Οι Frenzee είναι ένα τρίο από την Κρήτη που φτιάχνει hardcore punk μουσική. Ο Νίκος παίζει τύμπανα, ο Αντώνης κιθάρα και η Απολλωνία τραγουδάει με τη φρενίτιδα που δικαιολογεί το όνομά της κομμάτια που έχουν τίτλο «Fire in my gut» και «Sane to Insane».
Το ομώνυμο EP τους, που κυκλοφόρησε λίγο πριν από το τέλος του 2022, είναι ένας δίσκος τόσο συναρπαστικός που δύσκολα πιστεύεις ότι τον έφτιαξαν τρία αδέλφια λίγο έξω από την αρχαία Κνωσό. Και για να γίνει ακόμα καλύτερο: τα τρία αδέρφια που γεννήθηκαν στη Μελβούρνη της Αυστραλίας – και μιλούν αγγλικά με αυστραλέζικη προφορά και ελληνικά με κρητική – είναι εγγόνια του Ψαραντώνη, παιδιά του Γιώργου Ξυλούρη των Xylouris White.
Ο Νίκος και ο Αντώνης παίζουν και παραδοσιακή κρητική μουσική επειδή τους φέρνει σε μεγαλύτερη επαφή με την τοπική κουλτούρα. «Ο πατέρας μας, ως μουσικός, είναι κατά κύριο λόγο λαουτιέρης και τραγουδιστής, αλλά ασχολείται και με πράγματα που είναι τελείως έξω από το παραδοσιακό, πάλι με το λαούτο, πιο πειραματικά, πιο ασυνήθιστα, και μοναχός του και με ντράμερ, τον Τζιμ Γουάιτ», λένε.
«Ο Νίκος κι εγώ ζούμε από τα κρητικά γλέντια, από γάμους, βαφτίσεις και πανηγύρια», προσθέτει ο Αντώνης». Ωστόσο, οι τρεις μαζί, ως γκρουπ, φτιάχνουν μόνο punk. «Δεν είχαμε ποτέ σκοπό ως Frenzee να συνδυάσουμε παραδοσιακά όργανα με πανκ, δεν μας ενδιέφερε καθόλου να το δοκιμάσουμε. Σίγουρα φαίνεται κάτι ενδιαφέρον ή παράξενο η μουσική που κάνουμε οι τρεις μας», λένε, «το είχαμε όμως λίγο έγνοια αυτό, αναρωτιόμασταν πώς θα το έπαιρναν άνθρωποι που μας υποστηρίζουν στα κρητικά, επειδή δεν είναι πολύ σύνηθες να βλέπεις κάποιους που παίζουν παραδοσιακή μουσική να παίζουν και punk και να λένε αυτά που λέμε. Μας έχουν στείλει mail και μηνύματα που έλεγαν “τελικά, ποιοι είστε;”, διάφορα τέτοια, έχουμε πάψει όμως να δίνουμε σημασία γιατί η αλήθεια μας είναι αυτή που βγάζουμε, είτε παίζουμε κρητικά είτε παίζουμε ροκ. Δεν έχει σημασία, εμείς μουσική παίζουμε».
«Δεν βάζουμε κάποιον στόχο από πριν. Η οργή είναι τεράστια πηγή έμπνευσης γενικότερα στη μουσική, και στη δική μας, δηλαδή πολύ σπάνια θα βγει μουσική καινούργια από ευχάριστα συναισθήματα».
«Στην Κρήτη ήρθαμε το 1998», λέει η Απολλωνία, η μάνα μας είναι Αυστραλή, αλλά ήρθαμε να ζήσουμε στη γενέτειρα του πατέρα μας. Βέβαια, κατά καιρούς ξαναπηγαίνουμε στη Μελβούρνη, γιατί τελειώσαμε και οι τρεις εκεί το λύκειο».
«Και ο αδελφός μου και εγώ έχουμε σπουδάσει μουσική τεχνολογία», λέει ο Νίκος, «όχι μουσική θεωρία. Παίζω λύρα, τραγουδάω, γράφω μουσική, στίχους, το ίδιο και ο Αντώνης. Το EP το γράψαμε στο προβάδικό μας, στο σπίτι όπου ζω με τον αδελφό μου, με τη βοήθεια ενός ηχολήπτη. Εκ των υστέρων το μίξαρε ένας φίλος μας στην Αμερική και το μάστερινγκ το έκανε ένας φίλος δικός του, Αμερικανός κι αυτός. Τώρα γράφουμε δεύτερο δίσκο στο στούντιο των 1000mods στην Κόρινθο. Ήμασταν έντεκα μέρες εκεί, ο Γιάννης (των Mods) μας βοηθάει στο τεχνικό κομμάτι και ανταλλάσσουμε απόψεις, ιδέες, τον δουλεύουμε μαζί».
Έχουν μόλις έρθει στην Αθήνα, γιατί το επόμενο βράδυ έχουν το live τους στο Piraeus Club Academy, διοργανωμένο από το Rockwave. Αυτή είναι η πρώτη στάση της ευρωπαϊκής περιοδείας τους μαζί με τους 1000mods. «Θα παίξουμε σε Ελβετία, Γαλλία, Πορτογαλία και Ισπανία και ανυπομονούμε να ξεκινήσουμε τα ταξίδια», λέει η Απολλωνία. «Η επόμενη εμφάνισή μας στην Αθήνα είναι στις 8 Ιουλίου, στο Rockwave, την ημέρα που παίζουν οι Black Keys».
«Μένουμε στις Αρχάνες, λίγο πιο έξω απ’ το Ηράκλειο» λέει ο Αντώνης, «και οι Frenzee προέκυψαν το 2020, όταν ξεκίνησε η καραντίνα και είχαμε χρόνο να ζυγιάσουμε κάποια πράγματα. Πήρε ο Νίκος μια κιθάρα, ζήλεψα, πήρα κι εγώ μία και τζαμάραμε, βγήκαν κάποιες ιδέες και από τους δυο μας και μαζέψαμε καμιά δεκαριά κομμάτια. Μετά έβαλε η Απολλωνία τη φωνή. Από αυτά τα τραγούδια τα εφτά μπήκαν στο EP που φτιάξαμε το ’21».
«Αυτός ο ήχος προέκυψε επειδή ακούγαμε πολλή μουσική, αρκετή ροκ. Είχε η μάνα μας μια συλλογή από δίσκους και μεγάλη πώρωση με τους AC/DC. Αυτό σίγουρα μας επηρέασε πολύ, ο αυστραλέζικος ήχος», προσθέτει η Απολλωνία. Η ροκ μεριά μας έρχεται από την Αυστραλία».
«Δεν έχει αρκετή ροκ η Κρήτη», συνεχίζει ο Νίκος, «κοινό έχει, αλλά αρκετά μικρό, καμία σχέση με την Αθήνα. Επίσης, δεν έχει χώρους να παίζεις τέτοια μουσική. Τα κρητικά κομμάτια όμως έχουν το vibe και την ενέργεια που έχει και το ροκ. Στα πανηγύρια υπάρχει αυτό το ροκ vibe, γρήγοροι ρυθμοί, νεύρο και ενέργεια. Γίνεται χαμός, δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά».
«Συνήθως οι στίχοι μας μιλάνε για όλα αυτά που σκεφτόμαστε τη στιγμή που γράφουμε, για όσα γίνονται και θέλουμε να σχολιάσουμε», λέει ο Αντώνης. «Δεν βάζουμε κάποιον στόχο από πριν. Η οργή είναι τεράστια πηγή έμπνευσης γενικότερα στη μουσική, και στη δική μας, δηλαδή πολύ σπάνια θα βγει μουσική καινούργια από ευχάριστα συναισθήματα. Οι μουσικές που έχουν κάποιο βαθύτερο νόημα βγαίνουν όταν νιώθεις καταπιεσμένος, όταν δεν νιώθεις καλά με αυτά που βλέπεις να συμβαίνουν γύρω σου ή με τον εαυτό του, όταν κάτι σε ενοχλεί, έχεις κατάθλιψη ή υπερένταση».
«Το “Fire in my gut” μιλάει για την οργή που νιώθεις όταν όλοι σε ψιλογράφουν επειδή είσαι κοπέλα και έχεις έναν στάνταρ ρόλο στην κοινωνία, κάτι που είναι πολύ έντονο εδώ στην Ελλάδα», λέει η Απολλωνία. «Μιλάει για την πατριαρχία βασικά, και για την οργή που προκαλεί το γεγονός ότι αλλάζουν ελάχιστα τα πράγματα, σε slow motion, ειδικά στις μικρές κοινωνίες».
«Δεν υπάρχει πολύς πολιτικός στίχος στις μέρες μας, είναι σαν να υπάρχει ένας φόβος να τα πεις έξω από τα δόντια, όλοι κρύβονται πίσω από κάτι μεταφορές πολύ χοντρές, τόσο που δεν μπορούμε να καταλάβουμε για τι ακριβώς μιλάνε», λέει ο Νίκος. «Σήμερα χρειάζεται να είναι πιο καθαρά τα νοήματα».
«Μπορεί να είναι και λίγο άρνηση αυτό», συνεχίζει η Απολλωνία. «Το να ακούς ερωτικά κομμάτια μέσα στο χάος μπορεί να είναι ένας τρόπος διαφυγής για πολλούς», προσθέτει ο Αντώνης. «Εμείς δεν μπορούμε να το κάνουμε. Από την άλλη, όταν μια ζωή ακούς ερωτικά τραγούδια – και τα παραδοσιακά είναι όλα βασισμένα στον έρωτα –, ριζώνει μέσα σου αυτό το στοιχείο.
Ωστόσο, επειδή είναι όλα χάλια, υπάρχει ένα κύμα οργής στη νεολαία. Αυτό το είδαμε και στις αντιδράσεις πρόσφατα με τις καταλήψεις στις θεατρικές σχολές, το είδαμε και με τον κόσμο που βγήκε στους δρόμους για να φωνάξει να βρεθούν οι ένοχοι για το δυστύχημα στα Τέμπη. Δυστυχώς, όμως, ο κόσμος δεν μπορεί να συγκεντρωθεί σε ένα πράγμα, έχει έλλειψη συγκέντρωσης. Μπαίνουμε στο Bandcamp, στο Spotify, στο YouTube, όπου μπορείς να δεις τα στατιστικά, ποιος βλέπει τι, τι ακούει. Οι περισσότεροι δεν βλέπουν ούτε το μισό βίντεο, δεν ακούνε ούτε το μισό κομμάτι, αλλά μπορεί να κάνουν like! Λένε “α, ναι, ωραίο”, δεν ακούνε καν το κομμάτι και πάνε στο επόμενο. Βλέπω τα νούμερα και σοκάρομαι».
«Μας αρέσει πολύ ως βάση η Κρήτη», λέει ο Νίκος, «έχουμε σκυλιά, έχουμε χώρο, φύση, ησυχία, φρέσκο αέρα. Άμα θέλουμε φασαρία, την κάνουμε, ερχόμαστε στην Αθήνα. Το μόνο που δεν έχει η Κρήτη είναι επιλογές σε νέα πράγματα που μπορείς να δεις και να ακούσεις. Δεν σκεφτόμαστε να φύγουμε από δω. Νομίζω ότι είναι καλύτερο να λείπει κάποιος από το καρακέντρο, από “εκεί που συμβαίνουν όλα”. Γιατί έτσι δεν επηρεάζεσαι άμεσα απ’ ό,τι γίνεται, κάνεις αυτό που γουστάρεις. Έχεις περισσότερο χώρο να είσαι αυθεντικός και να έχεις φαντασία – και λιγότερη φασαρία».
Ποια θα ήταν μια ιδανική συνέχεια για το γκρουπ; «Να εξακολουθούμε να γράφουμε και να ηχογραφούμε τη μουσική μας, να πηγαίνουμε όσο πιο πολλές περιοδείες γίνεται, παντού, σε όλο τον κόσμο. Σε κάθε περιοδεία εμπνέεσαι για να γυρίσεις και να γράψεις τα επόμενα κομμάτια, να ξαναφύγεις, να γράψεις κι άλλα. Δεν σταματάει αυτό άμα το γουστάρεις, δεν σταματάει με τίποτα. Δίνουμε το επόμενο ραντεβού μας το καλοκαίρι στο Rockwave. Ελπίζουμε το κοινό μας να έχει μεγαλώσει ακόμα πιο πολύ…».
Οι Frenzee θα εμφανιστούν στο Rockwave Festival 2023 ως opening act των Black Keys, Puscifer και Ville Valo, το Σάββατο 8 Ιουλίου 2023 στο Terra Vibe της Μαλακάσας.
Βρείτε τους Frenzee στο Bandcamp εδώ.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.