75 Χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης και σε πολλές χώρες πραγματοποιούνται εκδηλώσεις. Και στη Γερμανία, αντιφασίστες και ευαισθητοποιημένοι πολίτες πραγματοποιούν εκδηλώσεις. Στο Βερολίνο, την Παρασκευή 20 Μαϊου θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με τίτλο “Κρήτη 1941” με εισηγητή τον ιστορικό Δρ. Martin Seckendorf στο “Σπίτι της Δημοκρατίας”.
Ο Martin Seckendorf είναι ιστορικός. Μεταξύ άλλων, υπήρξε συνεκδότης του συλλογικού έργου «Η Ευρώπη κάτω από τον αγκυλωτό σταυρό. Η γερμανική κατοχική πολιτική του γερμανικού φασισμού (1938 έως 1945)», 8 τόμοι. Ο 6ος τόμος που επιμελήθηκε από τον Martin Seckendorf αναφέρεται στην κατοχική πολιτική του γερμανικού φασισμού στη Γιουγκοσλαβία, την Ελλάδα, την Αλβανία, την Ιταλία και την Ουγγαρία (1941-1945). Το 1991 οι εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή» εξέδωσαν το βιβλίο με τίτλο «Η Ελλάδα κάτω από τον αγκυλωτό σταυρό», που αποτελεί μέρος του 6ου τόμου (ΣτΜ).
Στο ενημερωτικό σημείωμα της εκδήλωσης αναφέρονται τα εξής:
“Κρήτη 1941
Κατά την εισβολή στη Κρήτη, η οποία πραγματοποιήθηκε με την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Ερμής», η Βέρμαχτ βρέθηκε μπροστά σε Αντίσταση την οποία θεωρούσε αδύνατη. Οι απώλειες των Γερμανών στη Κρήτη ήταν περισσότερες απ΄ ό,τι στις προηγούμενες εκστρατείες ενάντια στη Γιουγκοσλαβία και την ηπειρωτική Ελλάδα παρμένες μαζί. Σε μεγάλο βαθμό ο πληθυσμός της Κρήτης συμμετείχε στην άμυνα του νησιού –μια διαδικασία που καλύπτεται ρητά από τον κανονισμό της Χάγης περί πολέμου σε μια χώρα, της 18ης Οκτωβρίου 1907. Για πρώτη φορά στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η Βέρμαχτ ήρθε αντιμέτωπη με έναν λαϊκό πόλεμο και τις ειδικές μορφές πάλης του. Οι γερμανοί στρατιωτικοί στην Αντίσταση των Κρητών, είδαν στη πλευρά των ελληνικών και βρετανικών στρατευμάτων μια πράξη εγκληματική, άξια ποινής θανάτου. Ακόμη και κατά τη διάρκεια των μαχών οι διοικητές διέταζαν μαζικές εκτελέσεις. Ο υποστράτηγος JuliusRingel (Γιούλιους Ρίνγκελ), διοικητής της 5ης Ορεινής Μεραρχίας, διέταξε, «για κάθε τραυματία ή νεκρό να τουφεκίζονται 10 Κρήτες, τα αγροκτήματα και τα χωριά όπου τα γερμανικά στρατεύματα δέχονται πυρά να κατακαίγονται, σε όλα τα μέρη να πιάνονται όμηροι».
Στις 31 Μαΐου 1941, όταν οι μάχες είχαν τελειώσει, ο Kurt Student (Κουρτ Στούντεντ), διοικητής στρατηγός υπεύθυνος του ΧΙ Σώματος Αεροπορίας για την Κρήτη, εξέδωσε μια βασική διαταγή για τον χειρισμό περί «μέτρων εξιλέωσης και αντιποίνων» στη Κρήτη. Οι μαζικές δολοφονίες που διαπράχθηκαν εναντίον των αμάχων κατά τη διάρκεια των μαχών, νομιμοποιήθηκαν εκ των υστέρων ως «αυτοάμυνα». Για τις μελλοντικές εκτελέσεις δεν θα ίσχυαν ανώτατα όρια. Οι πυροβολισμοί, [σύμφωνα πάντα με αυτή τη διαταγή], θα πραγματοποιούνται μέχρι και την «εξόντωση του ανδρικού πληθυσμού ολόκληρων περιοχών». Μια προσφυγή της στρατιωτικής δικαιοσύνης το απαγόρευσε ρητά στον Στούντεντ. Η εφαρμογή αυτής της διαταγής είχε ως αποτέλεσμα φοβερές σφαγές και την καταστροφή πάρα πολλών χωριών. Σύμφωνα με ελληνικές έρευνες μέσα σε λίγες βδομάδες –μέχρι τον Αύγουστο του 1941- δολοφονήθηκαν περισσότεροι από 2000 άμαχοι πολίτες.”
(Μετάφραση: Παναγιώτης Γαβάνας)
