδρομων, ναυτιλιακων κλπ) οταν θα συμβει ενα ατυχημα (ή γιατι θα καταρευσει κατι απο το καστρο ή γιατι θα πεσει καποιος απο τον γκρεμο) απεναντι στο διεθνες ρεζιλικι (και τις ποινικες ευθυνες..εγκληματικη αμελεια) που θα αντιμετωπισει.

Φυσικα η ευκολη λυση, να κλεισει καποιος τον χωρο γιατι ειναι επικινδυνος δεν ειναι η ποιο σωστη, λογισμενος οτι στην τσεπη παραμενουν τα 11 εκατομυρια περιπου εισπραξεις που επρεπε να χρησιμοποιηθουν για την αναδειξη του μνημειου..και οχι για το κλεισιμο του και που φυσικα και φετος θα συνεχισουν να εισπρατονται.

Πραγματικα ολοι οι «αρμοδιοι» Δημοσιοι λειτουργοι ή Ιδιωτες αιρετοι ή μονιμοι που εκμμεταλευονται την φυσικη ομορφια και το Καστρο και εισπρατουν τα χρηματα , μπορουν και θα πρεπει να κανουν κατι πριν ειναι πολυ αργα..(οχι για το καστρο αυτο θα ζει εκει για αιωνες ακομα) οσο για την εικονα μιας χωρας που αυτοκαταργειται..

Με τιμη

Κοϊβερακης Αντωνιος Φαρμακιδου

Η Κατερίνα Βουτετάκη, παραιτήθηκε σχετικά πρόσφατα από τη θέση της Γραμματέας του Δημοτικού Συμβούλου Χανίων λόγω της μεγάλης αργοπορίας και απραξίας του Δήμου Χανίων στο θέμα των αστέγων. Μετά και από αυτή την παραίτηση υπήρξε κάποια κινητικότητα εκ μέρους του Δήμου. Πλέον όμως δεν υπάρχει κάποια άλλη θέση στο Δ.Σ. για να παραιτηθεί μπας και ευαισθητοποιηθεί ο Δήμος Χανίων για το θέμα των αδέσποτων.

Με αφορμή μία φωτογραφία που δημοσιεύτηκε σε ειδησεογραφικό πρακτορείο στην οποία κουτάβι βρίσκεται στα επείγοντα του νοσοκομείου Χανίων η Κατερίνα Βουτετάκη μιλά, ως απλή εργαζόμενη πλέον στο νοσοκομείο Χανίων, για το οξυνόμενο πρόβλημα με τα αδέσποτα, την ανευθυνότητα των συμπολιτών μας που βρίσκουν την εύκολη λύση και εγκαταλείπουν τα ζώα τους σε δημόσιους χώρους, από πλατείες, σχολεία αλλά και στην αυλή του νοσοκομείου και την απουσία ευαισθητοποίησης και την έλλειψη φροντίδας των αδέσποτων ζώων από πλευράς του Δήμου Χανίων στον οποίο ανήκει η αρμοδιότητα, από το νόμο, για την περίθαλψή τους.

Το πρόβλημα, σημειώνει η Κατερίνα Βουτετάκη, δεν είναι το αδέσποτο που βρέθηκε στα επείγοντα αλλά η ανυπαρξία του κράτους. Και αναρωτιέται:

«Μήπως τελικά η λύση για να κινητοποιηθούν οι αρμόδιοι και να ξυπνήσουν από το λήθαργο, είναι να μην τους επιτρέπουμε να προσπεράσουν αδιάφορα τα αδέσποτα αλλά να αφήνουμε στην πόρτα του Δημαρχείου όλα αυτά τα ζώα που βρίσκουμε εγκαταλελειμμένα, άρρωστα ή τραυματισμένα; Μήπως έτσι τα βοηθήσουν;»

Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή της:

Μετά το δημοσίευμα σε ειδησεογραφικό πρακτορείο στις 22-3-17 και τη φωτογραφία του κουταβιού στο διάδρομο του Νοσοκομείου Χανίων και συγκεκριμένα στα ΤΕΠ θα ήθελα να σχολιάσω την κατάσταση με τα αδέσποτα ζώα που επικρατεί στο Δήμο μας και ειδικότερα στο Νοσοκομείο Χανίων.

Ίσως η συγκεκριμένη φωτογραφία να έχει κάποιο χιούμορ σε αντίθεση με κάποια άλλη που θα απεικόνιζε ένα ζώο νεκρό, χτυπημένο από αυτοκίνητο ή δηλητηριασμένο να σφαδάζει έξω από τα Επείγοντα του Νοσοκομείου, ή ένα ζώο εγκαταλελειμμένο, τραυματισμένο και αβοήθητο όπως όλα αυτά τα κουτάβια που παρατούν διάφοροι ανεύθυνοι σε κούτες στην αυλή του Νοσοκομείου.

Θα περίμενε λοιπόν κανείς να γίνεται λόγος για την εγκατάλειψη, την ανευθυνότητα ορισμένων συμπολιτών μας που αφήνουν τα ζώα τους απροστάτευτα σε όλους τους δημόσιους χώρους από πλατείες, δρόμους, παραλίες και αυλές σχολείων μέχρι ακόμα και πεταμένα σε κάδους απορριμμάτων.

Θα περίμενε λοιπόν κανείς να γίνεται λόγος για την απουσία ευαισθητοποίησης και την έλλειψη φροντίδας των αδέσποτων ζώων από πλευράς του Δήμου Χανίων στον οποίο ανήκει η αρμοδιότητα, από το νόμο, για την περίθαλψή τους. Πέρα από την εμμονή στη γραφειοκρατία σχετικά με το ζήτημα αυτό, αναρωτιέμαι ποιες είναι οι ενέργειες που έγιναν όλα τα τελευταία χρόνια.

Ας θυμίσω κάποια ενδεικτικά γεγονότα που συνέβησαν κατά τη θητεία της παρούσας δημοτικής αρχής:

– Το Νοέμβριο του 2014 εκπονήθηκε ένα πρόγραμμα στειρώσεων σε αδέσποτα ζώα από ιδιώτες κτηνιάτρους μέσω του Δήμου.Είχε διάρκεια μόνο  μια εβδομάδα. Μετά τίποτα… (!!!)

– Το 2015 δεν έγινε ούτε μια στείρωση. Το απόλυτο τίποτα!!!

– Το καλοκαίρι του 2016 υπήρξε κάποιο, πολύ μικρό, πρόγραμμα για τραυματισμένα ζώα μέσω του Δήμου και ιδιωτών κτηνιάτρων  και τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς έγιναν κάποιες στειρώσεις μέσω του Δήμου με τη βοήθειας εθελόντριας κτηνιάτρου, η οποία ήρθε από το εξωτερικό γι αυτό το σκοπό. Επίσης τον Ιανουάριο του 2017 για άλλες τρεις μέρες από εθελόντρια από το εξωτερικό όπου στειρώθηκαν περίπου 75 αδέσποτα ζώα από τα 180 της διαρκώς αυξανόμενης λίστας αναμονής.

Κάποια από τα ερωτήματα που τίθενται είναι τα παρακάτω:

Γιατί δεν λειτουργεί το δημοτικό κτηνιατρείο, ώστε να υπάρχουν σταθερά κτηνιατρικές πράξεις, ενώ είναι έτοιμο και ενώ έχει προσληφθεί κτηνίατρος;

Γιατί το όλο ζήτημα της περίθαλψης έχει αφεθεί στις πλάτες των εθελοντών;

Σε τι βαθμό υπάρχει η παρουσία του Δήμου στη σίτιση, τη μεταφορά σε κτηνίατρο όταν υπάρχει ανάγκη, το χώρο φιλοξενίας κατά την αποθεραπεία τους μετά από επέμβαση ή κατά την ασθένειά τους, στην κάλυψη της ιατροφαρμακευτικής τους περίθαλψης, την αποπαρασίτωση, τον εμβολιασμό, τις ενέργειες για την υιοθεσία τους;

Ποιες ενέργειες έχουν γίνει για την ευαισθητοποίηση των πολιτών σε θέματα εγκατάλειψης, κακοποίησης, δηλητηριάσεων και θανατώσεων ζώων;

Πώς να αλλάξει η κατάσταση της απρονοησίας και της απουσίας μέριμνας από πλευράς δημοτικής αρχής, αφού κανείς από αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις δεν κατανοεί το πρόβλημα, αφού κανείς δεν κόπιασε ποτέ (ούτε σωματικά, ούτε οικονομικά, ούτε ψυχικά) για αυτά τα ζώα που δεν φταίνε σε τίποτα και δεν επέλεξαν να είναι αδέσποτα; Πως να αλλάξει η κατάσταση από τη στιγμή που όσοι παίρνουν αποφάσεις ούτε καν τα βλέπουν αλλά απλά τα προσπερνούν; Επειδή τα ζώα δεν ψηφίζουν;

Γιατί ο Δήμος αφού δεν μπορεί να μπει στη διαδικασία να σκεφτεί, να προγραμματίσει, να δράσει (άραγε ποιες δράσεις έχει κάνει πέρα από ανούσιες και αναποτελεσματικές συσκέψεις), δεν φροντίζει να παίρνει έτοιμες λύσεις από άλλους πιο “ανεπτυγμένους” και ευαίσθητους Δήμους (όπως π.χ. ο Δήμος Κερκυραίων) και να αντιγράψει τις πρακτικές τους;

Μήπως τελικά η λύση για να κινητοποιηθούν οι αρμόδιοι και να ξυπνήσουν από το λήθαργο, είναι να μην τους επιτρέπουμε να προσπεράσουν αδιάφορα τα αδέσποτα αλλά να αφήνουμε στην πόρτα του Δημαρχείου όλα αυτά τα ζώα που βρίσκουμε εγκαταλελειμμένα, άρρωστα ή τραυματισμένα; Μήπως έτσι τα βοηθήσουν;

Μήπως οι ιδιώτες πρέπει να ασκήσουν πίεση στο Δήμο για να αναλάβει τις υποχρεώσεις του;

Μήπως κάποιοι δημότες πρέπει να στηρίξουν με την ενεργή συμμετοχή τους το έργο των λιγοστών εθελοντών που έχουν πια εξουθενωθεί;

Το σίγουρο πάντως είναι ότι το κουτάβι της φωτογραφίας, που είχε εγκαταλειφθεί στο νοσοκομείο την προηγούμενη μέρα, ΔΕΝ ήξερε ότι βρέθηκε στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών και ότι εκει θα συναντούσε κάποιους άρρωστους ανθρώπους και θα γινόταν διάσημο με τη φωτογράφησή του.

Τέλος, η απάντηση του Διοικητή του Νοσοκομείου Χανίων στο σχετικό δημοσίευμα, ελπίζω να διαβαστεί από τους αποκλειστικά υπεύθυνους για την κατάσταση αυτή και να τους ταρακουνήσει για να προχωρήσουν σε ενέργειες άμεσα.

Κατερίνα Βουτετάκη εργαζόμενη στο Νοσοκομείο Χανίων