Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η “Γιορτή Ελιάς και Λαδιού 2014” που οργανώθηκε στις 23-24 Αυγούστου 2014 από το Δήμο Πλατανιά και το Ινστιτούτο Ελιάς & Υποτροπικών Φυτών Χανίων σε συνεργασία με το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιοκομίας και την Περιφερειακή Ενότητα Χανίων και την υποστήριξη της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης.
Στις εκδηλώσεις, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης, συμμετείχαν όλοι οι εμπλεκόμενοι στην αλυσίδα παραγωγής και εμπορίας ελαιολάδου, παραγωγοί, ελαιουργοί, τυποποιητές, και έμποροι. Την έναρξη κήρυξε ο γ. γ. του Υπουργείου Εσωτερικών κ. Γιάννης Ιωαννίδης, ενώ χαιρετισμό απεύθυνε ο βουλευτής Χανίων Μαν. Βολουδάκης και ο αντιπεριφερειάρχης κ. Απ. Βουλγαράκης.
Στην έναρξη των εκδηλώσεων ο δήμαρχος Πλατανιά κ. Γιάννης Μαλανδράκης στο χαιρετισμό του ανάφερε ότι η πρωτοβουλία συνδιοργάνωσης με το Ινστιτούτο Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών της διήμερης της Γιορτής Ελιάς και Λαδιού έρχεται σε συνέχεια σειράς δράσεων του Δήμου για την στήριξη της ελαιοκαλλιέργειας (όπως δωρεάν αναλύσεις εδάφους και φύλλων, εργαστήρια εμβολιασμού και κλαδέματος, ενημερωτικές ημερίδες κ.λ.π.) για την προώθηση του ελαιολάδου, αλλά και των προτάσεων στο ΥΠΠΑΤ για τη ΚΑΠ 2014-20.
Ο τ. διευθυντής του Ινστιτούτου του Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων κ. Κ. Χαρτζουλάκης αναφέρθηκε στην παγκόσμια παραγωγή και κατανάλωση ελαιολάδου που αυξάνεται παράλληλα από το 1990 μέχρι σήμερα τονίζοντας ότι δεν πρέπει να μας ανησυχεί η είσοδος νέων χωρών στην ελαιοκαλλιέργεια γιατί οι συνθήκες είναι πολύ οριακές.
Αυτό που απαιτείται είναι ο προσανατολισμός της ελαιοκαλλιέργειας και το στρατηγικό σχέδιο για την επίτευξη των στόχων.
Με δεδομένο τα δομικά προβλήματα της ελληνικής γεωργίας, η ελαιοκαλλιέργεια δεν θα μπορεί να «παίξει» με αξιώσεις με ανταγωνιστικό κόστος στη “μαζική παραγωγή” έξτρα παρθένου ελαιολάδου σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.
Πρέπει να στραφεί στην παραγωγή ιδιαίτερα ποιοτικών και ασφαλών, πιστοποιημένων ελαιοκομικών προϊόντων, σημαντικής προστιθέμενης αξίας. Μια δυναμική ελληνική απάντηση στην επιδιωκόμενη “ελαιοκομική παγκοσμιοποίηση” θα μπορούσε να είναι η επιλογή και καλλιέργεια σε κάθε περιοχή των ντόπιων ελληνικών ποικιλιών, όπου είναι δυνατό.
Και κατέληξε ότι “το ελληνικό ελαιόλαδο, αν υπάρξει σοβαρή και συντεταγμένη εθνική στρατηγική που θα αναδεικνύει τα πλεονεκτήματα που υπάρχουν (ποιοτικά και οργανοληπτικά) και πατάξουμε την νοθεία, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Αντίθετα, ανοίγονται νέες αγορές, που μπορούμε να κατακτήσουμε, αν επιμείνουμε στην ποιότητα”.
Στη ανάγκη διασφάλισης της ποιότητας του ελληνικού ελαιολάδου από την παραγωγή μέχρι τον καταναλωτή αναφέρθηκε η κα Μ. Τσιμίδου, καθηγήτρια Χημείας στο ΑΠΘ τονίζοντας ότι τα μέσα υπάρχουν και πρέπει να όλοι να γνωρίζουμε και να επικοινωνούμε τα χαρακτηριστικά του που το διαφοροποιούν στις διεθνείς αγορές.
Η κα. Μ. Ράππου από το ΥΠΠΑΤ αναφέρθηκε στις δράσεις προώθησης του ελληνικού ελαιολάδου στο εσωτερικό και τις διεθνείς αγορές τονίζοντας ότι “ο τουρισμός είναι το βασικό εργαλείο για την προώθηση του ελαιολάδου, αφού μπορούμε να τον κάνουμε να το γνωρίσει και να το ζητά στη χώρα του”.
Τόνισε ότι υπάρχουν και δράσεις στο νέο κανονισμό, αλλά απαιτούνται συνέργειες μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων φορέων.
Η κα Α. Τριχοπούλου, αντιπρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Υγείας, αναφέρθηκε στις ευεργετικές ιδιότητες των συστατικών του ποιοτικού ελαιολάδου (φαινόλες, μικροστοιχεία, κλπ) στην υγεία του ανθρώπου και τόνισε ότι το ελαιόλαδο πρέπει να τυποποιείται σωστά για να εξασφαλίζονται όλα αυτά τα χαρακτηριστικά του.
Στους παράγοντες που επηρεάζουν την τιμή του ελαιολάδου τόσο στον παραγωγό όσο και τον καταναλωτή αναφέρθηκε ο κ. Γιώργος Οικονόμου, Γεν. Δ/ντής του ΣΕΒΙΤΕΛ τονίζοντας την ανάγκη στρατηγικής διαφοροποίησης και προστιθέμενης αξίας, προκειμένου να επιτευχθούν υψηλότερες τιμές των ελαιοκομικών προϊόντων και να ενισχυθεί το μερίδιο τους στην αγορά και να αυξηθεί και η τιμή αγοράς από τον παραγωγό.
Ο κ. Κ. Ζορμπάς, Γεν. Δ/ντής της ΟΑΚ αναφέρθηκε στην θέση της ελιάς και του ελαιολάδου στην χριστιανική θρησκεία ενώ ο αρχαιολόγος κ. Αν. Βασιλάκης αναφέρθηκε στην αρχαιολογική τεκμηρίωση του πολιτισμού της ελιάς και του ελαιολάδου στην αρχαία Κρήτη.
Στο στρογγυλό τραπέζι έγινε μια εποικοδομητική συζήτηση για το πώς θα βελτιωθεί η ποιότητα του ελαιολάδου με συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων στην παραγωγική αλυσίδα, αγροτών, ελαιουργών, τυποποιητών, εμπόρων και καταναλωτών, ενώ ενδιαφέρον είχε η συμμετοχή στην οργανοληπτική δοκιμασία ελαιολάδου που οργάνωσε η ομάδα του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών με την κα. Ε. Μπαρμποπούλου.
Στο διαγωνισμό μαγειρικής συμμετείχαν 19 εδέσματα με χρήση ελιάς και ελαιόλαδου. Η αξιολόγησή τους έγινε από ομάδα αναγνωρισμένων γευσιγνωστών και μαγείρων που αποτελούνταν από τον Ηλ. Μαμαλάκη, Ν. Δαρειώτη, Γ. Μακρή, Ι. Αποστολάκη, Ι. Κατσιφαράκη, οι οποίοι τόνισαν ότι το ελαιόλαδο είναι το βασικό μας προϊόν και η χρήση του στην κουζίνα είναι αυτή που δίνει ιδιαιτερότητες.
Επισκέψεις πραγματοποιήθηκαν στο Μουσείο Ελιάς στις Βούβες, αλλά και σε εγκαταστάσεις τυποποίησης ελαιολάδου. Επίσης, κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων λειτούργησε έκθεση βιβλίου με θέμα την ελιά, φωτογραφίας με τίτλο “Τοπία Ελιάς” των φωτογράφων Κ. Καλογεράκη και Φ. Μανουσάκη και ελαιοκομικών προϊόντων με συμμετοχές από ολόκληρη την Κρήτη.
Οι διήμερες εκδηλώσεις έκλεισαν με την βράβευση των συμμετεχόντων στο διαγωνισμό μαγειρικής, γευσιγνωσία των εδεσμάτων από το κοινό με παραδοσιακό κέρασμα και παραδοσιακή κρητική μουσική και χορό.
