Όπως αναφέρει δημοσίευμα της Handelsblatt, καθώς πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι το ΔΝΤ σκοπεύει να εγκαταλείψει το τρέχον τρίτο πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας, η γερμανική κυβέρνηση επεξεργάζεται ήδη ένα εναλλακτικό σχέδιο.
Σύμφωνα με τη γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt, μολονότι ο Β. Σόιμπλε διατείνεται ότι το ΔΝΤ θα παραμείνει, πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι το Ταμείο θα εγκαταλείψει τελικώς το ελληνικό πρόγραμμα. «Τουλάχιστον ο Σόιμπλε προετοιμάζεται γι’ αυτό και σκέφτεται το ενδεχόμενο μιας μονομερούς ευρωπαϊκής διάσωσης. Λίγους μήνες πριν τις γερμανικές εκλογές όμως η ριζική αυτή αλλαγή πλεύσης θα ήταν για την χριστιανική ένωση (CDU/CSU) άκρως επικίνδυνη», σχολιάζει η εφημερίδα.
Δεδομένου όμως ότι το Βερολίνο θέλει να είναι προετοιμασμένο για παν ενδεχόμενο, «κυβερνητικοί κύκλοι εξετάζουν ήδη ποια μορφή θα μπορούσε να έχει μια διάσωση χωρίς το ΔΝΤ. Εάν το Ταμείο αποχωρήσει, το νυν πρόγραμμα θα τελείωνε και θα έπρεπε να διαπραγματευτούμε ένα νέο πρόγραμμα, επισημαίνουν κυβερνητικοί κύκλοι τους οποίους επικαλείται η Handelsblatt. ΄Τότε όμως μόνον με τον ESM’, αξιώνουν οι ίδιοι. Διότι το υπόλοιπο της Τρόικας, αποτελούμενο από ΕΕ και ΕΚΤ, δεν είναι αρκετά αξιόπιστο».
Έπεσε έξω στους υπολογισμούς του ο Β. Σόιμπλε
Επιχειρώντας να απαντήσει στο ερώτημα γιατί αυτή η ξαφνική αλλαγή πλεύσης του Β. Σόιμπλε – ο οποίος έχει χαρακτηρίσει επανειλημμένως τη συμμετοχή του Ταμείου απαράβατη κόκκινη γραμμή- η εφημερίδα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο Γερμανός υπ. Οικονομικών προέβη σε λανθασμένες εκτιμήσεις. «Αρχικά ο Σόιμπλε δεν ήταν ενθουσιασμένος με την ιδέα συμμετοχής του ΔΝΤ στην ελληνική διάσωση και το εξέφρασε μάλιστα ανοιχτά (…) το 2010. Εντέλει όμως η καγκελάριος Αγκ. Μέρκελ επέβαλε τις απόψεις της. Καταρχήν η στρατηγική φάνηκε να αποδίδει: διότι πέρα από την τεχνική βοήθεια, το ΔΝΤ εκπλήρωνε και έναν σημαντικό πολιτικό ρόλο: στην Ελλάδα ήταν ο αποδιοπομπαίος τράγος για όλα τα σκληρά μέτρα περικοπών. Στη δε Γερμανία θεωρούνταν εγγύηση για το ότι η Ελλάδα δεν θα λάμβανε βοήθεια χωρίς ανταλλάγματα. Με τον τρόπο αυτό ο Σόιμπλε κατάφερε το καλοκαίρι του 2015 να πείσει διαφωνούντες εντός του κόμματός του να ψηφίσουν υπέρ ενός τρίτου προγράμματος βοήθειας. Η Κοινοβουλευτική Ομάδα της CDU/CSU μάλιστα το συγκράτησε και γραπτώς: περαιτέρω βοήθεια θα υπάρξει μόνον εάν συμμετάσχει το ΔΝΤ. Όπως διαφαίνεται όμως, ο Σόιμπλε μάλλον δεν υπολόγισε σωστά».
Στη συνέχεια η εφημερίδα παραπέμπει στις δυο πρόσφατες συνεντεύξεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, στις οποίες ο ίδιος άφησε για πρώτη φορά ανοιχτό το ενδεχόμενο συνέχισης της ελληνικής διάσωσης και χωρίς το ΔΝΤ. Την περασμένη Δευτέρα ο Β. Σόιμπλε είπε προς το προεδρείο της Κ.Ο. του κόμματός του ότι συνεχίζει να προσβλέπει στη συμμετοχή του Ταμείου. «Ωστόσο η εσχάτη των περιπτώσεων (σσ. η αποχώρηση του ΔΝΤ) απασχόλησε και την ηγεσία της χριστιανικής ένωσης», αναφέρει η Handelsblatt.
Μεγάλο το διακύβευμα για τον Σόιμπλε
Σύμφωνα με την εφημερίδα, αναλυτές στο Βερολίνο δεν αποκλείουν να πρόκειται απλώς για κινήσεις τακτικής του Γερμανού υπουργού. Αφενός για να διαμηνύσει στην ελληνική κυβέρνηση ότι χωρίς το ΔΝΤ τα μέτρα θα είναι πολύ πιο αυστηρά και αφετέρου για να ασκήσει πιέσεις στο ίδιο το Ταμείο προκειμένου να λάβει άμεσα τις αποφάσεις του.
Όπως και να έχουν τα πράγματα για τη γερμανική κυβέρνηση η κατάσταση είναι αρκετά δύσκολη, παρατηρεί η Handelsblatt. «Λίγους μήνες πριν τις γερμανικές εκλογές αιωρείται η απειλή ψηφοφορίας στην Bundestag για νέα βοήθεια προς την Ελλάδα, κατά την οποία η χριστιανική ένωση μπορεί να εξέλθει μόνον ηττημένη: είτε να ψηφίσει παρά τις έντονες εσωκομματικές αντιστάσεις υπέρ νέας βοήθειας και να δώσει αέρα στα πανιά του AfD (σσ. εθνολαϊκιστικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία). Είτε να αφήσει την Ελλάδα να χρεοκοπήσει και να διαγράψει και τα χρήματα που της έχει ήδη δώσει».
Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας το θέμα θα συζητήσουν Σόιμπλε και Λαγκάρντ στο περιθώριο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός. Αν και το υπ. Οικονομικών δεν θέλησε να επιβεβαιώσει τη συνάντηση, «οι δυο δεν θα αφήσουν ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία αυτή. Το διακύβευμα είναι μεγάλο. Κυρίως για τον Σόιμπλε».
