Σε μια Ευρώπη που δεν αντιμετωπίζει μονάχα κρίση χρέους μα και κρίση πολιτισμού και κοινωνικής συνοχής, το ευρωπαϊκό όραμα πάει περίπατο. Η Γερμανία για μια ακόμα φορά βγάζει τα αρπακτικά νύχια της απειλώντας την ελευθερία των λαών. 
Δύο φορές κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα η Γερμανία προσπάθησε, προκαλώντας αντίστοιχα δύο αιματοβαμμένους παγκόσμιους πολέμους, να κατακτήσει με εθνικιστική συνθηματολογία την Ευρώπη. Το αυγό του φιδιού στην ιδέα αυτή άρχισε εκ νέου να επωάζεται την ημέρα της επανένωσης των δύο Γερμανιών, ανατολικής και δυτικής. Χρειάστηκε προεργασία 20 χρόνων για να εξαπολύσει την νέα «τελική επίθεση» ενάντια στους ευρωπαϊκούς λαούς, αρχής γενομένης από τον ελληνικό. Όμως όχι μόνο η ιστορία είναι με το μέρος μας, καθώς και τις δύο προηγούμενες φορές ταπεινωμένη αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει, μα και γιατί η μέχρι σήμερα ενεργοποίηση του λαούς μας, αποτελούν ελπιδοφόρα μηνύματα ότι η ελευθερία θα νικήσει τον εθνικισμό.
Τόσες δεκαετίες, αμέτρητα δισεκατομμύρια ευρώ έρεαν προς τον γερμανικό κουμπαρά από την αγορά οπλικών συστημάτων. Και εκτός του ότι αυτές οι αγορές ήταν σχεδόν πάντα υπέρ-κοστολογημένες, με σκοπό την πληρωμή των υπηρεσιών που προσέφεραν στις συμφωνίες οι ντόπιοι μιζαδόροι των υπουργείων και του κοινοβουλίου, δεν έλειψαν περιπτώσεις όπου μας πωλούσαν όπλα αμφιβόλου αξίας και αποτελεσματικότητας, όπλα με τόσο ακριβά ανταλλακτικά και βλήματα που αδυνατούσαμε να τα προμηθευτούμε, ενώ η περίπτωση του υποβρυχίου που «γέρνει» (!) ξεπερνά κάθε λογική. Σε όλα αυτά φυσικά είναι τόσο δουλοπρεπής και προδοτική η στάση των εκπροσώπων της Ελλάδας, που με την ψήφο μας τους στείλαμε στο κοινοβούλιο, που δεκαετίες τώρα υπέγραφαν κατάπτυστες εμπορικές συμφωνίες, με τέτοιες ρήτρες που δε συμφέρει οικονομικά το Κράτος μας να πει όχι, δε δέχομαι να παραλάβω το συγκεκριμένο ελαττωματικό υποβρύχιο. Η κορυφή της παράνοιας των Μνημονίων κρύβει πίσω της δεκάδες τέτοιου τύπου «συμφωνίες» με το 4ο γερμανικό ράιχ (βλ. μίζες τύπου Siemens κτλ.).
Η επαπειλούμενη φίμωση κάθε ελεύθερης φωνής (είτε μιλάμε για διαδηλώσεις, είτε μιλάμε για έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο) πρέπει να αντιμετωπιστεί με ομόνοια και θάρρος από τον ελληνικό λαό. Οι Έλληνες δεν έχουμε πει την τελευταία μας λέξη. Κι αυτή πάντα ήταν και είναι η λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Και για αυτήν θα αγωνισθούμε, όπως και οι πρόγονοί μας, μέχρι τέλους. Και θα νικήσουμε. Πρέπει ενωμένοι να βροντοφωνάξουμε να φύγει ο δοτός πρωθυπουργός – εκπρόσωπος της Τρόικα και να μην αναγνωρίσει η επόμενη ελληνική κυβέρνηση, που πρέπει άμεσα να εκλεγεί, κανένα μνημόνιο, κανένα νόμο που ψηφίστηκε τα τελευταία 2,5 χρόνια και οδηγεί στην εξαθλίωση και τον αφανισμό το λαό μας. Να γίνει επίσης πρώτης προτεραιότητας αίτημα η άμεση επιστροφή εντόκως του αναγκαστικού κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία, τα οποία υπολογίζονται σε 1000 δις ευρώ, όταν το χρέος μας είναι περίπου στα 400 δις ! Ήρθε ο καιρός να απαλλαγούμε από τη γερμανική μπότα και τους ντόπιους «νενέκους» και «προσκυνημένους», κατά το Γέρο του Μοριά. Ας αποφασίσει ο λαός την τιμωρία τους.
Δείγμα της παράνοιας των καιρών είναι ότι όταν στη Γερμανία, προ ημερών, οι εργαζόμενοι στις αερομεταφορές απεργούσαν με αίτημα την αύξηση των ήδη, σε σχέση με τους αντίστοιχους ελληνικούς, υπερδιπλάσιων μισθών τους, η εθνικιστική καγκελαρία της Γερμανίας απαιτούσε και πετύχαινε την ψήφιση του νέου Μνημονίου που προβλέπει μείωση των μισθών των Ελλήνων στο μισό σε σχέση με δύο χρόνια πριν. Η τελευταία απαίτηση της Τρόικα και των γερμανών είναι η αναβολή των εκλογών. Ανεξάρτητα αν κανείς πιστεύει ότι θα αλλάξει κάτι μετεκλογικά και μόνο η άρνηση τους να επιτρέψουν να εκφραστεί ελεύθερα ο Ελληνικός λαός, δείχνει πόσο φοβούνται τη λαϊκή ετυμηγορία.
Ηλίας Ν. Κοπανάκης
Χημικός Μηχανικός