Ο Φρανς Τίμερμανς εμφανίζεται πλέον ως ο επικρατέστερος υποψήφιος για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο πλαίσιο ενός πιθανού συμβιβασμού που θα προβίβαζε τον κεντροαριστερό Ολλανδό πολιτικό στην πλέον σημαντική θέση των Βρυξελλών, αίροντας, ταυτόχρονα, το αδιέξοδο για τον επιμερισμό των κορυφαίων ευρωπαϊκών θέσεων, γράφουν οι Financial Times.
Σε μια τέτοια περίπτωση, ο Μάνφρεντ Βέμπερ θα ανελάμβανε τη θέση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές των Βρυξελλών. Τα «παζάρια» που βρίσκονται σε εξέλιξη θα μπορούσαν επίσης να στείλουν τον Γάλλο Φρανσουά Βιγιερουά ντε Γκαλό στην ΕΚΤ ως διάδοχο του Μάριο Ντράγκι.
Οι συνομιλίες μεταξύ των ευρωπαίων ηγετών εξακολουθούν να βρίσκονται σε εξέλιξη, με καλά πληροφορημένες πηγές ωστόσο να προειδοποιούν ότι η υποψηφιότητα του Τίμερμανς θα μπορούσε εύκολα να «καεί», ιδίως σε περίπτωση που μια σειρά κρατών μελών με επικεφαλής την Πολωνία, εξέφραζαν αντιρρήσεις. Αν και ο σοσιαλδημοκράτης Ολλανδός πολιτικός είναι αποδεκτός από τους κεντροδεξιούς ηγέτες λόγω της οικονομικά φιλελεύθερης πολιτικής του, η εναντίωση των κεντρο-ανατολικών κρατών στο πρόσωπό του αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο γι’ αυτόν, με την Πολωνία και την Ουγγαρία μάλιστα να θεωρούν την υποψηφιότητά του ως «απαράδεκτη» λόγω της δυσαρέσκειάς τους για τον τρόπο που ο Τίμερμανς άσκησε τα καθήκοντά του ως αντιπρόεδρος της Επιτροπής. Από την πλευρά του ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν έχει κατά το παρελθόν εκφραστεί κολακευτικά για τον Τίμερμανς αναγνωρίζοντας ότι είναι κάποιος που διαθέτει την απαραίτητη τεχνογνωσία και εμπειρία για να ηγηθεί της Κομισιόν, ωστόσο διάχυτη είναι η εκτίμηση ότι το Παρίσι περιμένει πρώτα να γίνει γνωστό το πλήρες πακέτο της συμφωνίας για τις ευρωπαϊκές θέσεις προκειμένου, στη συνέχεια, να δώσει το «πράσινο φως» για την υποψηφιότητά του.
Καθοριστική πάντως για την έκβαση των συνομιλιών θα είναι και η στάση της Γερμανίδας καγκελαρίου Μέρκελ, η οποία δέχεται πιέσεις προκειμένου να συνεχίσει να στηρίζει την υποψηφιότητα του Weber, για τον οποίο όμως διατυπώνονται ενστάσεις από περισσότερους από 10 ευρωπαίους ηγέτες. Μια πιθανή εξέλιξη είναι να τεθεί εκ νέου το όνομα του Βέμπερ στο τραπέζι κατά την επικείμενη σύνοδο κορυφής και σε περίπτωση που συνεχιστούν οι αντιρρήσεις προς το πρόσωπό του, να του δοθεί η προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να καταλήγει επίσης στο ΕΛΚ. Πηγές του ΕΛΚ πάντως θεωρούν πιθανότερο να χρειαστεί να γίνουν δύο ακόμα σύνοδοι Κορυφής προκειμένου να αποσυρθεί η υποψηφιότητα του Βέμπερ, ενώ δεν λείπουν και οι φωνές που θεωρούν πιθανή την αξιοποίηση της Βεστάγκερ στο πλαίσιο ενός ύστατου συμβιβασμού της τελευταίας στιγμής.
Σημειώνεται ακόμη ότι ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ έχει προειδοποιήσει τους ευρωπαίους ηγέτες ότι δεν θα δίσταζε να προχωρήσει σε μια ψηφοφορία εάν κάτι τέτοιο καταστεί αναγκαίο προκειμένου να υπάρξει μια ταχεία απόφαση, εντούτοις παραμένει ασαφές κατά πόσον θα ήταν διατεθειμένος να αντιπαρέλθει τις αντιρρήσεις μιας ολόκληρης ομάδας κρατών όπως είναι οι χώρες του Βίζεγκραντ (Πολωνία, Σλοβακία, Τσεχία και Ουγγαρία). Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι και η Ρουμανία, όπως και κάποιες από τις βαλτικές χώρες, έχουν επίσης εκφράσει επιφυλάξεις για τον Τίμερμανς.
Τις υποψηφιότητες Τίμερμανς -Βέμπερ προέκρινε η Merkel ως τις επικρατέστερες για τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αποκλείοντας αυτήν της Βέσταγκερ, γράφει το Bloomberg. Χωρίς να αναφερθεί σε αυτές ονομαστικά, κατέστησε σαφές σε δηλώσεις της στο περιθώριο της συνόδου των G20 στην Οζάκα της Ιαπωνίας, ότι Τίμερμανς -Βέμπερ είναι πλέον οι μοναδικοί υποψήφιοι.
Η Die Welt αναφέρθηκε ωστόσο σε πηγές σύμφωνα με τις οποίες ο Βέμπερ δεν πρόκειται τελικά να γίνει πρόεδρος της Επιτροπής με την Mέρκελ να εμφανίζεται να αποδέχεται την προοπτική αυτή και τον Βαυαρό πολιτικό να αναλαμβάνει τελικά, ως αντάλλαγμα για την απόρριψη της υποψηφιότητάς του, τη θέση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η Mέρκελ εξέφρασε την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι, όπως όλα δείχνουν, είναι πιθανή η εξεύρεση μιας λύσης στη βάση της «Spitzenkandidaten ιδέας», κάτι που χαρακτήρισε ως «ιδιαίτερα σημαντικό».
