Τον Απρίλιο, δύο χρόνια μετά τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση ιδιωτικού χρέους στην ιστορία, η Ελλάδα άντλησε 3 δισ. ευρώ μέσω πενταετούς ομολόγου με απόδοση μικρότερη του 5%. Τον Ιούλιο, το δεκαετές ελληνικό ομόλογο είχε απόδοση μικρότερη του 6%, όταν οι αποδόσεις στους αντίστοιχους ισπανικούς και ιταλικούς τίλτους ήταν χαμηλότερες του 3%
Οι ταλαιπωρημένες οικονομίες της περιφέρειας έδειχναν να αλλάζουν σελίδα και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα υποσχόταν να κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να κρατήσει την ευρωζώνη ενωμένη, αναφέρει σε εκτενές δημοσίευμά του για το χρέος της ευρωζώνης ο Economist με τίτλο “Πίσω στην πραγματικότητα”.
Όλα αυτά χάθηκαν στο παγκόσμιο sell – off της 15ης και 16ης Οκτωβρίου, σύμφωνα με άρθρο του Economist. Οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων ξεπέρασαν για λίγο το 9%, ενώ το spread της απόδοσης του ελληνικού 10ετούς αλλά και άλλων ομολόγων του Νότου έναντι του αντίστοιχου γερμανικού bund διευρύνθηκε απότομα.
Έκτοτε, τα ομόλογα της ευρωπεριφέρειας έχουν ανακτήσει μέρος των απωλειών τους, με τα εταιρικά να υπεραποδίδουν εν μέσω φημολογίας (που αργότερα όμως διαψεύστηκε) ότι η ΕΚΤ εξετάζει την αγορά εταιρικών ομολόγων στη δευτερογενή αγορά, σημειώνει ο Economist.
Το κρατικό χρέος φαίνεται πλέον λιγότερο ελκυστικό, ιδιαίτερα λόγω οικονομικής επιβράδυνσης και παγίωσης του αποπληθωρισμού, καταλήγει ο Economist.
Παραπέμπει δε σε πρόσφατη ανάλυση της Fitch, σύμφωνα με την οποία θα είναι πολύ δύσκολο για οποιαδήποτε υπερχρεωμένη κυβέρνηση της Ευρωζώνης να μειώσει τον δείκτη χρέους προς ΑΕΠ κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες τα επόμενα 8 χρόνια και ακόμα δυσκολότερο να επιστρέψει στα προ κρίσης επίπεδα. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να εμφανίσουν πρωτογενή πλεονάσματα προκειμένου να εξοφλήσουν το υπάρχον χρέος.