29.8 C
Chania
Saturday, October 5, 2024

«Πλήρης έλλειψη σχεδιασμού για τη “βαριά βιομηχανία”»: Η ιστορία της Ενωσης Τουρισμού Υπαίθρου και Αγροτουρισμού Κρήτης

Συνέντευξη στον Παναγιώτη Γεωργούδη

Με στόχο να αναγεννηθεί η ύπαιθρος και να ζωντανέψουν τα εγκαταλειμμένα χωριά, αναδίδεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια σε όλη την Ελλάδα, με αφετηρία την Κρήτη, ένα αναπτυξιακό κίνημα με υπόβαθρο τον πολιτισμό και τον σεβασμό στο περιβάλλον: ο αγροτουρισμός και ο τουρισμός υπαίθρου.

Η προσπάθεια ξεκίνησε το 2008 με τη δημιουργία της Ενωσης Τουρισμού Υπαίθρου και Αγροτουρισμού Κρήτης, με πρώτη πρόεδρο την Κορίνα Μηλιαράκη, η οποία μιλάει στην «Εφ.Συν.».

• Κυρία Μηλιαράκη, ξεκινήσατε ένα όνειρο σε μια σκληρή πραγματικότητα. Ποια είναι η κατάσταση;

Εχουμε βαρεθεί να ακούμε για τη «βαριά» βιομηχανία του τουρισμού. Υπάρχει πλήρης έλλειψη στρατηγικής και σχεδιασμού όλα αυτά τα χρόνια από το κράτος. Το υπάρχον μοντέλο τουρισμού έγινε καθ’ υπαγόρευσιν πολυεθνικών και ιδιωτών με κρατική απουσία ή υποταγή, χωρίς σεβασμό στο περιβάλλον, στον πολιτισμό και στην κοινωνία, αλλά με βάση το αχαλίνωτο κέρδος, το οποίο είναι πολλαπλώς αδιέξοδο. Η Ελλάδα είναι μία εν δυνάμει πολιτισμική υπερδύναμη, γιατί είναι η χώρα που γέννησε τον πολιτισμό. Μέχρι σήμερα έπασχε από έλλειψη αυτογνωσίας των κυβερνώντων με αυτοκαταστροφικές πολιτικές επιλογές.

miliaraki
Η πρόεδρος της Ενωσης Τουρισμού Υπαίθρου και Αγροτοτουρισμού Κρήτης, Κορίνα Μηλιαράκη Η πρόεδρος της Ενωσης Τουρισμού Υπαίθρου και Αγροτοτουρισμού Κρήτης, Κορίνα Μηλιαράκη

• Τι πρέπει να γίνει;

Εάν δεν σκύψουμε με αγάπη και όραμα να συνθέσουμε το πολιτισμικό μας απόθεμα με την οικονομία και τον τουρισμό, θα εξακολουθήσουμε να είμαστε σε μία πορεία αυτοκαταστροφής. Με την αλλαγή της κυβέρνησης αισιοδοξούμε σε μία συνεργασία αναγέννησης της χώρας, γιατί έχει ηθική και πολιτική υποχρέωση να στηρίξει τον αγροτουρισμό σε όλη την Ελλάδα, διότι δεν υπάρχει θεσμικό πλαίσιο.

• Ποιοι είναι οι στόχοι σας;

Να αποκτήσουμε δική μας εικόνα για το πρόβλημα, να δημιουργήσει το κράτος το αναγκαίο θεσμικό πλαίσιο. Στην απουσία θεσμικού πλαισίου απαντήσαμε με την αυτοοργάνωσή μας. Θέσαμε δικά μας ποιοτικά κριτήρια στην υπάρχουσα έλλειψη κριτηρίων και εντάσσουμε επιχειρήσεις στους φορείς μας με δική μας πιστοποίηση. Παράλληλα, δημιουργήσαμε τον Σύνδεσμο Ενώσεων Αγροτουρισμού Ελλάδας και γίναμε μέλη της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τουρισμού Υπαίθρου με επίσημη εκπροσώπηση στο Διοικητικό Συμβούλιό της, αφού πλέον υπάρχουν αντίστοιχες ενώσεις σε πολλές ελληνικές περιφέρειες και θα δημιουργηθούν και στις υπόλοιπες.

Εμείς ιδρύσαμε τον φορέα μας στην Κρήτη το 2008, έχει δυναμική εξέλιξη, με τη συμμετοχή πάνω από 80 επιχειρήσεων μικρής κλίμακας, οι οποίες αυξάνονται. Σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κρήτης δημιουργείται η ιστοσελίδα:www.ruraltourismincrete.com

Η προσπάθεια, σε όλη την Ελλάδα, είναι να ζωντανέψουμε όλα τα εγκαταλειμμένα χωριά με κίνητρα και τη συνέργεια όλων των εμπλεκομένων, του αγρότη, του καφετζή, του εστιάτορα που δημιουργούν το τελικό προϊόν.

• Πώς μπορεί να «δεθεί» ο πολιτισμός με τον τουρισμό;

Η διαμόρφωση της τουριστικής πολιτικής μιας χώρας εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και νοηματοδοτούμε τον πολιτισμό. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για αγροτουρισμό, ούτε και για τουρισμό γενικότερα, χωρίς να προσδιορίσουμε τη σχέση του με τον πολιτισμό. Σ’ αυτόν ανήκουν και οι έννοιες του «ταξιδιώτη» και της «φιλοξενίας», που είναι έννοιες ελληνικές και έχουν άμεση σχέση με τον τουρισμό… Ο Τουρισμός Υπαίθρου και Αγροτουρισμός στηρίζεται στον πολιτισμό και περιλαμβάνει: τη σχέση με την ιστορία, την αρχαιολογία, τα ήθη και τα έθιμα, την πολιτιστική εξέλιξη, τις τέχνες και την αρχιτεκτονική, το φαγητό, την τοπική παραγωγή, τη μορφολογία της περιοχής.

• Η επιχείρηση Αγροτουρισμός πώς λειτουργεί;

Η επιχείρηση Τουρισμού Υπαίθρου–Αγροτουρισμού είναι μια διαφοροποιημένη τουριστική επιχείρηση, που αναπτύσσει έργα υποδομής μικρής κλίμακας, με ήπιες παρεμβάσεις στο περιβάλλον και προσφέρει εξειδικευμένες υπηρεσίες: φιλοξενίας, εστίασης, περιήγησης, ξενάγησης, αναβίωσης του παραδοσιακού τρόπου ζωής, γνωριμίας με παραδοσιακά επαγγέλματα, αγροτικές μεθόδους παραγωγής και καλλιέργειας, καθώς και παραγωγικές διαδικασίες που έχουν εκλείψει. Προώθηση, κυρίως τοπικών αγροτικών προϊόντων και τεχνημάτων, με στόχο να γνωρίσει ο επισκέπτης την ύπαιθρο, τον αγροτικό χώρο και τις αγροτικές ασχολίες, τα πολιτισμικά στοιχεία και τα αυθεντικά χαρακτηριστικά του τόπου, την παραδοσιακή κουζίνα και την καθημερινή ζωή των κατοίκων της υπαίθρου.

• Ποια είναι τα ειδικά χαρακτηριστικά του;

Ο Αγροτουρισμός χαρακτηρίζεται από στοιχεία σεβασμού στον άνθρωπο και στο περιβάλλον, περιλαμβάνοντας κατάλληλες μορφές τουρισμού που συμβάλουν στην καλύτερη γνωριμία και επικοινωνία, στην καλύτερη γνωριμία και επαφή των ξένων επισκεπτών με τον φυσικό πλούτο, στη συνειδητοποίηση ότι οι φυσικοί πόροι πρέπει να προστατευθούν, όχι μόνο για τους σημερινούς κατοίκους αλλά και για τις επόμενες γενιές, στη «διαπαιδαγώγηση» όλων στην «ανεκτικότητα» της διαφοράς, είτε αυτή είναι πολιτισμική είτε θρησκευτική.

Το όραμα για ένα ελληνικό μοντέλο Αγροτουρισμού

Ο Τουρισμός Υπαίθρου και Αγροτουρισμός, επειδή στηρίζεται στον Πολιτισμό, αυξάνεται με αλματώδεις ρυθμούς, γιατί ο σημερινός επισκέπτης είναι αυτός που θέλει να γνωρίσει έναν τόπο.

Να νιώσει την ιστορία του. Θέλει να αισθανθεί ότι ζει για λίγο, μέσα σ’ έναν διαφορετικό πολιτισμό. Αναζητά την εμπειρία της περιπλάνησης σε έναν διαφορετικό κόσμο.

Είναι αυτός που θέλει να συγκρίνει το σήμερα με το χθες, να κατανοήσει τους λόγους των αλλαγών.

Στην Ελλάδα μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα εξειδικευμένο μοντέλο Αγροτουρισμού για κάθε περιοχή. Η χώρα μας έχει το μοναδικό προνόμιο να διαθέτει ανεξάντλητους πόρους που διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή, σπάνια φυσική ομορφιά, ιστορία, παράδοση, γαστρονομία, αρχιτεκτονική.

Είναι η προσπάθεια που καταβάλλουμε, απέναντι στην ιδιοτέλεια και τον ατομικισμό που ο σύγχρονος τρόπος ζωής προσπαθεί να μας επιβάλει, να στηριζόμαστε στις προαιώνιες αξίες μας.

Για να κρατήσουμε τον κόσμο στην ύπαιθρο. Για να τονώσουμε την αγροτική ζωή, να ζωντανέψουμε τα χωριά, να ενισχύσουμε το οικονομικό εισόδημα.

Ο τουρισμός υπαίθρου και ο αγροτουρισμός είναι φιλοσοφία και τρόπος ζωής. Είναι η διάσωση της ταυτότητάς μας. Είναι πρόκληση εκτός από κληρονόμοι του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, να είμαστε και συνεχιστές.

culenti@gmail.com – efsyn.gr

«Θερίζουν» τα τροχαία στην Κρήτη – 43 νεκροί μέσα στο 2015

Σε κοινωνική μάστιγα εξελίσσονται τα τροχαία στην Κρήτη με το πρώτο εξάμηνο του 2015 να στιγματίζεται από εκατοντάδες τροχαία ατυχήματα εκ των οποίων πολλά εξελίσσονται σε δυστυχήματα.

Σύμφωνα με τα μέχρι και σήμερα δεδομένα, στους δρόμους του νησιού από την αρχή του χρόνου έχουν χάσει τη ζωή τους 43 άτομα, αριθμός που υπερβαίνει κατά πολύ το αντίστοιχο διάστημα του 2014 όταν και οι νεκροί από τροχαία ήταν 26, ενώ το 2013 ο συνολικός αριθμός των νεκρών από τροχαία στην Κρήτη ήταν 48 άτομα.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες πραγματοποιείται την Κυριακή 26 Ιουλίου στα Χανιά το 13ο ετήσιο μνημόσυνο για τα θύματα των τροχαίων ατυχημάτων. Το μνημόσυνο στο οποίο το “παρών” δίνουν οικογένειες θυμάτων τροχαίων από όλο το νησί θα τελεστεί στον ιερό προσκυνηματικό ναό του Αγίου Χριστοφόρου που βρίσκεται μέσα στο πάρκο τροχαίων δυστυχημάτων «Χρήστου Πολέντα» στην τοποθεσία Νεραντζιά Βουκολιών του δήμου Πλατανιά.

Την εκδήλωση διοργανώνουν η περιφερειακή ενότητα Χανίων, οι δήμοι Χανίων, Πλατανιά, Αποκορώνου και ο σύλλογος αρωγής και αλληλεγγύης οικογενειών θυμάτων τροχαίων «’Αγιος Χριστόφορος».

Ένας 50χρονος το 43ο θύμα του 2015

Υπέκυψε στα τραύματά του μετά από τροχαίο ένας 50χρονος που τραυματίσθηκε σήμερα το πρωί και μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο.

Ο άτυχος 50χρονος τραυματίστηκε σοβαρά στο δρόμο προς το Ίδρυμα Τεχνολογίας Έρευνας όταν η μοτοσικλέτα που οδηγούσε συγκρούστηκε με ΙΧ αυτοκίνητο. Μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Βενιζέλειο όπου εισήχθη στο χειρουργείο αλλά παρά τις προσπάθειες των γιατρών υπέκυψε τελικά στα τραύματά του.

ethnos.gr

Στην Τουρκία κάνουν τη ρακί παγκόσμιο brand με εξαγωγές και στην Ελλάδα

Ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Mey, που παράγει ρακί, δηλώνει στον τουρκικό Τύπο, πως παρά την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, οι πωλήσεις του τουρκικού προϊόντος βρίσκονται στα ύψη στην χώρα μας

Η τουρκική εταιρεία αλκοολούχων ποτών, Mey, τα τελευταία χρόνια έχει επικεντρώσει το ενδιαφέρον της στις διαφημιστικές εκστρατείες για να προωθήσει στην παγκόσμια αγορά, το παραδοσιακό ποτό ρακί και να το μετατρέψει σε διεθνές brand.

Ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Galip Yorgancıoğlu, δήλωσε στην εφημερίδα Χουριέτ, ότι η διαφημιστική καμπάνια για το ρακί έχει τίτλο «Χαλαρώστε στον κόσμο σας» (Unrush your World), σε μια προσπάθεια να ακολουθήσει την τάση που επικρατεί διεθνώς για χαλαρό ποτό και φαγητό και που έρχεται να δώσει απάντηση στους γρήγορους ρυθμούς των fast food.

Ο Yorgancıoğlu, δηλώνει: «Έχουμε αρχίσει να βλέπουμε τα αποτελέσματα της διαφημιστικής εκστρατείας μας, το 2014 πραγματοποιήσαμε εξαγωγές ύψους 36 εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ στόχος μας είναι να εξάγουμε δέκα εκατομμύρια λίτρα ρακί κάθε χρόνο». Ο ίδιος πρόσθεσε ότι οι εξαγωγές γίνονται σε Βρετανία, Ολλανδία, Γερμανία, αλλά και στην Ελλάδα και συμπλήρωσε, ότι παρά την ελληνική οικονομική κρίση, οι πωλήσεις του τουρκικού αλκοολούχου ποτού έχουν εκτοξευθεί στα ύψη στην Ελλάδα.

Οι Τούρκοι, οι Αλβανοί και οι Σέρβοι χαρακτηρίζουν το ρακί εθνικό τους ποτό, ενώ η λέξη παράγεται από τα αρχαία ελληνικά. Το ρακί ή η ρακή, σημαίνει το απόσταγμα που παράγεται από στέμφυλα ή στράφυλα, από ρώγες ή αρχαία ελληνικά, ραξ ή ιωνικά ρωξ, δηλαδή ρώγες σταφυλιών! Η ρακή λέγεται και τσικουδιά, επειδή τα στέμφυλα στην Κρήτη λέγονται και τσίκουδα. Σε άλλα μέρη της χώρας μας τα στέμφυλα ονομάζονται και τσίπουρα, έτσι, σε αυτά τα μέρη η ρακή ονομάζεται και τσίπουρο.

Πάντως, προς το παρόν, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της τουρκικής εταιρείας παραγωγής ρακί, η εξαγωγή του γίνεται σε 55 χώρες, ενώ η εταιρεία διαθέτει γραφεία σε 80 χώρες, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της.

protothema.gr

Η Iskra καταγγέλλει κοινοβουλευτικές πονηριές ενόψει της ψηφοφορίας της Τετάρτης

Με νέο άρθρο της το ειδησεογραφικό πρακτορείο iskra που πρόσκειται στην “Αριστερή Πλατφόρμα” του ΣΥΡΙΖΑ περιγράφει τις “κοινοβουλευτικές πονηριές” του Τσίπρα σχετικά με τη μεταφορά των νομοσχεδίων για αγρότες και πρόωρες συνταξιοδοτήσεις στα θερινά τμήματα της βουλής μιλώντας για αντιδημοκρατικές πρακτικές που παραπέμπουν στις χειρότερες περιόδους διακυβέρνησης από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ:

Με σκωτσέζικο ντουζ μοιάζει η τακτική που ακολουθεί η κυβέρνηση απέναντι στο σώμα του Κοινοβουλίου, ενόψει της νέας ψηφοφορίας που αναμένεται να πραγματοποιηθεί την Τετάρτη (22/7) και αφορά τη δεύτερη δόση τωνπροαπαιτούμενων μέτρων μνημονιακής κοπής που συμφωνήθηκαν μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των λεγόμενων «θεσμών».

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με πληροφορίες από τον Τύπο που επικαλείται κυβερνητικές πηγές, την ερχόμενη Τετάρτη (22/7) δεν θα κατατεθούν προς ψηφοφορία οι διατάξεις που αφορούν τις ανατροπές στη φορολόγηση των αγροτών καθλως και στις ασφαλιστικές – συνταξιοδοτικές απορρυθμίσεις. Σύμφωνα με πηγές από το Μέγαρο Μαξίμου, η συζήτηση και η ψηφοφορία στη Βουλή την Τετάρτη θα αφορά: α) τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και β) την ενσωμάτωση της οδηγίας BRRD, που αφορά τις τραπεζικές καταθέσεις καθώς και θέματα των πιστωτικών ιδρυμάτων και των επιχειρήσεων επενδύσεων.

Κύκλοι της ριζοσπαστικής Αριστεράς, σχολιάζοντας την τακτική της κυβέρνησης, ανέφεραν ότι αυτή η μάλλον πόνηρη κίνηση έχει ως στόχο να περιορίσει τα πολλά «όχι» που θα ακούγονταν από πολλούς βουλευτές, δεδομένου ότι οι εν λόγων διατάξεις ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων.

Προς το παρόν, δεν έχει ξεκαθαριστεί το πότε θα κατατεθούν τα επίμαχα μέτρα, τα οποία δίνουν τηχαριστική βολή στους μικροαγρότες και πλήττουν βάναυσα τα εναπομείναντα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, αν και από κύκλους της ΕΕ διαρρέεται ότι τα μέτρα θα κατατεθούν την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου. Σε κάθε περίπτωση, θα ήταν μεγάλο ατόπημα από την πλευρά της κυβέρνησης να προχωρήσει στην κατάθεση των μνημονιακών προαπαιτούμενων ενώ η Βουλή θα έχει διακόψει για τις θερινές διακοπές.

Και τούτο διότι η ψήφιση τόσο κρίσιμων νομοσχεδίων από τα θερινά τμήματα της Βουλής στα οποία η σύνθεση είναι ελεγχόμενη, θα θύμιζε τις χειρότερες και πιο αντιδημοκρατικές πρακτικές των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και λοιπών συγγενών και θα υπονόμευε σημαντικά την αξιοπιστία της κυβέρνησης.

Ρούντι Ρινάλντι: “Η κοινωνία θα ζήσει αβάστακτες καταστάσεις με το 3ο Μνημόνιο που δεν θα αποτρέψει το Grexit. Οι ισχυρισμοί περί αναγκαίου και επώδυνου συμβιβασμού δεν ισχύουν”

Με μια σκληρή δήλωση ο Ρούντι Ρινάλντι, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και επικεφαλής της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας (ΚΟΕ), ανακοίνωσε την παραίτησή του από την Πολιτική Γραμματεία του κόμματος, καταγγέλλοντας «ιδεολογική, πολιτική και στρατηγική χρεοκοπία της πορείας του ΣΥΡΙΖΑ» και μετατροπή του σε «οργανικό υποστύλωμα της μνημονιακής διαδικασίας».

Δήλωση Ρούντι Ρινάλντι:

«Δεν είναι ώρα για πολλά λόγια. Η χώρα μπήκε στην τροχιά της χρεοκοπίας και η κοινωνία θα ζήσει αβάστακτες καταστάσεις με το 3ο Μνημόνιο που πιθανά δεν θα αποτρέψει το Grexit. Οι ισχυρισμοί περί αναγκαίου και επώδυνου συμβιβασμού δεν ισχύουν. Πρόκειται για ιδεολογική, πολιτική, στρατηγική χρεοκοπία της πορείας του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτή είχε προδιαγραφεί για λογαριασμό του από την κυρίαρχη ομάδα, από το 2012 και μετά, με σταθμό τις εξαγγελίες της Θεσσαλονίκης και κατάληξη την 6μηνη κυβερνητική διαδρομή.

Σε αυτό το χρονικό διάστημα ο κομματικός οργανισμός είχε υποκατασταθεί πλήρως από τον κυρίαρχο μηχανισμό και τις γραφειοκρατικές πρακτικές του, μηχανισμό ο οποίος μάλιστα το τελευταίο 6μηνο έχει επιπλέον κρατικοποιηθεί.

Στα πλαίσια αυτά η Πολιτική Γραμματεία –με αυτονόητες τις ευθύνες της- έχει μετατραπεί σε αδρανοποιημένο και ακολουθητικό συνεργό της συντελούμενης κεντροαριστερής και τώρα μνημονιακής μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ.

Τούτων δοθέντων και μετά την μνημονιακή συμφωνία και την ψήφιση προαπαιτούμενων και δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί, ανοίγει μια περίοδος ριζικού επαναπροσδιορισμού του λαϊκού κινήματος, αλλά και της ουσίας της πολιτικής διαδικασίας σαν τέτοιας, το περιεχόμενο των οποίων μέλλει να αναζητηθεί.

Ωστόσο ο ΣΥΡΙΖΑ προδιαγράφει την πορεία του έξω από τα αιτούμενα αυτού του επαναπροσδιορισμού, μεταλλασσόμενος σε οργανικό υποστύλωμα της μνημονιακής διαδικασίας έστω κι αν λεκτικά την αρνείται.

Στα πλαίσια αυτά παραιτούμαι από την Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ. Η ζωή όμως συνεχίζεται, με ό,τι έχει και ό,τι της λείπει…»

tvxs.gr

Μίκαελ Λεβί: Η Ελλάδα δεν είναι προς πώληση – Το χρέος δεν χρειάζεται απλώς κούρεμα, αλλά αποκεφαλισμό

«Ο κ. Σόιμπλε θεωρεί ότι μπορεί να αγοράσει την ελληνική κυβέρνηση και τον ελληνικό λαό με 50 δις, επιβάλλοντάς σας τη θεσμοθέτηση φορέα για την αποκρατικοποίηση κι εκποίηση της δημόσιας ελληνικής περιουσίας. Πολύ λανθασμένος υπολογισμός! Η Ελλάδα δεν είναι προς πώληση», επισημαίνει στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Δρόμο ο κοινωνιολόγος Μίκαελ Λεβί. Αναφερόμενος στο χρέος σημειώνει ότι «δεν χρειάζεται απλώς κούρεμα, αλλά αποκεφαλισμό. Θα έπρεπε να υπάρχει μια δημοκρατική γκιλοτίνα για τα παράνομα χρέη».

 Αναφερόμενος στο πώς ο γαλλικός λαός στέκεται απέναντι σε όσα συμβαίνουν με επίκεντρο την Ελλάδα, τονίζει πως «γνωρίζει ότι η μοίρα της ελληνικής αριστερής κυβέρνησης θα είναι αποφασιστική και για την ίδια την Γαλλία», ενώ επισημαίνει ότι «ο αγώνας που ξεκίνησε έχει πολύ δρόμο ακόμα από το τέλος του».

Kαταρχάς, θα ήθελα, κ. Λεβί, ένα σχόλιο για το ηχηρό 61,3% «όχι» στο δημοψήφισμα, παρ’ όλες τις κλειστές τράπεζες, το κρεσέντο των εκβιασμών από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και την προπαγάνδα των Μedia. Γιατί ο ελληνικός λαός επέλεξε να ψηφίσει «όχι»;

Το ελληνικό «όχι» είναι ένα ιστορικό γεγονός, τόσο για την Ελλάδα όσο και για την ίδια την Ευρώπη. Για πρώτη φορά ένας ευρωπαϊκός λαός είπε «όχι»  -το μεγάλο «όχι» που γιορτάζεται στο ποίημα του Καβάφη- στη δολοφονική λιτότητα και στους αποικιακούς κανόνες μιας καταστρόικα. Δεν είναι καθόλου δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί 61,3% απέρριψε την καταστροφική νεοφιλελεύθερη ανοησία. Αυτό που πρέπει να εξηγηθεί είναι γιατί οι υπόλοιποι ευρωπαϊκοί λαοί δεν έχουν κάνει το ίδιο πράγμα ακόμα…

Αυτό το «όχι», μολονότι ένα ιστορικό γεγονός, για ποιον ακριβώς αποτελεί εντέλει νίκη; Διότι έχουμε μπερδευτεί. Με την υπογραφή του 3ου Μνημονίου το «όχι»,  έγινε «ναι». Εντούτοις, τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και γνωστοί διανοητές, όπως ο Ετιέν Μπαλιμπάρ, ισχυρίζονται ότι το «όχι» αποτελεί ελπίδα για όλη την Ευρώπη. Ως τι; Ως παρακαταθήκη;

Απολύτως! Είναι μια ανέλπιστη ενθάρρυνση για τους λαούς της Ισπανίας, της Ιρλανδίας και της Ιταλίας, προκειμένου να ακολουθήσουν το ελληνικό παράδειγμα και να ανοίξουν το δρόμο και σε μια άλλη Ευρώπη, χειραφετημένη από την ωμή δικτατορία του οικονομικού Κεφαλαίου και των Ευρωπαίων καρχαριών. Η νίκη του «όχι», είναι πάνω απ’ όλα νίκη της Δημοκρατίας και της ελεύθερης βούλησης του λαού. Μπορούμε να ελπίζουμε ότι αυτό θα δημιουργήσει τις συνθήκες για την απομείωση ενός μέρους του παράνομου και επαχθούς χρέους. Αλλά ο αγώνας που ξεκίνησε έχει πολύ δρόμο ακόμα από το τέλος του.

Βλέπετε ότι οδεύουμε σε κούρεμα του χρέους, την αναγκαιότητα του οποίου παραδέχτηκε ακόμη και το ΔΝΤ; Δεν είναι τυχαίο ότι στη δευτερολογία του στο Ευρωκοινοβούλιο ο Αλέξης Τσίπρας υπενθύμισε τη γενναιοδωρία των ευρωπαϊκών κρατών κουρεύοντας το 1953 κατά 60% το γερμανικό χρέος. 

Το επαχθές ελληνικό χρέος δεν χρειάζεται απλώς κούρεμα αλλά αποκεφαλισμό. Θα έπρεπε να υπάρχει μια δημοκρατική γκιλοτίνα για τα παράνομα χρέη. Aλλά ακόμη και η καταστολή της γερμανικής ηγεμονίας θα ήταν μια καλή αρχή.

Μέχρι κυριολεκτικά… χτες και το 17ωρο Eurogroup που κατέληξε στην επώδυνη για την Ελλάδα συμφωνία, ζούσαμε την τρομοκρατία του GRexit. Μάλιστα, ο Β. Σόιμπλε άφησε να διαρρεύσει συγκεκριμένη πρότασή του για 5χρονο GRexit. Eπρόκειτο για υπαρκτό σχέδιο ή για έναν ύστατο εκβιασμό της ελληνικής κυβέρνησης;

Το ευρωπαϊκό καπιταλιστικό κατεστημένο είναι διχασμένο. Κάποιοι επιθυμούν να αποκλείσουν την Ελλάδα από την Ευρωζώνη, κάποιοι άλλοι διστάζουν φοβούμενοι τις συνέπειες. Ωστόσο, όλοι ανεξαιρέτως θα ήθελαν να εξευτελίσουν τον Τσίπρα και να τον αντικαταστήσουν το συντομότερο από μια κυβέρνηση μαριονετών στις υπηρεσίες του κατεστημένου. Kάποιοι Σοσιαλδημοκράτες εναντιώθηκαν σε ένα GRexit, από το φόβο ότι θα είναι οι επόμενοι. Υπάρχουν κι εκείνοι, όπως το γερμανικό SPD του Σ. Γκάμπριελ που δεν σταματάνε να καταγγέλλουν και να διασύρουν την ελληνική «κομμουνιστική» κυβέρνηση.

Ποιες ήταν οι εναλλακτικές που είχε ο Αλέξης Τσίπρας; Ήδη το μνημόνιο που ο ίδιος εισηγήθηκε και υπερψηφίστηκε από μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ και σύσσωμες τις μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις του «ναι» στο ελληνικό Κοινοβούλιο πριν από το Eurogroup, έκαναν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να διαφοροποιηθούν, καταψηφίζοντάς το. Υπήρχε άλλη διέξοδος;

Κατανοώ απόλυτα τις αντιδράσεις των συντρόφων από την Αριστερή Πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στον ωμό συμβιβασμό. Από την άλλη, δεν είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι ο Τσίπρας είχε πράγματι εναλλακτική, αν η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στην Ευρωζώνη, κάτι που απ’ ό,τι αντιλαμβάνομαι, είναι επιθυμία της πλειοψηφίας των Ελλήνων.

Το παλαιότερο σχέδιο των Ευρωπαίων για την εκποίηση της δημόσιας γης μέσω ΤΑΙΠΕΔ και τη συγκέντρωση των κερδών ως εγγύηση, σε φορέα με έδρα το Λουξεμβούργο είναι μέρος της αντιλαϊκης συμφωνίας που έφερε ο Τσίπρας μαζί του στη χώρα. Η μοναδική διαφοροποίηση είναι ότι το Ταμείο των 50 δισ. για τις αποκρατικοποιήσεις και την Εκποίηση Δημόσιας Περιουσίας θα έχει έδρα την Ελλάδα! Ήταν κι αυτό επίσης κάτι που δεν μπορούσε να αποτρέψει;

O κ. Σόιμπλε ως ένας αυθεντικός υπέρμαχος της νεοφιλελεύθερης Ορθοδοξίας πιστεύει, ειλικρινώς, ότι τα πάντα στον κόσμο μας έχουν μια τιμή: η αξιοπρέπεια, η δημοκρατία, η λαϊκή αυτοκυριαρχία. Όλα πρέπει να βγουν στις αγορές και να πωληθούν ή να αγοραστούν στην πρέπουσα τιμή. Θεωρεί ότι μπορεί να αγοράσει την ελληνική κυβέρνηση και τον ελληνικό λαό με 50 δισ., επιβάλλοντάς σας τη θεσμοθέτηση φορέα αποκρατικοποίησης και εκποίησης της δημόσιας ελληνικής περιουσίας. Λανθασμένος υπολογισμός! Η Ελλάδα δεν είναι προς πώληση. Ευτυχώς, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις απέρριψαν τη διαβόητη προσπάθεια να δωροδοκήσουν την αποβολή της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.

Zείτε και εργάζεστε στη Γαλλία. Πώς αντιμετωπίζει ο γαλλικός λαός το ελληνικό πρόβλημα; Σε σχετική έρευνα προέκυψε ότι το 58% των Γάλλων υπερασπίστηκε τον Έλληνα πρωθυπουργό στις εκβιαστικές διαπραγματεύσεις που είχε με τους θεσμούς.

Οι Γάλλοι συμπάσχουν με τους Έλληνες και κατανοούν τι περνάτε. Το ίδιο ισχύει για τα γαλλικά συνδικάτα , το Αριστερό Μέτωπο και ακόμη τη διαφωνούσα μειοψηφία του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Ο γαλλικός λαός γνωρίζει ότι η μοίρα της ελληνικής αριστερής κυβέρνησης θα είναι αποφασιστική και για την ίδια την Γαλλία. Δεν υπάρχουν αριστερές κυβερνήσεις στην Ευρώπη, μόνο αριστερόστροφες ή ακραία κεντρώες, όπως του Ολάντ και του Ρέντσι. Αυτό που απομένει είναι οι ριζοσπαστικά αριστεροί συνασπισμοί, όπως οι Die Linke στη Γερμανία και η Λίστα Τσίπρα L’altra Europa con Tsipras) στην Ιταλία, μαζί με τα νέα κινήματα κατά της λιτότητας, όπως οι Podemos. Aποτελούν και τη μοναδική ελπίδα για την Ευρώπη.

***

Ποιος είναι ο Μίκαελ Λεβί

Κοινωνιολόγος και επίτιμος διευθυντής στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών της Γαλλίας (CNRS). Δίδαξε για πολλά χρόνια στην EHESS (Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales). Συμμετέχει στην Αριστερά μέσα από το ΝΡΑ (Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα). Έχει εργαστεί στα Νέα Κινήματα και είναι από τα ιδρυτικά στελέχη του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ, λόγω και των ενεργών σχέσεών του με την Αριστερά της Λατινικής Αμερικής. Είναι, επίσης, ιδρυτικό μέλος του Οικοσοσιαλιστικού Διεθνούς Δικτύου (www.ecosocialistnetwork.org). Μεταξύ των έργων του που κυκλοφορούν στη χώρα μας είναι τα: Ο Λούκατς και ο Σταλινισμός (Ερασμος), Εξέγερση και Μελαγχολία (Εναλλακτικές Εκδόσεις), Το Διαρκές 1917 (ΚΨΜ) κ.ά.

Συνέντευξη στην Ιωάννα Κλεφτογιάννη

Δρόμος της Αριστεράς, φύλλο 272 – 18/7/2015

Εκδήλωση – συζήτηση: Η προοπτική μετά τη νίκη του ΟΧΙ, την υπογραφή της νέας συμφωνίας από την κυβέρνηση της Αριστεράς κι ο ρόλος της αριστερής εργατικής αντιπολίτευσης

Εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015 στο καφέ Πλάτανος στην Σπλάντζια με ομιλητή τον Σεραφείμ Ρίζο για την προοπτική μετά τη νίκη του ΟΧΙ, την υπογραφή της νέας συμφωνίας από την κυβέρνηση της Αριστεράς και τον ρόλο της εργατικής αριστερής αντιπολίτευσης.

Σε σχετικό δελτίο τύπου αναφέρονται τα εξής:

Λύσσαξαν οι άρχουσες τάξεις της Ευρώπης μετά το βροντερό ΟΧΙ που ακούστηκε από το δημοψήφισμα στις 5 Ιούλη και ξεσήκωσε ενθουσιασμό στους εργάτες όλης της ηπείρου. Παντού οι κυβερνήσεις είδαν με τρόμο την Αριστερά, τα συνδικάτα, τη νεολαία να εμπνέονται από την εργατική αντίσταση στην Ελλάδα. Μέσα σε συνθήκες ατέλειωτης κρίσης, τα ευρωπαϊκά διευθυντήρια δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε άλλο εκτός από λιτότητα και ρατσισμό. Γι’ αυτό, το ελληνικό ΟΧΙ αντήχησε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη.

Αλλά ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, οι καπιταλιστές και το πολιτικό προσωπικό τους βάλθηκαν να το τσακίσουν με τον πιο σκληρό τρόπο. Απειλώντας και εκβιάζοντας ότι θα οδηγήσουν το ελληνικό δημόσιο και το τραπεζικό σύστημα σε χρεοκοπία κλείνοντας τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ανάγκασαν τον Αλέξη Τσίπρα να βάλει την υπογραφή του στο χειρότερο Μνημόνιο. Έχουν εγκαταλείψει όλα τα προσχήματα ότι πρόκειται για μνημόνιο «διάσωσης», όπως έλεγαν παλιά, και διαμόρφωσαν ένα τιμωρητικό πακέτο με τους πιο βάρβαρους όρους.

Αν, όμως, νομίζουν ότι επειδή γονάτισαν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θα καταφέρουν να τσακίσουν την εργατική αντίσταση, είναι γελασμένοι. Η οργή αλλά και η εμπειρία και η αυτοπεποίθηση της εργατικής τάξης, ύστερα από πέντε χρόνια αγώνων ενάντια στα Μνημόνια ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ, είναι σήμερα μεγαλύτερη και όχι μικρότερη.

Η μαζική στροφή αριστερά που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση στις 25 Γενάρη δεν ήταν ένα απλό κίνημα ψηφοφόρων. Ήταν και είναι κίνημα αγωνιστών και αγωνιστριών που ξέρουν τι θα πει να οργανώνεις απεργίες, καταλήψεις στις πλατείες, αντιφασιστικά συλλαλητήρια, συνδικαλιστικές και πολιτικές μάχες. Ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε σε αυτόν τον κόσμο μια ευκαιρία να σταματήσει τη λιτότητα μέσα από τις κάλπες και ο κόσμος ανταποκρίθηκε όχι μια, αλλά δυο φορές. Και τον Γενάρη και ακόμη πιο σαρωτικά τώρα στο δημοψήφισμα, η εργατιά είπε ΟΧΙ στα μνημόνια της λιτότητας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε πως είναι ένα κόμμα της ρεφορμιστικής αριστεράς που δεν μπορεί να αξιοποιήσει αυτή τη δυναμική. Είχε αυταπάτες ότι θα καταφέρει να συνδυάσει τις εργατικές ελπίδες με τη δική του αναζήτηση αστικών συμμαχιών με μερίδες καπιταλιστών που θα ήθελαν «να σώσουν τον καπιταλισμό από τον κακό εαυτό του». Και όταν έφτασε ο κόμπος στο χτένι, υποχώρησε.

Τώρα η σκυτάλη περνάει στα χέρια των αγωνιστών και των αγωνιστριών της εργατικής τάξης: είπαμε το ΟΧΙ μέσα από τις κάλπες και οι δυνάμεις του κεφαλαίου γράφουν την ψήφο στα παλιά τους τα παπούτσια. Αλλά οι εργάτες έχουν πιο δυνατά όπλα από την ψήφο. Έχουν τις απεργίες, έχουν τη συλλογική δύναμη της τάξης μας χωρίς την οποία δεν γυρνάει ούτε γρανάζι.

Η απεργία την Τετάρτη 15 Ιούλη, την ώρα που η Βουλή ψήφίζε τα πρώτα «προαπαιτούμενα» των εκβιαστών με τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι, ήταν ένα πρώτο αποφασιστικό βήμα στη νέα μάχη του ΟΧΙ που ξεκινάει. Η δύναμη που γκρέμισε όλες τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις και έκανε το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ πολιτικά λείψανα, δίνει ξανά το «Παρών». Η συνέχεια και η κλιμάκωση αυτή την εβδομάδα όταν θα ψηφίζεται το δεύτερο πακέτο με τα «προαπαιτούμενα» είναι το επόμενο βήμα. Αυτός είναι ο δρόμος για να αποδείξουμε στον κάθε Σόιμπλε ότι αυτό που μετράει δεν είναι οι υπογραφές των υπουργών αλλά τα ΟΧΙ των εργατών.

Σε αυτά τα βήματα, σε αυτό το δρόμο, μετριέται η στάση της κάθε δύναμης της Αριστεράς. Κάθε αγωνιστής, κάθε αγωνίστρια από τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ έχει την ευκαιρία να κάνει ένα βήμα μπροστά: να γυρίσει την πλάτη στις ηγεσίες του συμβιβασμού και της αποχής και να συσπειρωθεί στην επαναστατική, αντικαπιταλιστική αριστερά για να στηρίξουμε μαζί την εργατική αντίσταση που δίνει τη νέα μάχη του ΟΧΙ με όπλο τη διαδήλωση και την απεργία. Δεν είναι ώρα για ηττοπάθειες και μοιρολατρίες, είναι η ώρα της μαζικής ανταρσίας.

Λίγα λόγια για το βιβλίο «Χρυσή Αυγή και Εκκλησία» του Σταύρου Ζουμπουλάκη

γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης

Ένα βιβλίο με αρκετές αδυναμίες αλλά και με πολύ χρήσιμες παρατηρήσεις και καταγραφές με ξεκάθαρη στάση ενάντια στην Χρυσή Αυγή, μια οργάνωση όχι μόνο ρατσιστική αλλά και παγανιστική, αντισημιτική, αντιισλαμική και ό,τι άλλο κακό βάλει ο νους του ανθρώπου, σύμφωνα με σχόλιο του συγγραφέα, η οποία είναι ταυτόχρονα και μια αντιχριστιανική οργάνωση, παρουσιάζουμε σήμερα. Το βιβλίο «Χρυσή Αυγή και Εκκλησία» του Σταύρου Ζουμπουλάκη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις (2013), αντίθετα από ότι θα περίμενε ο ευαίσθητος αναγνώστης, δεν χαρίζεται στην Ελλαδική Εκκλησία και όσο αφορά τη στήριξη που παρέχει στους νεοναζί. Κάτω από αυτό το πρίσμα ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η ίδια η Εκκλησία έχει την υποχρέωση να καταγγείλει και να αποδοκιμάσει τη Χρυσή Αυγή. Κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία αλλά ειδικά οι Χανιώτες αναγνώστες θα το βρουν και στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης μας.

Το πρώτο από τα κείμενα του μικρού αυτού βιβλίου γράφτηκε τον Μάιο του 2012, την επαύριο της πρώτης εκλογικής επιτυχίας της Χρυσής Αυγής. Το δεύτερο σχετίζεται με τη βίαιη δημόσια εμφάνισή της, προς υπεράσπιση της Ορθοδοξίας, με αφορμή τη θεατρική παράσταση του “Corpus Christi” στην Αθήνα. Η οπτική του κειμένου αυτού, που έχει ως θέμα του τη βλασφημία, ορίζει την οπτική και την κεντρική ιδέα και των άλλων τεσσάρων κειμένων που ακολουθούν. Στα έξι αυτά κείμενα ο συγγραφέας πρόσθεσε δύο παλαιότερα για τον Ορθόδοξο αντισημιτισμό και φονταμενταλισμό, γιατί έκρινε και πολύ σωστά κατά τη γνώμη μας, ότι το πνευματικό κλίμα που περιγράφουν φωτίζει τους λόγους οι οποίοι εμποδίζουν την Ορθόδοξη Εκκλησία να αποδοκιμάσει δίχως περιφράσεις τη Χρυσή Αυγή. Παρατηρεί μάλιστα ότ

«Ως ένα μεγάλο βαθμό η Ελλαδική Εκκλησία δομήθηκε πάνω σ’ έναν κομμουνιστοφαγικό λόγο, εναγκαλιζόμενη με την εθνικόφρονα δράση. Μετά το 1974, η Εκκλησία ήταν ο μόνος θεσμός που δεν πέρασε σε βάθος η αποχουντοποίηση. Όταν στήθηκε το αυταρχικό κράτος των ξερονησιών και των εκτελέσεων, η Εκκλησία δεν είχε την τόλμη να πει, εγώ αυτά δεν τα εγκρίνω. Εκείνοι που μπορούν να απονομιμοποιήσουν τη Χ.Α. ιδεολογικά και ηθικά, είναι οι άνθρωποι και οι θεσμοί του συντηρητικού κόσμου».

Στα άρθρα Ακραίος αντισημιτισμός, άκρα σιωπή και Νέα αναθέματα, παλαιά ερωτήματα παρουσιάζει με διεξοδικό και άκρως ικανοποιητικό τρόπο τη δράση υπέρ της Χρυσής Αυγής μητροπολιτών όπως του Πειραιώς, Σεραφείμ που έχει πρωταγωνιστήσει σε αντιισλαμικά, αντισημιτικά και σεξιστικά παραληρήματα ενώ έχει φροντίσει να “νομιμοποιήσει” με κάθε τρόπο τους νεοναζί δολοφόνους. Αλλά ο συγγραφέας δεν τρέφει αυταπάτες ότι η Εκκλησία ως επίσημος φορέας θα καταδικάσει εύκολα τη Χρυσή Αυγή. Αντίθετα, όπως σημειώνει

«Αν από τον αρχιεπίσκοπο και τους επισκόπους δεν περιμένω τίποτε, εξακολουθώ να περιμένω μια αντίδραση εκ μέρους κάποιων ιερέων για τις μισαλλόδοξες, φανατικές και βαθιά αντιχριστιανικές δηλώσεις του Σεραφείμ (και άλλων τινών). Περιμπένω μια κάποια συλλογική αντίδραση, εκ μέρους λίγων έστω ιερέων, απέναντι σε έναν εκκλησιαστικό λόγο που τους εκθέτει ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Την περιμένω χρόνια, μα δεν την έχω δει ποτέ. Η σιωπή δεν είναι πάντοτε αρετή, τις περισσότερες φορές είναι δειλία. Γιατί να ακούγεται συλλογικά μόνο η φωνή των φονταμενταλιστών ιερέων; Ως πότε θα τους αφήνουν όλο τον χώρο»;

Επίσης, για τον συγγραφέα η νομιμοποίηση ως ισότιμων ομιλητών φαιδρών αλλά ακραίων ιδεολογικά και πολιτικά συνομιλητών όπως του Καρατζαφέρη – μην ξεχνάμε ότι το 2012 είχαμε ακόμα τη συγκυβέρνηση του τεχνοκράτη Παπαδήμου με τους φασίστες του ΛΑΟΣ – αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα. Και φυσικά, είναι μια παρατήρηση που δεν χάνει την επικαιρότητα της όσον αφορά και τη στάση μας απέναντι στη Χρυσή Αυγή σήμερα, όπου ακόμα και η Πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, παρέκαμψε εισαγγελείς και δικαστές, αντιμετωπίζοντας τους νεοναζί βουλευτές ως ισότιμους, δίνοντας τους το δικαίωμα να παρουσιάζονται σαν δημοκρατικό και αντιμνημονιακό κόμμα στη Βουλή. Όπως ισχυρίζεται ο συγγραφέας

“Νομιμοποιώντας τον όμως ως ισότιμο συνομιλητή και εταίρο στη συγκυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, νομιμοποιήσαμε τις ιδέες του και βλέπουμε σήμερα, αφενός, τη ανάπτυξη αυτού του ακροδεξιού τόξου που ανέφερα παραπάνω αλλά και τη διάχυση, αφετέρου, των ακροδεξιών ιδεών και σε κόμματα που βρίσκονται αριστερά του ακροδεξιού τόξου. Ανάλογα ισχύουν και για τον Ορθόδοξο φονταμενταλισμό. Είναι επικίνδυνος, ακόμη και όταν οι εκφραστές του είναι γελοία πρόσωπα.”

Αλλά το βιβλίο και οι εκτιμήσεις του συγγραφέα έχουν και αρκετές σοβαρές αδυναμίες που σε ένα βαθμό υποσκάπτουν τις θετικές παρατηρήσεις και τα συμπεράσματά του αλλά και που οδηγούν μέσα από ένα μάλλον αδιόρατο τρόπο στην επιβεβαίωση διαφόρων συντηρητικών απόψεων.

Πρώτα απ’ όλα δεν ζητάει την πολιτική ευθύνη για τη αξιοποίηση ως νόμιμων συνομιλητών του Ελληνικού Κράτους της Χρυσής Αυγής. αποφεύγοντας να θίξει τα κακώς κείμενα και χωρίς να εξηγεί τον ρόλο των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου (της περιόδου τουλάχιστον που γράφτηκε το βιβλίο) στην καλλιέργεια της ρατσιστικής ρητορικής και της φασιστικής βίας. Καταλήγοντας έτσι να ζητά την ύπαρξη ενός μεγάλου δημοκρατικού τόξου για την αντιμετώπιση του προβλήματος με τη Χρυσή Αυγή. μαζί δηλαδή και με τα κόμματα και τις πολιτικές που την έφεραν στην επιφάνεια. Καλλιεργώντας έτσι μια σειρά από σοβαρές αντιφάσεις. Από τη μια αρνείται την θεωρία των δύο άκρων και από την άλλη εκθέτει τις απόψεις του με βάση αυτή τη συλλογιστική.

Γράφει χαρακτηριστικά:

«ότι η θεωρία των δύο άκρων, όπως διατυπώνεται σήμερα στην Ελλάδα, ταυτίζοντας τη ναζιστική βία με βίαιες συμπεριφορές ομάδων της Αριστεράς, είναι εκατό τοις εκατό λάθος: ενισχύει και νομιμοποιεί τη Χρυσή Αυγή και τη ναζιστική βία. Ωστόσο, εκτιμώ ότι η άρνηση της θεωρίας των δύο άκρων, δεν πρέπει να μας οδηγήσει αναδρομικά, όπως κάνουν πολλοί σοβαροί επιστήμονες και φίλοι, σε μια άρνηση των κοινών χαρακτηριστικών σταλινισμού και φασισμού, ιστορικά. Η θεωρία της Χάννα Άρεντ για τον ολοκληρωτισμό, την οποία εγώ προσωπικά δέχομαι, μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε τον χαρακτήρα αυτών των καθεστώτων, με όλες τις ιστορικές διαφορές τους. Άλλωστε, όταν στεγάζεις κάποια φαινόμενα κάτω από μια γενική έννοια, δεν σημαίνει και ότι τα ταυτίζεις — και στο εσωτερικό του φασιστικού φαινομένου, ο ιταλικός φασισμός και ο γερμανικός ναζισμός διαφέρουν πάρα πολύ. Τέλος, το γεγονός ότι είμαστε κατά της θεωρίας των δύο άκρων, επειδή είναι επικίνδυνη πολιτικά, επειδή ενισχύει τον ναζισμό και τη Χρυσή Αυγή σήμερα, δεν σημαίνει επ’ ουδενί ότι πρέπει να κάνουμε υποχωρήσεις στο ζήτημα της νομιμότητας, των κανόνων της δημοκρατίας, του δικαίου. Πρέπει να είμαστε σταθερά εναντίον των ενεργειών που παραβιάζουν το δίκαιο, και όταν προέρχονται από την πλευρά της Αριστεράς ή των κινημάτων. Και, ταυτόχρονα, δεν μπορούμε βέβαια, σε καμιά περίπτωση, να λέμε ότι «τα δύο άκρα ταυτίζονται». Γιατί αυτό ανοίγει τον δρόμο στον ναζισμό, στη Χρυσή Αυγή».

Αυτά ως μία μικρή παρουσίαση του βιβλίου. Σήμερα, και σε σχέση με το 2012, τα πράγματα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο όσον αφορά τη δράση της Χρυσής Αυγής αλλά και όσο αφορά τον τρόπο που την αντιμετωπίζει ο κόσμος της εργατιάς και το αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα. Ο ίδιος ο κόσμος – που εναντίον του στρέφεται η δράση της νεοναζιστικής συμμορίας – δίνει τις μάχες, τόσο δικαστικά, όσο και αυτό είναι το βασικότερο μέσα στην κοινωνία, αναγνωρίζοντας ότι υπάρχει διαπλοκή μιας εγκληματικής οργάνωσης με ένα πολιτικό κόμμα, που στηρίζει και στηρίζεται αντίστοιχα από την ελληνική αστική τάξη και τους πολιτικούς εκπροσώπους της για να καταστείλουν την μαζική, απεργιακή και κινηματική δράση του λαού. Τα βιβλία κι οι μελέτες που έχουν δημοσιευτεί τα τελευταία χρόνια μπορούν να βοηθήσουν όσους γίνεται περισσότερο για να ξεκαθαρίσουν σε αυτό το ζήτημα. Η δολοφονία του εργάτη και ράπερ Παύλου Φύσσα ξεσήκωσε τον λαό που αυτός οδήγησε στη φυλακή τους νεοναζί. Αλλά εάν οι ναζί βρίσκονται σε οργανωτική διάλυση και πολιτική απορρύθμιση αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι επικίνδυνοι. Γι’ αυτό χρειάζεται να επαγρυπνούμε. Είναι αρκετοί αυτοί που χρειάζονται τη Χρυσή Αυγή, από το επίσημος κράτος, το επιχειρηματικό κεφάλαιο μέχρι την Εκκλησία.

Ο συγγραφέας από την δική του οπτική γωνία σχολιάζει ότι «Μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης και τον κοινωνικό πόνο της ανεργίας, πολλοί είναι εκείνοι που υποτιμούν σήμερα τον κίνδυνο της Χρυσής Αυγής. Κάνουν λάθος. Όταν η νεοναζιστική μπόρα περάσει, ας μη θεωρήσουν πάντως ότι είχαν δίκιο που δεν ανησυχούσαν. Η μπόρα τούτη θα περάσει, επειδή ορισμένοι άλλοι, μέσα στην ίδια αυτή δίνη, δεν την υποτίμησαν μα την αντιπάλεψαν».

Αυτό μπορεί να είναι μια χρήσιμη υπενθύμιση για τα καθήκοντα μας και για το τσάκισμα του ναζισμού σήμερα.

Ο Ρώσος κοσμοναύτης Anton Shkaplerov εξηγεί στον Περιφερειάρχη και τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης τον ρόλο της Κρήτης στο διαστημικό πρόγραμμα

Η επιλογή του Ρώσου κοσμοναύτη Αντόν Σκαπλέροφ (Anton Shkaplerov) να πραγματοποιήσει στη Κρήτη το πρόγραμμα αποκατάστασης της υγείας του μετά από 7μηνη παραμονή στον διεθνή διαστημικό σταθμό, αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι το νησί μας αποτελεί ένα κορυφαίο διεθνή προορισμό. Αυτό ανέφερε σήμερα ο Περιφερειάρχης Σταύρος Αρναουτάκης υποδεχόμενος στην Περιφέρεια Κρήτης, παρουσία του Σεβασμιότατου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ.κ. Ειρηναίου, τον Ρώσο κοσμοναύτη Αντόν Σκαπλέροφ, που συνοδευόταν από την σύζυγο του, τον γιατρό του, τον γυμναστή του, και τον Έλληνα δημοσιογράφο στη Ρωσία Θανάση Αυγερινό. Όπως είναι γνωστό ο Ρώσος κοσμοναύτης επέλεξε την Κρήτη, και την Χερσόνησο, για να πραγματοποιήσει το ειδικό πρόγραμμα αποκατάστασης της υγείας του, που υποβάλλονται όλοι οι κοσμοναύτες όταν επιστρέφουν στη γη μετά από πολύμηνη παραμονή στο διεθνή διαστημικό σταθμό.

Ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης ανέφερε ότι, «είναι ιδιαίτερα σημαντικό που ένας Ρώσος κοσμοναύτης επιλέγει την Κρήτη για να πραγματοποιήσει το πρόγραμμα αποκατάστασης της υγείας του μετά από πολύμηνη παραμονή στο διάστημα. Η Κρήτη για άλλη μια φορά αποδεικνύει ότι αποτελεί ένα κορυφαίο τουριστικό προορισμό. Η επίσκεψη, η διαμονή του Ρώσου κοσμοναύτη στο νησί μας προσφέρει μια τεράστια προβολή της Κρήτης, της Ελλάδας, σε όλο τον κόσμο και ειδικά στη Ρωσία, στην Ανατολική Ευρώπη. Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τον δημοσιογράφο Θανάση Αυγερινό για την άριστη συνεργασία που είχαμε για την οργάνωση της επίσκεψης του Ρώσου κοσμοναύτη».

Από την πλευρά του ο Αντόν Σκαπλέροφ μίλησε με θερμά λόγια για την παραμονή του στο νησί και για τις επισκέψεις που πραγματοποιεί σε διάφορα αξιοθέατα, και Ορθόδοξα προσκυνήματα. Όπως είπε χαρακτηριστικά «Η Κρήτη είναι ένα υπέροχο νησί το βλέπουμε από το διάστημα χωρίς σύννεφα, μέσα σε καταγάλανα νερά, και ξεχωρίζει στην «καρδιά» της Μεσογείου. Έχω γεννηθεί στην Κριμαία, και το περιβάλλον, η φύση της πατρίδας μου μοιάζει με αυτό της Κρήτης. Εδώ βρήκα ένα κομμάτι και της δικής μου πατρίδας». Μάλιστα όπως ανέφερε ευρισκόμενος πρόσφατα στην περιοχή του Κερατόκαμπου, είχε την ευκαιρία, με δορυφορικό τηλέφωνο, να συνομιλήσει στον διαστημικό σταθμό με τον συνάδελφο του Μιχάλι Καρνιένκο ο οποίος και αυτός σκέφτεται να πραγματοποιήσει το πρόγραμμα φυσικής αποκατάστασης στο νησί μας.

Η συνεργασία της Κρήτης με το διεθνή διαστημικό σταθμό

Ο Ρώσος κοσμοναύτης ανακοίνωσε μάλιστα ότι η Κρήτη συνεργάζεται με το διαστημικό πρόγραμμα, και τον διεθνή διαστημικό σταθμό, καθώς όπως εξήγησε όταν προσγειώνεται στη γη η «κάψουλα» που μεταφέρει τους κοσμοναύτες από το διάστημα, προηγούνται μετρήσεις τηλεμετρικών δεδομένων, από επιστήμονες Ρώσους που έρχονται στην Κρήτη για το σκοπό αυτό. Οι επιστήμονες καταγράφουν αυτά τα δεδομένα και τα μεταδίδουν στο Κέντρο Διεύθυνσης Πτήσεων στη Μόσχα. Εξήγησε μάλιστα ότι η Κρήτη βρίσκεται σε γεωστρατηγική θέση σε σχέση με την πορεία του διεθνή διαστημικού σταθμού, ο οποίος πραγματοποιεί 16 περιστροφές γύρω από τη γη κάθε 24ωρο.

Ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης εκφράζοντας την χαρά του για την συνάντηση σου με τον Ρώσο κοσμοναύτη, ο οποίος επισκέπτεται στο νησί χώρους λατρείας (Εκκλησίες, Μοναστήρια) ανέφερε: « Είναι μεγάλη μου χαρά για το γεγονός ότι βρεθήκαμε σήμερα μαζί με το Ρώσο κοσμοναύτη. Χαιρόμαστε που ήρθε στην Κρήτη που τον γνωρίσαμε, και του ευχόμαστε να είναι πάντα καλά και να συνεχίζει με υγεία την επιστημονική του αποστολή».

Ο Ρώσος κοσμοναύτης ως αναμνηστικό έδωσε στον Περιφερειάρχη Κρήτης ένα ειδικό ημερολόγιο όπου καταγράφονται με φωτογραφίες και κείμενα η συνεισφορά της Ρωσίας στη διαστημική επιστήμη και τεχνολογία. Ο Περιφερειάρχης από την πλευρά του έδωσε στον Αντόν Σκαπλέροφ βιβλία με την ιστορία και τον πολιτισμό της Κρήτης.

Τ. Δημουλάς από Χανιά: “Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση σε όφελος του λαού στο πλαίσιο της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης”

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η πολιτική συγκέντρωση που διοργάνωσαν χθες οι Τομεακές Επιτροπές Πόλης και Υπαίθρου Χανίων του ΚΚΕ, με ομιλητή το μέλος του ΠΓ της ΚΕ Τηλέμαχο Δημούλα, στο Πάρκο Ειρήνης & Φιλίας των Λαών. Η ομιλία επικεντρώθηκε στην εκτίμηση των εξελίξεων του τελευταίου διαστήματος, με αποκορύφωμα τη ψήφιση των αντιλαϊκών μέτρων τις προηγούμενες μέρες, ως αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους συμμάχους της στην Ευρωζώνη και ΕΕ.

Χαρακτηριστικά ανέφερε ο Τ. Δημουλάς : «Τα μέτρα που ψηφίστηκαν, φορτωμένα στην πλάτη του λαού, είναι η αρχή, γιατί η συμφωνία για τη δανειακή σύμβαση και οι όροι που θα τη συνοδεύουν, θα αποφασιστούν αργότερα και αφού γίνει η πρώτη αξιολόγηση.

Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν το ΚΚΕ, που έγκαιρα είχε προειδοποιήσει το λαό να μην έχει αυταπάτες για το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική του, για το χαρακτήρα της ΕΕ. Δεν συμβιβάζεται καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης και φιλολαϊκή πολιτική, όποιος και αν είναι στο τιμόνι της διακυβέρνησης.

Μπροστά στο δημοψήφισμα με συνέπεια το ΚΚΕ καλούσε το λαό να ακυρώσει την παγίδα του ΣΥΡΙΖΑ, ρίχνοντας στην κάλπη το ψηφοδέλτιο που είχε το διπλό ΟΧΙ στην πρόταση συμφωνίας της κυβέρνησης και στην πρόταση της ΕΕ και το μεγάλο ΝΑΙ στην πάλη για αποδέσμευση, με το λαό στην εξουσία. Ούτε μια μέρα δεν πέρασε και φάνηκε η κοροϊδία των δυνάμεων υποστήριξης των δυο πλευρών του δημοψηφίσματος. Το ΟΧΙ και το ΝΑΙ ενώθηκαν σε μια εθνική ομοψυχία που έδινε εντολή στον Τσίπρα να μην γυρίσει πίσω αν δεν φέρει συμφωνία.

Οι εξελίξεις επίσης επιβεβαιώνουν ότι το προηγούμενο διάστημα, στην αναζήτηση των δρόμων καπιταλιστικής ανάκαμψης και κερδοφορίας, δυνάμωσε στους κόλπους της αστικής τάξης, σε τμήματα του ελληνικού κεφαλαίου η θέση για εγκατάλειψη της Ευρωζώνης και της καθιέρωσης εθνικού νομίσματος. Θέση που υπάρχει και σε τμήματα του κεφαλαίου άλλων κρατών και εμφανίστηκε στο προσκήνιο τις προηγούμενες βδομάδες.

Το μεταβατικό πρόγραμμα δήθεν αριστερής ρήξης που επεξεργάζονται διάφορες δυνάμεις (αριστερή πλατφόρμα, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ), κάνοντας μάλιστα κριτική στο ΚΚΕ ότι δεν στρατεύεται μαζί τους. Στην πραγματικότητα δεν δίνει λύση στο ποιος θα κάνει κουμάντο, αφού σε μια καπιταλιστική Ελλάδα με εθνικό νόμισμα τα κλειδιά της οικονομίας θα βρίσκονται πάλι στα χέρια των μονοπωλιακών ομίλων.

Η συνέχεια της προσπάθειας παραπλάνησης του λαού το επόμενο διάστημα θα συνεχιστεί, κρύβοντας ότι στην πραγματικότητα επιβεβαιώνεται η θέση του ΚΚΕ και ότι είναι η μόνη ρεαλιστική και επίκαιρη. Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση σε όφελος του λαού στο πλαίσιο της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.

Για να υπάρξει πραγματική φιλολαϊκή διέξοδος για το λαό, πρέπει να αλλάξει ο δρόμος ανάπτυξης, να αλλάξει η οργάνωση της παραγωγής, να γίνει σοσιαλιστική, να διαγραφεί το χρέος μονομερώς και κοινωνικοποιηθούν τα μονοπώλια. Αυτό προβάλλει η πολιτική πρόταση, το Πρόγραμμα του ΚΚΕ. Μια τέτοια εξέλιξη δε θα έρθει μέσα από την εναλλαγή αστικών κυβερνήσεων. Προϋποθέτει ένα μεγάλο ισχυρό εργατικό – λαϊκό κίνημα, μια συμμαχία ανάμεσα στην εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, που θα μπορεί να επιβάλει τη θέλησή της.

Προϋποθέτει λαό οργανωμένο και αποφασισμένο για πραγματικές συγκρούσεις και ρήξεις.

Ο μόνος δρόμος για να μπορέσει ο λαός να αποκτήσει δύναμη και αυτοπεποίθηση, να πάρει την τύχη στα χέρια του, είναι να δώσει από σήμερα μικρές και μεγάλες μάχες οργανωμένος μέσα στα συνδικάτα, στα σωματεία, στους συλλόγους, τις Λαϊκές Επιτροπές.»