Στη μικρή πόλη Τομπρούκ ανατολικά της Λιβύης, στο πλοίο της ΑΝΕΚ ΕΛΥΡΟΣ έχει βρει καταφύγιο το κοινοβούλιο της Λιβύης.
Το ΕΛΥΡΟΣ μαζί με το πλήρωμά του χρησιμεύει ως ξενοδοχείο για τους εκπροσώπους του κοινοβουλίου της Λιβύης στην πόλη Τομπρούκ που αποτελεί το τελευταίο σημείο πριν τα σύνορα με την Αίγυπτο.
Και στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η συγκεκριμένη πόλη αποτέλεσε μία τελευταία γραμμή άμυνας για τις βρετανικές δυνάμεις ενάντια στις δυνάμεις του Ρόμελ. Σήμερα, η ίδια λόγική φαίνεται να έχει επιστρέψει.
Οι ισλαμιστές και οι σύμμαχοί τους έχουν καταλάβει την πρωτεύουσα πόλη της Λιβύης, Τρίπολη, και την Μπεγκάζη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Η Δέμα, η επόμενη πόλη, έχει ήδη ανακηρυχθεί ισλαμικό χαλιφάτο.
Η μικρή πόλη του Τομπρούκ είναι ουσιαστικά ότι έχει απομείνει στην κυβέρνηση της Λιβύης. Στη μία πλευρά του κόλπου, βρίσκεται ένα ξενοδοχείο όπου φιλοξενεί τις συνεδριάσεις του κοινοβουλίου της Λιβύης περικυκλωμένο από στρατεύματα εξοπλισμένα με αμερικάνικα οχήματα Humvee.
Από την άλλη μεριά, μέσα στο ΕΛΥΡΟΣ, που συνήθως μεταφέρει οχήματα και επιβάτες από την Ελλάδα προς την Ιταλία, θα ξεκουράζονται περικυκλωμένοι από ναυτικές δυνάμεις.
«Είχαμε μόλις τρεις μέρες για να ετοιμάσουμε τα πάντα στο Τομπρούκ, για να βρούμε χώρους για τις συναντήσεις, και για ξεκούραση» είπε ο Δρ. Μουτφα Οτμάν, επικεφαλής της εκλογικής επιτροπής της πόλης. «Εάν δεν υπήρχε πλοίο, που θα έμεναν;» αναρωτιέται.
Η ατμόσφαιρα στο πλοίο είναι ήρεμα. Μία κυλιόμενη σκάλα λειτουργεί για να μετακινούνται οι σημαντικοί φιλοξενούμενοι του πλοίου. Τα φώτα είναι όλα αναμμένα αλλά δεν υπάρχει σχεδόν κανείς μέσα στο πλοίο. Τα παιδιά των εκπροσώπων του κοινοβουλίου που έφυγαν μαζί τους παίζουν στους διαδρόμους ενώ ομάδες επισήμων μαζεύονται γύρω από τραπέζια όπου τους σερβίρουν Pepsi και χυμό πορτοκάλι.
«Είναι ασυνήθες, ναι», λέει ένας σερβιτόρος. «Οι Λίβυοι είναι πολύ ευγενικοί. Είμαστε εδώ μία εβδομάδα, αλλά ίσως μείνουμε μήνες. Δεν ξέρουμε».
Ούτε οι Λίβυοι αξιωματούχοι γνωρίζουν. Ο μικρός στρατός της Λιβύης δέχεται απανωτά χτυπήματα από τους εχθρούς του. «Χρειαζόμαστε χρόνο για να εξοπλίσουμε τον στρατό μας και να αναπτύξουμε τις ικανότητες ώστενα μπορούμε να ελέγξουμε τη χώρα» είπε ο εκπρόσωπος τύπου Μοχάμεντ Αλί Σουλαΐμπ.
Υπό ένα πρίσμα, ο χρόνος είναι υπέρ της κυβέρνησης. Μετά από εβδομάδες πολεμικών συγκρούσεων, η κυβέρνηση έχει χάσει όλες τις μεγάλες πόλεις αλλά έχει ακόμα υπό τον έλεγχό της τεράστια χρηματικά ποσά στο εξωτερικό και τα πετρέλαια. Αν αντέξουνε, λέει η θεωρία, και το κοινοβούλιο καταφέρει να εξοπλίσει τον στρατό, οι ισλαμιστές θα χάσουνε τον πόλεμο.
Αλλά υπό ένα άλλο πρίσμα, ο χρόνος τελειώνει, με τις συγκρούσεις στη Λιβύη να σχηματίζουν άλλον ένα περιφερειακό πόλεμο. Το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, οι μεγάλοι παίκτες, έχουν διαλέξει πλευρές. Το Κατάρ με τους Ισλαμιστές, τα Εμιράτα με τους εθνικιστές. Το Πεντάγωνο λέει ότι ότι τα Εμιράτα και η Αίγυπτος έχουν ξεκινήσει αεροπορικές επιθέσεις εναντίον των Ισλαμιστών ενώ το Σουδάν μεταφέρει όπλα για τους Ισλαμιστές.
Στο Τομπρούκ, η συνοχή είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του κοινοβουλίου. Οι Ισλαμιστές είναι η μεγαλύτερη φραξιά στη Λιβύη – έχουν καταλάβει την Τρίπολη μετά τα καταστροφικά αποτελέσματα γι’ αυτούς στις εκλογές του Ιούνη, αλλά έχουν συνοχή. Οι φυλές που τίθονται εναντίον τους είναι διεσπασμένες με συγκρούσεις μεταξύ τους που κρατάνε αιώνες.
Για να ενώσεις αυτές τις φυλές και να τις πείσεις να πολεμήσουν τους Ισλαμιστές είναι κάτι δύσκολο αλλά θα ορίσει αν το πείραμα της δημοκρατίας στη Λιβύη θα επιτύχει ή θα αποτύχει.
Πηγή: guardian