25.8 C
Chania
Thursday, October 3, 2024

Μάρδας στο ΣΚΑΪ: Ξεκινάει εκστρατεία προπαγάνδας κατά της δραχμής

Εκστρατεία «για τα όσα ακούγονται περί ευρώ ή δραχμής» αναμένεται να ξεκινήσει μέσα στο επόμενο διάστημα, καθώς, σύμφωνα με τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, Δημήτρη Μάρδα, «υπάρχει σε εξέλιξη μια καμπάνια υπέρ της δραχμής με πολλές ανακρίβειες και λάθη».

Η καμπάνια επί της ουσίας θα επιχειρηματολογεί κατά της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα, καθώς σύμφωνα με τον κ. Μάρδα, «την εικοσαετία 1980-2000 η δραχμή έχασε επτά φορές αξία της σε σχέση με το δολάριο και μετά βίας οι εξαγωγές διπλασιάστηκαν».

Μιλώντας στην πρωινή ενημερωτική εκπομπή του ΣΚΑΪ και απαντώντας σε ερώτηση για το αν υπήρχε εναλλακτικό σχέδιο δραχμής, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών ήταν κατηγορηματικός λέγοντας ότι «σε επίπεδο κυβερνητικής  πολιτικής τέτοιες συζητήσεις δεν έγιναν ποτέ» και πρόσθεσε: «Αν γίνονταν θα το μαθαίνατε». Ο ίδιος ξεκαθάρισε: «Οποιαδήποτε τέτοια μεθόδευση θα με βρει αντίθετο. Όλη η προσπάθεια που κάνουμε είναι εντός ευρώ”.

Κληθείς να σχολιάσει τα όσα γράφονται στον Τύπο σχετικά με τον πρώην υπουργό Γ. Βαρουφάκη, για «plan B», «υποκλοπές ΑΦΜ» και «παράλληλο νόμισμα», απάντησε: «Δε μπορώ να το φανταστώ. Κάπου πρέπει να μαζευτούμε σε διάφορες δηλώσεις. Μπορεί ο καθένας με το επιτελείο του να ετοίμαζε ό,τι θέλει. Το τι ετοίμαζε όμως το επιτελείο ενός υπουργού δεν αποτελεί κυβερνητική πολιτική».

Παράλληλα ο Δ. Μάρδας εκτίμησε πως τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν για τις επιχειρήσεις από τα capital controls θα αντιμετωπισθούν μετά τα μέτρα που ανακοινώθηκαν, και συγκεκριμένα τη μεταβίβαση στις τράπεζες της αρμοδιότητας για την έγκριση συναλλαγών έως το ποσό των 100.000 ευρώ.

Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών τόνισε ότι η κυβέρνηση έχει γνώση των προβλημάτων που υπάρχουν και ζήτησε συγγνώμη από τους συνταξιούχους και τους επιχειρηματίες για την ταλαιπωρία που υπέστησαν τις προηγούμενες εβδομάδες.

topontiki.gr

Σοκαριστικό βίντεο και φωτογραφίες από το φεστιβαλ σφαγής φαλαινών Grindadráp στα νησία Φαρόε

Τα νησιά Φερόε, ένα μικρό νησιωτικό κράτος ανάμεσα στην Ισλανδία και τη Νορβηγία, τα γνωρίσαμε πρόσφατα από τις δυο απανωτές ήττες της Εθνικής μας στο ποδόσφαιρο. Όμως όπως φαίνεται, κάποιες από τις συνήθειές τους είναι άκρως σοκαριστικές πέρα από την μικρή τους κοινωνία. Όπως για παράδειγμα ο τρόπος με τον οποίον ασκούνται στο «ψάρεμα» της φάλαινας. Το οποίο, όπως φαίνεται και από το βίντεο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και «γενοκτονία» της φάλαινας.

Tο ετήσιο φεστιβάλ grindadráp, όπως ονομάζεται, έγινε χτες στα νησιά Φαρόε. Οι ψαράδες αποκλείουν ουσιαστικά τις φάλαινες στην ακτή, και μετά οι ντόπιοι μπάινουν μέσα στη θάλασσα και τις αποτελειώνουν.

Οι φωτογραφίες δώθηκαν στη δημοσιότητα από την οργάνωση Sea Sheperd Global, οι οποίοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να εναντιωθούν σ” αυτού του είδους την πρακτική. Μια πρακτική βέβαια που για τους κατοίκους των νησιών μοιάζει απόλυτα αποδεκτή, καθώς ασκείται σχεδόν ίδια και απαράλλακτη από τον 16 αιώνα.

Με βάρκες και ταχύπλοα παγιδεύουν τις φάλαινες αυτές και τις οδηγούν δια της βίας στην ακτή, όπου εκεί αναλαμβάνουν οι κάτοικοι να τις σφάξουν και να τις σύρουν στην στεριά. Την συγκεκριμένη ημέρα υπολογίζεται ότι βρήκαν τον θάνατο πάνω από 150 φάλαινες, και σύμφωνα με τις ανακοινώσεις των ακτιβιστών ήταν ίσως η πιο αιματηρή ημέρα στα νησιά για την φετινή χρονιά.

Όπως και να έχει πάντως αυτός ο τρόπος ψαρέματος δεν απαγορεύεται από τους νόμους της χώρας, αλλά το συγκεκριμένο φεστιβάλ έχει προκαλέσει τη διεθνή κατακραυγή. Και όπως βλέπουμε και στο βίντεο, με τους κατοίκους -μεταξύ αυτών και παιδιά-, πρόκειται για μία παράδοση που δύσκολα θα σπάσει στα χρόνια που θα έρθουν.

Δείτε το βίντεο:

[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=ep2-_ofP19Q”]

 

Σενάρια για πρόωρες εκλογές, κυβέρνησης ειδικού σκοπού και διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ

Πρόωρες εκλογές, διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, κυβέρνηση ειδικού σκοπού, είναι τα σενάρια που επικρατούν και προβληματίζουν καθώς το πολιτικό σκηνικό παραμένει ρευστό δεδομένου ότι υπάρχει ρήγμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας παρά τις παραινέσεις των πολιτικών αρχηγών, την Παρασκευή, κατά τη διάρκεια του γεύματος που τους παρέθεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, δεν προέβη σε καμία δέσμευση πως δεν θα προχωρήσει στην προκήρυξη πρόωρων εκλογών.

Το κλίμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ είναι τεταμένο, κάτι που ασκεί πίεση στον Πρωθυπουργό ο οποίος φέρεται αποφασισμένος να καταφέρει συμφωνία με τους δανειστές έως τις 20 Αυγούστου και να αποφύγει στο αίτημα ενός νέου δανείου – γέφυρα που πιθανότατα θα έφερνε μαζί του νέα προαπαιτούμενα και όπως είναι λογικό νέες αντιδράσεις.

Παράλληλα αναλυτές εκτιμούν ότι ο κ. Τσίπρας δεν πρόκειται να υποκύψει στις πιέσεις των ανταρτών στο εσωτερικό του κόμματος προειδοποιώντας τους, μέσω συνεργατών του, πως είτε να συνταχθούν με τη γραμμή του κόμματος ή να παραιτηθούν.

Επίσης ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς σε συνέντευξή του το Σάββατο στην ΕΡΑ1 δήλωσε πως η κυβέρνηση έχει τρεις δυνατότητες. «Να κυβερνήσει με τον τρόπο που το κάνει τώρα, κάτι που δεν φαίνεται να αντέχει, να ξαναενσωματωθούν οι διαφωνούντες , πράγμα που είναι δύσκολο ή να ερωτηθεί ο λαός…Κάποια στιγμή θα οδηγηθούμε σε εκλογές, αν το κομμάτι της συμπολίτευσης δεν αλλάξει θέσεις , αναφορικά με τα προαπαιτούμενα της συμφωνίας , ή δεν παραδώσουν τις θέσεις τους και η Κεντρική Επιτροπή θα αποφασίσει ποτέ και με ποιόν τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάει σε συνέδριο».

Και ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς δήλωσε μιλώντας το Σάββατο στην εφημερίδα «Επένδυση» ότι «η χώρα δεν μπορεί να προχωρήσει με κυβέρνηση μειοψηφίας. Χρειάζεται μία καθαρή, ισχυρή λύση».

Υπό αυτά τα δεδομένα φαίνεται ότι αποκλείεται το ενδεχόμενο συγκρότησης κυβέρνησης ειδικού σκοπού, καθώς κάτι τέτοιο θα σήμαινε ήττα και πολιτική φθορά για τον κ. Τσίπρα.

Αντίθετα ενισχύεται το σενάριο των πρόωρων εκλογών αμέσως μετά το ξεκαθάρισμα του εσωκομματικού τοπίου μετά και το συνέδριο του κόμματος το Σεπτέμβριο.

Οι κινήσεις πρέπει να γίνουν γρήγορα, λένε άνθρωποι που ξέρουν, καθώς οι επιπτώσεις από τα σκληρά μέτρα θα αρχίζουν να γίνονται αισθητές και η κυβέρνηση θα χάσει τη δυναμική, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, που έχει τώρα.

Μάλιστα ο μικρής κλίμακας ανασχηματισμός που έγινε προ ημερών ενισχύει αυτό το σενάριο καθώς δεν φάνηκε να υπάρχει μακροπρόθεσμος σχεδιασμός.

Έτσι δεν αποκλείεται ο κ. Τσίπρας, εάν επιτύχει τη σύναψη συμφωνίας με τους δανειστές να προκηρύξει εκλογές μετά το Δεκαπενταύγουστο προλαμβάνοντας πιθανές κινήσεις της Αριστερής Πλατφόρμας να παρουσιάσει κάποιο σχέδιο, το οποίο θα μπορούσε να έχει απήχηση, αλλά και να προχωρήσει σε αυτόνομη κάθοδο σε τυχόν εκλογές.

Ακόμη εκτιμάται ότι στο συνέδριο του κόμματος τον Σεπτέμβριο θα επιδιωχθεί η εκλογή νέων συνέδρων, άνοιγμα στην κοινωνία με την ανακοίνωση ενός νέου προγραμματικού συμβολαίου και την πίεση προς την Αριστερή Πλατφόρμα να αποφασίσει εάν θα παραμείνει να υλοποιήσει τις αποφάσεις ή να κινηθεί εκτός ΣΥΡΙΖΑ.

Σε αυτό το σενάριο ο Πρωθυπουργός μπορεί να έχει προκαλέσει «τεχνητή» διάσπαση στο κόμμα και αν μάλιστα έχει καταφέρει μια διευθέτηση του δημόσιου χρέους με τους εταίρους να την κεφαλαιοποιήσει προχωρώντας σε εκλογές στα τέλη Οκτωβρίου ή τον Νοέμβριο περίοδο που θα διεξάγονται εκλογές και σε χώρες όπως την Ισπανία και την Πορτογαλία.

Το σενάριο της καθυστέρησης των εκλογών πέραν του 2015 φαίνεται ότι δεν μπορεί να σταθεί, αφού ο κ. Τσίπρας είναι «δέσμιος» να ζητεί την έγκριση της αντιπολίτευσης.

Μάλιστα σε δημοσίευμά της η Realnews σε άρθρο της με τίτλο «7 κινήσεις Τσίπρα στη σκακιέρα» η εφημερίδα «αποκαλύπτει» τι σχεδιάζει ο πρωθυπουργός για να αλλάξει το σκηνικό και δημοσιεύει την «ατζέντα των αλλαγών».

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ οι επτά κινήσεις είναι:

1. Συμφωνία με τους δανειστές έως 17 Αυγούστου – 2. Εκτακτο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβριο – 3. Πρόωρες κάλπες τέλη φθινοπώρου ή, το αργότερο, την άνοιξη – 4. Καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής – 5. Σημαντικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα – συνταγματική αναθεώρηση – 6. Στοχευμένες δράσεις για στήριξη των πιο αδύναμων κοινωνικά ομάδων – 7. Αμεση προσέλκυση ξένων επενδύσεων για να αντισταθμιστούν οι υφεσιακές τάσεις”.

Ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι που ποντάρουν στη δημιουργία μιας κυβέρνησης ειδικού σκοπού.

Όπως μεταδίδει το «Βήμα της Κυριακής» ο Πρωθυπουργός κατά το γεύμα με τους πολιτικούς αρχηγούς στο Προεδρικό Μέγαρο την Παρασκευή φέρεται να είπε πως το κύριο μέλημά του είναι η ολοκλήρωση της συμφωνίας έως τις 18 Αυγούστου και στη συνέχεια η προώθηση των επ΄μεων αναγκαίων νομοθετικών ρυθμίσεων. Σύμφωνα πάντα με την ίδια πηγή, σημείωσε πως χωρίς συμφωνία για το χρέος δεν υπάρχει βάση για τη διεξαγωγή εκλογών τους επόμενους μήνες. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το οποίο επικαλείται απόψεις κοινοβουλευτικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, αφότου γίνουν οι όποιες συζητήσεις σε κομματικά όργανα, το βήμα που αναμένεται να γίνει είναι ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης ειδικού σκοπού, πιθανότατα με τον κ. Τσίπρα επικεφαλής, με διευρυμένη όμως πολιτική νομιμοποίηση και τη στήριξη από τη Βουλή και με τη συμμετοχή μη πολιτικών προσώπων χωρίς κομματική ιδιότητα.

Οι πηγές που επικαλείται, χωρίς να κατονομάζει, η εφημερίδα, έχουν διατυπώσει και σχετικές εισηγήσεις και επισημαίνουν πως κάτι τέτοιο θα είναι εφικτός έπειτα από διαβούλευση με άλλα κόμματα τα οποία υπό όρους δεν θα έφερναν εμπόδια. Μάλιστα σημειώνουν πως ο χρονικός ορίζοντας μιας τέτοιας κυβέρνησης θα φθάνει ως τις αρχές του 2016.

huffingtonpost.gr

Επιστολή Βαλαβάνη στο Πρώτο Θέμα για τις αναλήψεις που έκαναν ξαδέλφια της

Απάντηση σε δημοσίευμα του Πρώτου Θέματος, το οποίο συσχετίζει ανάληψη συγγενών της Νάντιας Βαλαβάνη με εκείνη, δίνει η πρώην υπουργός με επιστολή της στην εφημερίδα.

Η Νάντια Βαλαβάνη κάνει λόγο για στοχευμένη επίθεση στο πρόσωπό της και χαρακτηρίζει «γελοία και απαράδεκτη» την προσπάθεια σύνδεσης της με τραπεζικές κινήσεις ή ενέργειες συγγενών της επιχειρηματιών, με τους οποίους -όπως λέει- έχει χρόνια να επικοινωνήσει.

Μετά το θέμα που έχει προκληθεί με ανάληψη της μητέρας της, το σημερινό φύλλο του Πρώτου Θέματος φιλοξενεί ρεπορτάζ σύμφωνα με το οποίο ένας ανιψιός και ένας ξάδελφος της πρώην υπουργού έκαναν αναλήψεις σημαντικών χρηματικών ποσών από τράπεζες του Ηρακλείου πριν την επιβολή των capital controls. Σύμφωνα με την εφημερίδα ο ένας εκ των δύο πήρε 120 χιλ. ευρώ μόλις μία ημέρα πριν από το κλείσιμο των τραπεζών. Αν και οι ίδιοι υποστηρίζουν στην εφημερίδα, ότι δεν είχαν εσωτερική πληροφόρηση από την υπουργό και ότι τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν σε επιχειρηματικές συναλλαγές τους, το Πρώτο Θέμα κυκλοφορεί με τίτλο «Σήκωσαν πολλά λεφτά και τα ξαδέλφια της Βαλαβάνη».

Η πρώην υπουργός απέστειλε επιστολή στην εφημερίδα με την οποία επισημαίνει τα εξής:

«Κύριε Διευθυντά

Η στοχευμένη επίθεση στο πρόσωπό μου συνεχίζεται από την εφημερίδα σας. Με αφορμή και τα ψευδέστατα, συκοφαντικά και δυσφημιστικά σημερινά δημοσιεύματα της, δηλώνω κατηγορηματικά:

α) Είναι το λιγότερο γελοία και βέβαια απαράδεκτη η προσπάθεια σύνδεσης μου με τραπεζικές κινήσεις ή ενέργειες συγγενών μου επιχειρηματιών, με τους οποίους έχω χρόνια να επικοινωνήσω. Οι ίδιοι άλλωστε δηλώνουν στην εφημερίδα σας ότι δεν είχαν σχέση μαζί μου, δεν έλαβαν καμία πληροφόρηση από μένα και οι δοσοληψίες με τις τράπεζές τους αποτελούσαν την δική τους συνήθη επαγγελματική πρακτική. Ο τίτλος ωστόσο του σημερινού κειμένου στην εφημερίδα σας, συμπεριλαμβανομένου και του εξωφύλλου, υπονοεί τα αντίθετα.

β) Είναι απολύτως ανακριβή όσα γράφτηκαν στο ηλεκτρονικό «Π.Θ.» την Τρίτη 21.7.2015 με αφορμή τηλεοπτική συνέντευξή μου, περί δήθεν επιβεβαίωσης εκ μέρους μου ότι η μητέρα μου επικαλέστηκε τ’ όνομά μου κατά τη διάρκεια τραπεζικής της συναλλαγής. Υπάρχει ηλεκτρονική καταγραφή της συνέντευξης και αυτό που γράφτηκε στην εφημερίδα σας, δεν προκύπτει από πουθενά.

γ) Είναι εξίσου αναληθής ο ισχυρισμός στη σημερινή έντυπη έκδοση ότι στην εν λόγω συνέντευξη επιβεβαίωσα (!) το ρεπορτάζ του «Π.Θ». Αντιθέτως, στην τηλεοπτική συνέντευξη επανέλαβα όσα δήλωσα την προηγούμενη Κυριακή για την τερατώδη, σε σχέση με την πραγματικότητα, παραποίηση των γεγονότων στην οποία προβήκατε:

1.Η μητέρα μου, που διαχειρίζεται ανέκαθεν η ίδια τα περιουσιακά της στοιχεία, έσπασε προθεσμιακή κατάθεση της 100.000 ευρώ, όπως τη διαβεβαίωναν στην τράπεζα ότι μπορούσε να κάνει ανά πάσα στιγμή. Κι αυτό το έκανε στις 18/6/2015,  δηλαδή  10 ημέρες πριν από τα capital controls και όταν διαφαινόταν θετική εξέλιξη για επίτευξη συμφωνίας με τους δανειστές – κι όχι μια βδομάδα αργότερα, στις 25.7.2015, όπως διατεινόταν η εφημερίδα σας.

2. Η ίδια παρέλαβε από την τράπεζα αυτοπροσώπως το συγκεκριμένο ποσόν, αντί να …της τα στείλουν σπίτι με τραπεζικό υπάλληλο, όπως ισχυρίστηκε η εφημερίδα σας. Ο λογιστής της ενημέρωσε το διευθυντή του υποκαταστήματος της «Εθνικής» για την ανάληψη του συγκεκριμένου ποσού μια μέρα πριν, όπως είναι η συνήθης πρακτική.

3. Και βέβαια εγώ, που ουδέποτε είχα οποιαδήποτε σχέση με τη διαχείριση των χρημάτων της, δεν είχα ιδέα ούτε οποιαδήποτε σχέση με τα παραπάνω, γιατί δεν υπήρχε λόγος να το πληροφορηθώ: Έτσι διαχειριζόταν η μητέρα μου ανέκαθεν ό,τι της ανήκει. Γι αυτό και δεν είχα, βέβαια, επικοινωνία με οποιονδήποτε τρόπο με οποιονδήποτε τραπεζικό σχετικά με τα οικονομικά της μητέρας μου. Εσείς εξακολουθείτε να αρνείστε να αποκαταστήσετε την πραγματικότητα και συνεχίζετε να ισχυρίζεστε ψευδώς ακόμα και για το ύψος του ποσού, ότι ήταν 200.000.

δ) Τα παραπάνω αποτελούν απόδειξη της μεθοδευμένης στόχευσης της εφημερίδας σας για τη σπίλωση της τιμής και της υπόληψης μου, μακράν και πέραν ενός ελάχιστου αντικειμενικού στοιχείου. Σ΄ αυτή την προσπάθεια στοιχίζεται και το επιεικώς κατάπτυστο άρθρο του συνεργάτη σας Δ. Δανίκα, μια επίθεση μίσους όσον αφορά στο πρόσωπο μου. Και αυτό επειδή η υποτιθέμενη «καταλυτική» κριτική του δεν συνάπτεται με οποιοδήποτε συγκεκριμένο, υπαρκτό ή πάντως καταγεγραμμένο γεγονός, αλλά κινείται στη βάση υποθέσεων και αυθαίρετων εκτιμήσεων, στο έδαφος παραποίησης της πραγματικότητας, στην οποία έχει πρωταγωνιστήσει η εφημερίδα σας.

ε) Έχετε κατ΄ επανάληψη παραβιάσει, όσον αφορά το πρόσωπο μου, τόσο τις αρχές του Κώδικα Επαγγελματικής, Ηθικής και Κοινωνικής Ευθύνης των δημοσιογράφων, μελών της ΕΣΗΕΑ, όσο και της Διακήρυξης του Μπορντώ του 1954 και της Διακήρυξης των Υποχρεώσεων και Δικαιωμάτων των Δημοσιογράφων στο Συνέδριο του Μονάχου το 1971.

στ) Έχετε παραβιάσει την απορρέουσα από το καθήκον αληθείας αρχή του «αναγκαίου προ-ελέγχου» – όπου ως έλεγχος νοείται η, αναγκαία, προσπάθεια του δημοσιογράφου να εξακριβώσει, να διασταυρώσει, να επαληθεύσει ή να διαψεύσει, το περιεχόμενο μιας είδησης -, πράγμα το οποίο δεν έχετε πράξει όσον αφορά τα συγκεκριμένα δημοσιεύματα σας.

ζ) Έχετε παραβιάσει την αρχή της «αναγκαίας αντιστοιχίας μεταξύ τίτλου και περιεχομένου» τόσο στην έντυπη έκδοση της προηγούμενης Κυριακής, 19.7.2015 όσο και στην αντίστοιχη σημερινή (26.7.2015). Σύμφωνα με το άρθρο 1 του Κώδικα Επαγγελματικής, Ηθικής και Κοινωνικής Ευθύνης των δημοσιογράφων, μελών της ΕΣΗΕΑ, «ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει να σέβεται και να τηρεί το διακριτό της είδησης, του σχολίου και του διαφημιστικού μηνύματος, την αναγκαία αντιστοιχία τίτλου και κειμένου και την ακριβή χρησιμοποίηση φωτογραφιών, εικόνων, γραφικών απεικονίσεων ή άλλων παραστάσεων».

Θα πρέπει δηλ., σύμφωνα και με την παρ. 5 του άρθρου 5 του ΠΔ 77/2003, που αφορά την κύρωση του «Κώδικα Δεοντολογίας Ειδησεογραφικών και άλλων Δημοσιογραφικών και Πολιτικών Εκπομπών», που καταρτίστηκε από το ΕΣΡ, τα εισαγωγικά στοιχεία του δημοσιεύματος να βρίσκονται σε πλήρη ευθυγράμμιση με το περιεχόμενο του κειμένου που ακολουθεί, έτσι ώστε να αποδίδει με ακρίβεια την αλήθεια και να μην παραπλανάται ο αναγνώστης, εφόσον στόχος του δικαιολογημένου δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος είναι η έγκυρη πληροφόρηση του κοινού. Ο τίτλος δεν είναι τίποτε άλλο από την ουσία του, η οποία δίδεται επιγραμματικά.

Με τον τίτλο της προηγούμενης Κυριακής, εμφανίζεται η μητέρα μου να δηλώνει κάτι το οποίο είναι αδύνατον να έχει κάνει, αφού πήρε 100.000 και όχι τις 200.000 που τη βάζετε να δηλώνει μέσα σε εισαγωγικά. Με τον τίτλο του σημερινού σας δημοσιεύματος επιχειρείται η σπίλωση του ονόματος μου στη βάση και μόνον του κοινού επιθέτου μου με συγγενείς μου, χωρίς να συντρέχει οποιοσδήποτε άλλος σχετικός σύνδεσμος, ούτε φυσικά πράξη άδικη ή ανήθικη.

η) Έχετε παραβιάσει την αρχή του «audiatur et altera pars», δηλ. την υποχρέωση του δημοσιογράφου να προβάλει, να παραθέσει με τα ίδια στοιχεία, στην ίδια θέση, στην ίδια έκταση με το κύριο δημοσίευμα, την άποψη μου, την οποία θα έπρεπε να έχω κληθεί έγκαιρα να διατυπώσω.

Ήδη έχω ζητήσει άρση του απορρήτου των επικοινωνιών μου και άμεση παρέμβαση της Ελληνικής Δικαιοσύνης.

Μετά απ’ όλα αυτά και διατηρώντας ταυτόχρονα τα δικαιώματα μου ν’ απαντήσω και με άλλα μέσα στην εκστρατεία ευρύτερων κύκλων σπίλωσης της τιμής και της υπόληψης μου, την οποία συντονίζει η εφημερίδα σας, επιφυλασσόμενη γενικότερα παντός νομίμου δικαιώματος μου, σας αποστέλλω την παρούσα επιστολή, την οποία ζητώ να καταχωρίσετε με τα ίδια στοιχεία στον ίδιο χώρο, συμπεριλαμβανομένης και της αναγγελίας της στο εξώφυλλο, με τίτλο που να αντιστοιχεί στο περιεχόμενο της, τόσο στο φύλλο της επόμενης Κυριακής όσο και στον ηλεκτρονικό χώρο ανάρτησης της εφημερίδας σας.

Αθήνα, 26.7.2015

Νάντια Βαλαβάνη

tvxs.gr

Στίγκλιτς: Πρόβατον επί σφαγήν η Ελλάδα, θα χρεωκοπήσει όπως η Αργεντινή

Την άποψη ότι το νέο μνημόνιο δεν έχει λογική ούτε για την Ελλάδα, ούτε για τους πιστωτές της χώρας εκφράζει σε νέο άρθρο του στους New York Times ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς. Ο Στίγλιτς αναλύει την επανάληψη της «λάθος συνταγής» και τα συμφέροντα πίσω από την εφαρμογή της.

Καταλήγοντας δικαιολογεί τον τίτλο του άρθρου του «Ελλάδα: Πρόβατον επί σφαγήν» γράφοντας: «Προς το παρόν η ελληνική κυβέρνηση έχει συμβιβαστεί, καταλήγει ο Τζόσεφ Στίγκλιτς. «Για την ώρα, η Ελληνική κυβέρνηση έχει συνθηκολογήσει. Ίσως, καθώς η χαμένη πενταετία γίνεται χαμένη δεκαετία, καθώς η πολιτική γίνεται όλο και πιο άσχημη, καθώς αυξάνονται οι αποδείξεις ότι οι πολιτικές αυτές έχουν αποτύχει, η τρόικα θα έλθει στα συγκαλά της. Η Ελλάδα χρειάζεται αναδιάρθρωση χρέους, καλύτερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και πιο λογικούς στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Το πιθανότερο, όμως, είναι ότι η τρόικα θα κάνει αυτό που κάνει τα τελευταία πέντε χρόνια: να επιρρίψει τις ευθύνες στο θύμα».

Ολόκληρο το άρθρο:

Καθώς η ελληνική κρίση προχωράει στο επόμενο στάδιό της, η Γερμανία, η Ελλάδα και η «τριανδρία» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (γνωστότερης ως «τρόικα») έχουν όλοι δεχθεί σοβαρές επικρίσεις. Αν και υπάρχει μπόλικη ευθύνη για να τη μοιραστούν, δεν θα πρέπει να «χάνουμε» αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Παρακολουθώ στενά αυτή την Ελληνική τραγωδία εδώ και πέντε χρόνια και έχω ασχοληθεί με τους εμπλεκόμενους από όλες τις πλευρές. Έχοντας περάσει την τελευταία εβδομάδα στην Αθήνα, μιλώντας σε απλούς πολίτες, νέους και ηλικιωμένους, καθώς και με νυν και πρώην αξιωματούχους, έχω καταλήξει στην άποψη ότι έχει να κάνει με πολλά περισσότερα από την Ελλάδα και το ευρώ.

Κάποιοι από τους βασικούς νόμους που απαιτεί η τρόικα αφορούν τη φορολογία και τις δαπάνες και την ισορροπία μεταξύ των δύο, και κάποιοι αφορούν τους κανόνες και τις ρυθμίσεις που επηρεάζουν συγκεκριμένες αγορές. Το εντυπωσιακό με το νέο πρόγραμμα (που ονομάζεται το «τρίτο μνημόνιο») είναι ότι και στις δυο περιπτώσεις δεν έχει λογική ούτε για την Ελλάδα ούτε για τους πιστωτές της χώρας.

Καθώς διάβαζα τις λεπτομέρειες, είχα την αίσθηση του déjà vu. Ως επικεφαλής οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας στα τέλη της δεκαετίας του 1990, είδα από πρώτο χέρι στην Ανατολική Ασία τις καταστροφικές επιπτώσεις των προγραμμάτων που επιβλήθηκαν στις χώρες που είχαν στραφεί για βοήθεια στο ΔΝΤ. Αυτό προέκυψε όχι μόνο από τη λιτότητα, αλλά και από τις επωνομαζόμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, όπου πολύ συχνά το ΔΝΤ ξεγελάστηκε και επέβαλε απαιτήσεις που ευνοούσαν συγκεκριμένα συμφέροντα έναντι άλλων. Υπήρχαν εκατοντάδες όροι, ορισμένοι μικροί, ορισμένοι μεγάλοι, πολλοί άσχετοι, ορισμένοι σωστοί, ορισμένοι ξεκάθαρα λάθος, με τους περισσότερους να μην ‘πιάνουν’ τις μεγάλες αλλαγές που πραγματικά απαιτούνταν.

Το 1998 στην Ινδονησία, είδα το πώς το ΔΝΤ κατέστρεψε το τραπεζικό σύστημα της χώρας. Θυμάμαι την εικόνα του Miche Camdessus, του γενικού διευθυντή του ΔΝΤ τότε, να στέκεται πάνω από τον πρόεδρο Suharto καθώς η Ινδονησία παρέδιδε την οικονομική της κυριαρχία. Σε συνάντηση στην Κουάλα Λουμπούρ τον Δεκέμβριο του 1997, προειδοποίησα πως θα υπήρχε αιματοχυσία στους δρόμους μέσα σε έξι μήνες• οι ταραχές ξέσπασαν πέντε μήνες αργότερα στην Τζακάρτα και αλλού στην Ινδονησία. Τόσο πριν όσο και μετά την κρίση στην Ανατολική Ασία, και στις κρίσεις στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική (πιο πρόσφατα στην Αργεντινή), τα προγράμματα αυτά απέτυχαν, μετατρέποντας τις οικονομικές επιβραδύνσεις σε υφέσεις και σε μεγάλες υφέσεις. Νόμιζα ότι είχαν πάρει τα μαθήματα από αυτές τις αποτυχίες, και έτσι εξεπλάγην που η Ευρώπη, ξεκινώντας πριν από πέντε χρόνια, θα επέβαλε το ίδιο αυστηρό και αναποτελεσματικό πρόγραμμα σε κάποιο δικό της μέλος.

Άσχετα από το αν θα εφαρμοστεί σωστά ή όχι το πρόγραμμα, θα οδηγήσει σε μη βιώσιμα επίπεδα χρέους, όπως έγινε και με την παρόμοια προσέγγιση στην Αργεντινή: οι μακροοικονομικές πολιτικές που απαιτούνται από την τρόικα θα οδηγήσουν σε βαθύτερη ύφεση την Ελλάδα. Γι’ αυτό η νυν γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, είπε πως πρέπει να υπάρξει αυτό που κατ’ ευφημισμόν λέγεται «αναδιάρθρωση χρέους» – δηλαδή με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, μια διαγραφή ενός σημαντικού μέρους του χρέους. Έτσι, το πρόγραμμα της τρόικας είναι ασυνάρτητο: οι Γερμανοί λένε πως δεν θα υπάρξει διαγραφή και πως το ΔΝΤ πρέπει να συμμετέχει στο πρόγραμμα. Όμως το ΔΝΤ δεν μπορεί να συμμετέχει σε ένα πρόγραμμα στο οποίο το επίπεδο χρέους δεν είναι βιώσιμο, και τα χρέη της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμα.

Η λιτότητα ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την τρέχουσα ύφεση της Ελλάδας –μια πτώση του ΑΕΠ κατά 25% από το 2008, ένα επίπεδο ανεργίας στο 25% και με την ανεργία των νέων σε διπλάσιο επίπεδο. Όμως αυτό το νέο πρόγραμμα εντείνει την πίεση ακόμα περισσότερο: ένας στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% μέχρι το 2018 (από περίπου 1% φέτος). Τώρα, αν οι στόχοι δεν επιτευχθούν –και είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν θα επιτευχθούν λόγω του σχεδιασμού του ίδιου του προγράμματος- θα επιβληθούν αυτόματα επιπλέον δόσεις λιτότητας. Πρόκειται για έναν ενσωματωμένο αποσταθεροποιητή. Το υψηλό επίπεδο ανεργίας θα οδηγήσει σε μείωση των μισθών, όμως η τρόικα δεν φαίνεται ικανοποιημένη από τον ρυθμό μείωσης του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων. Το τρίτο μνημόνιο απαιτεί επίσης τον «εκσυγχρονισμό» των συλλογικών διαπραγματεύσεων, που σημαίνει την αποδυνάμωση των συνδικάτων μέσω της αντικατάστασης των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Τίποτα από αυτά δεν έχει λογική ακόμα και από την οπτική γωνία των πιστωτών. Είναι σαν την φυλακή των οφειλετών του 19ου αιώνα. Όπως οι φυλακισμένοι οφειλέτες δεν μπορούσαν να εξασφαλίσουν το εισόδημα που θα τους επέτρεπε να αποπληρώσουν τα χρέη τους, έτσι και η όλο και βαθύτερη ύφεση στην Ελλάδα θα καταστήσει τη χώρα όλο και πιο ανίκανη να αποπληρώσει τα χρέη της.

Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις χρειάζονται, όπως και στην Ινδονησία, όμως υπερβολικά πολλές από αυτές που απαιτούνται ελάχιστη σχέση έχουν με την αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Η λογική πίσω από πολλές βασικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν έχει εξηγηθεί σωστά, ούτε στον Ελληνικό λαό ούτε στους οικονομολόγους που προσπαθούν να τις κατανοήσουν. Απουσία τέτοιας εξήγησης, υπάρχει μια διαδεδομένη πεποίθηση στην Ελλάδα πως συγκεκριμένα συμφέροντα εντός και εκτός της χώρας χρησιμοποιούν την τρόικα για να πετύχουν αυτό που δεν θα μπορούσαν μέσω πιο δημοκρατικών διαδικασιών.

Σκεφτείτε την περίπτωση του γάλακτος. Οι Έλληνες ευχαριστιούνται το φρέσκο γάλα τους, που παράγεται τοπικά και που προμηθεύεται γρήγορα. Όμως οι Ολλανδοί και άλλοι ευρωπαίοι γαλακτοπαραγωγοί θα ήθελαν να αυξήσουν τις πωλήσεις τους με το να φαίνεται ότι το δικό τους γάλα, που μεταφέρεται από μεγάλη απόσταση και είναι λιγότερο φρέσκο, είναι το ίδιο φρέσκο με το τοπικό προϊόν. Το 2014 η τρόικα ανάγκασε την Ελλάδα να αφαιρέσει την σήμανση «φρέσκο» από το πραγματικά φρέσκο γάλα της και να παρατείνει την επιτρεπόμενη διάρκεια ζωής του γάλακτος. Τώρα απαιτεί να καταργηθεί πλήρως ο κανόνας της διάρκειας ζωής πέντε ημερών για το παστεριωμένο γάλα. Υπό αυτές τις συνθήκες, οι μεγάλοι παραγωγοί πιστεύουν πως μπορούν να «νικήσουν» τους μικρούς παραγωγούς της Ελλάδας.

Θεωρητικά, οι Έλληνες καταναλωτές θα επωφελούνταν από τις χαμηλότερες τιμές, ακόμα και αν έπρεπε να υποστούν την χαμηλότερη ποιότητα. Πρακτικά, η νέα λιανική αγορά απέχει πολύ από το να είναι ανταγωνιστική, και οι πρώτες ενδείξεις δείχνουν πως οι χαμηλότερες τιμές σε μεγάλο βαθμό δεν πέρασαν στους καταναλωτές. Η δική μου έρευνα από καιρό επικεντρώνεται στη σημασία της πληροφόρησης και στο πώς συχνά οι εταιρείες προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την έλλειψη πληροφόρησης. Αυτή είναι μια ακόμα τέτοια περίπτωση.

Ένα υποβόσκον πρόβλημα στην Ελλάδα, τόσο στην οικονομία όσο και στην πολιτική της χώρας, είναι ο ρόλος μιας ομάδας εύπορων ανθρώπων που ελέγχουν τομείς-κλειδιά, περιλαμβανομένων των τραπεζών και των μέσων ενημέρωσης, τους επωνομαζόμενους Έλληνες ολιγάρχες. Είναι αυτοί που αντιστάθηκαν στις αλλαγές που ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου προσπάθησε να εφαρμόσει για να αυξήσει τη διαφάνεια και να αναγκάσει για μεγαλύτερη συμμόρφωση μέσω μιας πιο προοδευτικής φορολογικής δομής. Οι σημαντικές μεταρρυθμίσεις που θα περιόριζαν τη δράση των Ελλήνων ολιγαρχών σε μεγάλο βαθμό έχουν παραμείνει εκτός ατζέντας –κάτι που δεν αποτελεί έκπληξη καθώς η τρόικα κατά το παρελθόν κατά καιρούς φαίνονταν να είναι στο πλευρό τους.

Καθώς έγινε από νωρίς ξεκάθαρο ότι οι Ελληνικές τράπεζες θα πρέπει να ανακεφαλαιοποιηθούν, ήταν λογικό να απαιτηθούν δικαιώματα ψήφου για την ελληνική κυβέρνηση. Αυτό ήταν απαραίτητο ώστε να διασφαλιστεί πως θα σταματήσει ο πολιτικά επηρεαζόμενος δανεισμός, περιλαμβανομένων των δανείων προς τα ολιγαρχικά ΜΜΕ. Όταν ξεκίνησε και πάλι αυτός ο δανεισμός –ακόμα και σε εταιρείες ΜΜΕ που από καθαρά εμπορικούς λόγους δεν θα έπρεπε να λάβουν δάνεια- η τρόικα έκανε τα στραβά μάτια. Σιώπησε επίσης όταν έγιναν προτάσεις για να ανακληθούν οι σημαντικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης Παπανδρέου για τη διαφάνεια και την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, που οδήγησαν σε δραστική μείωση των τιμών των φαρμάκων και έβαλαν φρένο στην οικογενειοκρατία.

Κανονικά, το ΔΝΤ προειδοποιεί για τους κινδύνους της υψηλής φορολόγησης. Ωστόσο, στην Ελλάδα, η τρόικα επιμένει σε υψηλούς πραγματικούς φορολογικούς συντελεστές ακόμα για τα πολύ χαμηλά εισοδήματα. Όλες οι πρόσφατες Ελληνικές κυβερνήσεις έχουν αναγνωρίσει την σημασία της αύξησης των φορολογικών εσόδων, όμως η λανθασμένη φορολογική πολιτική μπορεί να συμβάλει στην καταστροφή μιας οικονομίας. Σε μια οικονομία που το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν λειτουργεί σωστά, που οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις δεν έχουν πρόσβαση στην πίστη, η τρόικα απαιτεί οι Ελληνικές επιχειρήσεις, περιλαμβανομένων των οικογενειακών επιχειρήσεων, να πληρώσουν προκαταβολικά όλους τους φόρους τους, στην αρχή του έτους, πριν καν βγάλουν λεφτά και πριν καν γνωρίσουν ποιο θα είναι το εισόδημά τους. Η απαίτηση αυτή έχει στόχο να μειώσει την φοροδιαφυγή, όμως στις συνθήκες στις οποίες βρίσκεται η Ελλάδα, καταστρέφει τις μικρές επιχειρήσεις και αυξάνει το αίσθημα έχθρας τόσο έναντι της κυβέρνησης όσο και έναντι της τρόικας.

Η απαίτηση αυτή φαίνεται πως βρίσκεται σε αντίθεση και με άλλες απαιτήσεις που αντιμετωπίζει η Ελλάδα: να καταργήσει την διασυνοριακή παρακράτηση φόρου, δηλαδή την παρακράτηση φόρων επί χρημάτων που αποστέλλονται από την Ελλάδα σε ξένους επενδυτές. Αυτή η παρακράτηση φόρου είναι στοιχείο ενός καλού φορολογικού συστήματος σε χώρες όπως ο Καναδάς και αποτελεί ένα κρίσιμο κομμάτι της είσπραξης φόρων. Προφανώς, είναι λιγότερο σημαντικό να διασφαλιστεί ότι οι ξένοι πληρώνουν τους φόρους τους, απ’ ότι να πληρώνουν οι Έλληνες.

Υπάρχουν πολλά ακόμα περίεργα στοιχεία των πακέτων διάσωσης της τρόικας, εν μέρει διότι κάθε μέλος της τρόικας έχει το δικό του «αγαπημένο φάρμακο». Όπως προειδοποιούν και οι γιατροί, μπορούν να υπάρξουν επικίνδυνες αλληλεπιδράσεις. Η μάχη, ωστόσο, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Δεν αφορά καν μόνο τα χρήματα, αν και συγκεκριμένα συμφέροντα στην υπόλοιπη Ευρώπη και ορισμένα εντός της ίδιας της Ελλάδας έχουν εκμεταλλευτεί την τρόικα για να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα σε βάρος του απλού Έλληνα πολίτη και της συνολικής οικονομίας της χώρας. Αυτό είναι κάτι που είδα επανειλημμένως από πρώτο χέρι όταν βρισκόμουν στην Παγκόσμια Τράπεζα, κυρίως στην Ινδονησία. Όταν μια χώρα είναι κάτω, μπορούν να γίνουν όλων των ειδών οι πονηριές.

Όμως αυτές οι διαμάχες πολιτικής στην πραγματικότητα αφορούν την ιδεολογία και την εξουσία. Όλοι το γνωρίζουμε. Και κατανοούμε πως δεν πρόκειται απλώς για μια ακαδημαϊκή διαμάχη μεταξύ της Αριστεράς και της Δεξιάς. Ορισμένοι από την Δεξιά επικεντρώνονται στην πολιτική μάχη: οι σκληροί όροι που έχουν επιβληθεί στην αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποτελούν προειδοποίηση σε οποιονδήποτε στην Ευρώπη αναφορικά με το τι μπορεί να πάθει αν αντισταθεί. Ορισμένοι επικεντρώνονται στην οικονομική μάχη: η ευκαιρία να επιβληθεί στην Ελλάδα ένα οικονομικό πλαίσιο που δεν θα μπορούσε να υιοθετηθεί με άλλον τρόπο.

Πιστεύω πως οι πολιτικές που επιβάλλονται δεν θα λειτουργήσουν, πως θα έχουν ως αποτέλεσμα μια ύφεση χωρίς τέλος, απαράδεκτα επίπεδα ανεργίας και αενάως αυξανόμενη ανισότητα. Πιστεύω όμως επίσης στην δημοκρατική διαδικασία –ότι ο τρόπος για να επιτευχθεί το οποιοδήποτε πλαίσιο θεωρεί κανείς ότι είναι καλό για την οικονομία είναι η πειθώς και όχι ο εξαναγκασμός. Η δύναμη των ιδεών είναι κατά αυτών που επιβάλλονται και απαιτούνται από την Ελλάδα. Η λιτότητα είναι αντιφατική• ο περιεκτικός καπιταλισμός –η αντίθεση αυτού που δημιουργεί η τρόικα- είναι ο μοναδικός τρόπος για να δημιουργηθεί μια μοιρασμένη και βιώσιμη ευημερία.

Για την ώρα, η Ελληνική κυβέρνηση έχει συνθηκολογήσει. Ίσως, καθώς η χαμένη πενταετία γίνεται χαμένη δεκαετία, καθώς η πολιτική γίνεται όλο και πιο άσχημη, καθώς αυξάνονται οι αποδείξεις ότι οι πολιτικές αυτές έχουν αποτύχει, η τρόικα θα έλθει στα συγκαλά της. Η Ελλάδα χρειάζεται αναδιάρθρωση χρέους, καλύτερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και πιο λογικούς στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Το πιθανότερο, όμως, είναι ότι η τρόικα θα κάνει αυτό που κάνει τα τελευταία πέντε χρόνια: να επιρρίψει τις ευθύνες στο θύμα.

Αποκαλυπτική έρευνα της ΤτΕ: Τα έσοδα από τον τουρισμό δεν περνούν στα ασφαλιστικά ταμεία

Κατά 20% τουλάχιστον αυξάνονται κάθε χρόνο τα έσοδα από τον τουρισμό, χωρίς να παρουσιάζεται ανάλογη αύξηση στα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων. Δυσαναλογία στα τουριστικά κέρδη και στα έσοδα των ασφαλιστών ταμείων. Τι δείχνει έρευνα της ΤτΕ

 Η κορύφωση της τουριστικής περιόδου συνοδεύεται τα τελευταία χρόνια από την ένταση των ελέγχων για την ανασφάλιστη εργασία.

Η μαύρη εργασία «ανθεί» στους τουριστικούς προορισμούς, και αυτό είναι σχεδόν αυταπόδεικτο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, τα τελευταία χρόνια τα έσοδα από τον τουρισμό αυξάνονται τουλάχιστον κατά 20% κάθε χρόνο, ενώ αυτή την αύξηση δεν την εισπράττουν ταυτόχρονα τα ασφαλιστικά ταμεία.

Το υπουργείο Εργασίας συγκρότησε πρόσφατα ειδικά τοπικά κλιμάκια του ΙΚΑ, προκειμένου να ενισχύσουν τις προσπάθειες των ελεγκτικών μηχανισμών, του ΣΕΠΕ και της Ειδικής Υπηρεσίας Ελέγχων Ασφάλισης του ΙΚΑ, που επιχειρούν αυτές τις μέρες, κυρίως σε περιοχές «με ένταση απασχόλησης στα τουριστικά και επισιτιστικά επαγγέλματα».

Γεγονός είναι πάντως, ότι τα ποσοστά της αδήλωτης εργασίας στα ξενοδοχεία είναι συγκριτικά χαμηλά, ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο και με τις υπηρεσίες εστίασης, που η αδήλωτη εργασία είναι υψηλότερη από το μέσο όρο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του επιχειρησιακού σχεδίου «Άρτεμις» του υπουργείου Εργασίας, από τις 15 Σεπτεμβρίου του 2013 έως τις 31 Ιανουαρίου του 2014, τα ποσοστά αδήλωτης εργασίας που εντόπισαν οι έλεγχοι, ήταν 2,16%.

Στον Τουρισμό και συγκεκριμένα στα καταλύματα υψηλών κατηγοριών η παραβατικότητα ήταν 1,19% και στα μικρά καταλύματα 2,54%.

Αντίστοιχα στην εστίαση έφθασαν το 3,34%.

Το ΑΠΕ ΜΠΕ, μίλησε για το θέμα με τον αντιπρόεδρο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), και πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων (Π.Ο.Ξ.) Γιάννη Ρέτσο, τον πρόεδρο της πρόεδρος της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ) και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εστιατορικών και συναφών Επαγγελμάτων Γιώργο Καββαθά και τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατών Επισιτισμού και Υπαλλήλων Τουριστικών Επαγγελμάτων Παναγιώτη Προύτζο.

Οι φορείς των εργοδοτών και των εργαζομένων στον κλάδο, συμφωνούν ότι το πρόβλημα της αδήλωτης εργασίας είναι μεγάλο και πλήττει οδυνηρά τους εργαζόμενους, τα ασφαλιστικά ταμεία και τον ανταγωνισμό. Καταθέτουν όμως διαφορετικές απόψεις σε ότι αφορά τις αιτίες του φαινομένου και τον τρόπο αντιμετώπισης.

«Ο ξενοδοχειακός κλάδος απουσιάζει από τις πρώτες θέσεις των κλάδων που κατά κανόνα παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά αδήλωτης εργασίας» υποστηρίζει ο αντιπρόεδρος τους ΣΕΤΕ Γιάννης Ρέτσος, επικαλούμενος τα επίσημα στοιχεία και αντιτείνει ότι «ο τουριστικός τομέας με ναυαρχίδα τον ξενοδοχειακό κλάδο αδιαμφισβήτητα συμβάλλει καθοριστικά στην απασχόληση της χώρας».

«Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΚΑ», συνεχίζει ο κ. Ρέτσος, «το 2014, υπήρξε αύξηση κατά 23% του όγκου απασχόλησης (ημέρες εργασίας) στον κλάδο του Τουρισμού. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το στοιχείο ότι κατά τη διάρκεια του Ιουλίου 2014 κατεγράφησαν 137.000 θέσεις (+36%) μισθωτής εργασίας επιπλέον, σε σχέση με τον Ιούλιο του 2013, και ξεπέρασαν τις 500.000, αριθμός που αποτελεί το 1/3 της συνολικής απασχόλησης των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα».

«Από κει και πέρα είναι ζήτημα των ελεγκτικών μηχανισμών να καταβάλλουν, και το πράττουν, προσπάθειες εντοπισμού όσων παρανομούν, αποστερώντας πόρους από τους ασφαλιστικούς φορείς και νοθεύοντας τον ανταγωνισμό» καταλήγει ο κ. Ρέτσος.

«Στα 2 δις ευρώ ετησίως» εκτιμά το κόστος της αδήλωτης εργασίας για τα ταμεία ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, ενώ σημειώνει ότι «τροφοδοτεί τον αθέμιτο ανταγωνισμό».

Ο κ. Καββαθάς αναφέρει, ότι η εικόνα που υπάρχει για τα μεγάλα ποσοστά παραβατικότητας στον κλάδο της εστίασης, δεν αποδίδει την πραγματικότητα επειδή «οι έλεγχοι δεν γίνονται σταθμισμένα, ούτε μπορούν να λειτουργήσουν προληπτικά».

«Ο λόγος που οι περισσότεροι έλεγχοι γίνονται στον κλάδο του επισιτισμού οφείλονται στο γεγονός ότι αυτές οι επιχειρήσεις είναι εύκολα προσβάσιμες στους ελεγκτές και όχι επειδή εκεί έχει εντοπιστεί το μεγαλύτερο ποσοστό παραβατικότητας».

Συνεχίζοντας ο κ. Καββαθάς τονίζει ότι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τα υψηλά ποσοστά αδήλωτης εργασίας που καταγράφονται, δεν αφορούν το σύνολο του κλάδου της εστίασης αλλά ορισμένες δραστηριότητες, όπως τα νυκτερινά κέντρα και οι καντίνες.

Απαντώντας σε ερώτηση σχετική με το πώς αντιμετωπίζει η ΓΣΕΒΕΕ το πρόβλημα αυτό, ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας σημειώνει ότι για το σκοπό αυτό έχει συσταθεί από το Υπουργείο Εργασίας ειδική επιτροπή στην οποία συμμετέχουν όλοι οι κοινωνικοί εταίροι και συντονίζεται από τον Ειδικό Γραμματέα του ΣΕΠΕ.

«Για εμάς είναι πολύ σημαντικό να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο αυτό ολιστικά και όχι αποσπασματικά» τονίζει ο κ. Καββαθάς.

Τα ποσοστά της αδήλωτης εργασίας στον κλάδο, είναι πολύ μεγαλύτερα από τα επίσημα στοιχεία» υποστηρίζει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατών Επισιτισμού και Υπαλλήλων Τουριστικών Επαγγελμάτων Παναγιώτης Προύτζος και αναφέρει σαν παράδειγμα τα αποτελέσματα των ελέγχων του περασμένου καλοκαιριού στην Πάργα όπου, όπως υποστηρίζει, «από τους 2000 εργαζομένους που απασχολούνταν στον κλάδο κατά την τουριστική περίοδο, μόνον οι 700 βρέθηκαν ασφαλισμένοι».

Η αδήλωτη εργασία δεν είναι, σύμφωνα με τον κ. Πάντζο, το μοναδικό πρόβλημα του κλάδου. «Η Ομοσπονδία δέχεται πολλές καταγγελίες για απλήρωτες αποδοχές, ακόμη και για περιπτώσεις εξαναγκασμού σε υπογραφή εκκαθαριστικών μισθοδοσίας χωρίς να έχουν εξοφληθεί και αυτό παρά τις οικονομικές επιδόσεις του κλάδου, ιδιαίτερα την περυσινή χρονιά».

Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας υποστηρίζει επίσης ότι πολλοί εργοδότες, προκειμένου να αποφύγουν την επιβολή των υψηλών προστίμων για την αδήλωτη εργασία, δηλώνουν πλασματικές συμβάσεις και πλασματικές αποδοχές, ενώ καταβάλλουν τη διαφορά σε «μαύρα» χρήματα.

Ο πρόεδρος των ξενοδόχων παραδέχεται από την πλευρά του ότι υπάρχει πρόβλημα απλήρωτων αποδοχών. Το αποδίδει όμως στα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζουν οι ξενοδοχειακές μονάδες. Προβλήματα που οφείλονται στην υπερφορολόγηση, την αθέτηση των υποχρεώσεων του δημοσίου, στους μειωμένους τζίρους, στα αυξανόμενα λειτουργικά κόστη στα ξενοδοχεία, στη δραματική μείωση των προκαταβολών των tour operators.

«Επιπρόσθετα, η στρόφιγγα παροχής ρευστότητας των τραπεζών προς τις επιχειρήσεις παραμένει ερμητικά κλειστή ενώ και στις λίγες περιπτώσεις που δίνονται χορηγήσεις, το κόστος χρήματος είναι εξαιρετικά υψηλό. Όλα αυτά έχουν καταλυτικά συντελέσει, ώστε επιχειρήσεις από όλο το φάσμα του επιχειρείν, να μην μπορούν να ανταποκριθούν εγκαίρως στις υποχρεώσεις προς τους εργαζόμενους. Θλιβερές καταστάσεις με αντιληπτές αρνητικές κοινωνικές συνέπειες. Δυστυχώς!»’, τονίζει ο κ. Ρέτσος.

Σε ότι αφορά το ύψος των αμοιβών στον ξενοδοχειακό κλάδο, ο κ. Ρέτσος τονίζει ότι, Η κλαδική Συλλογική Σύμβαση Συλλογική Σύμβαση Εργασίας της Π.Ο.Ξ. για τους όρους αμοιβής των ξενοδοχοϋπαλλήλων και οι αντίστοιχες τοπικές κλαδικές της Κρήτης και της Ρόδου είναι η μόνες μεγάλες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας σε ισχύ μεταξύ όλων των κλάδων του επιχειρείν.

«Οι εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που βάζουν κάθε μέρα το τσουκάλι στη φωτιά από την απασχόλησή τους στα ξενοδοχεία της χώρας γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα αν αποτέλεσε ασπίδα η εν λόγω εθνική κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας», σχολίασε ο κ. Ρέτσος.

Αντίθετη είναι η άποψη την οποία εκφράζει ο πρόεδρος της ΠΟΕΕ-ΥΤΕ. Ο κ. Προύτζος, αν και δέχεται ότι η κλαδική συλλογική σύμβαση των ξενοδοχοϋπαλλήλων, αποτελεί «κίνηση προς τη θετική κατεύθυνση», θεωρεί αμφίβολη την καθολική εφαρμογή της αφού, όπως λέει, «στη μεγάλη πλειοψηφία των εποχικών επιχειρήσεων κατά τη διαδικασία της επαναπρόσληψης, συμφωνούνται “κάτω από το τραπέζι” διαφορετικές πρακτικές».

Υποστηρίζει επίσης, ότι η κατάσταση επιδεινώθηκε ειδικά μετά το 2012, οπότε «οι προσλήψεις γίνονται «με δυσμενέστερους όρους και με πλήρη ισοπέδωση της διαπραγματευτικής τους δυνατότητας, με πολλές ώρες εργασίας, ενίοτε χωρίς ρεπό και με κακές αμοιβές».

«Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΙΚΑ, το 2014 ο μέσος μισθός στον ξενοδοχειακό κλάδο υπερέβη τα 1000 ευρώ. Από το στοιχείο αυτό και μόνο εύκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί πως αυτά δεν ισχύουν» αναφέρει ο κ. Ρέτσος.

«Αν κάποιες επιχειρήσεις έχουν συνάψει επιχειρησιακή σύμβαση – την οποία σημειωτέον συνυπογράφουν εργοδοσία και εργαζόμενοι – τότε είναι εύκολα αντιληπτό πως αυτό δεν συνιστά μια κολάσιμη πράξη. Αν αντιθέτως, κάποιοι εργοδότες παραβαίνουν την εργατική νομοθεσία, κάτι το οποίο πρώτοι καταδικάζουμε, τότε είναι ζήτημα των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους».

«Κακώς συγχέεται η χρήση ευέλικτων μορφών απασχόλησης με την αδήλωτη εργασία» υποστηρίζει και ο κ. Καββαθάς, ενώ προσθέτει:

«Σε κάθε περίπτωση οι απαράδεκτες συμπεριφορές μιας μειοψηφίας επιχειρηματιών δεν πρέπει να στιγματίζουν έναν ολόκληρο κλάδο, ο οποίος μάλιστα είναι από τους ελάχιστους της ελληνικής οικονομίας που έχει επιδείξει ισχυρές αντιστάσεις στην κρίση και έχει προσφέρει στην ενίσχυση της απασχόλησης».

Οι εκπρόσωποι των συνδικάτων στον κλάδο αντιτείνουν, ότι οι αμοιβές περιορίζονται από το γεγονός ότι αρκετές επιχειρήσεις απομακρύνουν το εποχικό προσωπικό, πριν από τη λήξη της τουριστικής περιόδου.

Σε αυτό, ο πρόεδρος των ξενοδόχων και αντιπρόεδρος του ΣΕΤΕ απαντά, ότι δεν θα πρέπει να παραβλέπεται το γεγονός ότι, οι εποχικές επιχειρήσεις παρουσιάζουν ιδιομορφίες στον τρόπο λειτουργίας τους, που οφείλονται στις ιδιαιτερότητες των περιοχών που δραστηριοποιούνται. Οι περιοχές αυτές αποτελούν τουριστικό προορισμό για συγκεκριμένη περίοδο κάθε έτους.

«Η προσπάθεια που καταβάλλουμε για επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου και πέραν των τεσσάρων μηνών, από τα μέσα Μαΐου έως τα μέσα Σεπτεμβρίου, η οποία θα έχει πολλαπλασιαστικά οφέλη για τις τοπικές οικονομίες» αναφέρει ο κ. Ρέτσος.

«Η προσπάθεια αυτή όμως προϋποθέτει, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, να υπάρχει ευελιξία ως προς τον αριθμό των εργαζομένων που θα απασχολούν οι επιχειρήσεις τους φθινοπωρινούς μήνες κατά τους οποίους οι πληρότητες των ξενοδοχείων είναι κατά πολύ μειωμένες. Είναι λογικό να απαιτούμε από μια εποχική ξενοδοχειακή επιχείρηση με πληρότητες της τάξεως του 20% και 30% και σαφώς μειωμένες τιμές εκμίσθωσης των δωματίων της, να διατηρεί το σύνολο του προσωπικού της μέχρι την τελευταία ημέρα που το ξενοδοχείο της παραμένει ανοικτό;» αναρωτιέται.

Ο κ. Ρέτσος προσθέτει, ότι αν μια εποχική επιχείρηση ζημιώνεται από την παράταση της λειτουργίας της τότε θα την διακόψει νωρίτερα, «αποστερώντας ημέρες εργασίας από το σύνολο του προσωπικού και ημέρες “ζωντάνιας” από την οικονομία της περιοχής».

Η τουριστική περίοδος συνεχίζεται το ίδιο και οι έλεγχοι για την αδήλωτη εργασία.

Τον προηγούμενο χρόνο, σύμφωνα με τα στοιχεία του επιχειρησιακού σχεδίου «Άρτεμις», η ανασφάλιστη εργασία ανήλθε, σε όλους τους κλάδους της οικονομίας, στο 4,56% των εργαζομένων και στο 13,85%, των επιχειρήσεων που ελέγχθηκαν.

Από τον Αύγουστο του 2013, τα πρόστιμα έχουν αυστηροποιηθεί και ανέρχονται στο 18πλάσιο του κατώτατου μισθού, δηλαδή 10.550 ευρώ ανά αδήλωτο εργαζόμενο. Παρόλα αυτά υπάρχει μεγάλος αριθμός εργοδοτών που συνεχίζει να παραβιάζει την εργατική και ασφαλιστική νομοθεσία.

Η απόφαση για τις συναλλαγές των επιχειρήσεων στις τράπεζες

Αναλυτικές οδηγίες στις ειδικές επιτροπές που λειτουργούν στις τράπεζες, σχετικά με το ποια αιτήματα επιχειρήσεων πρέπει να εξυπηρετούν κατά προτεραιότητα και ποια δικαιολογητικά απαιτούνται κατά περίπτωση, δίνει το οικονομικό επιτελείο.

Αύριο “Τραγουδάμε Μίκη”

Στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τα 90 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη, αύριο Δευτέρα στις 21:00 στο θέατρο Ανατολικής Τάφρου, Χανιώτες καλλιτέχνες και μουσικά σύνολα θα παρουσιάσουν μια μοναδική μουσική βραδιά με τραγούδια του μεγάλου μουσικοσυνθέτη.

Συνέδριο Πληροφορικής και Ημερίδα Προγραμματισμού Υπολογιστών για παιδιά στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης (ΟΑΚ)

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, με πρωτοβουλία της OAK, και με την συνδρομή επιστημόνων από όλο τον κόσμο, πραγματοποιήθηκε μια σημαντική Ημερίδα Πληροφορικής και Ρομποτικής, για παιδιά ηλικίας 8 ως 15 ετών, με θέμα: “JCrete4Kids” (Σάββατο, 25 Ιουλίου 2015).